Użyteczne powiększenie - mały teleskop i planety

[dakwather]

Cześć, skłaniam się do kupna refraktora TS APO65Q 420/65mm. Sprzęt głównie do astrofotografii, ale chciałbym też podziałać coś w kierunku obserwacji. Zastanawiałem się, czy uda mi się zaobserwować planety naszego US dostrzegając pierścienie Saturna czy też pasy na Jowiszu.  Korzystając z http://astronomy.tools/calculators/field_of_view/  sprawdziłem sobie FOV dla poszczególnych okularów. Okulary o ogniskowej 3.5mm dają już dość satysfakcjonujące powiększenie, czyli jest to 420/3.5 = 120x. Tutaj moje pytanka:

1. Jak to jest faktycznie z maksymalnym sensowym powiększeniem? Spotkałem się ze stwierdzeniem, że apochromat potrafi ogarnąć 3*D czyli w moim przypadku byłoby to 195x. Przejdzie, czy obraz totalnie nieostry?

2. Jakie są wady tak małych ogniskowych okularów? Dowiedziałem, że obraz znacznie się ściemnia. Zatem czy przy okularze 3.5mm cokolwiek uda się dostrzec?

3. Czy lepszym rozwiązaniem jest np. okular 7mm + Barlow 2x czy też okular 3.5mm? A może w ogóle jakiś okular 18mm i Barlow 5x? Czym te opcje się różnią?

 

Jeśli macie jakieś sugestie co do obserwacji planet takim 'refraktorkiem' to chętnie wysłucham. Chodzi o filtry, okular, wspomnianą soczewka Barlowa. Wchodzę w ten świat małymi krokami i multum pytań się pojawia w głowie  

[JSC]

 

Metoda robienia testu?

Przykład

120/900ED

 

 

 

Zresztą nie możemy tego porównać, bo na załączonej grafice nie widać dysku Airego Takahasi.

Przy tego typu testach najlepiej porównac obraz dyfrakcyjny gwiazdy (dysk Airego), chociaż i to nie daje w 100% pewności, jeśli test nie był wykonywanych przez ta samą osobę, w tych samych warunkach i tymi samymi urządzeniami.

 

80/1200 ma ściśnieta optykę, albo test był robiony na prawdziwej gwieździe? Obstawiam jednak... za małą rozdzielczość aparatu fotograficznego.

W Dysku Airego kółeczka wokół plamki centralnej (pierscienie dyfrakcyjne) powinny byc cieniutkie i idealnie okragłe, bez pogrubień. Tak przy dobrym seeingu jest u mnie (nie przesadzam - tak to wyglada w naturze - jest jak odrysowane cyrklem).

 

Obraz gwiazdy w tak małej aperturze (80mm) jest niezwykle stabilny, nawet przy nienajlepszym seeingu, chociaz przy nieco gorszym juz widać jego wpływ - pierścień dyfrakcyjny zaczyna byc poszarpany (na trzy części).

 

Edytowane 5 Grudnia 2020 przez JSC

[JSC]

55 minut temu, albi napisał:

Pozwolę sobie podpiąć pod ten wątek. Planuje zakup pierwszego teleskopu (SW 100ED) i mam pytanie. Który okular będzie bardziej odpowiedni do planet i księżyca, TV Delite 5 czy 7 mm?

Dla tych okularów powiększenie/źrenica w 100ED będą odpowiednio 180x/0.56 i 129x/0.78. Większość tych obserwacji zamierzam prowadzić z balkonu w Krakowie. Mam też miejscówkę na wsi (SQM=21.55) ale to rzadziej.

I jeden i drugi. Z tym, że tego 7mm wykorzystasz w 90% obserwacji. Pozostałe 9% będzie dla źrenicy 1mm, a 1% dla źrenicy 0,56mm.

Nawet jak bedziesz miał idealny seeing na źrenice 0,5mm, to warto zmieniac powiekszenia, aby zuważyc szczegóły.

Ja w obserwacjach planet i Ksiezyca zawsze żongluję okularami dającymi źrenicę z przedziału 0,4mm -1mm (a nawet 2mm)

Edytowane 5 Grudnia 2020 przez JSC

[Mareg]

2 godziny temu, JSC napisał:

(...)

Obraz gwiazdy w tak małej aperturze (80mm) jest niezwykle stabilny, nawet przy nienajlepszym seeingu, chociaz przy nieco gorszym juz widać jego wpływ - pierścień dyfrakcyjny zaczyna byc poszarpany (na trzy części).

 

 

Też widzę te "trzy części".  Czemu właśnie trzy ?

[JSC]

2 godziny temu, Mareg napisał:

 

Też widzę te "trzy części".  Czemu właśnie trzy ?

Dobre pytanie!

Myślałem kiedys, że to może od trzech separatorów soczewek w formie kwadratowych listków  na krawędziach soczewki, ale w teleskopach bez tych listków tez pierścień najpierw dzieli sie na trzy. Chyba nawet w Newtonie dajacy 4 spajki ten pierscień dązy do podziału na trzy, chociaż spajki go nieco defromują.

PS

W katadriptrykach tez jest dzielony na trzy:

http://www.damianpeach.com/binaries.htm

Edytowane 5 Grudnia 2020 przez JSC