AstroTrac 360 Camera Tracker - recenzja

[radio-teleskop.pl]

Kochani! Na prośbę kilku kolegów z wielką przyjemnością dzielę się moimi doświadczeniami z montażem AstroTrac 360. Zapewne zawiodę oczekiwania niektórych, bowiem jestem użytkownikiem jedynie modułu podstawowego (Camera Tracker). Nie nazywam tego artykułu "testem". Jest to raczej zbiór wrażeń amatora-praktyka, który wie do czego służy sprzęt i jak go użyć, ale nie musi wiedzieć do czego przykręcona jest każda śrubka i jaki jest schemat ideowy mechanizmu napędu. Ma działać i już

 

Na początek krótki "rys historyczny" - być może przyda się zwłaszcza początkującym miłośnikom astrofoto, bo opowieść to o szczęściu i nieszczęściu (z wątkiem kryminalnym), głupocie, ryzyku i cierpliwości w jednym

 

Otóż od początku mojej przygody z fotografowaniem nieba interesowały mnie dwie ścieżki: astropejzaż oraz szerokie pola w zakresie ogniskowych do 100-150 mm. Przez pierwszych kilka lat robiłem zdjęcia przy użyciu MEADE'a LXD55, jednak poszukiwałem montażu bardziej mobilnego, "pakowalnego" w bagaż podręczny, o dużej niezawodności i łatwej obsłudze - bez bajerów, kilometrów kabli, złączek, guidingów, itd.

 

Prawie 10 lat temu trafiłem na AstroTraca TT-320X AG, który sprawdzał się idealnie i... z mojej ręki zginął 18 października 2017 roku po całonocnej sesji postawiłem sprzęt na mokrej trawie w niepełnym rozwarciu nóg statywu i odwróciwszy się na moment usłyszałem tylko "łup" o ziemię. I tak moje wielkie szczęście zrujnowała moja równie wielka głupota. Przy okazji ziściło się powiedzenie, że nieszczęścia chodzą parami, bowiem dwa lata wcześniej bandziory ogołociły mój dom letniskowy m.in. ze sprzętu astro, a całą resztę puściły z dymem - do fundamentów. W segmencie "astro" zostałem więc (prawie) z niczym. Na szczęście segment "foto" mam zawsze przy sobie, zatem pozostała mi odbudowa drugiego filara pasji wielu z nas.

 

TT w tym czasie już nie produkowano, więc "na szybko" zaopatrzyłem się w Vixena Polarie. Mogę o nim mówić w superlatywach - wręcz kieszonkowy sprzęt o sporych możliwościach przy ekstremalnie niskim poborze prądu (zaledwie 2 baterie AA, co w porównaniu z aż ośmioma, które trzeba zaprząc do AstroTraca robi sporą różnicę). Świetnie radzi sobie z lekkim zestawem, ale kiedy zapinałem cięższe szkło do korpusu Nikona D700 (też swoje waży), był w stanie pociągnąć w

punkt maksymalnie 90 sekund. Szukałem więc dalej.

 

Po kilku miesiącach całkiem przypadkiem natknąłem się na zapowiedź nowego AstroTraca. Kompletnie zredefiniowana i przeprojektowana konstrukcja prezentowała się zachęcająco, a reklamowana była pod marką 360. Miało to oznaczać rewolucję w pracy sprzętu firmy AstroTrac, bowiem zamiast napędu nożycowego, który trzeba było przewijać co ok. 1,5 godziny - choć w ten sposób poniekąd sam wymuszał robienie ditheringu - mieliśmy otrzymać ciągłą pracę montażu przy znacznie poprawionych parametrach precyzji prowadzenia bez guidingu. O to mi właśnie chodziło! Zaciekawiony skontaktowałem się z Richardem Taylorem - szefem firmy - i dowiedziałem się, że "już za chwileczkę, już za momencik" sprzęt będzie na rynku, ale trwają jeszcze prace końcowe nad dopieszczeniem produktu, itd. Wiadomo - marketingowa gadka. Należę do ludzi cierpliwych, więc założyłem, że wytrzymam nawet kilka miesięcy oczekiwania na premierę nowego AstroTraca, a dodatkowo Richard zanęcił mnie propozycją udziału w programie "przedpłaty" na zakup sprzętu z gwarantowaną ceną. Kompletnie nie mam w sobie żyłki hazardzisty, ale coś mnie podkusiło i zaryzykowałem. Był koniec 2018 roku.

 

Na dostawę czekałem... dwa lata Po "ustawowych" sześciu miesiącach zacząłem naciskać, Richard menedżerskim zwyczajem zapewniał, że - wiadomo - "już za chwileczkę, już za momencik" i tak doczłapaliśmy do wybuchu pandemii Covid-19. Wtedy nawet jego obietnice legły w gruzach, a dodatkowo wielkimi krokami zbliżał się Brexit. Jesienią 2020-go całkiem poważnie zacząłem się obawiać dodatkowych trudności z cłami i podatkami, więc postawiłem sprawę na ostrzu noża: albo natychmiastowa realizacja zamówienia, albo zwrot kasy. Podziałało, choć podejrzewam, że to raczej nie moja groźba, ale długo oczekiwane wprowadzenie produktu na rynek, bowiem równolegle sprzęt pojawił się w sklepach. Co ciekawe, pisząc tę recenzję sprawdziłem jak to jest dziś i ze zdumieniem odkrywam, że AstroTrac 360 znów jest trudno dostępny albo nawet już nie... A na sam koniec tej historii firma kurierska nie potrafiła dostarczyć mi przesyłki, przez trzy dni przysyłając bezczelne powiadomienia o tym jak to nie zastała adresata w domu; a warowałem, ma się rozumieć. W końcu pofatygowałem się do ich magazynu (całe szczęście, że akurat jest w Toruniu) i wyrwałem im to prawie siłą - całe szczęście, że sprzęt był w miarę dobrze zabezpieczony. Uff... nareszcie w domu

 

Interesowała mnie podstawowa konfiguracja - Camera Tracker (wedge, czyli klin paralaktyczny, na szczęście wyszedł bez szwanku z opisanej wyżej "katastrofy" poprzedniego AstroTraca, więc nie musiałem dokupować). Zapłaciłem za moduł (po przeliczeniu ówczesnego kursu funta) niecałe 4000 PLN. Drogo? Nietanio, ale gdy patrzę na dzisiejsze ceny, myślę, że mimo wszystko się opłaciło. W pełnej wersji GEM AstroTrac 360 kosztuje ok. 17 500 PLN, Single Arm to wydatek rzędu 14

000 PLN, zaś za Camera Tracker trzeba zapłacić już nawet 10 000 PLN (Astroshop.pl). Nie wiem skąd oni biorą ten cenowy kosmos...

 

A teraz konkrety: AstroTrac 360 to solidna, szczelna i dość masywna (ok. 2 kg) konstrukcja z anodowanego aluminium. Składa się z obrotowego koła i spoczywającego na nim korpusu stanowiącego skuteczną przeciwwagę dla lekkiego zestawu astrofoto. Na korpusie ulokowano gniazdo zasilania 12V (zasilacz zapalniczkowy, kilka kabelków i kluczy imbusowych jest w zestawie; kołyskę na 8 baterii AA zachowałem z poprzedniego modelu) oraz wejściami na dwa porty: sterowania montażem (ma też możliwość sterowania po Wi-Fi) i guidingu. Z prawej strony korpusu znajduje się dźwignia blokady pozycji.

 

 

Napęd wodzący za ruchem sfery niebieskiej Advanced Friction Drive sterowany jest enkoderami optycznymi Renishaw, więc pracy nie słychać Ruch montażu odbywa się w jednej osi (RA).

 

 

Podświetlana lunetka biegunowa osadzana jest stabilnie w specjalnie profilowanym gnieździe, dzięki czemu (z pomocą czytelnej siatki i podziałek) można precyzyjnie wstrzelić się w Gwiazdę Polarną i biegun. Na korpusie, za pomocą prowadnic wzdłuż jego boków, mocuje się Omni-Clamp - dedykowany interfejs z centralną śrubą, na którą nakręcana jest głowica kulowa.

 

 

 

 

AstroTrac 360 ma swoje minusy. Głównym jest plastikowa osłona koła obrotowego. Wygląda jak wykonana z lichego tworzywa lub wyszła z kiepskiej drukarki 3D - jest krucha i łamliwa; pierwszy transport spowodował pęknięcia na tyle widoczne, że musiałem użyć taśmy izolacyjnej i tak już zostało...

 

 

Niewątpliwą wadą jest też brak oryginalnego opakowania (estetyczna walizeczka z wycinanym profilem z gąbki na wzór RedCata 51 byłaby wręcz pożądana) oraz

instrukcji. W moim przypadku to drugie może nie jest artykułem pierwszej potrzeby, bo sprzęt rusza natychmiast po podłączeniu do zasilania i zapięciu blokady położenia, ale dla kogoś, kto chciałby korzystać z wielu oferowanych przed producenta opcji, sterować nim po kablu z laptopa lub bezprzewodowo pozostaje poszukiwanie rozwiązań i narzędzi w Sieci. Moją uwagę zwraca też brak panelu ręcznego sterowania na korpusie (TT miał to proste rozwiązanie, za pomocą którego można było kliknięciem przełączać prędkości śledzenia z gwiezdnej na księżycową lub słoneczną; obecnie jest to możliwe tylko z pomocą urządzenia peryferyjnego). AT 360 wydaje się też dość "prądożerny".

 

 

No i wrażenia z pola boju... Szybki i łatwy montaż, prosta obsługa, mobilność, kompaktowość - to główne zalety AstroTraca 360. Pracuje płynnie i bezgłośnie, acz jest bardzo wrażliwy na spadki napięcia. Oferuje duże możliwości fotografowania bez guidingu dla ogniskowych przynajmniej do 250 mm.

 

 

Z "kotkiem" i korpusem Nikona D700 dźwiga 2,5 kg ciągnąc ekspozycje praktycznie "w punkt" do 3 minut; na głowicy kulowej i stopce mocowanej do korpusu aparatu wydaje się to wartością graniczną.

 

 

 

Z kolei przy ogniskowej 135 mm bez problemu ciągnie 5 minut. Dopiero przy 10-minutowym naświetlaniu ujawniły się błędy w prowadzeniu (wszystkie prezentowane przykłady to wycinki w skali 1:1).

 

 

 

Przy krótszych ogniskowych trzeba tylko pilnować, aby nie przepalić klatek Sprzęt sprawdzony jest też przeze mnie w ekstremalnych warunkach - poradził sobie nawet przy -18 C i dokuczliwym wietrze. AstroTrac 360 Camera Tracker bez guidingu generalnie daje radę

 

Na koniec przykład pracy (prawie) skończonej: gromada galaktyk w Pannie z Łańcuchem Markariana pośrodku. Porównanie pojedynczej ekspozycji z finalnym stackiem w wersji przeglądowej. Czystego nieba!

 

 

 

 

[Darek_B]

Dzięki za opis. Ile prądu ciągnie? jak go zasilasz w polu?

[count.neverest]

Będziesz testował jakiś cięższy sprzęt o większej ogniskowej czy to jest montaż w wersji pod lekkie zestawy? Kiedyś obserwowałem ten projekt, ale zalatywało scamem i w sumie Twoje oczekiwanie 2 lata mnie nie dziwi. Szczerze mówiąc, 300 sekund jest "tak se" poprowadzone. 

[radio-teleskop.pl]

@Darek_B Z przyjemnością, Darku! Troszkę już wspomniałem na ten temat w recenzji, ale mogę dodać, że moją alternatywą dla kołyski na 8 baterii AA jest power tank Omegon 7Ah, do którego - oprócz zasilania AstroTraca 360 - podpinam jeszcze grzałkę na obiektyw. W sierpniowe noce przy 12 stopniach Celsjusza ten zestaw potrafił pociągnąć bez problemu ok. 5 godzin, ale już pod koniec października przy temperaturze ok. zera czas pracy zjechał do 3,5 godziny. Chyba muszę zadbać o mocniejsze źródło prądu na zimę w terenie, a na domowy taras zaopatrzyć się w zasilacz sieciowy dla montażu

Edytowane 21 Listopada 2021 przez radio-teleskop.pl

[radio-teleskop.pl]

@count.neverest AstroTrac 360 jednak istnieje i działa, więc plotki o oszustwie są ciut przesadzone Ale faktem jest, że rodził się w bólach, które chyba dotąd nie ustąpiły jeśli idzie np. o dostępność produktu. Co do dokładności prowadzenia - to są wycinki kadrów z pełnoklatkowej matrycy w rozmiarze 100%, więc ujawniają się też jakieś niedoskonałości optyki wynikające np. z faktu, że prezentowane obrazki nie pochodzą z samego środka kadru i zahaczają też trochę w kierunku brzegów. Jak wspomniałem w recenzji, na 250 mm to jest chyba szczyt możliwości tego montażu w pracy bez guidingu - tym bardziej, że wystarczy mocniejszy podmuch wiatru lub chwilowy spadek napięcia i AT 360 oddaje to na obrazku; już miałem taką sesję z wiatrem i okazało się, że większość klatek z "kotka" nadaje się do kosza Z cięższym sprzętem i dłuższą ogniskową nie ma sensu eksperymentować na tym montażu w opisanej przeze mnie wersji (Camera Tracker) - jest on zdecydowanie przeznaczony dla "lekkiej" astrofotografii. Co innego konfiguracje Single Arm czy GEM - mają zupełnie inną sztywność, dedykowane przeciwwagi i (podobno) bez problemu ciągną gwiazdki w punkt przy ogniskowej 400 mm (oczywiście bez guidingu).

[count.neverest]

@radio-teleskop.pl Warto, żebyś przetestował prowadzenie po ustawieniu montażu na północ przy pomocy polemastera czy Sharpcapem. Albo najpierw lunetką, jak najdokładniej, a następnie zmierzył błąd jaki Ci ona daje. Bo może się okazać, że pociągniesz 600 sek w punkt.

[radio-teleskop.pl]

@count.neverest Dzięki, Bracie! Ciekawa propozycja... Może rzeczywiście mój zestaw nie osiągnął jeszcze limitu...? Pozdrawiam

[Darek_B]

Godzinę temu, radio-teleskop.pl napisał:

moją alternatywą dla kołyski na 8 baterii AA

Ja wiele lat używałem z TT-320X AG pojemniczka na 10 akusów, te mają nominalne napięcie 1.2 v wiec tyle ich trzeba. Zdaje się ze ta wersja bierze więcej amperów, u mnie na paczce nowych świeżo naładowanych akusów prowadzi 17 godzin. A od paru lat używam powerbanka 15V na 4 18650, także wytrzymuje całą noc. Pewnie jakbyś miał instrukcję to wiedziałbyś jaki pobór.

Nowa wersja widzę ma niezaprzeczalną zaletę prowadzenia sesji całą noc, stara wersja musi być przewijana co 110 minut. Prowadzę testy dość dokładnego powracania na wybrany kadr celując wcześniej laserem na jasnej gwieździe. Zobaczymy co to da. Ale na wyjazdy w szczególności samolotem to sprzęt idealny. A właśnie ile waży sam astrotrack?

Pewnie kiedyś go kupię, wedga już mam, szkoda że system przeciwwag jest niekompatybilny.

[radio-teleskop.pl]

5 minut temu, Darek_B napisał:

Zdaje się ze ta wersja bierze więcej amperów

Właśnie to podejrzewam, Darku. W Sieci gdzieniegdzie można znaleźć szczątkowe dane techniczne, z których wynika, że AT 360 bierze przynajmniej 1 A. Sam zaś AstroTrac - jak pisałem w recenzji - waży ok. 2 kg. Osobiście nie ważyłem, a różne źródła różnie podają w zakresie 1,8 do 2 kg właśnie.