LibMar

- Astroprogramista, oceniam na 4 - Szkicowanie, oceniam na 5 - Co na niebie?, oceniam na 5 - Gwiazda Barnarda, oceniam na 4 - Gwiazdozbiory sierpnia, oceniam na 5 - Komety na sierpień 2012, oceniam na 5 - Z lornetką na gwiazdy, oceniam na 5 - Perseidy, oceniam na 5 - Mapy efemerydalne, oceniam na 4 - Niebo w sierpniu (plansza na rozkładówce), oceniam na 5 - Księżyce Jowisza i Saturna (plansze), oceniam na 4 - Wydarzenia w układzie księżyców Jowisza, oceniam na 4 - Kalendarz astronomiczny (tabele), oceniam na 4 - Ciekawe obiekty mgławicowe, oceniam na 5 - Podniebne pląsy Księżyca, oceniam na 4 - Astrofotografia pl.-ks., oceniam na 5 - Obserwujemy Księżyc gołym okiem, oceniam na 4 - Prognozy maksimum 24. cyklu akt. sł., oceniam na 5 - Wspomnienie tegorocznego tranzytu Wenus, oceniam na 5 - W sercu Herkulesa, oceniam na 4 - Wszechświat jak łąka, oceniam na 4 - Sklep prenumeratora, oceniam na 4 - Pytania czytelników, odpowiedzi redakcji, oceniam na 5 - Galeria, oceniam na 5 Uwaga ogólna na temat czasopisma: Od dawna poszukiwałem idealnego czasopisma związanego z obserwacjami astronomicznymi. Magazyn Astronomia Amatorska spełnił moje oczekiwania. To właśnie w nim mogłem odnaleźć przydatne informacje, które ciężko znaleźć w internecie. Najbardziej byłem zachwycony z tabelki przedstawiającej wydarzenia w układzie księżyców Jowisza. Teraz już na pewno będę wiedział kiedy obserwować Jowisza aby dostrzec czarną kropkę związaną z zaćmieniem przez księżyc! Również jestem zadowolony z napisanych artykułów - niektóre z nich tak mnie interesują, że mogę czytać kilka razy! AA na pewno pozostanie u mnie w użyciu przez długi czas. Jak najbardziej polecam zakup tego czasopisma wszystkim miłośnikom astronomii!

Perseidy już od kilku dni są w bardzo dużej aktywności i polecam obserwować je z dala od maksimum. W nocy z 8 na 9 sierpnia (właściwie do 23:30) dopisała dobra pogoda. W ograniczonym niebie (35% widocznej powierzchni nieba, pozostałe to budynki czy przeszkadzające lampy oraz najsłabsze gwiazdy miały jasność ok. 5 mag) dostrzegłem 22 meteory (22:20 - 23:20). 11 z nich to były Perseidy (z czego 5 to bolidy z jasnością od -4 mag do -7 mag). Pozostałe należały do innych rojów meteorów, chociaż było wyraźnie widać że nie są meteorami sporadycznymi. 2 pochodziły ze Strzelca (nieznana nazwa roju?), 3 z Koziorożca (Alfa Kaprikornidy), 3 z Wodnika (Północne Delta Akwarydy) i 3 z jeszcze innego roju, na pewno są ze sobą związane, lecz nie widzę ich na liście z http://pl.wikipedia.org/wiki/Lista_roj%C3%B3w_meteor%C3%B3w. Widoczny radiant znajdował się w okolicach Lutni, Herkulesa czy Korony Północnej. Duży wybór wynika z niedokładnych zapamiętanych śladów wizualnie, dlatego rozpocząłem ich fotografowanie. Na razie mam na koncie dwa z nich - jeden z Piscis Austrinidów i jeden Perseid (także z 8/9 sierpnia). Mam nadzieję, że w następnych dniach pogoda dopisze i uda mi się uwiecznić kilkanaście, bądź kilkadziesiąt spadających gwiazd... Chciałem jeszcze pokazać zdjęcie wspomnianego Perseida, lecz nie mogę odnaleźć. To więc, kiedy indziej...

Z wielkim zadowoleniem idę do Empiku, a tam zastaję numer 1... Jutro się pójdzie ponownie

A może chodzi o mgławicę Kokon w konstelacji Łabędzia (IC 5146)?

O właśnie o to chodziło, dzięki wielkie za odpowiedzi Poprawię tylko swoje obliczenia i będzie w porządku. Pozdrawiam!

Z Algolem akurat potem zauważyłem, gdy ponownie spojrzałem do kalendarzyka. Już nie włączałem komputera aby poprawić. EDIT: I jeszcze szybkie pytanko - czy istnieją ograniczenia wiekowe przy pisaniu nowych artykułów? Sam mam 16 lat i wpadłem na dosyć dobry pomysł (o czym jest ten artykuł tutaj nie napiszę). Oczywiście nie wzięte z internetu, lecz samemu napisane.

Dzisiaj wreszcie mogłem zakupić te czasopismo w Empiku (nie dlatego że nie było, tylko jest dosyć daleko od mojego miejsca zamieszkania) i jestem zadowolony. Pojawiło się także pare kwestii, z którymi poprzednio miałem problem z odszukaniem - chociażby zjawiska z księżycami Jowisza (cienie na tle tarczy planety, itp), które były trochę ciężko odczytać (proponowałbym usunąć z listy niewidoczne z Polski i rozwinąć skróty po kolei w niej, bo jest ich dosyć sporo). Ciekawe są też artykuły - niby wiem o nich dosyć sporo, to pozwoliły mi dowiedzieć się trochę więcej. Nie czytałem każdego postu w tym temacie, ale tylko mam jedną uwagę: czasami (ale rzadko) wyrazy w tekście mają zbyt mały odstęp i ciężko przeczytać. Chociażby na stronie 26, w lewej części i 13 linijka od dołu - tam jakby nie ma odstępów ("nanoszczędnośćwidocznąplamęgrafitu.Następniebioręfiszor"). Ogólnie jest super, dla mnie bardziej interesuje jednak tekst niż zamieszczone zdjęcia (odwrotnie niż większość osó. I jeśli można (o ile nie było wcześniej napisane), czy do kalendarzyka do gwiazd zmiennych mogą zostać dodane także minima gwiazd zmiennych zaćmieniowych (np. Sheliak, Algol)? Ostatnio bardzo zainteresowałem się gwiazdami zmiennymi, a w internecie informacje te jest mi ciężko odnaleźć. Jak zarobię trochę pieniędzy po wystawieniu pewnej rzeczy na allegro, pomyślę nad zakupem prenumeraty tego miesięcznika

Hmm, dziękuję za odpowiedź, byłem 99% pewien że nie obsługuje, teraz już na 100%. Może też zostać przy 15 sekundach, aktualnie starczy. Kiedyś pomyśli się nad nowym aparatem z czasem B (aktualny budżet ledwo pozwolił na ten aparat) i stworzy montaż paralaktyczny do fotografowania nieba. Teraz tylko czekam na odpowiedzi pozostałych pytań

Witam. Ostatni raz zdjęcia nieba robiłem 3 lata temu, dopółki aparat się zepsuł (awaria). Właśnie dopiero co zamówiłem nowy i nie jestem zbytnio 100% rozeznany w dziedzinie astrofotografii. Mam do tego pare pytań, niektóre mogą być głupie, no ale cóż - chciałbym wiedzieć. 1) Czy ktoś ma lub wie gdzie w internecie mogę znaleźć taką tabelkę która przedstawia jasność najsłabszej gwiazdy (w idealnych warunkach i ciemnym niebie) np. w ekspozycji trwającej 3s, 5s, 10s, 15s itd? Na pewno w tym ilość ISO będzie potrzebne, ale ile to już zostawiam (jak np. ktoś ma do 200 to niech poda z 200 ISO, itd). 2) W zdjęciach sprzed około 3 lat najsłabsze gwiazdy które dałem rady sfotografować miały około 6.0 magnitudo (na pewno bym znalazł do 6.5, ale z 6 będzie łatwiej w tym pytaniu). Gdybym chciał sfotografować o 1 mag słabsze (do 7 magnitudo), bym musiał przedłużyć długość ekspozycji około 2,5x, a o 2 mag to 6,25x (2,5 razy 2,5)? 3) Podobne do pytania drugiego - w aparacie maksymalna długość ekspozycji to 15 sekund. Więc jeśli rzeczywiście sfotografowanie obiektu o 1 mag słabszego wymaga przedłużenia ekspozycji o 2,5x, to czy wystarczy zestackowanie 2,5 wykonanych zdjęć (trzeba przybliżyć do 3) aby taki efekt uzyskać? Czy więcej? 4) Zamówiony aparat to Canon PowerShot A1200 (maksymalna ekspozycja to 15 sekund) - wiem że istnieje pare softów (czy inaczej jeśli tak się nie nazywa) do przedłużania długości ekspozycji lub innych rzeczy, to czy istnieje taki do tego aparatu? W sprawie obróbki fotografii takich zdjęć nieba - nie zajmowałem się nigdy i teraz jeszcze nie mogę: zdjęcia się pokasowały, a aparat jeszcze nie przysłali

Jestem trochę zły, że muszę pisać to ponownie (problem z internetem podczas wysyłania posta). Napiszę w skrócie. Wszystkie dane co podałeś są prawidłowe, ponieważ co noc obserwuję flary Iridium i właśnie większość flar wieczornych pojawia się w konstelacji Wolarza (tylko w ostatnich dniach). Sprawdzając Twoje miejsce zamieszkania (Kuźnia Raciborska) zobaczyłem, że flara to prawdopodobnie Iridium 65 o jasności 0.4 magnitudo o godzinie 23:19. Pozostałe wyniki nie pasują - głównie jasnością. W tym przypadku sprawdzałem datę 14 VII (już 4 dni temu), chociaż Twój post został napisany kilkanaście minut po północy, więc mamy już 4 dni.

Witam! Mam na imię Gabriel i pochodzę z Suwałk. Jestem młodym miłośnikiem nieba i interesują mnie głównie obserwacje astronomiczne i astrofotografia. Swoją przygodę rozpoczęłem około w 9 roku życia, więc na stan obecny to już 10 lat (stan na 2015). Mimo, że czasami bywałem na tym forum wcześniej, to właśnie 2 dni temu postanowiłem wreszcie się zarejestrować. Astronomię na poważnie zacząłem traktować około 7 roku temu, kiedy otrzymałem swój drugi (bo pierwszy był raczej zabawką) teleskop (już o średnicy 203mm i z montażem paralaktycznym). To od tego czasu mogłem się bardziej przyglądać niebu i kosmos zaczął coraz bardziej mnie interesować. Około pół roku później zacząłem się zajmować astrofotografią, która potrwała kilka miesięcy - aż do momentu kiedy się zepsuł. Stało się to akurat podczas fotografowania gwiazd w Tunezji nad wschodnim horyzontem, aparat spadł (był ustawiony trzymając się balustrady) z wysokości 1m. Aprat był tani, a naprawa się nie opłacała. Dlatego przez około 3 lata astrofotografia "zniknęła", a 98% zdjęć prawdopodobnie się pokasowało przez błąd w twardym dysku. Pozostały tylko niektóre inne zdjęcia, które wcześniej wywołałem i te, które zamieściłem w internecie. Na szczęście to ma się wkrótce zmienić. Za kilka dni mam zamiar zakupić nowy aparat (ten który chcę nie jest drogi, ale szukam najtańszego ze względu na mały budżet), więc astrofotografia powróci. Aby było jeszcze lepiej, opracowałem plan obserwacyjny, gdzie aparat będzie potrzebny: przykładem jest stworzona lista 97 gwiazd zmiennych jaśniejszych niż 6 magnitudo w maksimum (chociaż większość ma zmienność 6.0 - 7.5, więc będą widoczne raczej tylko w maksimum), które w ekspozycji trwającej 15 sekund (taki jest czas maksymalny) będą widoczne na fotografii. Przyda się również do fotografowania planet, Słońca i Księżyca przez teleskop, a także przelotów meteorów i satelit na nocnym niebie. Zresztą na pewno znajdzie się coś jeszcze ciekawego. Zainteresowanie astronomią nieco się zmniejszyło ostatnim czasem (obserwacje były praktycznie co 2 tygodnie), lecz powróciło. I to do jeszcze lepszego stanu niż wcześniej. Wymyśliłem specjalną listę tzw. osiągnięć astronomicznych, gdzie notuję liczbę zaobserwowanych zjawisk. Aktualnie jest ich aż 48, z czego w ciągu jednej obserwacji można zaliczyć kilka naraz. Każde osiągnięcie dzieli się na pięć poziomów, z czego liczba wymaganych obserwacji kolejnego poziomu znacząco wzrasta. Przykładem jest np. osiągnięcie dotyczące liczby zaobserwowanych flar Iridium - na poziom 1 tylko 20, na poziom 2 już 50, a na trzeci już 100. Taki pomysł bardzo mnie zmotywował do obserwacji nieba. Niektóre są jednak ciekawe - na przykład zaobserwować każdy obiekt katalogu Messiera (niższe poziomy mówią, aby zobaczyć część z nich), czy każdego satelitę Iridium... z innym numerem. Jeszcze inne można zaliczyć do ostatniego poziomu w ciągu jednej nocy - są to osiągnięcia dzienne. Polegają one na zaobserwowaniu wymagającej liczby satelitów/plam słonecznych/meteorów/różnych planet w ciągu jednej nocy (w niektórych jednego dnia). Aktualnie, idę przygotować się na obserwacje Saturna. Tak więc, życzę każdemu pogodnego nieba!

Slice, na razie tylko na stronie Calsky udało mi się tylko znaleźć kiedy flary pozostałych satelit się pojawiają. Jedną z nich jak na razie obserwowałem (dosyć dawno temu już), była to flara Lacrosse 5 o jasności 0 magnitudo. Jednak jasnością to z Iridium raczej żadna nie dorównuje. Procentu nie znam, wiem jednak że istnieje co najmniej 20 innych satelit co może spowodować flarę jaśniejszą niż 0 mag... 8 maja 2012 roku wydarzyła się jednak pewna ciekawa rzecz w moim miejscu zamieszkania - była to pierwsza okazja do obserwacji dziennej flary Iridium, dokładniej o numerze 95 (jasność -8,1 mag). Udało mi się ją zaobserwować, ale kilkanaście sekund za nią pojawił się inny krótki błysk (oceniam na około -6 mag). Dalej nie mam pojęcia co to była, jednak pozycję i kierunek miała podobną jak Iridium 95 podczas flary. Nie jest to raczej flara innego satelity Iridium, ponieważ według programu Orbitron - nie było innej satelity Iridium w okolicy niż 95. Podejrzewam właśnie, że to mogła być inna satelita również powodująca flary.

Właśnie wczoraj sprawdzałem na Stellarium kiedy następne zakrycie i odkrycie będzie widoczne w Polsce. Niestety, do 2020 roku nie nastąpi ani jednego zakrycia na ciemnym niebie... Lecz będzie 5 dostępnych na dziennym niebie. Szkoda tylko, że następne w 2016 roku, z Wenus. Z Stellarium zapisałem sobie taką listę: Oczywiście nastąpi jeszcze kilka zakryć, lecz będą zbyt blisko Słońca aby je zobaczyć. Z tego co pamiętam, jedno z Jowiszem przy elongacji poniżej 10 stopni od gwiazdy dziennej. Tak więc, jeśli chodzi o samo zakrycie Jowisza, następne zdarzy się (z terenów Polski oczywiście, dokładniej Suwałk) dopiero w 2019 roku, dodatkowo niemal przed jego końcem. Poprzednie (nie licząc już z 15 VII 2012) - nie jestem pewien kiedy dokładnie, ale najpóźniejsze (w google) znalazłem z 6 VII 2005 roku. _____ W Suwałkach było czyściutkie niebo. Jednak pojawił się pewien mały problem - wiele osób uzna mnie raczej za szczęściarza. Nastawiłem sobie budzik na 0:15, abym wiedział - czy już mogę rozpocząć nocne obserwacje czy jeszcze nie (z powodu chmur). Jednak tak nie było - nie słyszałem budzika (a mama z innego pokoju mówi, że bez problemu słyszała)! Coś mnie natchnęło o godzinie 4:29 - obudziłem się, spojrzałem na zegarek. Wściekłem się bardzo z tej sytuacji, bo zakrycie już dawno temu było. Szybko sprawdziłem o której nastąpi odkrycie, bo widzę idealnie czyste niebo. Zapisałem sobie godzinę (według mojego domu) o 4:29:18 - to właśnie było dziwne, bo wstałem idealnie w odpowiednim momencie. Oczywiście wtedy kiedy odkrycie się rozpoczynało, na szczęście miałem wszystko pod ręką. Do godziny 4:31:08 miałem czas, więc niewiele (zegarek był dobrze ustawiony). zdążyłem - widziałem odkrycie Jowisza zza krawędzi Księżyca kiedy planeta była jeszcze nie do końca odkryta, więc mogłem zjawisko zaliczyć. Dodatkowo w Suwałkach Słońce już było około 1,2 stopnia nad horyzontem, więc obserwacja planety była już za dnia. Obserwacja zakrycia (a właściwie odkrycia) Jowisza zaliczona, lecz to nie tak miało być jak chciałem! Teraz tylko co mam zamiar zrobić to... kupić nowy budzik.

Po jego sygnaturze widać raczej, że to jest Synta 8" Były szanse na przejaśnienia, lecz zamiast nich są cieńkie chmury. Idę się przespać, wstanę raz o 0:00 - jeśli będzie zachmurzone, poczekam do 2:00. Życzę pogodnego nieba!

Mam zamiar niedługo kupić aparat fotograficzny, gdyż jest sporo do robienia zdjęć na niebie, a od 3 lat jest zepsuty i naprawa się nie opłaca! Dlatego jak na razie korzystam ze swojego telefonu, który nadaje się jednak tylko do robienia zdjęć Słońca podczas projekcji ekranowej, lecz nie zawsze - ostrość też nie jest najlepsza. Jednak 10 VII 2012 udało mi się zrobić fotografię plamek słonecznych tym telefonem, oczywiście słaba ostrość (ale najlepsze spośród innych). Jak będę wreszcie miał ten aparat (myślę, że to kwestia kilku tygodni) to będzie znacznie lepiej. Zdjęcie jest nieco wyostrzone, ponieważ plamki nie były bardzo wyraźne (metoda projekcji ekranowej). Widać na niej grupy AR1520 i AR1521.

Witam wszystkich, jest to mój pierwszy post Warunki do obserwacji z Suwałk obecnie się poprawiają. Od godziny 16:00 do 20:15 było całkowicie zachmurzone niebo i padał lekki deszcz. Do tej godziny zza chmur wreszcie pojawiły się promienie słoneczne, a nisko nad zachodnim horyzontem widać niemal czyste niebo (i to stamtąd lecą chmury). Oznacza to, że szanse na zaobserwowanie zakrycia się zwiększają, a prognozy pogody nie są pesymistyczne (ma być czyste niebo podczas tego zjawiska). Sprzęt jest praktycznie gotowy, teraz tylko oczekiwać na wygląd nieba po zachodzie Słońca - jeśli będzie bezchmurne, obserwuję całą noc do odkrycia Jowisza. Jeśli nie, wstaję o 2:00, aby jeszcze zobaczyć zakrycie oraz odkrycie (jak Hermes wspomniał) gwiazdy ω2 Tauri. Aktualnie jeszcze nie obserwowałem zakrycia/odkrycia planety przez Księżyc, lecz już raz widziałem zakrycie gwiazdy k Aqr. Tranzytu Wenus przez pogodę nie obserwowałem ze względu na chmury, mam nadzieję że tym razem dopisze mi szczęście z pogodą. Jak na razie, będzie to raczej ostatnie zakrycie planety na nocnym niebie (a właściwie już porannym) przed dłuższą przerwą. Następne zakrycie planety przez Księżyc na moim terenie nastąpi po 2020 roku, jednak dojdzie jeszcze do 5 dziennych zakryć. Niestety dopiero w latach 2016-2019...