Guiding EQ3-2 - kalibracja w PHD2

[Piotr K.]

Hej, próbuję focić zestawem Canon 1000D+135mm na EQ3-2 z napędem w jednej osi, a do tego mini-guider pomysłu @MateuszW, czyli reduktor ogniskowej 0,5x wkręcony w Barlowa 1,25" i kamerka ASI 120mm Mini.

 

W PHD2 w parametrach kalibracji ustawiam piksel na 3,75 um, ogniskową guidera na 90 mm, deklinację gwiazdy (tej, na której w danej sesji będę guidował - ostatnio np. ok. 15*) i w efekcie PHD podaje mi wartość minimalnego kroku kalibracji równą 2500 ms. Liczbę kroków mam ustawioną na 12.

 

Gdy potem odpalam kalibrację, to tak duży krok powoduje, że gwiazda zaraz ucieka z kwadracika i jest komunikat "star lost". Gdy zwiększę kwadracik gwiazda nie jest gubiona i kalibracja się udaje, ale za to pojawia się komunikat, że była zrobiona na małej liczbie kroków (2-3) i z tego powodu jest niedokładna.

 

Pytanie - dlaczego PHD2 wylicza tak duży minimalny krok kalibracji, jeśli daje on złe wyniki? Czy to ja coś źle robię?

 

Drogą prób i błędów zmniejszyłem krok kalibracyjny do ok. 300-500 ms, i wszystko śmiga - ale nie wiem, czy na takiej wartości osiągnięta dokładność jest maksymalna możliwa...

Edytowane 22 Kwietnia 2019 przez Piotr K.

[Piotr K.]

Nikt nie odpisał, ale w międzyczasie to rozkminiłem, więc napiszę o co chodziło - może się komuś przyda  Otóż w pilocie do EQ3-2, wersja jednoosiowa, kabelki z gniazda ST-4 dolutowałem do styków przycisków 8x. Zatem guiding speed w kalibracji PHD też powinna być ustawiona na 8x. Ale zwykle jest 0,5x, tak miałem ustawione, i dla tej właśnie wartości, przy pikselu 3,75 um i ogniskowej 90 mm, PHD wyliczał krok kalibracyjny równy 2500 ms. Zaaplikowanie tak długiego impulsu na styku pilota dającym prędkość 8x powodowało oczywiście przestrzelenie i odjazd gwiazdy o wiele pikseli. Należy po prostu podzielić wartość podawaną przez PHD przez 16 (8x / 0,5x), a wynik wpisać jako wielkość kroku kalibracyjnego, i wszystko zaczyna pięknie działać

Edytowane 22 Kwietnia 2019 przez Piotr K.

[KArtur]

W dniu 22.04.2019 o 09:58, Piotr K. napisał:

Nikt nie odpisał, ale w międzyczasie to rozkminiłem, więc napiszę o co chodziło - może się komuś przyda  Otóż w pilocie do EQ3-2, wersja jednoosiowa, kabelki z gniazda ST-4 dolutowałem do styków przycisków 8x. Zatem guiding speed w kalibracji PHD też powinna być ustawiona na 8x. Ale zwykle jest 0,5x, tak miałem ustawione, i dla tej właśnie wartości, przy pikselu 3,75 um i ogniskowej 90 mm, PHD wyliczał krok kalibracyjny równy 2500 ms. Zaaplikowanie tak długiego impulsu na styku pilota dającym prędkość 8x powodowało oczywiście przestrzelenie i odjazd gwiazdy o wiele pikseli. Należy po prostu podzielić wartość podawaną przez PHD przez 16 (8x / 0,5x), a wynik wpisać jako wielkość kroku kalibracyjnego, i wszystko zaczyna pięknie działać

Czy można prosić o zdjęcie pilota a dokładnie miejsca gdzie lutować te kableki oraz samego gniazda st4?

[Piotr K.]

17 godzin temu, KArtur napisał:

Czy można prosić o zdjęcie pilota a dokładnie miejsca gdzie lutować te kableki oraz samego gniazda st4?

Już tego pilota i napędu nie mam, przesiadłem się na czerwony z dwoma silnikami (RA i Dec), który ma wbudowany port ST-4.

 

Przy modyfikacji pilota napędu jednoosiowego korzystałem z tego:

 

http://www.store.shoestringastronomy.com/eq_mod.pdf

 

Zdaje się, że dotyczy to pilota dwuosiowego, ale zasada ta sama. Jedno ważne to to, że w tym co pisałem wcześniej, o lutowaniu kabelków do przycisków 8x, jest w zasadzie błąd. O wiele lepsze efekty daje przylutowanie kabelków do przycików 0x i 2x (czy jakie tam są oznaczenia, nie pamiętam teraz  ), wtedy jeden krok guidingu jest o wiele mniejszy (a w zasadzie krok na wschód to w ogóle zatrzymanie silnika  ). Jeśli będziesz miał dalsze pytania pisz śmiało, przypomnę to sobie dokładniej, bo teraz tak na szybko piszę z telefonu