tomchm

Ja na razie czekam na odpalenie ELT - Extremely Large Telescope...

Mnie w Starej Róży nie będzie - mam inne plany.

2 minuty temu, Agent Smith napisał:

A ja sugeruję wyszukiwarkę naszego forum.

Też dobry pomysł.

Teraz, Agent Smith napisał:

Montaż, lustrzankę i jakiś tam obiektyw.

 

Byłoby fajnie, gdybyś zamiast zadawać stosy pytań na oślep najpierw trochę poczytał o temacie - przynajmniej zaczniesz zadawać sensowne pytania.

To prawda. Takie ciągłe odpowiadanie na twoje pytania @zookkoo powoli robi się męczące... Ja wszystko to, co Tobie napisałem, to w zasadzie sam wyszukałem w Internecie - żadnych pytań na forum nie zadawałem.

Na twoim miejscu wpisałbym w Google: astrofotografia dla początkujących lub coś podobnego. I nie poprzestałbym na czytaniu informacji tylko z jednej strony internetowej, tylko starałbym się przejrzeć możliwie jak najwięcej stron powiązanych z tematem. Tutaj masz link na początek...

Jedno jest pewne odnośnie astrofoto: pochłania ono znacznie więcej pieniędzy i czasu aniżeli wizual. W szczególności to drugie. 

Kiedyś sam chciałem wejść w astrofoto i zrobiłem sobie kosztorys. Przyjąłem, że niemal cały sprzęt byłby od nowości. Poszperalem w internecie nt. lustrzanek, obiektów, montaży oraz oprogramowania do obróbki zdjęć. Cały sprzęt miałby być ze średniej półki. I wyszła mi kwota ok. 10 tys. zł. Z czysto finansowego punktu widzenia stać mnie na to.

Tak się składa, że w astronomii od początku bawię się w wizuala. Niemniej z moimi kolegami astrofociarzami podzieliłem się moimi przemyśleniami nt. astrofoto. Dali mi taką radę: daj sobie spokój z astrofoto. Dobry jesteś w wizualu, rób wizual. 

Zastosowałem się do ich rady. Dzisiaj za kwotę 10 tys. mam 16-calowy teleskop Newtona. A i tak jeszcze trochę pieniędzy w niego włożę, aby mieć pożądane efekty obserwacyjne. 

Jak spotykam się z kolegami astrofotografami na zlocie i mówię, że rozstawienie Newtona zajmuje mi aż godzinę czasu, odpowiadają: Tobie rozstawienie sprzętu zajmuje TYLKO godzinę czasu.

To tyle odnośnie własnych doświadczeń związanych z wizualem i astrofoto...

Teleskop wcale nie jest potrzebny do tego, aby robić astrozdjęcia.

Teleskop - tak samo jak obiektyw, lornetka czy mikroskop - pełni takie samo zadanie: skupia światło.

Jest to najważniejsze zadanie wszystkich w/w instrumentów.

Mikroskop skupia światło z obiektów położonych bardzo blisko niego.

Teleskop skupia światło z obiektów leżących daleko od niego.

Zaś z obiektywami aparatu... bywa różnie. W zależności od konstrukcji, mogą skupiać światło zarówno z bardzo bliska, jak i z bardzo daleka. 

Aparat fotograficzny - jeśli ma wykonać dobrej jakości zdjęcie, jakiekolwiek zdjęcie - musi mieć zamocowany element skupiający światło. 

Teleskop jest obiektywem dla aparatu - niczym więcej. 

Największa różnica polega na mechanice zamocowania. Nie mając odpowiednich adapterów, przejściówek itp. nie podłączysz lustrzanki do teleskopu. Nie słyszałem o tym, aby jakiś producent teleskopów produkował teleskop dedykowany pod określone typy lustrzanek.

Zupełnie inaczej sprawa ma się z obiektywami - z reguły ich producenci robią również aparaty i tak to wszystko jest projektowane, aby wszystko do siebie wzajemnie pasowało bez użycia jakichkolwiek przejściówek (Canon do Canona, Nikon do Nikona itp).

Chcąc fotografować duże i jasne DS-y. np. Andromedę, Plejady, Hiady itp. nie potrzebujesz wcale teleskopu - wystarczy dobrej jakości obiektyw stałoogniskowy o ogniskowych podanych przez kolegów.

Odpowiem tak...

Generalnie rzecz biorąc, sprzęt do astrofoto i sprzęt do wizuala to dwa różne światy. Zwłaszcza jeśli pod uwagę weźmie się budżet, jaki się posiada. Za 2 tys. zł można mieć obiektyw do aparatu, który będzie robił wspaniałe astrozdjęcia, ale w ogóle nie będzie nadawał się do obserwacji wizualnych (tzw. wizuala). Z drugiej strony - patrząc od strony wizuala - za tą kwotę można spokojnie kupić używany teleskop Newtona 10" na montażu Dobsona... z tym że z takim teleskopem w astrofoto za wiele nie powojujesz...

Ale na upartego - i dodatkowo myśląc przyszłościowo - można zakupić refraktor ED, np. SW ED 80. Będzie można nim zarazem pobawić w astrofoto i w wizuala...

Ale Ty chcesz fotografować DS-y, zaś w przypadku tych obiektów oraz biorąc pod uwagę obserwacje wizualne, to w tym przypadku w/w teleskop Newtona na głowę pobije w/w refraktorek...

@Grzędziel ma rację. Jeśli interesuje Cię wyłącznie astrofoto, to zrezygnuj na początek z zakupu teleskopu. Kup sobie dobrej jakości obiektyw do aparatu. 

Potem kup sobie montaż, nawet ten przeze mnie podlinkowany. Zamontuj na nim swój zestaw, ustaw montaż na Polarną i próbuj robić zdjęcia... 

Jeśli chodzi o pierwszą rzecz, jaką ja chciałbym nauczyć się w astrofoto, to prawidłowego ustawiania montażu na biegun (czyli na Gwiazdę Polarną) - później cała reszta...

Tak, ten montaż posiada guiding, z tym że w jednej osi - osi rektascencji. Chcąc mieć montaż z guidingiem w dwóch osiach, musiałbyś albo dokupić napęd w osi deklinacji, albo zmienić model montażu, np. na coś takiego. 

W przypadku guidera albo składasz go sobie sam z różnych elementów, albo zdajesz się na gotowe rozwiązania (przykładowy link). 

Z guidera wystają dwa przewody - jeden to przewód USB, drugi to przewód pod gniazdo ST-4. Przewód USB podłączasz do komputera, zaś przewód ST-4 do montażu - montaż posiada u siebie gniazdo ST-4.

Co do tego, co trzeba zrobić w kompie, aby wszystko zadziałało, nie wiem... Ale są koledzy na forum, więc może pomogą w tej kwestii...

Trzeba tutaj rozróżnić dwie rzeczy:

1) prowadzenie - śledzenie przez montaż obserwowanego/fotografowanego obiektu; montaż korzystając ze swojego napędu podąża za obiektem.

2) guiding - korekta prowadzenia

Teraz trochę wyjaśnień. 

W astrofoto, aby wykonać dobrej jakości zdjęcie, prowadzenie jest konieczne niezależnie od tego, czy jest stosowany guiding, czy nie. W przypadku systemów GoTo w montażu paralaktycznym guiding oznacza właśnie prowadzenie i owo "prowadzenie" jest jak najbardziej dostępne. Zakładam @zookkoo że wiesz, do czego służy system GoTo...

Zaś co do guidingu stosowanego w astrofoto:

Żaden montaż nie jest wykonany idealnie - zawsze będą niewielkie błędy geometrii wykonania, niewielkie luzy itp. Niemniej podpinając pod montaż odpowiednią aparaturę i puszczając montaż wielokrotnie w ruch, można uśrednić wartość tego błędu. W tym przypadku uśredniona wartość błędu nosi angielską nazwę periodical error. I tenże periodical error można ograniczyć stosując tzw. guiding.

Krótko mówiąc, do zestawu astrofoto robiącego zdjęcia podpina się drugi teleskop, z reguły znacznie mniejszy od głównego teleskopu robiącego zdjęcia. Ten mały teleskop nosi nazwę guidera. Do guidera podpina się kamerkę, całość zaś łączy się odpowiednimi przewodami z montażem oraz komputerem; odpowiedni program do komputera jest również wymagany.

Kiedy wszystko jest już podpięte, to ustawia się guidera na najbliższą (w stosunku do fotografowanego obiektu) gwiazdę i ustawia się tak, aby gwiazda znalazła się idealnie w środku pola widzenia guidera. Następnie cały montaż puszcza się w ruch, jednakże w wyniku periodical error montaż będzie delikatnie odchylał się od idealnej linii. To odchylenie będzie widoczne na guiderze. Program komputerowy, widząc odchylenie, będzie próbował skorygować tor prowadzenia tak, aby gwiazda w guiderze była jak najbardziej w środku jego pola widzenia. 

Z języka angielskiego takie poprawienie uśrednionego błędu nosi nazwę periodical error correction (PEC). 

Sama korekta tego błędu również nie jest idealna - PEC dokonuje się z określoną dokładnością, zależną od jakości wykonania montażu oraz wielkości użytego guidera. 

Cały zaś guiding stosuje się po to, aby na zdjeciach nie było rozmazanych/pojechanych gwiazd, ponieważ w przeciwnym wypadku spada jakość wykonywanych zdjęć.

Warto też tutaj nadmienić, że guiding może występować w dwóch postaciach:

a) guiding wyłącznie w osi rektascencji (RA);

b) guiding w obydwu osiach - rektascencji i deklinacji (RA oraz DE)

Guiding w jednej osi stosuje się do sprzętu o krótszych ogniskowych, z reguły nie przekraczających kilkuset milimetrów - powyżej tej wielkości jest już stosowany guiding w dwóch osiach. Oczywiście można dwuosiowy guiding stosować na bardzo krótkich ogniskowych, z tym że... najczęściej nie jest on w ogóle potrzebny. 

15 minut temu, PiotrTheUniverse napisał:

Wybuchnie już niedługo - znając życie - w czerwcu:)

W noc świętojańską - jak na złość  

Chcąc robić astrofoto stosunkowo tanim kosztem, to zamiast teleskopu kupić obiektyw do aparatu, najlepiej o niezbyt dużej ogniskowej (kilkadziesiąt mm).

Obiektyw będzie dużo lżejszy od teleskopu, a co za tym idzie - spadną również wymagania pod kątem nośności montażu.

Biorąc pod uwagę 2 tys. zł, to spokojnie w tej kwocie można kupić obiektyw i jakiś lekki montaż, np. Skywatcher Star Adventurer lub coś podobnego. Krótka ogniskowa obiektywu sprawi, że w celu wykonania dobrej jakości zdjęcia nie będzie konieczny guiding. 

Eee, przesadzają.

Co do tego strumienia gamma, nie napisali najważniejszej informacji: wystrzał tego promieniowania będzie miał miejsce wzdłuż osi obrotu gwiazdy i będzie to wystrzał obustronny: zarówno z północnego, jak i południowego bieguna gwiazdy. Taka sytuacja byłaby bardzo groźna wówczas, gdyby oś obrotu Betelgezy była nachylona do Ziemi... albo w ogóle do Układu Słonecznego...

Rzecz w tym, że ze zdjęć w świetle UV wynika, że oś obrotu Betelgezy jest odchylona od Ziemi o ok. 20⁰, więc potencjalny wystrzał ominie Układ Słoneczny szerokim łukiem...

4 minuty temu, Nord napisał:

Witam

Wybieracie się może na obserwacje, bo może kiedyś bym się wybrał z wami?

Śledź wątek, to będziesz miał odpowiedź...

Dzięki!!! 

Urana w swoim 16-calowym teleskopie widziałem (powiększenie 90x), ale Neptuna nie miałem jeszcze okazji... Będę musiał na niego zapolować...

To teraz spróbujcie Neptuna złapać  

Dzięki za info! Na wiosnę jak będę na zlocie PTMA w Krzyżach, to skieruję mojego Newtona 16" na M44, ale wątpię, czy byłbym w stanie rozróżnić gwiazdy od galatyk biorąc pod uwagę jasność samych galaktyk... Jasność to pół biedy, gorzej z rozmiarami - są one niezwykle małe... Chyba ich wyszukiwanie z telepem będzie przypominało wyszukiwanie pojedynczych ziarenek piasku w kupie piachu...

W weekend byłem w odwiedzinach u rodziców w Siedlcach. Prognozy pogody na nockę z soboty na niedzielę zapowiadały bezchmurne niebo, tak więc zabrałem ze sobą mojego Bressera 102XS. Prognozy pogody sprawdziły się i w godz. 21.30-23.00 prowadziłem obserwacje z pola znajomych w Helenowie (ok. 30 km na południowy zachód od Siedlec). 

Niebo było wspaniale rozgwieżdżone, M31 widoczna gołym okiem bez problemów. Niewielkie łuny biły od Stoczka Łukowskiego, Łukowa i Siedlec, ale nie przeszkadzały one specjalnie w obserwacjach. Ciemność nieba w miejscu, w którym prowadziłem obserwacje to ok. 21,66 mag. Wilgoć była bardzo duża, pod koniec obserwacji szron z teleskopu można było niemal skrobać. Zaś co do temperatury, to samochodowy termometr o godz. 23.00 pokazał -4^oC. 

W obserwacjach skupiłem się na obiektach Katalogu Messiera. Podaję poniżej listę obiektów, które udało mi się zaobserwować podczas tej krótkiej sesji obserwacyjnej:

M29, M31-39, M41, M42, M44, M45, M50, M52, M81, M82, M103. 

Poniżej podaję również listę tych obiektów, które chciałem zaobserwować, ale nie udało się:

a) M46, M47, M51, M101 - były zbyt nisko nad horyzontem i to dodatkowo w miejscach, w których łuna od miast była najsilniejsza;

b) Uran - mimo, że jego jasność oznaczona jest jako 5,7 mag, to nie byłem w stanie odróżnić go od innych gwiazd wokół niego.

Generalnie z sesji jestem bardzo zadowolony. Najbardziej zależało mi na obserwacjach M42, w mniejszym stopniu na M44. W przypadku M42 to już przy powiększeniu 30x byłem w stanie rozróżnić cztery gwiazdy stanowiące wierzchołki Trapezu. Zaś przy powiększeniu 15x cała M44 mieści mi się w polu widzenia okularu. 

Reszta obiektów robiła dla mnie tak naprawdę jako dodatek do obserwacji...

W każdym bądź razie na chwilę obecną nie życzę sobie, aby coś/ktoś grzebało mi w oczach... Może po prostu zwyczajnie boję się zabiegu...

Ja ze swojej strony rozważałem takową operację, ale w końcu ją zarzuciłem - mam 34,5 roku i z czasem pojawi mi się tzw. nadwzroczność starcza. 

Na chwilę obecną w czasie obserwacji (jak i na co dzień w ogóle) używam okularów korekcyjnych. Co do okularów astronomicznych, to używam takich, które mają ER

na poziomie min. 20 mm. Przy takim sprzęcie daję radę prowadzić obserwacje w okularach korekcyjnych.

54 minuty temu, kompas napisał:

Na początek to przepraszam że wcinam się w temat, ale muszę dołożyć swoje trzy grosze. Przede wszystkim to się porządnie wyśpij, a jak się już wyśpisz to oczywiście do Mostówki, no bo po co masz się tłuc przez całą Warszawę gdy niebo podobne. Jeszcze raz przepraszam, musiałem jednak z nudów coś napisać. Pozdrowienia dla całej Mazowieckiej Grupy.

Ze snem nie mam problemów, a że mieszkam niedaleko trasy S8, do Mostówki mam najbliżej. Gdzieś indziej dalej pojechałbym pod warunkiem, że zostałbym tam na całą noc, ale ja planuję wypad maksymalnie na dwie godziny - jestem zmarzluch

Ja - jeśli będę jechał - to wyskoczę sobie do Mostówki po 23.00. Wszystkie obiekty dostępne między 17-22 już nie raz w tym roku oglądałem, a chętnie obejrzałbym sobie coś innego. Poza tym w Mostówce dopiero po 22.00 ma być bezchmurne niebo. A jak będzie w praktyce, to się zobaczy...

Ja jednak odpuszczam. Może innym razem...

A jakieś konkretne miejsce macie na myśli? I mniej więcej na którą godzinę planujecie być?

Wczoraj wykorzystując okienko pogodowe wyskoczyłem sobie do Mostówki z moim refraktorem. Obserwowałem krótko, bo ok. 75 min. Obserwacje prowadziłem mniej więcej w godzinach 19.30-20.45. Zakończyłem tak wcześnie z dwóch powodów; rano wyjazd do pracy oraz fakt, że zrobiło mi się zimno - temperatura podczas obserwacji wynosiła 3⁰C, pomiar z samochodowego termometru. 

Na początku myślałem, że z obserwacji będą nici, bo po przyjeździe na miejsce okazało się, że niebo jest mocno zachmurzone - jedynie na wschodzie było czysto. Niemniej po kilku minutach chmury powoli zaczęły znikać z większości obszaru, niemniej nie całkowicie - niebo ze strony Warszawy (południowy zachód) pozostało zachmurzone przez cały czas. Miało to pewien negatywny wpływ na jakość prowadzonych obserwacji, ponieważ łuna od Warszawy mocno odbijała się od chmur i w związku z tym cała łąka była stosunkowo dobrze widoczna.

Mimo wszystko podczas tak krótkiej sesji udało mi się zaobserwować następujące obiekty: M15, M31, M32 (zerkaniem), M33, M34, M35, M37, M38, M39, M45, M52, M57, M81, M82, M92 oraz M103. Co do astroakcesoriów użytych podczas obserwacji, to takie same jak w moich postach wcześniej. 

Wilgoć była duża, tzn. jak wróciłem do domu wyciągnąłem wszystko do suszenia.

W sumie to mam niedosyt DS-ów, bo cały czas oglądam w większości to samo, ale z drugiej strony ma to też dla mnie tą zaletę, że uczę się położenia obiektów na niebie - z tych w/w w opisanym poście to mapy używałem jedynie do odnalezienia M52 oraz M103. Pozostałe znam już na pamięć. W zimie w Polsce ta wiedza bardzo się przydaje, ponieważ nie muszę za każdym razem ściągać rękawiczek do smartfona (te niby dotykowe rękawiczki są słabe w porównaniu z gołymi palcami ).