KrisJot

Cześć, Też mam Mak'a. Swego czasu szukałem reduktora. Ten Antares jest dedykowany ale do SCT, nie do MAK. Z to co pamiętam, to jest to jednocześnie korektor krzywizny pola, która przydaje się w SCT, ale w MAK "psuje" obraz. Do MAK'a patrzyłbym po prostu za reduktorem ogniskowej bez dodatkowej korekcji, np AP 0.67x lub jego zamiennik TS.

Super pomysł, oby udało się Wam rozwinąć go do formy cyklicznego wydarzenia.

Cześć, Też zaczynałem od bliźnieczego 10" GSO na dobsonie. Do dziś miło go wspominam. Tak na początek proponowałym rozejrzeć się za kolimatorami: optycznym i laserowym. Swego czasu korzystałem z nich praktycznie przed każdymi obserwacjami korygując kolimację. Wynikało to z tego, że nawet najlepsze okulary niewiele Ci pokażą przy rozregulowanej optyce (patrz metoda Hamala do ustawiania optyki w teleskopie Newtona). Taki urok Newtonów:-). Okulary i akcesoria, na to przyjdzie czas. Najlepiej, jak pisali przedmówcy, spotkać się z innymi, potestować, popatrzeć, dobrać pod swoje preferencje i dopiero kupić :-).

Moim zdaniem jak szukasz kamerki do planet, to patrzyłbym za modelami ze stosunkowo małym pikselem i zdolne do rejestrowania dużej liczby klatek na sekundę. Planety są niewielkimi kątowo obiektami. Mniejszy piksel spowoduje, że przy tym samym rozmiarze kątowym więcej ich "wejdzie" w obszar zajęty przez samą planetę. Osobiście patrzyłbym za modelami np. ZWO ASI 485 lub 585. Są to typowo planetarne kamerki z pixelami 2.9um, ale do optymalnej ich pracy zalecałbym światłosiłę rzędu F/15 - F/20. Podana przez Ciebie ogniskowa niewiele mówi bez wskazania jakiej apertury dotyczy. Kolejna sprawa to prowadzenie. Zdjęcia planet uzyskuje się najczęściej składając i obrabiając setki - tysiące pojedynczych zdjęć -> klatek z nagranego materiału wideo. Tutaj ważne, jest aby planeta pozostała w polu widzenia kamery, więc wspomniane śledzenie mocno upraszcza sprawę.

Ciekawa recenzja:-). Czy masz możliwość przetestowania w szybszym sprzęcie (np coś ok F/4.2) oraz wolniejszym np <=F/7 oraz z korektorem np GSO / Parracord / Baader? Jestem ciekaw na ile "pomaga" korektor.

Jasne, tutaj powinieneś znaleźć zdjęcia, o które pytasz. Służą do wstępnego ustawienia LG, które następnie blokuję kontrami. Zgadzam się z @MCMaker, zastosowanie za mocnych da odwrotny skutek do zamierzonego. Moim zdaniem sprężyny nie mogą być ani za mocne, ani za słabe, tak aby utrzymały wagę celi z lustrem oraz przy dokręcaniu (z wyczuciem) kontr nie przestawiało się LG.

Jeśli mogę Ci coś zasugerować, to na astronomie.de jest użytkownik o nick'u TS-Wolfi. Napisałbym do niego z krótkim opisem zaistniałej sytuacji (z tego co pamiętam, to swego czasu to było konto jednego ze współwłaścicieli TS).

Według mnie jest rozkolimowany. Obrazy wtórnego wraz z odbiciem LG powinny być mniej więcej w środku pola widzenia (i markerem środka LG). Spróbuj metody Hamala, o której pisał @Mumia. Dla mnie się sprawdza. Do kolimacji używam zarówno optycznego chersire (wydruk 3d) jak i lasera Baadera. P.S. Jak jesteś z okolic Bydgoszczy, to możemy się spotkać na obserwacje połączone ze wspólną kolimacją.

Też mam Maka 180mm, ale zestaw okularów kompletowałem prawie rok. Z mojego doświadczenia wynika, że często warto dołożyć do lepszego szkła, nawet jeśli jest to mniej wymagający MAK F/15. Poniżej postaram się krótko opisać moje preferencje, ale Ty możesz mieć inne. - do dużych powiększeń celowałbym w ~6 - 8 mm (w dobre warunki np na Księżyc, ~380x), np orciaki Vixena, BGO, Fujiyama (idzie kupić używane), lub Nikony NAV SW 7mm - średnich ~14-16mm (planety, podwójne, Księżyc, np 14mm daje powiększenie ok 192x), Fujiyama, Nikony NAV SW 14mm - przeglądowy nieba, DS ~35mm, np TV Panoptic - zabawa z mgławicami i filtrami 50mm, np Masuyama 50mm 53st (filtrem UHC "wyrywa" z kapci w MAK'u) Powyższe okulary nie są najtańsze, ale śmiało mogę Ci zarekomendować, mam je i używam z Kolegami na obserwacjach. Jako wariant ekonomiczny przyjąłbym na Twoim miejscu Vixeny NPL. Jeden z Kolegów używa je od jakiegoś czasu w Mak'u 127. W rozmowie z Nim bardzo sobie je chwalił. Ja patrzyłem też (nie pamiętam teraz ogniskowej), ale widziałem różnicę w ostrości zwłaszcza poza osią. Poza tym mają sporo mniejsze pole widzenia (ok 50stopni vs Nikon NAV SW ~72st). Ogólnie z czystej wygody obserwacji od jakiegoś czasu najczęściej patrzę w MAK'u poprzez Nikony NAV SW. Wynika to z tego, że moim zdaniem nawet w dobre warunki dorównują orciakom (typowo planetarne okulary o super kontraście i ostrości) ale za to mają sporo większe pole. Są zwyczajnie wygodniejsze. Gwiazdy również bardzo dobrze się w nich prezentują. Od serii NAV SW jest moim zdaniem tylko jeden lepszy okular, przez, który patrzyłem. Nikon NAV HW o polu 102st, ale jego cena jest mocno zaporowa (marzy mi się taki). Na zagranicznym CN jest sporo testów i dobrych opinii o obu seriach. Co do barlowa, myślę, że tak ma sens ale 1.25". Przerobiłem ileś różnych barlowów, dotychczas najlepszy okazał się zwykły TV 2x (ponoć jest od niego nieznacznie lepszy Nikon EIC 16, ale ten to głównie do kupienia Japonii, w EU mega drogi). Tutaj możesz zapoznać się z ciekawymi testami porównawczymi barlowów (odblaski i światło rozproszone np. utrudniają obserwację delikatnego detalu na powierchni planet -> szczegóły atmosfery Jowisza, powierchni Marsa). Mam nadzieję, że choć trochę Ci pomogłem. P.S. Pewnie za niedługo będę sprzedawał Nikony po kosztach zakupu bezpośrednio z Japonii. Przy ich wyborze kierowałem się m.in. tymi opiniami link , link , link. A na tego HW 17mm zbieram. Myślę o sprzedaży tylko dlatego, ze pewien bardzo dobry Kolega za myślnie namówił mnie na zerknięcie przez Jego Nikona HW 12.5mm 102st (może się sam przyzna :-D). No i znowu zaczęła się zabawa ze szklankami... .

Sorry pomerdałem, GSO jest ale 0.75x, natomiast 0.67x to Astro-Physics / TS (zamiennik AP, nieoficjalnie to to samo, oba chwalone na zagranicznych forach). Alternatywnie jest jeszcze Harry Siebert z USA. Jakiś czas temu planowałem takowy u Niego zamówić, ostatecznie jednak zrezygnowałem z "kastrowania" Mak'a :-D. Natomiast mam od Niego OCA (korektor drogi optycznej) do bino / astrofoto. Używam go do zbudowanego Newtona 223/2248mm, gdzie spisuje się znakomicie. Według mnie jakość Jego optyki jest na wysokim poziomie (na CN też Go chwalą).

Ciekawy projekt, ale sprawia wrażenie dość masywnego. Ja w celi lustra 235x35mm mam zastosowane sprężyny bodajże od motocykla. Polecił mi je Kolega z forum. Sprawdzają się znakomicie.

Moim zdaniem ten reduktor to nie jest dobry pomysł. Też mam MAK'a, ale 180. Przerabiałem niedawno temat reduktorów. Poza redukcją ogniskowej dodatkowo wprowadza korekcję części wad optycznych występujach w SCT, których są w zasadzie pozbawione MAK'i. Innymi psuje obraz, a im dalej od środka, tym gorzej. Dlatego najlepszy moim zdaniem byłby po prostu reduktor ogniskowej. Możesz spróbować ze zwykłym GSO 2" (ale nie ten 0.5x -> do wizuala może być, tylko model ~0.6x) lub dedykowanym do astrofoto np TS, lub np. ze sprzętu geodezyjnego. Ten ostatni dawał podobne efekty do TS'a. Jednak mimo wszystko to nadal spora ogniskowa do dłuższych ekspozycji, dlatego do DS najlepiej mi sprawdziła np. 115tka F/7 z flatenerem 0.79x.

No dobrze a jezeli kumpel wysmarował przekładnie w swoim paralaktyku smarem z ptfe, to czym i jak to ma to teraz usunąć? Pokazałem mu ten wątek, to aż chłopak zbladł z przerażenia, że mu tryby w środku się rozsypią😁.

Są i dłuższe, a o nie wielkim polu pisałem, że jest... niewielkie😀. A jak z tą źrenicą powyżej 7mm?

Podobne, mam też 4x, 6x i sporo innych dobranych w pary. Średnica zewnętrzna 23.2mm.

Nie, mikroskopowe Zeiss'y z wydrukowanymi adapterami:-). Pole nie było duże, ale była "moc".

Nie używałem żadnych "skracaczy" ogniskowej, zapewne o to pytasz. Tak dużą źrenicę wyjściową (~7.8mm) uzyskałem w APO F/7 z parą długogniskowych okularów.

Testowałeś przy większych, powyżej 7mm? Ja próbowałem z 7.8mm na kilku bardzo słabych obiektach i gwiazdy mi się nienaturalnie iskrzyły. Czyżby "winieta" na rogówce?

Jakiś czas temu miałem podobne rozterki. Po długich poszukiwaniach i dyskusjach na zagranicznych forach skończyło się na zakupie Nikonów z serii NAV SW (7, 10, 14). Od tego czasu sporadycznie używam innych okularów. Moim zdaniem przebijają korekcją pola i punktowością gwiazd choćby Delosy. Co do kolorów, w moim odczuciu są naturalne, co akurat mi odpowiada. 10tki w bino w planetarnym Newtonie wyrywają plomby z zębów detalem😁. Szczerze, nie widziałem różnicy pomiędzy nimi a parą orciaków Takahashi, które z sentymentu zostały ze mną. Za to to pole... . Dotychczas testowałem Nikony w sprzętem od F/5 do F/15 i dawały radę. W szybszych konstrukcjach warto się wspomóc korektorem komy (np Baadera, Sieberta, ew. GSO). Swego czasu patrzył przez nie w tym samym Newtonie Kolega Daniel i gwiazdki mu się bardzo podobały, skrzyły jak punktowe diamenty (na planety i Łysego czasu nie starczyło, chmurzyska przyszły). Szkoda tylko, że seria kończy się na tak na prawdę na 14mm (17.5mm nie polecam, najsłabszy z serii). P.S. Seria NAV SW podobnie jak HW też ma dedykowany barlow ala korektor, który jak czytałem fajnie też koryguje wady, wychodzące zawsze przy szybkich "teleskopach". Jest to model EIC-16. Przy okazji jakościowo porównywany z np. barlowem Zeiss'a, ale zdecydowanie lepiej kontrolujący odblaski. Tutaj znajdziesz ciekawy wątek o nim wraz z testami. Ten model też bardzo dobrze współpracuje z okularami innych producentów (np. pochlebne opinie o tandemie z Morfeuszami).

Moim zdaniem podstawa to źrenica wyjściowa. Druga sprawa to jakie masz niebo. Generalnie tereny podmiejskie z niebem ok 4-4.5 Bortle, to do UHC celowałbym w ok 3-4mm. Ciemne, wiejskie niebo do 5-7mm. Załączam Ci linki, gdzie jest to ciekawie i przystępnie opisane. Dla mnie na początku były bardzo pomocne. Weź też pod uwagę, że mimo wszytsko będziesz miał straty na powierzchniach optycznych w bino. Mi osobiście obraz mimo wszystko przy podobnym powiększeniu i źrenicy wyjściowej wydaję się lekko ciemniejszy w bino, niż patrząc jednym okiem na "pirata". To oczywiście tylko moje spostrzeżenia, Astronomics Link2

Tak na gorąco, czy da się zbadać Strehl i PtV dla filtra? Bo tak teoretycznie wydaje mi się, że tak. Przecież idzie wyznaczyć te parametry dla ukształtowanego blanku. Jeśli dobrze rozumiem, dałoby to nam pogląd na jakość powierzchni filtra, która moim zdaniem ma ogromne znaczenie dla jakości i szczegółowości końcowego obrazu. Innymi słowy zmierzam do tego, że super powłoki o wysokiej transmitancji w rzadanym paśmie niewiele dadzą, jeśli dokładność powierzchni będzie na poziomie Lambda /2. Przez wspomniane obraz sporo straci m.in. na szczegółowości. Jeśli dobrze rozumiem, to po części zdają się to potwierdzać wyniki pomiarów kątowych. Co o tym sądzicie?