WielkiAtraktor

Po paru tygodniach bezużytecznego seeingu udało się wreszcie coś zarejestrować Makiem. Warunki ciągle takie sobie, ale jedno zdjęcie pokazało, że ta dziecina ma potencjał. Chameleon mono, 1300 klatek, ND 3,8 + IR/UV cut + Solar Continuum (co przy f/15 na środku tarczy daje komfortowe 7 ms ekspozycji), AviStack 2, Registax 6: I jeszcze animacja (powyższe to niestety najlepsza klatka), 1 godz. czasu rzeczywistego, 3-minutowe odstępy:

Ładne zdjęcie przenośnego działka jonowego obrony planetarnej. A nowy teleskop jak się sprawuje?

Urobek z tej nocy. Mak 180 i Chameleon mono. Baader IR/UV cut, 1300 klatek: Baader pomarańczowy (>570 nm), 2600 klatek: Baader czerwony (>610 nm), 2500 klatek: Nakręciłem też piękny (tak się zapowiadał), stabilny klip LifeCamem, ale jak się okazało menisk był wtedy cały w mglistej rosie, tak że stackowanie nic nie dało.

Może komuś się przyda informacja, co było przyczyną. Większość dnia spędziłem na rozgryzaniu tego, kombinowaniu z opcjami stackowania itd., w końcu się okazało, że winny był FFMPEG, którego użyłem do hurtowego przycięcia swojego surowego materiału (pliki BMP 8 bpp z paletą odcieni szarości). Zarówno skonwertowanie ich bezstratnym (ha!) kodekiem HuffYUV z opcją "-pix_fmt yuv422p", jak i samo obcięcie filtrem "crop" (do wyjściowej sekwencji mniejszych BMP) z opcją "-pix_fmt gray" powodowało gubienie najmniej znaczących bitów. Widać zarówno obliczanie komponentu "Y" (w przypadku HuffYUVa) jak i opcja "gray" wbrew pozorom bezstratne nie są... Potem jak podawałem to Autostakkertowi (i Registaxowi, i AviStackowi też) - była cebula. Całe szczęście "crop" bez podawania "-pix_fmt" działa jak należy.

Faktycznie, ruch cząsteczek powietrza nie ma najmniejszego znaczenia. Znaczenie ma to, że w każdej chwili na drodze gwiezdnego światła znajdują się obszary/komórki o różnej gęstości, które zaginają i rozpraszają światło. Powietrze jest w ogóle rzadkie i odchyłka nie jest znaczna, ale przy gwiazdce mającej milisekundy łuku średnicy kątowej (albo mniej), wystarczy to do migotania.

I lepiej nie pisać "sprzęt jak w sygnaturce", bo one się zmieniają, a posty zostają...

Ręcznie w GIMPie. Potrafi importować i eksportować animowane GIFy. Klatki są w osobnych warstwach, wystarczy zmieniać ich kolejność, tymczasowo zmieniać przezroczystość i wyrównać narzędziem do przesuwania warstw.

Ależ da się Pozwoliłem sobie wyrównać. Bardzo fajnie wyszło, następnym razem sam zamierzam zebrać animację (skoro już się siedzi do tej 5...).

Kolejne próby z Makiem 180. Więcej niż ostatnio nie wyszło, ale teraz również filtr pomarańczowy, a i WCP się złapała. Chameleon mono, po 1000 klatek, AviStack 2 i Registax 6:

Właśnie, nie ma co winić kamerki. Właśnie się przekonałem, że mój Jowisz (czerwony) z paru postów wcześniej po zestackowaniu w Registaksie 6 albo AutoStakkercie!2 daje cebulę jak diabli. W AviStacku jakoś jest dobrze.

Właśnie, to mi przypomniało, że też chciałem spróbować ustrzelić kolor osobno swoim LifeCamem. Niech tylko seeing się trafi.

Pierwsze Jowisze z Maka 180, seeing kiepski. Po 1000 klatek, Chameleon mono, f/15, AviStack 2:

Jako że mamy własną transliterację grażdanki - nie ma co przepisywać tej nieudolnej anglosaskiej. Zatem Kisłowodzk oraz Witalij Newski i Artiom Nowiczonok

Marcin, te zdjęcia to z refraktora osiemdziesiątki czy z setki? Mamy słoneczną posuchę, więc dorzucam link do surowego wideo z Chameleona (najlepiej oglądać w HD na Vimeo):

Większa apertura to nie tylko więcej światła, ale też większa rozdzielczość obrazu (zależy liniowo od apertury). Zresztą w obrazowaniu naukowym zbieranie dużej ilości światła też jest ważne (zob. link); cykamy np. Słonko przez superwąski filtr H-alfa (lub inny) z króciutkimi czasami ekspozycji i okazuje się, że zaczyna się robić ciemnawo...

To i ja pokażę. Newton 150/1200 mm i Chameleon mono z filtrem czerwonym, seeing raczej kiepski:

Kolejna animacja, nagrywanie przez 1 minutę (ok. 1000 klatek), 3-minutowe odstępy. 50 minut czasu rzeczywistego. Złapał się "spływ" włókien w penumbrze, a i granulacja przy takich interwałach w miarę płynnie bulgocze. Sprzęt jak poprzednio, ogniskowa 2400 mm. Pod koniec seeing zaczął się psuć. I jeszcze ujęcie ogólne, seeing był akurat znakomity. F/8, 1500 klatek:

Animacja ze zmianami grupy plam, klatki co ok. 5 minut, w sumie 2 godz. czasu rzeczywistego. Folia ND 3,8, Newton 150/1200 mm, F/16, Chameleon mono:

Pierwsze obrazy z Chameleona mono. Cała tarcza z Travel Scope 50 (achromat 50/360 mm), reszta z SW Explorer 150PL (Newton 150/1200 mm). Po 700-1500 klatek stackowanych w AviStack 2.

Zauważ, że w karbonowcach TS również wyprowadzą ognisko i dobiorą LW wedle życzenia.