Lukasz83

Pewnie na Kielce, Tarnów, Krosno Autostradą nie ma sensu bo trasa na Częstochowę jest rozgrzebana

W zeszłym roku zrobiłem pierwszą część Tripletu Lwa. W tym roku udało się zebrać materiał na drugą galaktykę czyli piękną spiralę M66. W RGB widzimy pięknie zarysowane obłoki wodorowe oraz niebieskie obszary wypełnione młodymi gwiazdami. Dobrze zarysowane są też pasma pyłowe. Ogólnie mówiąc - bardzo atrakcyjna galaktyka, zarówno do wizuala jak i do foto Sprzęt ten sam co zwykle, technika też Luminancja zbierana pod ciemnym zatomskim niebem podczas ostatniego zlotu. RGB spod domu Newton 250/1250 na NEQ-6 + ASI 178MM-C + Baader LRGB Kompozycja LRGB L - 1000 x 10s (gain 82%) , nieguidowane RGB - 350 x 13s (gain 86%) na kanał skala setupu - 0,41''/pix 3 wersje - kolor, b/w i crop. Wszystko to downsize 80%.

BTW , ktoś zostaje w Bieszczadach jeszcze po zlocie na kolejne dni? Do zobaczenia jutro!

A ja bardzo nie polecam marki Levenhuk. To znaczy polecam, ale ominąć szerokim łukiem. W większości przypadków to straszne plastikowe badziewie za cenę 2x wyższa od konkurencji jak SW czy Celestron. Uważajcie na opinie takich "zaawansowanych" użytkowników co to dopiero się zarejestrowali a już wychwalaja jakieś wynalazki za kosmiczne pieniądze. SkyWatcher 120/600 lub 100/500 na AZ4 będzie o wiele lepszy i o wiele tańszy na pierwszy teleskop.

Brakuje "backfocusa" a tłumacząc na polski - usuń tą przedłużkę pokolorowaną na czerwono

Jeszcze jeden smaczek z 130/900 na EQ2. W nawiązaniu do tego tematu: Księżyc w fazie 84% około 2 w nocy. Jak widać można ten budżetowy teleskopik z powodzeniem stosować do avikowania Księżyca ( i do planet też). Z foto DSów jest udręka ale Księżyc to czysty fun Tutaj prowadzenie nie gra już dużej roli - ma mniej więcej utrzymać obiekt w kadrze. Warto jeszcze wspomnieć, że podczas sesji w wyniku której powstała ta fotka, kolimacja tego 130/900 była raczej słaba. SkyWatcher 130/900 na EQ2 ASI 178MM-C + filtr ZWO IR 850nm mozaika 4 paneli 1200x10ms każdy, stackowane w AS3, obrabiane w PS Polecam full res Obrabiane bardzo delikatnie bez dużych kontrastów żeby odwzorować rzeczywisty wygląd Księżyca przez teleskop.

To ja już wolę z ręki

Ciiiii, nie mów mu bo się jeszcze rozmyśli i deal szlak trafi

Kiedy mogę podjechać?

Cześć, Tym razem chciałem się z Wami podzielić wynikami małego eksperymentu który zrobiłem w ostatnich dniach. W zeszłym roku wszedłem w posiadanie teleskopu 130/900 na montażu EQ2 Jest to dokładnie ten model: https://teleskopy.pl/product_info.php?products_id=1383&gclid=EAIaIQobChMI4-DtsYbX4QIVheiaCh3Szg43EAQYASABEgJM6vD_BwE Jako, że posiadam już nieco lepszy sprzęt, ten dałem mojemu 9-letniemu synowi aby zarażać go pasją do nocnego nieba. Głównie oglądaliśmy przez niego Księżyc – nawet dawał radę Jednak jakiś czas temu zaczęła kiełkować mi w głowie szalona myśl, żeby podpiąć pod niego kamerę i zobaczyć, co wyjdzie. Dokupiłem więc ekonomiczny napęd za stówę: https://teleskopy.pl/product_info.php?products_id=4624&lunety=Nap d jednoosiowy ekonomiczny do monta y EQ 2 Synta Spinor Optics i Sky Watcher zamontowałem go na montażu i tak teleskop stał sobie kolejne miesiące... aż do ostatniego poniedziałku 15 kwietnia. Wieczorem pracowałem w ogrodzie i zauważyłem, że wiatr całkowicie ucichł. Na niebie też brak było jakichkolwiek chmur. Niestety Księżyc w Lwie był już po trzeciej kwadrze więc o ambitniejszym foto w LRGB można było zapomnieć. Postanowiłem jednak wykorzystać bezwietrzną i bezchmurną pogodę do „astrofotografii” z EQ2. Na setup złożyły się: Montaż EQ2 – fabryczny, bez modyfikacji i jakichkolwiek dopieszczeń. Tak jak wyjęto z pudła. Napęd ekonomiczny do EQ2, tylko w osi RA Teleskop Newtona 130/900 - fabryczny kamera ASI178 MM-C, bez filtrów (filtry mam w kole a na koło brakło już backfocusa). Laptop, kabelkologia, stolik i krzesełko wędkarskie Skala tego setupu to około 0,55''/pix (dość wymagająca dla EQ2, nie sądzicie ? ) Jeszcze garść ciekawostek: teleskop nie ma naklejonego znacznika na LG – zatem kolimacja jest możliwa tylko „na czuja” „dokładność prowadzenia EQ2” i „sztywność EQ2” to oksymorony napęd ekonomiczny nie ma zapisanej na sztywno prędkości gwiazdowej – jest tam takie małe pokrętełko które służy do regulacji szybkości „trackingu”. Jeszcze to byłoby w miarę ok, gdyby ta prędkość była stała. Jednak sterownik potrafił lekko zwalniać lub przyśpieszać w trakcie sesji wyciąg teleskopu jest plastikowy... :/ tulejka, zębatki, obudowa... Tylko ośka pokrętła jest metalowa (pewnie plastikową ciężko było odlać ). Zatem jego sztywność jest mocno, hmmm, iluzoryczna montaż EQ2 nie posiada lunetki, także pozostaje metoda dryfu albo SharpCap No dobra. To już wiecie, że to raczej nie było komfortowe focenie ale bardziej bieg z przeszkodami (taki „shit equpiment challenge” ). Najpierw trzeba było to ustawić na Polarną. Więc tu wykorzystałem do tego celu rewelacyjnego SharpCapa i jego PolarAlign. Najpierw chciałem odnaleźć Polarną w szukaczu. No ale szukacz to opcja „full plastic jacket” - nawet soczewka jest z plastiku i generalnie ciężko coś zobaczyć. Dlatego Polarną ustawiłem od razu w teleskopie (tu przynajmniej lustro jest normalne, szklane i napylone), załadowałem kamerkę w plastikowy wyciąg uważając żeby go nie złamać i wykonałem procedurę ustawiania w programie SharpCap. Całość zajęła około 15 minut – program miał trochę problemów z dużą skalą (przypominam - 0,55''/pix) ale jakoś dał radę. Ustawiłem Polarną z błędem około 45''. Więcej nie kombinowałem ponieważ stwierdziłem, że ustawienie i tak się posypie przy pierwszym dotknięciu teleskopu podczas celowania w obiekt. Fotografowałem trzy obiekty DS: galaktykę Wir (M51), galaktykę Cygaro (M82) i Gromadę Herkulesa (M13) Wybrałem je ze względu na jasność. Z ciemniejszymi miałbym mega problem. Montaż prowadził nieprzewidywalnie. Przy M51 stosowałem klatki 8-sekundowe. Zdarzały się klatki dobre, nieporuszone. Ale było też mnóstwo pojechanych. Ewidentne były potężne luzy pomiędzy ślimakiem a ślimacznicą. Pewnie można to podregulować, ale jak już wspomniałem wcześniej – montaż był „stockowy” prosto z pudła. Co chwila kręciłem i korygowałem też prędkość prowadzenia napędu ekonomicznego bo ta dosyć mocno pływała. Całość sesji trwała około 4 godzin. Konieczny był ciągły nadzór nad montażem ponieważ inaczej wszystko by się rozjechało. Wnioski końcowe: No cóż, raczej nie polecę montażu EQ2 do astrofoto. Aczkolwiek przy pewnej dozie szaleństwa i samozaparcia można coś tam zdziałać. Podobnie teleskop 130/900 nie jest raczej dedykowany do astrofotografii – chociaż Księżyc można nim spokojnie avikować z niezłymi rezultatami ( o tym w odrębnym temacie już wkrótce). Tak czy inaczej trzeba: skasować luzy w montażu EQ2 nakleić znacznik na LG w celu umożliwienia poprawnej kolimacji dorzucić prowadzenie w osi DEC – do umożliwienia poprawek kadru. Usztywnić lub wymienić wyciąg. Wymienić trójnóg na sztywniejszy A jak nie chcesz tego wszystkiego robić – to sprzedaj to wszystko i kup sobie EQ5 No dobra, zbliżamy się do końca więc czas na obrazki (skala 1:1, bez downsize!) Messier 51 Ekspozycja 8s, gain 440 zebrałem 650 klatek, zestackowałem 200 (reszta to odrzut) Messier 82 Ekspozycja 3s, gain 440 zebrałem 600 klatek, zestackowałem 400 (reszta to odrzut) Messier 13 Ekspozycja 8s, gain 440 zebrałem 900 klatek, zestackowałem 300 (reszta to odrzut) zdjęcia setupu w trakcie pracy A na koniec jeszcze te same fotki – luminancja z setupu 130/900 + EQ2 a kolor pożyczyłem z moich zeszłorocznych fotek tych obiektów. Całkiem nieźle jak na EQ2

W granicach 17-18mag W niewielkim/żadnym - 95% dewastacji detalu na zdjęciu jest spowodowane przez niskie położenie obiektu i konieczność przebijania się sygnału przez mega grubą warstwę atmosfery.

Galaktyka znana więc jakoś szczególnie nie będę się rozpisywał. Rozmiary kątowe 12'x5' przy jasności około 9,5mag Zewnętrzne ramiona dużo ciemniejsze niż jasne jądro. Stąd na krótkich czasach trudny do uzyskania jest efekt równomiernego "podświetlenia" galaktyki. Detal taki sobie bo miałem problem z montażem. Zostawiłem tubę na zlocie na montażu przez cały dzień i wiatr musiał "wyszarpać" jakieś luzy bo miałem straszne skoki prowadzenia. Później wyregulowałem i było super ale materiał z tej galaktyki był taki sobie Dlatego nie dopalam już koloru. W przyszłym roku spróbuję jeszcze raz zrobić pełne LRGB. Tymczasem mamy: Newton 250/1250 + ASI 178MM-C na NEQ-6. Skala 0,41 arcsec/pixel (resize 80%) Tylko luminancja z filtrem Baader L Ekspozycja: L - 550 x 12s (gain 84%)

Teraz oprócz tego, że mamy piękny jet synchrotronowy widoczny w galaktyce M87 to jeszcze możemy popatrzeć co za tym zjawiskiem stoi. Normalnie ciary na plecach Teraz mogę sobie "updateować" zdjęcie o centrum galaktyki

W sumie to sam nie wiem dlaczego zrobiłem to "zdjęcie" (chociaż zdjęcie to w tym wypadku słowo nieco na wyrost). Pewnie z chęci "odhaczenia" obiektu. Jak pewnie wiecie galaktyka M83 - Południowy wiatraczek - snuje się u nas kilka stopni nad horyzontem. U mnie było to granicach 7 stopni kiedy zbierałem materiał. Koło północy zerwał się wiatr który uniemożliwiał dalsze sensowne focenie więc zjechałem Newtonem do poziomu gruntu i poszukałem w wizualu M83. I nie znalazłem... Tam gdzie powinna być było tylko delikatne pojaśnienie sugerujące, że jestem w dobrym miejscu i patrzę na centrum galaktyki. Włożyłem kamerkę do wyciągu i na klatkach 10 sekundowych też nic nie było widać. Nie mówiąc już o ustawieniu ostrości która... to może w ogóle pominę ten fakt. Kręciłem wyciągiem a gwiazdy cały czas przypominały wielkie puchate kule. FWHM pewnie w okolicach 50... Nawet wiatr szarpiący tubą nie psuł klatek bo one i tak były to kitu. No ale zebrałem ich 350. Wywaliłem 50 najgorszych i zestackowałem. No i coś tam widać. Miniaturka nawet taka znośna - na znaczek pocztowy jak znalazł. Newton 250/1250 + ASI 178MM-C na EQ6 Luminancja z filtrem Moon&Skyglow 300 x 15s (gain 440 czyli 86%) Nie ma to jak focenie 7 stopni nad horyzontem PS: @heweliusz - Ty lubisz takie klimaty