Gwiazdozbiór Łabędzia

[holeris]

Wprawdzie materiał ten prezentowałem już jakiś czas temu, ale ponownie podszedłem do obróbki, a po niedawnym zakupie Burnham’s Celestial Handbook skusiłem się na krótki opis. Uznałem, że zasługuje to na osobny temat.

 

Na zdjęciu widzimy jeden z najbardziej charakterystycznych gwiazdozbiorów letniego nieba – Łabędzia. Już od starożytności był on kojarzony z ptakiem – niekoniecznie z łabędziem. W wielu tekstach można spotkać się z orłem, kurą, kuropatwą czy gołębiem. Wielki ptak obfituje w wiele różnych mgławic oraz gromad. Jest tego tak dużo, że nie zdecydowałem się na prezentację zdjęcia z zaznaczonymi obiektami katalogu NGC. PixInsight narysował ich aż 71 i opis stawał się nieczytelny. Do największych i najbardziej znanych obiektów mgławicowych należą Ameryka Północna (NGC7000) będąca olbrzymią chmurą składającą się z mieszanki gazów, pyłów i gwiazd, a także kompleks mgławic Welon (m.in. NGC6960, NG6992), który jest pozostałością po wybuchu supernowej.

 

Najjaśniejsza gwiazda kadru to Deneb. Jego nazwa pochodzi od arabskiego Dhanab al-Dajājah oznaczającego ogon kury. Jest to jeden z największych znanych nadolbrzymów. Jego jasność jest ok. 200000 razy większa od jasności Słońca. Gdyby Słońce znajdowało się w tej samej odległości od Ziemi co Deneb, to jego obserwowana wielkość gwiazdowa wynosiłaby 14,35 i ledwie by majaczyło w 8 calowym teleskopie.

 

Drugą co do jasności gwiazdą kadru jest Albireo, którego nazwa prawdopodobnie pochodzi od błędnego tłumaczenia pojęcia ab ireo w wydaniu Almagesta z 1515 roku. Natomiast arabska nazwa to minqār al-dajāja^h, czyli kurzy dziób. Albireo jest gwiazdą podwójną o separacji składników wynoszącej ok. 35″. Parka ta jest bardzo lubiana przez astronomów-amatorów, ze względu na duży kontrast kolorystyczny składników. Beta Cygni A jest bursztynowo złota, a Beta Cygni B niebiesko zielona.

 

Gwiazda o jasności numer 3 to Sadr będący w nomenklaturze arabskiej klatką piersiową kury (ṣadr al-dajājati). Znajduje się tuż obok mgławicy Motyl (IC1318) i przez swój blask jest zmorą osób próbujących schwytać go w fotograficzną siatkę. Pomiędzy Sadrem a Albireo znadują się piękne pola gwiazdowe, o których James Webb powiedział, że są „oszałamiająco wspaniałe” („Its low-power fields are overpowering in magnificence”).

 

Nikon D810 mod, Sigma Art 40 mm @ f / 2.0, 48 x 120 s, ISO 800.

 

 

Wersja opisana:

 

Poprzednia wersja:

 

Edytowane 12 Listopada 2022 przez holeris

[Milena Niemczyk]

Piękny opis, piękne zdjęcie... Świetna praca!  Gratulacje!  

[holeris]

I jeszcze wersja z kanałem czerwonym ściągniętym ciut w dół za pomocą krzywej (z maską na trąbę słonia). Żeby zlikwidować trochę tę czerwoną poświatę.

 

[diver]

6 godzin temu, holeris napisał:

jeden z najbardziej charakterystycznych gwiazdozbiorów letniego nieba – Łabędzia

 

Obrazek harmonijny i efektowny. Ale gdzie są jasne gwiazdki Łabędzia? Bez mapki na pierwszy rzut oka nie domyśliłbym się, że to Łabędź. Coś kombinowałeś dodatkowo z obróbką gwiazdek, czy te najjaśniejsze zniknęły w "gwiezdnym kurzu" na materiale podstawowym?

 

[holeris]

17 minut temu, diver napisał:

 

Obrazek harmonijny i efektowny. Ale gdzie są jasne gwiazdki Łabędzia? Bez mapki na pierwszy rzut oka nie domyśliłbym się, że to Łabędź. Coś kombinowałeś dodatkowo z obróbką gwiazdek, czy te najjaśniejsze zniknęły w "gwiezdnym kurzu" na materiale podstawowym?

 

Dziękuję!

Z gwiazdami nic specjalnie nie kombinowałem. Gubi się w gwiezdnym kurzu. Choć Deneb, Sadr i lewe skrzydło z Gienahem widoczne są całkiem nieźle.