astrofotografia analogowa

[Michal G.]

Czesc,

ostatnio trafila mi sie super nocka i postanowilem sprobowac astrofoto z nieruchomego aparatu. Jedyny film czulszy niz ISO200 jaki posiadalem to czarno bialy 3200 Ilforda... No wlasnie: zrobilem cala klisze gwiazdozbiorow (czasy naswietlania bralem ze wzoru) i po wywolaniu filmu widac na nim nawet kropoeczki, ale nie da sie oddzielic poszczegolnych klatek, w zwiazku z czym zarowno odbitki jak i skanowanie odpadaja... (Udalo sie tylko zeskanowac 30 min. ekspozycje na gw.polarna - i tu pokazala sie straaaszna ziarnistosc filmu... ).

Czy jest to, ze nie ma granic to wina czarno-bialosci filmu, czy ja o czyms nie wiem?? Srednio czasy naswietlania mialem okolo 15 sek.

 

Aha, robilem Canonem EOS 300, obiektywem kitowym, z ogniskowa 28-90mm <-kombinowalem szkoleniowo z roznimi ogniskowymi i czasami, ale po prostu efektu nie moge ocenic, bo musialbym patrzec przez lupe na negatyw...

 

Pozdrawiam

[Binocooler]

Jeśli masz te 30 minut to klatka jest dobrze widoczna. Automat w labie złapie ją w centrum, a reszta powinna w wiekszości być spasowana po zębatkach. Kwestia doświadczenia operatora w labie.

 

15 sek to za mało żeby klatka była widoczna. Wogóle to za mało żeby coś więcej w gwiazdozbiorach zobaczyć.

 

Negatyw właśnie się ocenia patrząc przez specjalną lupę. Moja ma z 15x powiększenie.

 

Może to jakiś starego typu film. Ogólnie tak czułe jak 3200 mają duże ziarno. Popularne w astrofoto są ISO 400 i 800. Takie wystarczają do jasnych obiektywów. Ale Ja np. Mam też dobre wyniki na jasnych obiektach nawet na ISO 200 dla ob. f/2-2.8 przy exp. 10-15 minut ze śledzeniem. Choć to nie to samo co wysokoczuły negatyw.