MateuszW

Policz pole widzenia (google odpowie, jak), albo zasymuluj sobie w stellarium (wtyczka okulary).

W kwestii nagrywania możesz użyć APT. Tam można nagrywać obraz z live wiew. Nie mam pojęcia, jak z kompresją, ale zapewne jak na program astro przystało, można to zrobić bez kompresji. Chyba, że kompresja następuje już w samym aparacie, przed wysłaniem obrazu, no ale wtedy Twoja metoda również będzie na to wrażliwa. Prawdopodobnie jednak APT przesyła obraz nieskompresowany, bo ilość fps jest dość niska (rzędu 10). Gdyby było 50 fps, to nawet na 640x480 przepustowość USB nie pozwalałaby na przesłanie tego bez kompresji.

Obawiam się, że z 55 mm i niewielkiej rozdzielczości nagranego filmu nie uzyskasz zadowalającej dokładności fotometrii. A Satelita będzie "siedział" na jednym "pikselu" (obrazu) dość długo.

Na zautomatyzowani takiej fotometrii nie mam pomysłu.

Wydaje mi się, że aby uzyskać wszystkie informacje, które chcesz wyciągnąć z tego pomiaru, będziesz musiał dodać jakieś dodatkowe dane z innych źródeł (efemeryd). Bez wiedzy o wysokości nie będziesz w stanie określić, czy za pojaśnienie odpowiada zmniejszenie wysokości (przybliżenie do obserwatora), czy może zmiana orientacji satelity i zwiększenie albedo.

Pokrewne.

Czy mozna włączyć auto prowadzenie montazu heq5, neq6 za satelitami?

Sam montaże tego nie potrafi, trzeba poszukać programu na PC. Kiedyś szukałem czegoś takiego i znalazłem tylko jakieś płatne, drogie rzeczy. Raz słyszałem, że ktoś na forum taki program pisał (ale nie wiem już kto i co z tego wyszło). Sam chciałem taki program napisać - brak czasu Trzeba by tutaj zrobić sterowanie na podstawie analizy obrazu z kamery, sztywne jechanie na ślepo na podstawie efemerydy raczej się nie sprawdzi, bo montaże SW nie są zbyt dokładne.

W wypadku lustrzanek jakość kabla i połączenia USB nie wpływa na jakość zdjęć w żadnym wypadku. Z aparatu są wysyłane gotowe pliki, a nie dane binarne. Pliki mają to do siebie, że albo się prześlą poprawnie albo się w ogóle nie prześlą. W czasie przesyłania pliku są dokonywane różne sprawdzania błędów itp. To jest tak samo, jakbyś kopiował zdjęcie z pendriva. Czy zauważyłeś kiedyś, żeby skopiowane zdjęcie było inne, niż oryginał? Nonsens.

A pasy wyglądają na bardzo silne. To nie może być normalny banding. Mi to wygląda na uszkodzenie matrycy lub czegoś w okolicy. Być może w związku z modyfikacją ale niekoniecznie. Mój poczciwy Nikon nie ma takich problemów, a wy te pasiaste Canony zachwalacie

 

niemozliwe!

cos pokrecili w specyfikacji.

 

mi wychodzi tak:

wymiary matrycy/rozdzielczosc

22.3mm/5184

14.9mm/3456

= ok 0,43um

Już to ustaliliśmy Nie 0,43um, tylko 4,3um

A 18,5 moim zdaniem wzięło się stąd, że to ilość Mpix i sobie kolega pomylił

 

SPC900 jest nie tylko wolna ale też mało czuła i ma spory szum. W efekcie trzeba naświetlać długo z małym gainem by uzyskać przyzwoity wynik. Moja rada by Kirien zebrał 200-300 dobrych klatek była słuszna i podyktowana wieloletnim doświadczeniem z użytkowania takiego samego zestawu, a rady rozmaitych "guru" by zbierać materiał jak z ultraczułej kamerki nagrywającej 50-100 fps ma się do tego jak wół do karety. Stąd moje pytania o doświadczenie w pracy z takim zestawem (a nie doświadczeniem z jakimkolwiek zestawem). Jeśli go nie macie to po co zabieracie głos?

 

okazuje się, że piszecie o zupełnie innych kamerach i teleskopach czyli nie na temat. Radzę wcześniej zapoznać się o czym jest wątek

Ściśle rzecz biorąc wątek jest o wykonaniu pojedynczego zdjęcia, a nie mozaiki. W przypadku pojedynczego zdjęcia można nagrywać praktycznie dowolnie długo i zebrać dużo klatek, z których wybierze się te kilka % najlepszych. Tak więc można zastosować taką samą technikę, jak w ultra szybkich i czułych kamerach. A wybranie 300 z 3000 klatek da na pewno lepszy efekt, niż 300 z 400, nawet na wolnej i kiepskiej kamerce.

problem w tym, że przyznałeś iż robienie twoją metodą mozaiki jest niemożliwe ale nie podałeś jak trzeba je robić. Zwyczajnie przemilczałeś ten temat. Pytam więc jak należy te mozaiki robić skoro kręcenie avików po 3000 klatek odpada?

Przy mozaice trzeba się zadowolić awikami 1-2 min (w zależności od ilości paneli), zbierając odpowiednio mniej klatek. Klatek będzie mało, ale nic więcej zrobić się nie da. Trzeba się zadowolić tym, co jest. Z uwagi na małą ilość klatek trzeba zapewne wybrać ich więcej %, żeby uzyskać niezbędne minimum do uśrednienia szumu. Z uwagi, że mamy na wejściu mniej klatek i bierzemy więcej %, a wiec dokładamy te o słabszej jakości, to wynikowe zdjęcie będzie gorsze. Dlatego właśnie kupuje się kamerki 30-60 fps, żeby dało się zebrać te 3000 klatek w 1-2 min i nie mieć problemów. Wolne kamerki to zawsze po prostu kompromis. Ale jeśli nic nas nie ogranicza (nie robimy mozaiki), to warto poawikować dłużej, żeby uzyskać maksymalną ilość szczegółów, na jakie pozwala w danym momencie seeing.

niczego takiego nie sugeruję ale też nie stosuję zawsze jednakowego poziomu jakości. Zwykle używam jako minimum 85-95% ale czasem zadowalam się klatkami o jakości 80%

W jakim programie stackujesz? Zapewne w innym, niż ja a więc podawane procenty są inaczej wyskalowane. U mnie 0% oznacza najgorszą klatkę, 100% najlepszą. U Ciebie te procenty nie są czasem w skali bezwzględnej? Czyli najgorsza klatka może mieć np 60% jakości?

Apertura nie zmienia jasności obiektu. Na maksymalnej rozdzielczości będzie to samo, tyle że większe.

Tak, masz rację. Zastosowałem skrót myślowy. Chodzi mi o to, że na tej samej skali w tubie 11" będzie znacznie jaśniejszy obraz, niż w 8". W 8" stosuję maksymalnie f/25, czyli 5 m ogniskowej. Gdybym miał 11", to zapewne raczej bym tych 5 m również nie przekraczał z uwagi na seeing. I wtedy na 5 m mam już f/18 i już mogę zjechać z gainem.

No, może nie takie małe .

Na pewno większe, niż ten teleskop

Ja bym brał SW Adventurer. Bardziej kompaktowy, mobilny, lekki i wygodny. A jakość prowadzenia ma raczej lepszą od EQ3-2. Z tego, co ludzie robili na forum wynika, że nadaje się do max 100-200 mm. Twojej najdłuższej ogniskowej nie obsłuży.

Niestety do Adventurera potrzebujesz dobrego statywu, który sporo kosztuje. Możesz użyć statywu od EQ3-2 (najtańsza ale też najmniej stabilna i mobilna opcja), geodezyjnego lub fotograficznego dobrej jakości (ja planuję użyć do tego Manfrotto 055, który już mam).

Sam będę kupował Adventurer, jak tylko kaskę znajdę.

Powinno się pisać Galaktyka ,a nie galaktyka jeśli chodzi o drogę mleczną co nie?

Nie, akurat to jest dobrze napisane.

galaktyka - ogólna nazwa typu obiektu (zbiorowisko gwiazd blebleble...)

Galaktyka = Droga Mleczna - to jedna konkretna galaktyka, w której żyjemy.

Kolega użył słowa galaktyka ewidentnie jako określenie typu, a następnie Droga Mleczna jako określenie konkretnej galaktyki.

Co do zamarażania seeingu to z tego co czytałem, musi to być czas nie dłuższy niż 15ms. Co do planet to robię to trochę inaczej. Staram się nie przekraczać 60% gainu, resztę ustawiam czasem naświetlania, Ale na ogół nie schodzę przy Jowiszu poniżej 50fpsów chyba, że jest to konkretna skala i filtr niebieski

Na ogół nie przekraczam 25ms tak jak kolega Arek.

Kurcze, przy takich czasach do na planetach będę miał koszmarny gain. Słabo to widzę na moich 8" U Ciebie z 11" jest znacznie łatwiej to uzyskać.

Bardzo dziękuję za porady i rysunek. Dużo mi to wyjaśnia. Muszę to dokładnie przemyśleć, bo moja wiedza o budownictwie dąży do zera i nie wszystko rozumiem

A tak nawiasem mówiąc, to 1 x 1 metr to trochę mało, by swobodnie poruszać się wokół teleskopu, bez potrącania go.

Ja myślałem o tym, żeby na platformie stał tylko teleskop, a obsługiwało się go stojąc obok. Po to, żeby nie wprowadzać drgań. Platforma ma być odizolowana maksymalnie właśnie od moich butów. I tak skupiam się głównie na astrofoto, więc przy samym teleskopie będę stosunkowo mało grzebać w czasie działania.

Z rysunku wynika, że platforma wyjdzie trochę ponad resztę. Nie dałoby się tutaj uzyskać równej wysokości? Wtedy byłoby to chyba wygodniejsze. No i na żwir myślę dać płytki chodnikowe. Lepiej będzie się po nich chodzić, a w zimie łatwiej odśnieżało. Może te płytki wyrównają już w miarę poziomy wysokości.

Pod spodem zamieszczam schematyczny rysunek, tylko nie śmiej się proszę z amatorskiego wykonania, bo nie mam profesjonalnego oprogramowania do tworzenia rysunków technicznych, więc musiałem zrobić to w GIMP-ie.

Porównaj sobie to z moim rysunkiem kilka postów wcześniej i oceń, z którego należy się śmiać

Zbyt gadasz pierdoły, Mateusz nie jest laikiem, żebyś go w ten sposób pouczał. Ja mam dokładnie takie same spostrzeżenia jak Mateusz a fotografuję planety i Księżyc od 13 lat... Tak więc to nie kwestia doświadczenia. W przypadku Księżyca bywa, że stackuję tylko 60 klatek jeżeli mam niski gain! Wrzucone zdjęcie to mozaika zdjęć po 150 klatek na stack a wygląda przyzwoicie, stackowanie większej ilości klatek pogorszyło zdecydowanie efekt końcowy. Twoja teoria w tym wypadku upada.

 

Dodam tylko, że ja nagrywam aviki po 1500-2000 klatek i wybieram z tego 60-200 klatek w zależności od gainu.

Dziękuję Ci Adamie za komentarz. Właśnie o takich guru, jak Ty mówiłem Biorę przykład między innymi z Twojej techniki i moje spostrzeżenia pochodzące zarówno z własnej praktyki jak i teorii potwierdzają się z Twoimi spostrzeżeniami.

Poruszyłeś ciekawą kwestię. Bo są zdaje się dwie "szkoły". Jedna, o której wspomniałeś, z minimalnym gainem. Ale wiem, że niektórzy nagrywają Księżyc na gainie 50% i więcej, z bardzo dobrymi rezultatami zresztą. I jest w tym sens, bo wyższy gain = krótszy czas ekspozycji. Z drugiej strony wyższy gain = większy szum. Ale z trzeciej strony wyższy gain + krótszy czas ekspozycji = więcej klatek do wyboru.

Z moich dotychczasowych doświadczeń mogę powiedzieć, że ta druga metoda sprawdza się przy kiepskim seeingu. Właśnie z powodu niskiego Exp. Poszczególne klatki są oczywiście bardziej zaszumione, ale ten szum jest rekompensowany przez ich ilość. Wtedy zamiast 400 można zestackować np. 600.

U mnie raczej nie ma problemu z czasem exp przy minimalnym gainie. Przy moim lustrze 8" mam w ognisku (f/5) czasy rzędu 0,1-0,5 ms. Z największym barlowem 5x będę mieć więc czas 25x dłuższy (dobrze mówię?), czyli 2,5-12,5 ms. To nadal krótki czas, który jeszcze nie ogranicza prędkości nagrywania.

Przy poprzednim Chameleonie (max 24 fps) stosowałem takie zasady:

1) gain na minimum i ustawiam taki czas exp, żeby zdjęcie było dobrze naświetlone

2) jeśli potrzebny czas exp jest na tyle duży, że ogranicza prędkość (ponad 42 ms), to ustawiam 42 ms i podnoszę gain aż uzyskam dobre naświetlenie

3) jeśli przy maksymalnym gainie zdjęcie jest nadal za ciemne, to zwiększam czas exp (ponad 42 ms), aż osiągnę dobre naświetlenie (to już akt desperacji)

Generalnie Księżyc i Słońce zawsze łapały się w pkt 1), Jowisz i przeważnie Saturn do 2), a Uran i niekiedy Saturn (głównie w filtrze B ) do 3).

Teraz mam szybszego Chameleona (ok 60 fps) i mogą się zacząć pojawiać dylematy przy Jowiszu. Jako, że będę musiał utrzymywać ponad 2x krótszy czas, to trzeba będzie mocno ciągnąć gain. I będzie dylemat, czy ograniczyć się do 30 fps, czy pociągnąć gain i zostać przy 60.

Pozostaje pytanie, jak krótki musi być czas, aby zamroził seeing. Czy te 40 ms są wystarczająco krótkie. Na to pytanie nie znam odpowiedzi. Mam jednak nadzieję, że tyle wystarcza

 

Zgadzam się z Tobą. Zresztą sam przy avikowaniu Księżyca nagrywam od 3000 do 5000 klatek z czego wybieram później 10-15%. Zależy od seeingu. We wcześniejszym poście chodziło mi o to, żeby nie przesadzić z kolei w drugą stronę. I stackować np. po 50-70 klatek z tych 3000. Bo potem ciężko się to obrabia.

Ja również się zgadzam Należy zachować umiar. Choć powiem Ci, że widziałem tutaj przykłady stackowania niecałych 100 klatek z kilku tysięcy i to zdawało egzamin. Sam się dziwiłem. Może przy specyficznym materiale to ma sens. Ja trzymam się ok 200-250 klatek do stacka i jest chyba optymalnie. Księżyc jest o tyle wdzięczny, że nagrywamy na minimalnym gainie. Na Jowiszu już jest problem z takim szaleństwem.

Z artystycznego punktu widzenia infografika ładna Ale z informacyjnego nie do końca mi pasuje. Chodzi o totalny brak zachowania proporcji ciał niebieskich i ich odległości. Wiem, że nie da się tego zrobić dokładnie, żeby było to czytelne, ale można chociaż zachować pozory. Proporcje nie zgadzają się nawet w obrębie samej infografiki. Na liście u góry jest jeszcze jakoś, ale na obrazku z orbitami Saturn stał się większy od Jowisza (Uran też nieco wzrósł)!

Najbardziej razi mnie to, że Słońce to dopiero czwarte co do wielkości ciało niebieskie w Układzie Słonecznym.

Tak więc moim zdaniem należy tak dobrać wielkości planet, żeby zgadzała się chociaż ich kolejność.

Poza tym myślę, że warto narysować Plutona w nawiązaniu do zdjęć z New Horizons i wyeksponować to charakterystyczne "Serce".

Jeszcze jedna sprawa. Temperatury lepiej podać w stopniach Celsjusza, bo dla "Kowalskiego" to zdecydowanie bardziej przyswajalna jednostka Ja sam patrząc na te wartości w zasadzie nic nie widzę, a co dopiero osoba bez wiedzy o astronomii.

A skąd wytrzasnąłeś te temperatury maksymalne gazowych olbrzymów? Skąd na powierzchni Jowisza ma być 24 000 K? Wydaje mi się, że zamieszałeś i wziąłeś tutaj temperatury jądra. A jeśli tak, to jest spora niekonsekwencja, bo Ziemia w jądrze też nie jest takim cieniasem i ma ok 6230 K. Także upewnij się, że to co podajesz to temperatura powierzchni.

Dodam od siebie, że im mniej zestackowanych klatek w wynikowym pliku .tiff, tym gorzej poddaje się on obróbce, a konkretnie - dekonwolucji.

Jasne jest, że mniej klatek to większy szum, co powoduje, że nie można tak mocno ostrzyć. Jednak materiał z mniejszej ilości klatek jest już sam w sobie ostrzejszy, wiec tak mocno ostrzyć nie trzeba. Posiadając szybką kamerę zamiast zebrać np 500 klatek, z których wybierzemy 400 proponuję zebrać 3000 z których wybierzemy również 400. Szum będzie taki sam, bo klatek tyle samo, ale klatki będą dużo lepsze, bo wybrane z większego zbioru.

Koziołrogacz, dziękuję za rady. Tak, muszę to uzgodnić z projektantem, tylko najpierw wypadałoby mieć konkrety i już wiedzieć, jakie rozwiązanie będzie z astronomicznego punktu widzenia zadowalające. Niestety sytuacji nie poprawiają rodzice, którzy nie rozumieją na czym polega problem.

 

 

Platforma nie powinna spoczywać na izolacji termicznej. Powinna mieć sztywne podparcie, ale wykonane tak by zminimalizować występowanie mostków termicznych. Myślę, że dobrym rozwiązaniem byłaby podmurówka z pustaków keramzytowych, które mają wystarczającą wytrzymałość mechaniczną i dobre właściwości termoizolacyjne.

Czyli jak rozumiem chodzi o to, żeby zrobić taki murek z pustaków, który spoczywałby bezpośrednio na stropie, a na nim platforma? A między platformą, a stropem byłaby umieszczona warstwa termoizolacyjna i przeciwwodna, jednak platforma wspierałaby się na pustakach, a nie tych warstwach?

Jeśli jesteś w stanie, to byłbym bardzo wdzięczny za rysunek w przekroju, jak to widzisz. Słowami trudno dokładnie się dogadać.

Wymiary platformy planuję 1x1m. Na platformie ma się zmieścić tylko statyw teleskopu, nic więcej. Czyli już mam 4x mniejszą masę, niż zakładasz.

Nie o okrągłość mi chodziło. Z tym akurat nie miałem problemu.

Efekt o którym pisałem polegał na tym, że jakby środek tarczy się skurczył. To tak, jakbyś wziął balon i go spłaszczył ręką na środku. Zakłamało to głównie proporcje wielkości między środkiem, a brzegami. Ale u Ciebie raczej nie ma tego efektu, porównałem na szybko z innymi zdjęciami

Jak uda mi się znaleźć to zdjęcie, o którym mówię, to wrzucę. Ale chyba je wywaliłem

nic z tego, większość klatek mam dobrych, a odrzucam tylko te złe, których jest mało. Jeśli jest inaczej zmniejszam ogniskową

Rozróżnienie dobre - złe jest mało dokładne. Jakość zdjęć zmienia się w zakresie 0-100%, gdzie 0 to zdjęcie najgorsze, a 100 to najlepsze. I nie ma tak, że są tylko 0 lub 100, co wydajesz się sugerować. Odnieś się do tego zielonego wykresu z Autostakkerta, który pokazałem. Czy Twoim zdaniem on oddaje rzeczywistość? Jeśli nie, to poproszę, żebyś narysował taki wykres (na oko) i pokazał.

to dlaczego twierdzisz, że tak trzeba?

A czy ja pisałem wtedy o mozaice? Ja mówiłem o wykonaniu jednego zdjęcia, jak autor wątku. To Ty poruszyłeś temat mozaiki. Zgadzam się, że robiąc mozaikę nie można sobie pozwolić na 10 min i nigdzie temu nie zaprzeczyłem. Uważam tylko, że robiąc jedno zdjęcie (jeden kadr) lub kilka niezależnych można nagrywać spokojnie nawet 10 min, bo nic nas wtedy nie goni.

Szczelinę można zaizolować bitumicznymi preparatami np. takimi http://www.tarcopol.pl/oferta/bitumiczne-dylatacje-tarco .

 

Ok, czyli nie będzie nawet problemu szczeliny. W takim razie myślisz, że ten pomysł ma sens? Czy to się sprawdzi przy platformie o grubości kilku cm?

Nie nie, ja chcę dać wszędzie izolację termiczną, również pod platformą. Chcę tylko oddzielić izolację pod platformą od tej na reszcie dachu wąską szczeliną, żeby się nie stykała. Ale zaizolowane będzie wszystko (z wyjątkiem tej szczeliny).

Chodzi mi o coś takiego:

Przekroju (z boku?) chyba nie mam. Mam tylko schemat z góry i wizualizacje z zewnątrz.

a mozaikę Księżyca kiedykolwiek robiłeś?

chyba nigdy

Kilka razy. Przykład:

Jasne, że robiąc mozaikę nie można tyle nagrywać. Ale robiąc jeden kadr co za problem nagrywać dłużej? Dostajesz wtedy więcej dobrych klatek, a nie tracisz nic (no może czas).

Nie napisałem nigdzie, że nie mam doświadczenia. Fotografuję planety kamerką od jakiś 3 lat (Chameleonem, tak jak Ty). Teorią potwierdzam tylko swoją praktykę, co zgadza się z opiniami wielu osób tu na forum.

Nie widzę możliwości, żeby większość klatek z awika była bardzo dobrej jakości. Nawet obserwując obraz na żywo na ekranie widać wyraźnie, że świetny seeing pojawia się tylko na krótkie momenty. Świetny seeing przez większość czasu mają w Chile i paru innych miejscach, a nie w Polsce, gdzie jest beznadzieja.

Nawet jeśli wszystkie klatki byłyby dość dobre, to zawsze jakaś ich część będzie lepsza. Nie ma siły, żeby wszystkie był tak samo dobre. I jak wtedy wybierzesz tą małą część najlepszych, to uzyskasz lepszy efekt, niż biorąc wszystkie. Z lepszych klatek zawsze będzie lepsze zdjęcie.

A sprawdzałeś, czy panorama zachowuje geometrię Księżyca? W sensie, czy nie uległ on zniekształceniu, wygięciu? Ja kiedyś składałem panoramę w Autopano Giga i program chciał być za mądry i zrobił coś, jakby wyprostowanie dystorsji. W efekcie Księżyc stał się jakby bardziej płaski Na pierwszy rzut oka nie było tego widać, dopiero porównanie z pojedynczym zdjęciem całości uwidoczniło zniekształcenie. Dlatego składam teraz w ICE, który jest znacznie prostszym programem i nawet nie umie zmieniać geometrii zdjęć. On je tylko przesuwa i obraca.

Tak, dokładnie rzecz biorąc pod platformą będzie mój pokój

Piera o tyle nie brałem pod uwagę, że obawiam się, że byłoby to drogie rozwiązanie, a do tego to jest dom rodziców z którego prędzej, czy później się zapewne wyprowadzę. I wtedy zostanie taki szmelc na dachu Gdyby to był mój dom, to zrobiłbym osobny fundament pod pier i puścił go przez środek domu

No chyba, że taki pier będzie jednak tańszy od platformy i stosunkowo prosty w wykonaniu? W jaki sposób miałby on się łączyć z konstrukcją nośną? Co zrobić z przebitymi warstwami, szczególnie izolacją wodną?

A co myślisz, żeby zrobić tak, że na stropie jest izolacja wodna, potem termiczna, ale jest wycięty kawałek pod platformę z dylatacją, a na tym platforma? Fragment dachu z platformą łączy się z resztą dopiero poprzez strop (no i izolację wodną). XPS i sama platforma są odizolowane. Chyba, że Cię nie zrozumiałem i właśnie o tym pisałeś.

Chcesz projekt pomieszczenia pod tarasem? Bo dla samego dachu chyba jeszcze nic nie ma. Jutro postaram się wrzucić.

pomysł słaby dla dowolnej kamerki, a dla SPC900 w szczególności

3000 klatek przy 5fps oznacza 10 minutowego avika

widać, ze nigdy nie miałeś do czynienia z zestawem MAK127 + SPC900

Dla tak małego fps masz rację, że to słaby pomysł, choć z drugiej strony co szkodzi nagrywać Księżyc 10 min? W tym czasie jego wygląd nie zmieni się istotnie. Ja patrzę przez pryzmat szybszych kamer. U mnie przy ok 30 fps nagranie 3000 klatek to ok 1,5 min, czyli całkiem rozsądnie.

jeśli z materiału masz uzysk na poziomie 10% to nie potrafisz poprawnie dobrać parametrów nagrywania lub popełniasz jakiś inny błąd. Taki materiał to zwykły szmelc. Przy fotografowaniu Księżyca nigdy nie schodzę poniżej 50% uzysku ... i to tylko pod warunkiem, że robię mozaikę wiec nie mogę sobie pozwolić na utratę jakiegoś panelu bo dla pojedynczych strzałów nie schodzę poniżej 70%.

Oj, z tym zdecydowanie się nie zgadzam i myślę, że większość doświadczonych fotografów US na tym forum również. Wszystkiemu winny jest seeing. On zmienia się z sekundy na sekundę. Ogólnie utrzymuje się na średnim poziomie (kiepskim), ale co jakiś czas następuje pik i nagłe poprawienie na kilkadziesiąt milisekund. Awikowanie ma na celu właśnie złapanie tych krótkich chwil. Co mi z masy średnich klatek. Ja czekam na te 5-10% najlepszych. Nagrywam ich sporo, a potem wybieram stosunkowo mało, żeby mieć tylko te najlepsze.

Myślę, że sprawę dobrze obrazuje wykres generowany przez Autostakkert (grafika z netu):

Szary wykres pokazuje, jak jakość (seeing) zmieniał sie w czasie nagrywania. Zauważ, jak dynamicznie się to zmienia.

Zielony wykres pokazuje klatki posortowane po jakości (czyli to samo, co wykres szary, ale posortowany). Widać wyraźnie, że tych o jakości ponad 75% jest raptem kilkanaście. Klatek o jakości ponad 50% jest jakieś 20%.

Jeśli Ty wybierzesz 70%, to weźmiesz do stacka również klatki o jakości ok 25%, a więc 4x gorsze, niż te najlepsze. Te klatki tylko popsują Ci jakość. Właśnie dlatego wybiera się te 5-10% najlepszych, żeby zgarnąć tą "śmietankę" z początku i nic więcej. Zasadniczo należy brać na tyle mało klatek, żeby tylko ich ilość uśredniła wystarczająco szum. Im mniej klatek weźmiesz, tym lepsze będą to klatki.

Ten wykres to tylko przykład. Na moje oko pokazuje takie przeciętne warunki.

To nie jest moja teoria. Poczytaj w wątku o Księżycu i Jowiszu, ile klatek biorą do stacka doświadczone osoby ze świetnymi wynikami. Ja nie jestem jakimś guru fotografii US, żeby wymyślać swoje metody, tylko bazuję na wiedzy takich guru. I oni tak robią.