JKbooo

Pozwolę sobie dorzucić, że wciskając kombinację klawiszy Win+shift+S można wybrać sobie wycinek okna jaki ma się skopiować do schowka. Moim zdaniem jeszcze przydatniejsze niż PrtSc. Co do tematu to spróbuj wcisnąć to:

Rzeczywiście jeśli chodzi o mobilność to eq6 nie jest królem. W takiej sytuacji od razu przychodzi na myśl am5, ale niestety cena odstrasza.

Najgorszy czas dla lustrzanki już chyba za Tobą. Ja bym zaczął od montażu, bo to pozwoli Ci zachować włosy na głowie na dłuższą metę. Przyoszczędziłbym jednak na coś większego w tej sytuacji, np. EQ6-R, tak aby nie było konieczności kolejnej podmiany przez dłuższy czas.

Ściągnięcie bazy danych do astapa i samego astapa, a następnie skonfigurowanie tego w NINA to dosłownie 30min roboty. Akurat w tym przypadku dużej filozofii nie ma. Polecam się temu przyjrzeć choćby w trakcie sesji.

Biasy spróbuj dołożyć.

Player One chyba zrobił chłodzoną wersję tego sensora.

To pojedynczy sub, a halo zajmuje dosłownie pół kadru. Na stacku będzie rzeźnia.

Cześć, Ostatnio przesiadłem się z lustrzanki na kamerkę QHY 168C i dosyć szybko zauważyłem, że po przesiadce moim gwiazdkom zaczęło dokuczać halo. Zwykle objawiało się ono jako bardzo mała otoczka wokół nieco jaśniejszych gwiazd, ale wczoraj spotkało mnie to: Gargantuiczne halo na pół kadru. W takim wypadku trzeba coś z tym zrobić. Halo występuje niezależnie od filtra, zarówno przy Baaderze UV/IR cut jak i przy Antlii ALP-T. Żaden z tych filtrów nie generował halo w połączeniu z Nikonem D750. Jedyne co się zmieniło od czasu przesiadki na kamerę to właśnie sama kamera, umiejscowienie filtra, bo teraz jest za korektorem, a nie przed, oraz powrót do maski na LG, ale tej raczej o nic nie podejrzewam. Jeszcze nie sprawdziłem czy bez żadnego filtra w szufladce problem również występuje, ale moim głównym podejrzanym jest szybka znajdująca się przed sensorem. Co o tym wszystkim myślicie? Chciałbym się upewnić, że to ona jest za to odpowiedzialna zanim się zabiorę za rozbieranie kamery. Tuba: GSO 8" f/4 Korektor komy: TS-GPU

Krótszy czas naświetlania? Mniejsza światłosiła? No a jak nie to może to co @dobrychemik napisał, chociaż musiałbyś mieć sporego pecha bo przy l-eXtreme było to samo. Edit. Chociaż w tym przypadku najprawdopodobniej to właśnie mocniejszy stretch jest przyczyną większego szumu po autostretchu. U mnie winieta na full frame mocno ogranicza autostretch, a u Ciebie na malutkim sensorze prawdopodobnie winieta jest ledwo zauważalna.

To, że ja jej nie zauważyłem to nie znaczy, że jej nie ma. Póki co nie przyglądałem się tej kwestii, ale pobawię się przy najbliższej okazji. Dzięki!

Używam, ale nie przy gwiazdkach, bo nie widziałem takiej potrzeby.

Miało być wieczorkiem, ale jednak dopiero dzisiaj. Więc tak: - plate solve - SPCC (sensor sony z l-eXtreme) - tutaj używam BXT, jeśli gwiazdki pozwalają. W tym przypadku, jak i przy wielu moich zdjęciach, tego procesu nie użyłem - Separacja gwiazd, ja użyłem SXT - GHS: Suwakiem stretch factor definiuję jak jasne mają być gwiazdy. Im bardziej je rozciągnę tym więcej będzie ich widać, więc przesuwając ten suwak za daleko, gwiazdki mogą zdominować mgławicę. Jednak rozciągając je zbyt słabo, całość będzie wyglądać nienaturalnie. Poruszając się między tymi dwoma granicami decydujemy jak bardzo widoczne mają być gwiazdy na naszym zdjęciu. Następnie przybliżam sobie podgląd na najjaśniejsze gwiazdy i zaczynam się bawić suwakiem local intensity. Tutaj ponownie szukam wartości pomiędzy dwoma granicami. Lewa granica to ta, w której najjaśniejsza gwiazda przestaje być przepalona, a druga to ta, poza którą halo gwiazdy zaczyna się powiększać. Pomiędzy nimi ponownie wybieramy sobie ustawienie wg własnego gustu, jednak należy pamiętać, że im bardziej przesuniemy suwak w prawo, tym bardziej gwiazdki będą sprawiały wrażenie rozmytych, a finalny obraz całościowo może wyglądać na mniej ostry/szczegółowy. - SCNR Green 100% - jeżeli jest magenta na gwiazdkach to invert, ponownie SCNR Green 100% i znowu invert - Curves Saturation - tutaj można poszaleć, byle ich nie przesaturować. Patrząc na obraz samych gwiazd często wydaje mi się, że saturacja jest w punkt, a po złączeniu ich ze starless okazują się blade, dlatego też zwykle saturuję je mocniej niż bym chciał patrząc na sam obraz gwiazd) - Pixelmath: ~(~stars*~starless) ...no i to tyle. Co do gwiazd to nie wiem co konkretnie jest przyczyną u Ciebie. Mam wrażenie, że są lekko spłaszczone w pionie. U mnie problemem są nie do końca dobrze schowane clipy od lustra głównego powodujące refleksy. U Ciebie również do problemu może się dokładać źle wyczerniona tuba, lub jakiś element w torze optycznym powodujący refleksy. Najpierw jednak poszukałbym przyczyny ich kształtu. Edit. Jeszcze mała uwaga co do screenów z GHS. Zapomniałem zapodać SPCC, przez co gwiazdki nie są skalibrowane kolorystycznie na tych dwóch screenshotach. Poprawiłem się potem i na screenie z krzywymi już jest git.

Oj potężne kombo co zresztą widać po czasach naświetlania i finalnej fotce. Choć wolałbym zobaczyć nieco więcej naturalnego ziarenka w tle bo ciemne partie się chyba trochę rozmydliły.

Czy to oznacza, że można się jeszcze dopisać? Bo ja właśnie taki niezdecydowany, ale się dzisiaj zdecydowaliśmy z dziewczyną, tylko nie wiem czy nie trochę za późno. Rezerwacja złożona, lecz brak potwierdzenia, stąd też moje wątpliwości.

Prawdopodobnie oddzielny stretch na gwiazdach poprzez oddzielenie ich w formie liniowej, rozciagnięcie i połączenie z oddzielnie rozciągniętą mgławicą. Moim zdaniem gwiazdy nie są tutaj wcale za duże, natomiast osobiście dodałbym im saturacji.

Jest jest, nic pędzlem nie domalowywałem. No nie, to nie w tę stronę w tym przypadku. Ale dzięki! Podpowiem, ale bliżej wieczorku. Bladego pojęcia nie mam, ale jest tu wpakowane stosunkowo dużo materiału, a obiekt nie jest jakiś ekstremalnie ciemny, więc się zdziwiłem. U Ciebie jest gładziutko, ale to chyba kwestia odszumiania, a nie materiału prawda? Bo sam się zacząłem zastanawiać czy czegoś nie zrobiłem źle po drodze. Ja na gwiazdkach też musiałem odpuścić bo się artefakty robiły. Gwiazdki nie są idealne mimo wszystko i BXT z refleksów wokół gwiazdek robił kolejne gwiazdki... Jeszcze co do wyciągania tlenu to procesy za to odpowiadające u mnie wyglądają tak: - po DBE i plate solve SPCC na sensor sony z l-eXtreme (w tym przypadku) - po BXT usunięcie gwiazd, rozdzielenie kanałów i w Pixelmath: (0.7*G+0.3*B) co wypluwa OIII - redukcja szumów na Ha i OIII oddzielnie kanałów - linear fit między Ha i OIII do tego, którego szczyt histogramu jest bardziej przesunięty w prawo Po tym stretch i dalsza część obróbki.

Mi wyszło tak o: Mam wrażenie, że strasznie szumi jak na taką ilość materiału zebraną tą kamerą. Z gwiazdkami chyba wszystko ok, ale może lepiej niech się eksperci wypowiedzą.

Na miniaturce zapowiadało się świetnie, ale po przybliżeniu wszystkie gwiazdki mają niemalże ten sam rozmiar. Czyżby były stosowane jakieś metody redukcji rozmiaru gwiazd?

Ależ ładny edit!

Albo nie za bardzo rozumiem o co Ci konkretnie chodzi, albo jesteś w błędzie. Jak zaczynałem uczyć się Pixinsighta nie miałem problemu znaleźć poradników, w których materiał był obrabiany od początku do końca. Nie zawsze te poradniki są w 100% prawidłowo wykonane, ale zawarte w nich informacje wystarczają, aby już coś zlepić po swojemu. Jak już się trochę polepi samodzielnie oraz lepiej pozna się program to można zacząć się brać za poradniki tłumaczące kompleksowo konkretne procesy. Może to zależy od człowieka, ale na samym początku raczej bym się nie spodziewał jakichś ekstra efektów, no chyba, że komuś aż tak zależy, że przestudiuje całego Pixa przed obróbką swojego pierwszego zdjęcia. Dla mnie to był długi, ale całkiem przyjemny proces, w trakcie którego wiele rzeczy wykonywałem błędnie, ale mimo wszystko uzyskiwałem jakieś tam rezultaty. Proces ten dalej trwa i końca nie widać. Edit. W sumie warto zaznaczyć, że nietrudno znaleźć poradniki w języku angielskim. Wyszukałem teraz po polsku i dalej wyskakują po angielsku, więc z tym może już nie być tak wesoło.

Moim skromnym zdaniem bez porównania z poprzednim podejściem. Ładnie wyciągnięte, bez przesadzonych kontrastów. Odnoszę wrażenie, że można by jeszcze popracować nad kalibracją kolorów, bo tło chyba trochę w brąz za bardzo leci, ale to już czepianie się. Flata nowego użyłeś, czy tak ładnie udało Ci się wyeliminować oryginalne gradienty?

Domyślny kwadratowy kadr mi pasuje. Nie mam innego pomysłu na ten obiekt przy takim polu widzenia. Mam za to pomysł na inny kadr w nieco węższym polu widzenia, ale jego realizacja będzie już uzależniona od pogody w przyszłym miesiącu. Ten z głową ryby za to kompletnie mi się nie podoba, ale skoro już się złapała to obrobiłem całość. Co do zmniejszenia rozdziałki za to w pełni się zgadzam. Niepotrzebnie tak to podałem.

Tylko to nie są pojedyncze zdjęcia, a zestackowane wyselekcjonowane zdjęcia z dość dużej puli zdjęć jakie wtedy zrobiłem. Selekcja była konieczna ze względu na to, że większość zdjęć miała mocno rozjechane gwiazdy właśnie przez bujanie się statku oraz wibracje od pracującego silnika. Stackowanie z kolei było konieczne, aby zredukować szum bardzo krótkich klatek, które musiały być krótkie również z powodów wymienionych wyżej. To czy takie efekty są warte całego zachodu z tym związanego to już kwestia do oceny indywidualnej. Ja się w to bawiłem z nudów.

Nie telefonem, ale astrofoto ze statku, więc uznałem, że wciąż tematycznie. Pierwsza fota Nikon D7100 + Tokina 11-16mm f/2.8, a druga Nikon D610 + Samyang 24mm f/1.4. Obie ze statywu oczywiście. Zgadza się też światło. Musiałem dobrać taki konkretnie kąt, żeby złapać Oriona dokładnie tam gdzie chciałem, bo ustawiając się inaczej nie mieścił się w ramce. Widocznie było to gdzieś na granicy świecenia masztowego.

Oj tam niemożliwa od razu...