LibMar

Na przykład na Spaceweather. http://spaceweather.com/

Dziękuję za odpowiedź. Chociaż jestem w stanie zdobyć o dłuższej ogniskowej (no ale 250mm), to jednak problemem byłby brak napędu w moim EQ3 (i też nigdzie nie udało mi się go zdobyć). Nawet nie wiem, Według moich przeliczeń (zakładając dla deklinacji +20 stopni), ruch gwiazdek byłby zauważalny (przy dobrej ostrości) już przy 1.5s, więc nie chcę widzieć co by było po 10-15s I drugą sprawą są też gwiazdy porównania - mam nadzieję, że w IRISie mogę wybrać nawet 8 gwiazd porównania... Nie zacząłem jeszcze zbierać do tego materiału, bo brakuje mi pogodnych nocy. Wykonałem nową listę gwiazd zmiennych (eliminując te bardzo słabe i niepewne, z 24 na 21). Można powiedzieć, że zrobiłem przesiadkę z 9.5 na 9.0 mag. Bardzo przydała się ta tabelka (http://astropolis.pl/index.php?app=core&module=attach&section=attach&attach_rel_module=post&attach_id=105266), no ale niepewność pomiarowa będzie wyższa przy użyciu kitowego obiektywu ze znacznie krótszą ogniskową? Plus jest tutaj taki, że tylko jedna gwiazda słabsza niż 8.0 mag. ma amplitudę jasności mniejszą niż 0.15 mag, dlatego w przypadku pozostałych gwiazd, niepewność pomiarowa wynosząca nawet 0.020 mag. nie powinna sprawić wiele problemów (z wyjątkiem jasnych gwiazd, o amplitudzie mniejszej niż 0.10 mag...). A gdybym zapytał się o gwiazdy o jasnościach 4.0-8.0 mag. Na wykresie widać wyraźnie, że jaśniejsza gwiazda = mniejszy błąd pomiarowy. Tylko że, niepewność pomiarowa dla gwiazdy o jasności 8.0 i 9.0 nie jest aż tak znaczna (po ok. 0.015 mag, nie tak jak dla słabszych niż 10 mag.). Więc podejrzewam, że dla gwiazdy o jasności 5.0 mag, to błąd pomiarowy będzie też podobny (0.010-0.015 mag)? I jeszcze druga sprawa dt. wykresu. Obiektyw Soligor poradził sobie nieco gorzej niż Tair. Czy to wynikało z budowy? Ogniskowej? Światłosiły? Może napęd, który utrzymywał punktowy obraz gwiazdy? I tutaj też wracam do poprzedniego postu, który czytałem wcześniej. Obecnie, korzystam z programu DSS. Swoje zdjęcia (nie powiem, że są dobre - dlatego też nie wstawiam tak na forum) stackuję w taki sposób: - robię ok. 30 lightów - robię ok. 10 darków (jeszcze nigdy nie robiłem biasów/flatów, nawet pomimo, że to jest proste) - na komputerze konwertuję obrazy z .CR2 do .TIF - stackuję w programie DSS - klikam w "Copy to clipboard" - otwieram PS, wklejam i zapisuję jako plik .PNG Ale do takich pomiarów, format RAW jest niezbędny. Kiedyś, kiedy po raz pierwszy stackowałem zdjęcia w formacie .CR2, to efekt wyszedł niemal podobny, jak ten, który rozwiązał CzarnyZajączek (z niewielką liczbą gwiazd). Sądzę, że potem suwakami w IRIS bym właśnie zmieniał liczbę gwiazd. Ale jak zapisać takie zdjęcie po stackowaniu? Powinienem chyba zapisać w formacie RAW (czyli .CR2 czy CRW). Znam tylko dwa sposoby: - zapisać przez DSS (w formacie TIFF, z tego co pamiętam) - skopiować obraz i w PS zapisać go (np. w PNG, JPG itp.) A w formacie RAW, to jak?

Dziękuję za odpowiedzi! Możliwe, że nie wpisałem to, co trzeba. Sprawdzając to, pojawił się kolejny problem. Zacząłem cały proces od nowa i pojawił się kłopot, którego wcześniej nie miałem. Wcześniej (strona 6 w poradniku) bez problemu wrzuciłem moje pliki .crw i utworzyło pliki z rozszerzeniem FTS. Teraz nie mogę, bo w okienku prosi o format CR2 (nie CRW). Zacytuję: Tak więc, nie wiem po co prosi o pliki .cr2, bo podobno według tego zdania nie uda się z rozszerzeniem CR2. Druga sprawa - czy konieczne jest wykonywanie darków/flatów/biasów do fotometrii? Osiągnie się wtedy lepszy rezultat? Teraz kolej na post Hansa. Fotometria jest jednak bardziej skomplikowana niż myślałem, ale powinienem dać radę. Jak tylko przebrnę przez pierwsze pomiary w IRIS (problem wyżej ). I post Radka. Więc, to tylko wprawa. Chociaż to jest największa moja dokładność (normalnie wynosi ona między 0.05-0.10 mag), ale muszą być spełnione warunki. Gwiazdy porównania nie mogą być słabsze/jaśniejsze niż 0.4 mag. od gwiazdy zmiennej. Gdyby mi pokazano dwie gwiazdy (o takiej samej barwie i leżące blisko siebie) o jasnościach 5.34 i 5.39 mag, to powinienem wybrać tą jaśniejszą już po kilkunastu sekundach EDIT: Już wiem, w czym jest problem z rozszerzeniami. W przypadku wyboru 10D/300D/Rebel muszę wrzucić pliki .CRW, a z 50D/... to .CR2. W takim razie, zmienianie rozszerzenia plików nie byłoby konieczne, wystarczyłoby .CR2. No ale jeszcze, czy będzie "współpracował"... Wkrótce to sprawdzę.

Witam! Mam do wykonania zadanie, które polega na wyznaczeniu krzywych jasności kilkunastu gwiazd zmiennych. Ich amplituda jasności jest niewielka (od 0.05 mag do 0.4 mag), dlatego będę musiał wykorzystać mój aparat fotograficzny. Chociaż moja dokładność w przypadku wizualnych obserwacji wynosi nawet 0.05 mag, to jednak jest zbyt dużo. Dlatego po raz pierwszy mam zamiar wykonywać fotometrię. Dlatego proszę Was o pomoc! Pisałem już z Hansem przez PW i rozwiązał część moich problemów. Pierwszym z nich, to sens i zasięg gwiazdowy na zdjęciach. Do wykorzystania mam tylko lustrzankę (niemodyfikowaną) Canon EOS 60D oraz obiektyw kitowy 18-55mm. Nie mam napędu do statywu, więc maksymalna (sensowna) długość ekspozycji (dla 55mm) to 13 lub 15 sekund. Dowiedziałem się, że rozjechane gwiazdy nie mają takiego wpływu na wynik, no ale już przy 20s są zbyt rozjechane. Chodziło mi o to, jaką dokładność mógłbym uzyskać wykonując fotometrię. Otrzymałem taką wiadomość: Tak więc, po otrzymaniu takiej odpowiedzi, wykonałem 25 zdjęć takiego samego obszaru na niebie, każde zdjęcie po 13s, ISO 800. Zasięg na takim zdjęciu wynosi mniej więcej 8.5 mag. To trochę mało, ponieważ moja lista gwiazd zawiera też takie, które są słabsze niż 9.0 mag (ale jaśniejsze niż 10 mag). Po stackowaniu takiej ilości zdjęć, zazwyczaj osiągam zasięg ~10.3 mag. Wiedząc, że "moje" gwiazdy zmienne nie są słabsze niż 9.5 mag, to czy mogę wykorzystać ten sposób (stackowanie zdjęć), aby zmierzyć ich jasność? Gwiazdy zmienne zostały tak wybrane, aby nie były słabsze niż 9.5 mag. i nie znajdowały się w pobliżu innych, jasnych gwiazd. Oczywiście, że bym mógł tak zrobić, ale jak z dokładnością? Dodatkowo, okres zmienności wynosi od 2 do kilkudziesięciu dni. Ta niedokładność czasu (zdjęcia robione przez kilka minut, czas wybrałbym ten, kiedy robiłem środkowe zdjęcie) nie wpłynie bardzo na moje wykresy. Ważne jest, aby dokładność nie była gorsza niż 0.010-0.015 mag. Mowa oczywiście o obiektach położonych wysoko nad horyzontem, zdjęciach zrobionych z dala od świateł miejskich oraz na bezksiężycowym niebie (wiadomo, że ten warunek nie będzie zawsze spełniony ). Wybrane gwiazdy mają jasność między 4.5 a 9.5 mag, a zasięg na jednej fotografii wynosi 8.5 mag (do 10.5 mag. po stackowaniu). Czy zdjęcia wykonane moją lustrzanką pozwolą osiągnąć taką dokładność? Zna ktoś może coś o tym? I co ważne - muszę wyznaczyć krzywe jasności wszystkich (~20) wybranych gwiazd. Moje pytania są takie, że sam na nie mógłbym odpowiedzieć, gdybym tylko zrobił kilka rzeczy. Niestety, nawet i IRIS sprawia mi kilka kłopotów (o których napisałem niżej). Jeżeli dokładność nie jest taka duża, to ratunkiem może być też robienie 10-15 zdjęć seryjnych i wykonanie fotometrii na każdej z nich. Szkoda tylko, że zajęłoby to dużo czasu (na analizę to mam czas w dni wolne, ale są też bezchmurne noce w dniach szkolnych!). To mniej więcej tyle, jeśli chodzi o bardziej teoretyczną część. Teraz pierwsze próby z programem IRIS. Znalazłem taki poradnik: http://variable-stars.net/public_ftp/FotometriaZmiennychIRISem.pdf i na jego podstawie chciałem wypróbować testowe zdjęcia. Pojawiły się oczywiście problemy! 1) Przy wyborze aparatu fotograficznego, nie mogłem wybrać swojego modelu 60D (były takie jak 40D, 5D, 100D itd, ale 60D nie ma). Co powinienem wybrać? 2) Zdjęcia były robione oczywiście w formacie RAW (.cr2). IRIS ładuje je kompletnie inaczej - to znaczy, że widzę zdjęcie, ale o znacznie obniżonym zasięgu gwiazdowym. Normalnie (np. po konwertowaniu w .TIF lub .JPG lub przeglądaniu w lustrzance) wynosi on ok. 8.5 mag, ale w IRIS'ie widać tylko jaśniejsze niż ~5.0 mag. Jak teraz bym wybrał te słabsze, "niewidoczne"? Mam tylko jedną gwiazdę z listy, która mogłaby pojawiać się na takich zdjęciach... 3) Nie mogłem dokończyć poradnika tego, co jest w linku. Problem mam w stronie 11. Jest tam taki tekst: Miałem jakiś tam problem, że nie znalazło pliku o takiej nazwie (nie jestem tak głupi, nazwę napisałem poprawnie). Przejrzałbym to jeszcze raz, ale dopiero jak pozbędę się problemu oznaczonego numerem 2. Jako załącznik, dodam też (może się przydać?) jedno z 25 testowych zdjęć (uwaga, ma 19,8 MB). To fragment południowej części konstelacji Herkulesa (13s, ISO 800, 55mm). Plik skonwertowany do .CRW (to był jeden z etapów w poradniku). http://www.solidfiles.com/d/884d032b21/ Liczę na pomoc z pytaniami i problemami. Będę często tu zaglądał, bo czas mi ucieka

Dziś plamy były nieco trudniej widoczne niż wczoraj. Mimo to, dostrzegłem je po 10 sekundach.

Na Słońcu mamy dwie duże grupy plam - AR1875 i AR1877. Pierwsza z nich znajduje się niemal na środku, druga nieco niżej. Są one bez problemu widoczne gołym okiem, z użyciem filtru słonecznego. Widać również gołym okiem, że grupa AR1875 jest bardzo rozciągnięta (taka jak na zdjęciu). To pierwszy przypadek, kiedy widziałem dwie różne grupy plam słonecznych jednocześnie.

Czekałem na Pana post dt. tej komety Na podstawie mapek nieba (ze strony www.aerith.net) oraz położenia w Stellarium wychodzi na to, że mamy czwartą poranną kometę (wliczając już C/2013 R1), która mogłaby być obserwowana przez lornetkę (na ciemnym niebie). Czy istnieje szansa, że kometa utrzyma taką jasność do połowy listopada, aby nad ranem można było sfotografować aż 4 jasne komety naraz w szerokim kadrze, które są jaśniejsze niż 8.0-9.0 mag?

Przypomniały mi się dwa dni, kiedy dostrzegłem Jowisza gołym okiem... Za dnia. W pierwszym przypadku było trudniej. Jasność -2.3 mag, wysokość Słońca to 2 stopnie nad horyzontem. Ciężko było znaleźć. Jednak innego dnia, około 3 miesiące przed koniunkcją górną, było znacznie łatwiej. Jowisza (wówczas o jasności -1.8 mag.) dostrzegłem już po kilku sekundach, a Słońce znajdowało się około 5 stopni nad horyzontem. Co jeszcze lepiej, w okolicach znajdował się Aldebaran. Również go dostrzegłem za dnia... Przez lornetkę. Tak patrząc na dostępność obiektów widocznych za dnia - wzrasta, kiedy Słońce jest niżej nad horyzontem. Warto prowadzić takie próby, kiedy Słoneczko znajduje się parę stopni nad horyzontem. Podejrzewam, że znakomitych warunkach (w podobnych, jak w przypadku Jowisza i Aldebarana) zasięg gołym okiem może wynosić nawet -1 mag, co wystarczy na dostrzeżenie Syriusza (oczywiście, jeżeli znajduje się wystarczająco wysoko nad horyzontem). Spróbuję to zrobić już wkrótce, obserwując Syriusza przy wschodzie Słońca. Kiedy wzejdzie... czy będę jeszcze dalej w stanie go zobaczyć gołym okiem? Nie wiadomo. A co do takich warunków - Aldebaran był w lornetce widoczny bez problemu. Gdybym wiedział gdzie dokładnie są gwiazdy (Aldebaran był tuż obok Jowisza), to pewnie zauważyłbym wszystkie gwiazdki jaśniejsze niż 2.0-2.5 mag. A w moim teleskopie 8" jeszcze więcej - szacuję, że do nawet 4.0-4.5 mag. Tylko samo namierzanie zajmie tyle czasu, a Słońce na wysokości 1-5 stopni nad widnokręgiem nie znajduje się wiecznie. Co do Urana o jasności 6 mag... Zbyt mało prawdopodobne. Ale nie niemożliwe. Przypomniała mi się jedna fotka, gdzie ktoś sfotografował Alcyone (w Plejadach) tuż po dziennym zakryciu przez Księżyc. Oprócz tej samej gwiazdki o jasności 2.85 mag, tuż obok znajdowała się jedna co miała... 6.25 mag. Samo Słońce znajdowało się też kilka stopni nad horyzontem. I jeszcze łatwiej jest je szukać podczas całkowitego zaćmienia Słońca

W wątku jest napisane: Pięknych zdjęć jest mnóstwo i nie mogłem się zdecydować. Zaznaczyłem siedem i wysłałem swój głos (liczyłem na wiadomość "maksymalnie 5 opcji"). Okazało się, że moje głosy (7) zostały dodane. Więc chyba na razie nie ma limitu nad ilością zdjęć, więc jest sprzeczne z regulaminem konkursu (nie więcej niż 5).

Niezłe! Szczególnie interesuje mnie kometa 154P/Brewington Właśnie dzisiaj chciałem spróbować zaobserwować ją wizualnie, ale warunki nie były dobre. Widać było gwiazdy do 11.5 mag, a kometę - niestety nie dostrzegłem. Wykonałem szybką 6-sekundową fotkę z zasięgiem do ~13.0 mag. Okazało się, że kometa była znacznie słabsza niż sądziłem, więc nic dziwnego, że jej nie spostrzegłem (oczywiście jest różnica między obserwacją wizualną a fotograficzną). Co do komety trójki komet (Lovejoy, ISON i Encke), na obserwację wybiorę się dopiero, kiedy wszystkie staną się jaśniejsze niż 10.0 mag.

A, mój błąd. No fakt, jest tam data wykonania zdjęcia. Myślałem, że to zdjęcie jest z wczoraj, dlatego mnie to zdziwiło. Tak to jest, jak się wstawia późno zdjęcia

Nie przypadkiem są to już Wrześniowe Perseidy?

Jak wiadomo, jesienne miesiące są najgorszym momentem do obserwacji Księżyca po nowiu. Nasz naturalny satelita zachodzi niedługo po zachodzie Słońca. Poniżej zdjęcie Księżyca w fatalnym położeniu - Słońce znajdowało się na wysokości jednego stopnia pod horyzontem, a Księżyc... jeden stopień nad. To dlatego atmosfera nie pozwoliła uzyskać dobrych wyników!

Nie jestem specem od chmur, ale wyglądają one całkiem fajnie. Jak komety Ci flo + virga = 17pkt.

Niestety sprzed 13 dni, ale pięknie wygląda cień chmury pochodzącej z samolotu na tle obłoczków. Twórcą zjawiska jest Księżyc Na górze można dostrzec także Novą Delphini 2013.

Ja zawsze korzystam z przedłużenia gwiazdozbioru Strzały, aż dojdziemy do jasnej gwiazdy o jasności ok. 4.5 mag. Nowa znajduje się na 2/3 tej przedłużonej linii, licząc od końca Strzały. Tam może oczywiście pomóc asteryzm. W tej okolicy znajdziemy kilka jasnych gwiazdek, które przypominają mi... konia na biegunach. Od szybkości odszukiwania też poziom zaawansowania (i od tego, jak ciemne jest niebo). Niektórym odnalezienie zajmuje wiele minut (a nawet dni, jeśli sobie nie poradzą). Nowa znajdowała się akurat w przyjaznym położeniu i nie zajęło mi to dużo czasu.

Nowa osłabła już o ponad 2 mag. w stosunku do maksimum. Tej nocy oceniłem na 6.55 mag (+/- 0.05 mag). Według moich pomiarów, w ciągu ok. 24 godzin Nova Delphini 2013 słabnie o około 0.15 mag (z wyjątkiem 25/26 VIII). Wizualne pomiary jako dowód spadku jasności: 16/17 VIII - ~4.55 mag. (jeden z pomiarów, wykonany o godz.19:39 UT) 17/18 VIII - ~4.95 mag. (4 pomiary) 18/19 VIII - ~5.00 mag. (1 pomiar) [Przerwa obserwacyjna - chmury] 23/24 VIII - ~5.90 mag. (4 pomiary) 24/25 VIII - ~6.00 mag. (2 pomiary) 25/26 VIII - ~6.15 mag. (1 pomiar*) 26/27 VIII - ~6.25 mag. (3 pomiary) 27/28 VIII - ~6.40 mag. (2 pomiary) 28/29 VIII - ~6.55 mag. (2 pomiary) * 1 pomiar wykonany wieczorem, oceny 5.8-6.0 mag w drugiej części nocy pominęte

Oczywiście, że nie łączę wizuala i fot do jednej oceny. Zdjęcia stanowią jako uzupełnienie (np. gdy nie mam czasu). Ponieważ (jak na moje oko) działo się coś ciekawego to, robiłem dwie rzeczy na raz. Nie porównuję też wykorzystując różne metody.Jednak czasem przydaje się, ponieważ różnice między wizualem i fot rzadko przekraczają 0.10 mag (gdy gwiazda zmienna i gwiazdy porównawcze są jaśniejsze niż 8.0 mag). I nie jestem nową osobą w obserwacjach gwiazd zmiennych, robię to od 2008 roku. Tylko, że teraz robię to znacznie częściej (od 2012). Jakby wszystko zależało od liczby postów Nie obrażam się, ale cokolwiek się moim zdaniem dzieje, to wolę napisać. Później się czuję, że niepotrzebnie się odzywałem. Dobrze wiem, co ja robię. To już chyba trzecia taka sytuacja na tym forum. PS: Wiem, co to jest błąd systematyczny.

O tyle dziwne, że w czasie obserwacji robiłem zdjęcia i w ogóle nie było cirrusów. Na podstawie zdjęć, o 22:01 Nova rzeczywiście była niewiele słabsza niż ta 6.1 mag. (6.150 +/-0.025 mag.), a o 22:27 wizualnie oceniłem na 6.175 mag. A po przeanalizowaniu ok. 20 zdjęć po 00:40 oceny jasności wahały się od 5.95 mag. do 6.15 mag. Niestety nie robiłem zdjęć sprzed kilkunastu minut, dlatego nic nie mogę potwierdzić.

Dziś oceniłem jasność nowej dwa razy i zaskoczył mnie skok jasności. 25 VIII 22:27 6.175 mag. (+/- 0.050 mag.) 26 VIII 00:15 5.975 mag. (+/- 0.075 mag.) 26 VIII 00:22 5.800 mag. (+/- 0.100 mag.) 26 VIII 00:27 5.825 mag. (+/- 0.075 mag.) 26 VIII 00:31 5.800 mag. (+/- 0.075 mag.) 26 VIII 00:39 5.875 mag. (+/- 0.075 mag.) 26 VIII 00:44 5.900 mag. (+/- 0.075 mag.) 26 VIII 00:50 5.875 mag. (+/- 0.075 mag.) 26 VIII 00:55 5.950 mag. (+/- 0.075 mag.) Czy ktoś może potwierdzić wzrost jasności (tzw. outburst)? Oczywiście dziś będę ją monitorował co 5-10 minut. Edytuję post dodając kolejne oceny jasności i jakby słabła. Parę chwil temu była bliska do pobliskiej gwiazdy o jasności 5.65 mag, Teraz jakby od niej 'uciekała'.

Tak.

Na moich zdjęciach z 13 VIII o ok. 23:00 Nowa mogła mieć ok. 10.80 mag. Nieco inaczej zestackowałem i wyszedł lepszy efekt (poprzedni zasięg gwiazdowy to 10.40 mag). Jednak boję się, że to jest szum i z tego powodu wybrałem opcję 'fainter than'. Kolejna pochmurna noc (chyba 4 z rzędu). Krzywa jasności złożona z moich obserwacji i tak ma już dużą 'dziurę'. Dlatego liczę na poprawę pogody w drugiej połowie nocy.