Loxley

Ciąg dalszy sesji zdjęciowej z 26 sierpnia 2019r. Księżyc 2 dni i 11 godzin po trzeciej kwadrze. Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow Celestron Ultima 2x (F ekw. 2270mm), ASI290MM, filtr Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3, Registax6, Microsoft ICE. Duża mozaika (z czterech paneli) południowej części księżycowego rogala. Obszar pomiędzy północnym skrajem Mare Humorum z kraterami: Gassendi i Letronne, a przepiękną okolicą z parą kraterów - Kepler i Encke. Ta wydawałoby się nudna powierzchnia Oceanu Burz zawiera dużą ilość łukowatych form - zalanych częściowo starych kraterów. Jest ich kilkanaście. Pod warstwą lawy ukrywają się nawet kratery wielkości Gassendiego (100 km średnicy). Pomimo zaskakujących i złożonych form cienia koło Keplera, o ileż uboższa w światłocień jest teraz ta część księżycowej powierzchni. W połowie oświetlone Mare Humorum, Gassendi z długimi cieniami, otwarty Letronne. Jaka różnorodność faktury powierzchni w różnych miejscach.

Bardzo dziękuję. Miło mi, że tak odbierasz moje zdjęcia. Większość z nich i tak wymaga późniejszej nowej edycji. Prawdą jest, że duża część kadrów jest wcześniej zaplanowana, ale sam efekt zdjęciowy czasem mnie zaskakuje. Niespodziewane formy cieni, czy pomarszczona powierzchnia tworzą ornament, który jest zachwycający - nie przez to, że je fotografuję ale przez niezwykłą estetykę. Cudownie jest móc odkrywać subtelności, które dodają wartości wielu kadrom. Będę się starał utrzymywać odpowiedni poziom następnych zdjęć. Dziękuję Ryszard. Dziękuję za komplement. Miło mi, że trafiam w Twój gust. Dziękuję. Cassegren miał swoje lata świetności, ale jest ciężko go kolimować a dryf termiczny bardzo daje się we znaki. Trochę to może zakrawać na przechwałki, ale poziom zdjęć z refraktora 6" jest wyższy niż w CRC 9". Dużo przyczyn składa się na to. Jestem podekscytowany planami na 16/17 września, kiedy po długiej przerwie będę mógł podziwiać cienie na Mare Crisium. Gdybym mógł utrzymać ten poziom zdjęć co teraz, cieszyłbym się fantastycznym widokiem. Dziękuję wszystkim za miłe komentarze. Bardzo mnie one motywują. Pozdrawiam.

Dzięki anomalii pogodowej doświadczam kilkudniowego maratonu fotograficznego. Może już jesteście znużeni (przynajmniej mam takie wrażenie)? Ja wręcz przeciwnie - jestem nakręcony dobrymi warunkami i ciekawymi zdjęciami. Księżyc 2 dni i 11 godzin po trzeciej kwadrze, 26 sierpnia 2019r. Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow Celestron Ultima 2x (F ekw. 2270mm), ASI290MM, Filtry: Baader Halpha 35nm oraz Omegon Halpha 12nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3, Registax6, Microsoft ICE. Mozaiki z dwóch paneli. Północna część księżycowego rogala. Południowa część księżycowego rogala. Okolice Krateru Kepler, z koroną promieni i nagromadzeniem wielu struktur, które rzucają ładne długie cienie. Wyraźne wzgórza koło krateru Marius - Marius Hills. Po prawej, słynna kobra czyli Vallis Schróteri. Aristarchus Plateau z rozpiętym baldachimem Montes Agricola. Vallis Schróteri nigdy na moich zdjęciach nie była wyraźniejsza. Niedaleko po prawej - struktura Prinz, a jeszcze dalej - kopuły Gruithuisen. To cały kompleks artefaktów dawnego księżycowego wulkanizmu. Naliczyłem 14 włosowatych tworów (rowów, dolin, rozpadlin?), którymi kiedyś płynęła lawa.

Ciąg dalszy sesji z 25 sierpnia 2019r. Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow Celestron Ultima 2x (F ekw. 2270mm), ASI290MM, Filtr Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3, Registax6. Microsoft ICE. Mozaika z czterech paneli. Południowa iglica i okolice Mare Humorum. Kepler i teren na zachód od Kopernika z częścią Karpat. Pięknie i wyraźnie widoczne kopuły magmowe. Część Mare Humorum z kraterem Gassendi a na dole zdjęcia, Montes Riphaeus czyli Góry Ural ze wspaniałymi cieniami, grzbietami i zakolami. Zatoka Tęcz i Montes Jura. Północna iglica z Pythagorasem i zacienionym kraterem Philolaus.

Księżyc 1 dzień i 11 godzin po trzeciej kwadrze, 25 sierpnia 2019r. Gdybym polegał na portalu pogodowym MB, tej sesji by nie było. Niebo sprawiło niespodziankę, bo warunki były całkiem dobre (seeing 1.20", 5/4). Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow Celestron Ultima 2x (F ekw. 2270mm), ASI290MM, Filtr Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3, Registax6. Microsoft ICE. Mozaiki dwupanelowe. Południowa iglica, w której ciągle znajduję cechy czarno-białej grafiki (redukcja odcieni szarości). Mare Humorum i okolice. Mozaika z trzech paneli. Ognisko główne TS152/900, filtr Omegon Halpha 12nm. Microsoft ICE.

Ciąd dalszy zdjęć z dzisiejszej sesji fotograficznej. Refraktor achromatyczny TS152/900, Celestron Ultima 2x (ekwiwalentnie F-2270mm), ASI290MM, Baader Halpha 35 nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3, Registax6.

Księżyc 11 godzin po trzeciej kwadrze, 24 sierpnia 2019r. Portal pogodowy MB zapowiadał bardzo dobre warunki (1,42" i 5/4) i prognoza się sprawdziła. Refraktor achromatyczny TS152/900, ASI290MM, Filtr Omegon Halpha 12nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3, Registax6, Microsoft ICE. Ekspresyjne kadry. Część sesji zdjęciowej, podczas której chciałem wzmocnić przy oglądaniu wrażenie atrakcyjności księżycowej powierzchni. Czy mi się to udało? Barlow Celestron Ultima 2x (F ekw. 2270mm), filtr Baader Halpha 35nm. Wyrazisty Longomontanus, mocno zacieniony Clavius i Blancanus, zbliżające się do krawędzi Klaproth i Casatus. Wiszący w czarnej przestrzeni graniastosłup. Piramida lub tetraedr? Zawieszony, graniasty Srebrny Glob. Zatoka Tęcz jak rozwarte szczęki rekina. Kopernik i okolice krateru Fra Mauro, z geometrycznymi formami cieni i prostą ścianą.

Księżyc 3 dni i 14 godzin po pełni - 19.08.2019r Mozaika z 5 kadrów. Kiedy wyszedłem przed dom, zobaczyłem Księżyc, który wyglądał jak pulchny lukrowany pączek (w lukrowej polewie z chmur). Jakby dopiero co ześlizgnął się z talerza, lecz nie upadł, bo przeszyty strzałą Perseida, w nieważkiej ciemności zastygł. Czekałem całą godzinę na rozpogodzenie. Cudowną ciepłą noc miałem tylko dla siebie... Ekstremalna północna libracja. Przy terminatorze na północy para kraterów: Hercules i Atlas, niżej Góry Taurus. Na południu, nektaryjski zaułek - Mare Nectaris, Theophilus, Cyrillus i Catharina, Fracastorius, Piccolomini, dwie wschodnie doliny i struktura Janssen. Achromatyczny Refraktor TS 152/900, ASI290MM, Omegon Halpha 12nm, EQ-ATM, FireCapture v2.6, Autostakket!3 (500/2500), Registax6, Microsoft ICE. Mozaika z 2 kadrów. Pierścieniowa struktura Mare Nectaris z kraterami: Theophilus, Cyrillus i Catharina od zachodu i łańcuchem Montes Pyrenaeus na wschodzie. Koncentryczne fale na Morzu Nektaru pokazują jak rozlewała się lawa wypełniająca depresyjne obszary po wielkich impaktach. Księżycowe morza zachowywały się jak naczynia połączone. Fakt, że po wielu miliardach lat możemy obserwować te przepływy, jest sam w sobie niezwykły. Barlow Celestron Ultima 2x (F-2270mm), Baader Halpha 35 nm. Przesmyk pomiędzy Mare Tranquillitatis a Mare Fecunditatis z kraterem Taruntius jako strażnikiem. W centrum kadru widać dwie linearne struktury - Rupes Cauchy i Rima Cauchy. Czy one nie przypominają Wam czegoś? Tak, na Mare Nubium znajdują się dwie bliźniacze formy - Rupes Recta i Rima Birt. I tamte - bardziej znane i te na Morzu Spokoju - dużo subtelniejsze, położone są wewnątrz krateru zalanego całkowicie lawą. To taka ciekawostka, że pomimo grubej warstwy lawy, tu i ówdzie widać ślady dawnych dużych impaktów. Struktura Janssen. Góry Taurus, Posidonius, Hercules i Atlas. Północny Biegun. Ekstremalna północna libracja pozwala spojrzeć na okolice polarne. Po prawej stronie krateru Hermite (na szczycie łuku), pośród małych kraterów widzimy obszar, przez który przechodzi oś obrotu Srebrnego Globu. Po długim czasie, wreszcie zrobiłem wyraźne zdjęcie tego miejsca.

Albo cś z mntrm, albo sw tw, ktr n ogarnm.

Proszę by każdy, kto zamieszcza tu zdjęcia spojrzał na tytuł wątku. Potem oczywiście dalej może traktować to Forum, jak "brukowiec", ale z korzyścią dla nas wszystkich, byłoby lepiej, gdyby w ślad za fotograficznymi dowodami swojej astronomicznej działalności, każdy dodawał szereg przydatnych informacji. Byłoby to również znakiem certyfikującym zdjęcie. Bo skąd niby można wiedzieć, czy nie jest to kopia czyjejś pracy zaczerpniętej z internetu?

Księżyc 2 dni po pierwszej kwadrze - 9.08.2019r Księżyc nisko nad horyzontem (17°), jakby był cięższy niż wczoraj i bledszy. Otulony mglistym woalem zawisł na granatowym niebie. Pełny Łuk Imbrium z kraterem Plato na jednym końcu i Eratosthenesem na drugim. Mare Nubium z klifem Rupes Recta i kraterami: Deslandres, Pitatus i Hesiodus. Tycho, Clavius, wschodnie krawędziowe morza. Achromatyczny Refraktor TS 152/900, ASI290MM, Omegon Halpha 12nm, EQ-ATM, FireCapture v2.6, Autostakket!3 (500/2500), Registax6, Microsoft ICE.

Zdecydowanie tak! Dużo węższe pasmo to dużo ostrzejszy obraz. Jedyny problem to ten, gdy się chce zastosować Barlowa. Wtedy jest już za mało światła i trzeba użyć filtr 35nm. Dla ogniska głównego czasy są około 7 ms. Wyposażyłem swój achromat w ten filtr szczególnie pod zdjęcia wczesnych i późnych faz, kiedy Księżyc jest bardzo nisko. Nie jest to oczywiście panaceum na wszystko, ale korzyści z jego stosowania są ewidentne. Innym obszarem, w którym chcę wykorzystać ten filtr to oczywiście zdjęcia Słońca. Jeszcze jest trochę czasu do pojawienia się dużych plam, ale chcę dobrze poznać współdziałanie całego zestawu.

Księżyc 1 dzień po pierwszej kwadrze - 8.08.2019r Księżyc nisko nad horyzontem (19°), ślizga się po dachach domów, zagląda do kominów. Jeszcze dużo błękitu, bo Słońce dopiero co zaszło. Na razie zmierzch siną szarość zaczyna wyciągać z ciemnych zakamarków podwórza. Na Księżycu bogaty ornament struktur centralnego południka - prawdziwe Bizancjum. Łuk Imbrium, (PAA) Ptolemaeus, Alphonsus i Arzachel, (PRW) Purbach, Regiomontanus, Walther. W głębi lądu: (TCC) Theophilus, Cyrillus i Catharina. Ekstremalna wschodnia libracja uwidacznia wszystkie krawędziowe morza: Humboldtianum, Marginis, Smythii, Australe. Mozaika z trzech kadrów. Achromatyczny Refraktor TS 152/900, ASI290MM, Omegon Halpha 12nm, EQ-ATM, FireCapture v2.6, Autostakket!3 (500/2500), Registax6, Microsoft ICE.

Bardzo dziękuję. Spodziewałem się, że warunki będą na tyle dobre, żeby zdjęcia z Barlowem były ostre. Miałem tylko pół godziny przed nadejściem chmur i straciłem szansę na późniejsze próby gdy Księżyc wznosił się wyżej. Cieszę się, że obraz w ognisku głównym był na początku sesji bardzo ostry. Skusiłbym się na fotografowanie w następny poranek, ale mam już Księżyc w plątaninie przewodów wysokiego napięcia i trzy dni przed nowiem to wszystko co mogę osiągnąć.

Piękny sierp Starego Księżyca na wysokości 20° nad wschodnim horyzontem. Ciepły letni poranek i świetna przejrzystość powietrza (zdążyłem przed falą zachmurzenia). Przy dużej zachodniej libracji (-6,4°W) można się spodziewać widoczności wielu struktur przy krawędzi, które leżą w pasie libracyjnym. Szczególnie korzystnie przedstawia się Mare Orientale (poniżej środka widać wyraźną deformację krawędzi) i średniej wielkości krater Schluter wyznaczający położenie dwóch górzystych pierścieni. Ciekawą formację kraterów stanowią ułożone w linii: Grimaldi, Hevelius i Cavalerius a za nimi duży krater Riccioli. Pomiędzy kraterami Grimaldi i Hevelius widać Miyamori Valley, dolinę, która zwykle przypomina ciemną linię, a w tym oświetleniu jest jasna. Podsunęło mi to myśl na nazwanie jej - "anty-Miyamori Valley". Nie spodziewałem się, że ją wogóle zobaczę. Niezwykle efektownie wyglądają lunarne iglice - północna, gdzie dominuje Pythagoras z górką centralną, która rzuca długi cień i południowa, od zacienionego Schickard'a aż do olbrzymiego Bailley'a. Achromatyczny Refraktor TS 152/900, ASI290MM, Omegon Halpha 12nm, EQ-ATM, FireCapture v2.6, Autostakket!3 (400/2000), Registax6, Microsoft ICE. Z Barlowem Celestron Ultima 2x i filtrem Baader H-alpha 35nm.

Księżyc 2 dni po III kwadrze, na wysokości 35° nad horyzontem - 27.07.2019r. Dobre warunki: 16°C, bezwietrznie, mała wilgotność. Mozaika Księżyca z trzech kadrów. Duża libracja dla zachodniej krawędzi. Ognisko główne refraktora TS152/900, ASI290MM, filtr Omegon Halpha12nm. Achromatyczny Refraktor TS 152/900, Barlow GSO 3x (F-2600mm), ASI290MM, Baader Halpha 35 nm, EQ-ATM, FireCapture v2.6, Autostakket!3 (400/2000), Registax6. Północna część księżycowego sierpa, przy dużej północno zachodniej libracji. Grzebieniasty cień w Sinus Iridum. Gassendi, Letronne i Mare Humorum. Południowa część księżycowego sierpa.

Księżyc 3 dni przed trzecią kwadrą na wysokości około 30o nad horyzontem, 22 lipca 2019r. Niespodzianką była zapowiedź pogodnego nieba nad ranem przy seeingu 1.40" i 5/5 wg MB. Ucieszyłem się! Potrójny łuk nad Nectaris, trójkątne cienie Altaii, grzbiety i przepływy magmowe na Tranquillitatis - zapowiadało się pierwszorzędnie. I było! Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow GSO 3x (F.ekw. 2600mm), ASI290MM, Filtry: Baader Halpha 35nm, Omegon Halpha 12nm, EQ-ATM, FireCapture v2.6, Autostakkert!3, Registax6, Microsoft ICE. Mozaika trzech kadrów. Ognisko główne F900mm, filtr Omegon 12nm. Barlow GSO 3x F2600mm, filtr Baader 35nm.

Częściowe zaćmienie Księżyca 16.07.2019r - faza maksymalna. Okno pogodnego nieba w maksimum zaćmienia to szczęśliwe zrządzenie losu, bo sesja miała znamiona wyścigu z chmurami. Refraktor SW ED80/600, Barlow 1.8x, LumixG3 G3, EQ3-2, 10klatek_ISO400_ekspozycja 13 sekund, Registax6.

Księżyc 2 dni i 7 godzin po pierwszej kwadrze, 11 lipca br, na wysokości 25° nad horyzontem, na jasnym niebie. Achromatyczny Refraktor TS 152/900, Barlow GSO 3x (F-2600mm), ASI290MM, Baader Halpha 35 nm, EQ-ATM, FireCapture v2.6, Autostakket!3 (400/2500), Registax6. Wbrew wszystkim zapowiedziom na portalach pogodowych niebo uśmiechnęło się wczoraj pod wieczór. Wiecie jak uśmiecha się pogodnie niebo? Właśnie tak jak na zdjęciu okolic Claviusa - radośnie otwartą gębą Blancanusa. Miesiąc temu fotografowałem to miejsce i chyba jakieś fatum uniemożliwiało mi później fotografowanie Księżyca. Choć dzisiaj warunki nie były tak dobre, pół godziny przed zachodem Słońca, widząc na ekranie laptopa "uśmiechający się" Księżyc, uśmiechałem się również jak Blancanus, tzn. pełną gębą, bo poszukując ustawień sprzętu dla dużej projekcji, zobaczyłem, że obraz z ogniskowej F-2600mm jest bardzo dobry. Clavius i "uśmiechnięty" Blancanus. Masywny acz malowniczy cień w kraterze Kopernik. Formacja kraterów PRWD, Rupes Recta i kratery: Pitatus i Hesiodus. Ptolemaeus, Alphonsus i Arzachel na wschodzie oraz Sfinks na zachodzie. Plato i okolice. Panorama struktur 10-tego równoleżnika.

Księżyc 2 dni i 13 godzin po pierwszej kwadrze, 12 czerwca 2019r, w zapowiadanych przez MB bardzo dobrych warunkach (0,90" i 5/5). Było trochę gorzej! Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow Celestron Ultima 2x (F ekw. 2270mm), ASI290MM, Filtry: Baader Halpha 35nm oraz Omegon Halpha 12nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3, Registax6. Z filtrem Omegon Halpha 12nm. Z filtrem Baader Halpha 35nm. Z Barlowem GSO 3x (F ekw. 3190mm).

... to już układ scalony... :-)

Księżyc 11 godzin po pełni, 19 i 20 kwietnia 2019r. Zapowiadany przez MB seeing 1.02", w praktyce silne drżenie i zmienny obraz. Refraktor Achromatyczny TS152/900, Barlow GSO 3x (F-3190mm), ASI120MM, Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture v2.6, Autostakkert!3 (400/2500), Registax6, Microsoft ICE. 4.5° wschodnia libracja pozwoliła na obserwację w dobrym oświetleniu wschodnich mórz: Mare Marginis i Mare Smythii. Wspaniałe widoczny był też krater Neper. Powstała doskonała okazja do fotografowania kraterów Humboldt i Hecataeus. Widoczność była na tyle dobra, że można dostrzec łańcuch małych kraterów - Catena Humboldt (na godzinie 10ej od Humboldta). Odnotowuję to jako niewątpliwy sukces. Panorama Mare Australe, trochę mało wyrazistego morza przy południowo wschodniej krawędzi, z kraterem Lyot w centrum. Ciąg dalszy fotografowania Gór Leibnitza przy korzystnej libracji w tym roku. I to by było na tyle... :-)

Księżyc 14 godzin przed pełnią, 18 kwietnia 2019r. Seeing wg MB 1.10", ale obraz drżący, zmienny. Refraktor Achromatyczny TS152/900, Barlow GSO 3x (F-3190mm), ASI120MM, Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture v2.6, Autostakkert!3 (400/2500), Registax6, Microsoft ICE. Panorama zachodniej krawędzi. Kratery: Grimaldi, Hevelius i Cavalerius a przy krawędzi: Riccioli, Hedin i Olbers. Po prawej, średniej wielkości: Cardanus i Krafft. Struktura przypominająca latawca to Reiner Gamma. Panorama (trzy panele) południowej krawędzi Księżyca z Górami Leibnitza.

Trzy panoramy Księżyca z 17 kwietnia 2019r. Słaby seeing - 1.77" wg MB. Refraktor Achromatyczny TS152/900, Barlow GSO 3x (F-3190mm), ASI120MM, Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture v2.6, Autostakkert!3 (400/2500), Registax6, Microsoft ICE. Schickard, Wargentin, Nasmyth, Phocylides i wielki przykrawędziowych Bailly. Panorama okolic południowego bieguna Księżyca z Górami Leibnitza, 1 dzień i 15 godzin przed pełnią. Sinus Iridum i kopuły Gruithuisen w pełnym słońcu. Przy północnej krawędzi: Babbage i Anaximander.

Księżyc 2 dni i 23 godziny po pierwszej kwadrze, 15 kwietnia 2019r, na wysokości 46°. Seeing wg MB 1,57". Obraz drżący. Niewielkie halo wokół Księżyca. Mimo nienajlepszych warunków udało mi się uzyskać bardzo dobre obrazy. Refraktor Achromatyczny TS152/900, Barlow GSO 3x (F-3190mm), ASI120MM, Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture, Autostakkert!3 (400/2000), Registax6, Microsoft ICE. Mozaika dwóch paneli - od Sinus Iridum do krateru Plato. Bardzo ekspresyjny widok krateru Gassendi. Południe Mare Humorum i Hippalus Rille. Niezwykła, jak dla mnie, mozaika południowych obszarów Srebrnego Globu, od Basenu Schiller-Zucchius do krateru Clavius i południowej krawędzi Księżyca. To bezspornie najważniejsze trofeum dzisiejszej sesji zdjęciowej.