Almanach Astronomiczny na rok 2018

[Prezes]

Ukazał się nowy "Almanach Astronomiczny na rok 2018" mojego autorstwa. Można go znaleźć na stronie Uranii: http://www.urania.edu.pl/almanach

Proszę o opinie i uwagi.

[Loxley]

Bardzo dziękuję, że w tegorocznym Almanachu znalazł się dodatek pokazujący pasy libracyjne Księżyca. Pojawił się mały błąd w tym dodatku (czysto edycyjny, jak sądzę) - zamienione są miejscami nazwy pasów: wschodniego i zachodniego.

Myślę też, że zbyt optymistycznie pokazał Pan zasięg korzystnej libracji (max - zielony). Obie linie - żółta i zielona, powinny leżeć symetrycznie po obu stronach południków: E 90* i W 90*. Zwróciłem na to uwagę, gdy nieoczekiwanie w paru miejscach księżycowe struktury wchodziły w pas widoczności. Oczywiście czasem jest możliwe sięgnięcie wzrokiem poza teoretyczny zasięg libracji, ale wynika to z ukształtowania terenu.

Pozdrawiam.

[Prezes]

13 godzin temu, Loxley napisał:

Bardzo dziękuję, że w tegorocznym Almanachu znalazł się dodatek pokazujący pasy libracyjne Księżyca. Pojawił się mały błąd w tym dodatku (czysto edycyjny, jak sądzę) - zamienione są miejscami nazwy pasów: wschodniego i zachodniego.

Myślę też, że zbyt optymistycznie pokazał Pan zasięg korzystnej libracji (max - zielony). Obie linie - żółta i zielona, powinny leżeć symetrycznie po obu stronach południków: E 90* i W 90*. Zwróciłem na to uwagę, gdy nieoczekiwanie w paru miejscach księżycowe struktury wchodziły w pas widoczności. Oczywiście czasem jest możliwe sięgnięcie wzrokiem poza teoretyczny zasięg libracji, ale wynika to z ukształtowania terenu.

Pozdrawiam.

Nazwy pasów nie były błędem. Po prostu użyłem kierunków wg Księżyca na niebie. Jednak, rzeczywiście w 1961 r. IAU ustaliła, że dla Księżyca używa się stron świata "astronautycznych". Właśnie zmieniam, aby być w zgodzie z ta uchwałą. A zasięg pasa libracji nie jest w sumie ściśle określony, rzeczywiście zależy np. od ukształtowania terenu. Dlatego też napisałem "Linie żółta i zielona określają przybliżone zasięgi widzialności".

[LibMar]

Nie pamiętam czy rok temu były tranzyty egzoplanet, ale naprawdę fajnie, że tutaj znalazłem 

Taka wskazówka na przyszły rok - nie przyjmować zasięgu w taki sposób (<11 mag i >0.01 mag spadku). Początkowo też publikowałem efemerydy do Astronomii w ten sposób i okazało się, że wcale nie jest to dobry tok myślenia. Dopiero obserwacje pokazały jak daleko jest od granicy "czy to jeszcze jest do złapania"? Przedstawia to czerwona linia. Okazuje się, że poza HD 189733 b (która jest najłatwiejsza z oczywistych względów), druga najłatwiej widoczną okazała się być WASP-52 b. Ona ma 12.7 mag i spadek około 0.035 mag. Wyszło bardzo wyraźnie, co przedstawia wykres dostępny tutaj: http://var2.astro.cz/tresca/transit-detail.php?id=1503740700 (a było robione obiektywem o średnicy zaledwie 107mm). Z kolei tranzyt 0.01 mag dla obiektu 10 mag (co pojawiłoby się w Almanachu), był znacznie słabiej widoczny: http://var2.astro.cz/tresca/transit-detail.php?id=1505120462. Stąd uważam, że warto uwzględniać te słabsze głębokie (np. CoRoT-2 b, HAT-P-10/WASP-11 b, WASP-52 b), z kolei naprawdę hardkorowe (np. HD 80606 b, którą złapałem z dużym trudem) raczej nie powinny się znaleźć  Ale ogólnie plusik za podjęcie tego tematu