Seeing

[Robert Bodzoń]

W jednym z postów malek podał, że jedną ze skal opisujących seeing jest skala Antoniadiego.

Czy ktoś może mi podać namiary na tę skalę, a także inne opisujące seeing?

[malek]

Pamiętam, że gdzies kiedys czytałem w necie (niestety nie pamiętam gdzie ), jest też o tym co nieco w "Niebo Poradnik Użytkownika" Levy'ego.

 

Z tego co pamiętam, skala ta jest następująca:

A I - najwyższy stopień, obraz IDEALNIE STABILNY

A II - obraz przerywany co kilka sekund małymi turbulencjami

A III - obrazy stabilne, ale często przerywane

A IV - najniższy stopień seeingu, obraz przeważnie zamazany

A V - stopień zarezerwowany wyłącznie dla warunków gdy nie widać ŻADNYCH szczegółów, nawet tarczy planety

 

pozdrawiam

Małek

[oskar]

Między AII a AIII coś by się przydało.

[Gość Janusz_P.]

Gdzieś widziałem lepiej rozbudowaną 10-cio stopniową skalę seeingu z obrazkami, tylko gdzie to było :?: :?: :?:

[Adam_Jesion]

Czyli rozumiem, ze jednak te skale sa bardzo subiektywne, bo ocena u 2 osob mozne sie roznic np o 1 stopien!

[Adam]

Jest jeszcze link do Skali Bortle'a

http://www.astro-forum.org/Forum/viewtopic...ighlight=bortla

[Gość Aquarius]

Skala Bortle'a określa przejżystość atmosfery, a nie seeing. Poza tym seeing może być różnie określany w tym samym czasie przez różnych obserwatorów, w zależności od sprzętu, miejsca obserwacji, wysokości obiektu nad horyzontem i rodzaju obserwowanego obiektu.

[Adam]

Jasne przecie jestem Amatorem

Popełniłem typowy błąd początkujacego.

[Gość Aquarius]

Nie martw się :wink: :wink: :wink: , ja też na tym nie zarabiam, tylko wydaję na to pieniądze :wink: .

[waldek]

http://uk.geocities.com/dpeach_78/pickering.htm

 

Pozdrawiam

[Gość Janusz_P.]

I tego linku mi właśnie Waldku brakowało, dzięki za odnalezienie 8)

[Robert Bodzoń]

Świetna robota Waldku. Wielkie dzięki.

[malek]

Waldek tak zapodał z linka, że aż nie potrzeba nic więcej szukać

 

Jest to fajna metoda określania seeingu i zdaje się że dość dokładna i obiektywna, ale znalazłem jeden feler (ale czepialski jestem ).

 

Otóż jak wiadomo seeing jest zmienny na niebie (im wyżej nad horyzontem tym lepiej). Aby zrobić taki test seeingu trzeba mieć blisko obserwowanego obiektu jasną gwiazdę. W mieście będą problemy , bo widać tylko najjasniejsze gwiazdy a leżą one statystycznie dosc daleko od siebie, tak więc np. przy Marsie nie ma chyba obecnie nic jasnego

 

Janusz, napisz coś może nt. metody określania seeingu przez Ciebie przy planetach, też jest ciekawa.

pozdr

[Gość Janusz_P.]

Zwykle planety obserwuje 35 cm Makiem z obserwatorium UJ i moje obserwacje i spostrzeżenia nie zawsze są adekwatne do obserwacji z mniejszych sprzętów ale nadmienię że skala Pickeringa jest chyba trochę kaleka bo opisuje tylko jeden z parametrów seeingu czyli jego amplitudę a nic nie wspomina o czestotliwości drgań atmosfery co jest bardzo ważnym czynnikiem szczególnie w astrofoto planetarnym 8)

[Gość Janusz_P.]

Ciekawm zaiste doświadczeniem jest przu powerze rzędu 350x przy 350mm teleskopie lekko rozogniskować obraz i patrzyć jak soczewki turbulentne tworzą w różnych miejscach obrazu na raz kilka ostrych obrazów Marsa jednocześnie.

Po ich liczbie i częśtotliwości pojawiania się można dosć dobrze określić dalsze parametry seeingu jak rozmiar komórek konwektywnych i ich ewolucja w czasie obserwacji 8)

Jak widać Seeing to nader skomplikowane zjawisko atmosferyczne i nie da się ująć nawet kilkoma prostymi parametrami :?

Studiowałem sporo literatyry na temat fizyki atmosfery i optyki adaptywnej nowoczesnych teleskopów i ogrom zagadnienia szybko przerósł moje możliwości poznawcze w tym temacie więc już wie że nie za wiele wiem na razie w tym temacie bo brak mi czasu na czytanie wciąż nowych prac i opracowań z tej ciekawej dziedziny astronomii obserwacyjnej :?

[malek]

Jesli znasz jakies linku dotyczące tematu to bardzo chętnie oblookam... :roll:

pozdr

[Gość]

...