dj_

Myślałem o zwykłym filtrze fotograficznym np. Hoya za jakieś 300zł. Średnicę dobiorę do ew. użycia w aparacie gdyby w teleskopie nie miało to sensu. Mam jeszcze czas na podjęcie decyzji. Plan już jest, teraz czekam na resztę😉

Dzięki, tak czy inaczej spróbuję z filtrem szklanym. Klin jest trochę za drogi. Folia wystarcza, choć mam mieszane uczucia zakładając kawałek plastiku. Aż się uśmiałem, że trzymam resztki ND3.8 do prostego foto zamiast kupić szkło, ale bardzo ciemnymi szarymi filtrami zainteresowałem się niedawno.

Dzień dobry, czy filtr szklany ND5.0 zapewni lepszą rozdzielczość obrazu Słońca niż folia Baadera o tej samej gęstości? Myślę o zamontowaniu filtra na obiektywie refraktora, oczywiście nieco mniejszego niż średnica instrumentu. Folię znam, od filtra szklanego odstrasza mnie trochę cena takiego eksperymentu, gdyby miał się nie udać😉

"Punkt z ogonem" wygląda na astygmatyzm (jedna, jedyna doktor to u mnie kiedyś stwierdziła). Właśnie tak (z ogonkami) widzę litery na tablicy u okulisty. Żadne sferyczne szkło nie poprawia już bardziej ostrości widzenia, zmniejsza tylko wielkość obiektu. Nie noszę jednak okularów cylindrycznych, wada jest minimalna.

Naprawdę warto z tej rady skorzystać. Moim polem testowym jest ciemny dach, oddalony o 200m i upstrzony białymi plamami. Mogę godzinami sprawdzać różne kombinacje okularów, barlowa i przysłon (ulubiona ma 6cm dla instrumentu 102mm) patrząc przez okno, z balkonu, w dzień słoneczny i deszczowy. Łatwo wtedy zauważyć jakie źrenice wyjściowe/powiększenia mają sens w różnych warunkach. Od czasu do czasu spoglądam na oświetloną kulkę z łożyska (sztuczną gwiazdę), na znacznie krótszym dystansie. Nie ma oczywiście przeciwskazań żeby na niebie nie spróbować czegoś innego, ale tam warunki obserwacji są gorsze i praktycznie nie używam tak dużych powiększeń jakie testuję.

Czemu nie, łącząc wszystko co mam uzyskam powiększenie 600x (Bresser 102/600) przy źrenicy 0.17mm. Przydaje się to do obserwacji mętów w oku. Komfortowa jest dla mnie minimum 0.7mm, ale 0.4mm też się coś zobaczy.

Warto jednak zwrócić uwagę, że żaden z wyżej wymienionych barlowów nie posiada elementów ED. Pierwszy jest trójsoczewkowym anastygmatem (https://assets.baader-planetarium.com/media/extendware/ewimageopt/media/inline/f0/f/hyperion-zoom-225x-barlow-lens-ea4.jpg), a drugi czterosoczewkowym "nie wiem" - producent się nie chwali, więc pewnie anastygmatem lub aplanatem. Jest nadzieja, że instrument wzbogacony o niskodyspersyjne szkło wprowadzi mniej własnych błędów.

Myślę, że trzy soczewki tak, ale przynajmniej jedna ze szkła niskodyspersyjnego. Żaden z moich obiektywów fotograficznych apochromatem jednak nie jest.

Chyba najczęściej polecany jest ten https://teleskopy.pl/product_info.php?cPath=22&products_id=1749&language=pl Nie znam jednak jego jakości, używam czasem Hyperiona (trójelementowego anastygmatu).

Nabieram przekonania, ze każdy obiektyw/okular trójelementowy bez szkieł ED, który jest najwyżej anastygmatem, w wersji astro czasem staje się apochromatem (bo wszyscy wiedzą, że jest lepszy). Recenzja w Delcie wydaje się bardziej rzetelna, ale nie widzę elementu do wykręcenia, więc chyba było kopiuj/wklej. Jest jeszcze inna możliwość: szkła ED są już standardem w optyce i nie potrzeba o nich pisać 😉

Nie wiem jaką folę dodaje Bresser do swoich teleskopów, wygląda jak folia nr 2 i jest przyjemna w odbiorze (pomarańczowe Słońce), ale ma słabą rozdzielczość. Dużo lepsza okazała się folia Baadera ND5, jest cieńsza, widać więcej szczegółów, a jasność i kolor można wyregulować filtrami (żółtymi/szarymi) używanymi do Księżyca.

Nie znam sprzętu, ale ma taką reklamę, że na pewno bym go nie kupił. Nie potrzebuję profesjonalnego instrumentu z powiększeniem 500x za 500zł 😉

Cześć, korzystałem ze strony astroshop.pl. Bez problemu uwzględnili po pół roku reklamację jasnego achromatu. Z chęcią robiłbym tam zakupy, ale często mają nieco wyższe ceny i nie wysyłają do paczkomatu tylko kurierem 😉

Może ten, trochę inny: https://www.baader-planetarium.com/en/31mm-hyperion-aspheric-2"-eyepiece.html

Ja czasem używam dużej gruszki jako odkurzacza i wciągam paprochy do jej środka. Nie próbowałem w tych instrumentach, ale w aparatach fotograficznych to i owszem.

Ja kupuję w metalowej puszce, choć nie zawsze tam: https://teleskopy.pl/advanced_search_result.php?keywords=Alkohol izopropylowy IPA - czyszczenie optyki 1000 ml w metalowym kanistrze Są również innych firm, często tańsze, ale nie ma tragedii. Kiedyś używałem spirytusu etylowego, więc i tak jest lepiej.

Ja również jestem zwolennikiem "kręcenia śrubkami" ku własnej uciesze i zadowoleniu, i oczywiście na własną odpowiedzialność. Użytkownikom APO pozazdrościć mogę jednie zamontowanych fabrycznie elementów. W budżetowych refraktorach ww śrubki trzeba dorobić samemu, a demontaż obiektywu stanowi wielkie wyzwanie. Pewnie, że ból po uszkodzeniu tańszego instrumentu może być mniejszy, ale radość z uzyskania lepszych obrazów jest równie wielka. Przykład poniżej, nie idealny, ale może być.

Nie pasjonują mnie zdjęcia robione telefonem i to jeszcze przez szybę, ale jak mus to mus, 01.03.

Coraz częściej zdejmuję okulary i od kilku lat zacząłem nosić plastikowe (Hoya, nieco twardsze warstwy przeciwodblaskowe). Mają jedną zaletę - nie tłuką się. Ostatnio na imprezę założyłem jednak takie, które nosiłem na początku lat 80-tych (mam stałą wadę ok. -2D). Prawdopodobnie PZO, być może Meopta bez żadnych warstw. Przez pierwsze pół godziny nie mogłem się nadziwić jak krystalicznie czysty obraz dają. Chyba czas wrócić do szklanych.

Kątówkę trzeba oczywiście reklamować, ale nie wyobrażam sobie przykręcania do niej teleskopu. Tuba na montażu musi być wyważona, a tutaj nie ma możliwości przesunięcia przód-tył. Może na dodatkowym siodełku, ale robi się już za dużo klamotów.

https://en.wikipedia.org/wiki/Suzhou_Synta_Optical_Technology

Orto Baadera jest trochę oszukane, ma większe pole widzenia i jakość na brzegach jest średnia. Dłuższe okulary są na brzegu nieco gorsze, ale to moja ulubiona seria i chętnie kupiłbym więcej ogniskowych.

Głos oddałem na obecny i niedawno kupiony teleskop Bresser 102/600 na AZ4, z którego jestem zadowolony. W przedszkolu zaczynałem od plastikowych modeli do samodzielnego montażu (jak klocki), pierwsza szklana to była lornetka teatralna i marzyłem wtedy o oszlifowaniu zwierciadła na beczce. Po kilku latach zrobiłem lunetę ze szkieł okularowych +1D (100cm) i +20D (5cm), a potem były inne różności. Nie zniechęciła mnie zerowa jakość początkowych "instrumentów", do dziś patrzę na niebo choćby przez okulary na nosie. Może warto w tym miejscu dodać, że w wieku 7-10 lat nie nie pomyślałbym, żeby pisać do Św. Mikołaja o ciężkiego Newtona. Niebo miałem ciemne, rodzice może by pomogli, ale chciałbym mieć wtedy coś swojego, co mógłbym łatwo nieść z drugiego piętra po schodach na podwórko, pochwalić się kolegom i wspólnie prowadzić proste obserwacje (Maka na najlżejszym statywie). Może koledzy dostaliby Syty i razem byśmy je targali, ale kolimacji to jednak nie dalibyśmy rady zrobić. Dla równowagi napiszę, że później marzyłem i raczej już się nie spełni: największe lustro i kopuła pod ciemnym niebem wysoko w górach ?

Pewnie, że użytkownicy aparatów kompaktowych nie mają szans z posiadaczami średnioformatowych lustrzanek, ale często tylko taki sprzęt mieści się do kieszeni i jakieś zalety trzeba w nim znaleźć (przykład nie na temat, ale również z optycznego podwórka).

Ja miałem cierpliwość do swojego Bressera 102/600, dorobiłem śrubki do centrowania ujemnej soczewki (do dodatniej są na miejscu) i widać lepiej. Pewnie, że po pierwszych zachwytach nad jakością obrazu fabrycznego instrumentu miałem zamiar nauczyć go latać z balkonu, ale wiedziałem, że inne modele nie wchodzą w grę (za duże, za małe, za drogie, itp.). Ostatnio zerknąłem wg porady na kulkę oświetloną różnymi kolorami i przy niebieskim dostrzegam lekki astygmatyzm...?