Kolimacja

[astro_amator]

Powoli się już gubie.

 

pozdrawiam.

[Gość Janusz_P.]

Kolejność czynności jest dobra, nie gub się, pracuj na spokojnie :salu:

[astro_amator]

Kolejność czynności jest dobra, nie gub się, pracuj na spokojnie  :salu:

 

No to dziś spróbuje.

 

Pozdrawiam. Tomasz Szultka.

[Gość cygnus]

Prostopadłość wyciągu do osi lustra i tuby można sprawdzić kątownikiem włosowym wkładając go do wyciągu od środka tubusa

Przepraszam za elementarne pytanie.

Jak wygląda ten "kątownik włosowy"?

Zaraz sobie wyobraziłem jakąś tuleję z krzyżem włosowym ale może mnie fantazja ponosi.

[el_jot]

Kątownik włosowy, jak sama nazwa wskazuje, umożliwia wykrycie różnicy od pionu 'o włos' - to chyba każdy wie kto badał pion.

Ja proponuję bardziej praktyczną metodę na jaką wskazywałem już Cygnusowi w jego wątku. Oś optyczna wyciągu (co nie musi być jednoznaczne z osią geometryczną wyciągu !) powinna być prostopadła do osi geometrycznej tubusa. Używając kolimatora należy wykonać sprawdzenie prostopadłości w dwóch płaszczyznach.

Pierwsze sprawdzenia polega na zmierzeniu odległości wylotu kolimatora (jego punktu centralnego) od brzegu tubusa i porównanie jej z odległością punktu świetlnego od brzegu na ściance tubusa gdzie pada promień lasera. Należy to robić ze zdemontowanym lustrem wtórnym przy czym zakładamy milcząco, że tubus jest obcięty równo tj. płaszczyzna wylotowa tubusa jest prostopadła do osi geometrycznej tubusa (można to sprawdzić ustawiając tubus otworem na podłodze i sprawdzając na obwodzie czy nie odchyla się on od pionu za pomocą np. długiej ekierki). Obie odległości powinny być oczywiście równe !. Pomiar jest najłatwiejszy jeśli udaje się laser wprowadzić tak głęboko do wyciągu, że jego połaszczyzna czołowa zrówna się z powierzchnią wewnętrzną tubusa.

Drugie sprawdzenie należy wykonać w płaszczyźnie prostopadłej do pierwszej i w tym celu należy przygotować pomocniczą miarkę z linijki, grubszego kartonu lub patyczka o długości równej średnicy wewnętrznej tubusa. Na tej miarce należy odmierzyć i zaznaczyć punkt środkowy. Taki przymiar należy włożyć do środka tubusa aby był w przybliżeniu prostopadły do osi wyciągu i należy go tak ustawić aby przecinał go promień swiatła z lasera. Jeśli promień pada dokładnie w połowie wysokości przymiaru to i druga oś jest prostopadła.

Jeśli któryś z pomiarów wykazał odchyłkę to należy ją skorygowac podkładką z odpowiedniej strony wyciągu a następnie należy sprawdzić ponownie prostopadłość w obu osiach.

el_jot

[Gość Janusz_P.]

W sumie dobry pomysł, każda metoda jest dobra która prowadzi do ustawienia prostopadłości i tym samym poprawnej kolimacji teleskopu :salu:

[Gość cygnus]

No tak, jak wygląda ten kątownik włosowy nie dowiedziałem się

Przecinanie osi sprawdziłem prościej.

Kolimator tak głęboko zanurzyłem w wyciągu że po WCIĄGNIĘCIU wyciągu znalazł się na osi.

[Gość Janusz_P.]

Kątownik włosowy to precyzyjny kątownik z krawędziami w kształcie klina zamiast płaszczyzn jak w zwykłym kątowniku warsztatowym :salu:

[astro_amator]

Nie wiem mój tata mówi, że tego nie zrobi bo mówi że to jest niezrozumiałe.

To co mam zrobic. Wiem że mógłbym wysłać teleskop do kolimacji ale w drodze powrotnej znów mógłby się rozkolimować.

Czyli mam obserwować rozkolimowanym teleskopem?

Czy kupić kolimator laserowy? - ale to itak chyba nie zmienia stanu rzeczy.

 

pozdrawiam.

[Marcin_Sawicki]

Mówię serio - na którymś zlocie przy paskudnej pogodzie (tfu,tfu?) można przeprowadzić kolimację dla ludu, który nigdy nie kolimował, lekcję poglądową z praktyką[!!!].

Każdy ma jakąś wizję, ale nie koniecznie może prowadzić do tego samego. Dmucham na zimne.

[Gość cygnus]

1. Wyjęcie lustra wtórnego z pająką.

2. Wycentrowanie pająka na sam środek tubusa.

3. skolimowanie lustra głownego śrubkami regulacyjnymi by przez dziurę w pająku było widać kółko na lustrze głównym.

4. Następnie założenie lustra wtórnego spowrotem.

5. Spojrzenie przez wyciąg czy widać kółko i całe lustro główne.

 

Poczuwam się że namieszałem więc spróbuję jeszcze raz:

 

1. OK. Wyjęcie lustra wtórnego.

 

2. OK. Wycentrowanie pająka.

 

2a. Sprawdzenie prostopadłości wyciągu. (Waham się jak to zrobić bez niczego? Z laserem to dość proste na parę sposobów)

W przybliżeniu sprawdzenie czy wyciąg jest prostopadły do ścianku tubusa można zrobić sporą ekierką. A czy nie jest skośny względem osi tubusa - nie przychodzi mi do głowy jak. Gdybyś dobrał jakiś kij od szczotki czy tuleję - o średnicy 31,7 mm to wsuwając ją (dość ciasno) do wyciągu przekonałbyś się czy jest naprzeciw wycentrowanego otworu w pająku!

 

3. OK ale niedokładnie! Skolimowanie lustra głownego śrubkami regulacyjnymi by przez dziurę w pająku było widać kółko na lustrze głównym A NA ŚRODKU TEGO KÓŁKA ODBICIE ŹRENICY TWOJEGO OKA!!!!

 

4. OK. Założenie lustra wtórnego i regulacja. To jest najbardziej żmudne. Ważna jest GŁĘBOKOŚC, co właśnie sprawdzamy czy widać całe lusterko w otworze wyciągu. No i kąt - ma być widać dokładnie symetrycznie LUSTRO GŁOWNE na środku PAJĄK na śodku pająka TWOJE OKO W OBRĄCZCE WYCIĄGU, i ŹRENICA OKA z PUNKTEM CENTRALNYM ZWIERCIADŁA NA ŚRODKU. Na końcu sprawdzamy czy całe lustro odbija się w lusterku wtórnym. Jeśli obraz jest przesunięty w stronę wlotu tubusa albo lustra głównego to głębokość (odległość od otwartego końca tubusa) lusterka wtórnego jest zła.

UWAGA!

Czasem któraś ze śrub regulacyjnych lusterka wtórnego minimalnie się wygnie i wtedy dokładne ustawienie staje się niemal niemożliwe, bo mały ruch tą odkształconą śubką przestawia raptownie lusterko o spory kąt. To zależy od konstrukcji oprawy lusterka wtórnego.

Do ustawiania lusterka wtórnego możesz użyć opisany wcześniej przyrząd z pudełeczka z dziurką, zwiększa to dokładność wizualnej oceny, czy wszystko jest na środku!

 

Jeśli to jest CACY to laser prawie na pewno trafi! A i bez lasera się obejdziesz. :salu: