Hakuna Matata, czyli moja (astro)wyprawa na Zanzibar 2024

[tomchm]

Cześć Wszystkim,

 

Pragnę podzielić się z Wami moimi wrażeniami z wyprawy na Zanzibar. Wyprawa ta miała miejsce w dniach 03-11.07.2024r.

 

Po ubiegłorocznej wyprawie do Namibii ponownie zapragnąłem pooglądać sobie Południowe Niebo. Niemniej nie lubię jeździć do tych samych miejsc ponownie,

a sama podróż do Namibii wiąże się dla mnie z bardzo dużymi kosztami. Zacząłem więc szukać swego rodzaju alternatywy dla Namibii. Biorąc pod uwagę budżet

oraz powyższe wymagania (a także niechęć do organizowania wszystkiego samemu), postanowiłem w tym roku wybrać się na Zanzibar. W pełni zdawałem sobie sprawę

z tego, że Zanzibar nie będzie tak dobrą miejscówką jak Namibia, ale co tam - to miał być eksperyment. Biorąc pod uwagę wzięte przeze mnie wymagania śmiało mogę stwierdzić,

iż (astro)wyprawa zakończyła się sukcesem.

 

Długo studiowałem mapy zanieczyszczenia świetlnego oraz mapy pogodowe dotyczące Zanzibaru. Doszedłem do wniosku, iż na tą wyprawę najlepsza lokalizacja na wyspie to jej

południowo-wschodnie wybrzeże. Zanieczyszczenie świetlne jest tamże minimalne, a z raportów pogodowych wynikało również, że w tym miejscu ryzyko pojawienia się chmur podczas obserwacji

jest najmniejsze. Rozpoczął się więc proces poszukiwania hotelu. Biorąc pod uwagę także fakt, że samą organizację wyjazdu postanowiłem oprzeć całkowicie na biurze podróży, za najlepszy

hotel uznałem ten z niniejszego linku (biuro podróży, z którego korzystałem, jest również w tymże linku).

 

Biorąc pod uwagę to, że na Zanzibar wybrałem się sam, oraz restrykcyjne ograniczenia dotyczące bagażu, tym razem jako instrument obserwacyjny posłużyła mi lornetka TS Marine 15x70 ED.

Wszystko powieszone zostało na delikatnym statywie, zaś w roli celownika optycznego wystąpił szukacz Rigel. Sam zestaw astro wyglądał następująco:

 

 

Poniżej zaś widok na plażę, z której prowadziłem obserwacje (widok w kierunku południa):

 

 

Na razie tyle - dalszy ciąg już wkrótce...  

[Paether]

Zajawka dobra, czekamy na sedno sprawy 

[tomchm]

Dziękuję za słowa uznania

 

Obserwacje prowadziłem z hotelowej plaży. Wczesnym wieczorem - kiedy południowe gwiazdozbiory były najlepiej widoczne - miejscówka wyglądała tak:

 

Ja chowałem się za klifem w cieniu - sporo to pomogło. Sam reflektor oświetlał plażę ze względów bezpieczeństwa. Gasł on ok. godz. 23.00, ale wówczas to co najlepsze dawno ukryło się za linią drzew  

Niemniej nie było specjalnie co narzekać - spory kawałek nieba południowego miałem dostępny mniej więcej od godz. 20.00 (o tej porze pojawiała się noc astronomiczna). Szczegóły przedstawia poniższy

zrzut ekranu ze smartfona z zaznaczonymi obserwowanymi południowymi DS-ami:

 

Tak więc to, co dla mnie najważniejsze, zostało przeze mnie zauważone przez lornetkę - wyżej zaczynały się już gwiazdozbiory widoczne z Europy. Niemniej pooglądałem sobie również co nieco DS-y znajdujące się w

Strzelcu oraz Skorpionie  

Co do Obłoków Magellana, to dobrze widoczny był tylko Mały i to trzeba było wybrać się na plażę mniej więcej o godz. 03.30 - mnie udało się zaobserwować Małego Magellana za drugim razem; pierwsza próba obserwacji

była nieudana ze względu na chmury. 

Co do pogody: pod względem astro była bardzo dobra, ale zazwyczaj w pierwszej porze wieczoru i nocy, tzn. w godz. 20.00-24.00. Później zazwyczaj przychodziły już chmury,  ale były one drobne i nie było tragedii. 

Tak w ogóle - studiując mapy pogodowe Zanzibaru - to w porze suchej najlepsza pogoda jest właśnie na południowym oraz południowo-wschodnim wybrzeżu wyspy. Czasami wystarczyło pojechać kilkanaście kilometrów na północ,

aby utonąć w chmurach, dlatego pod tym względem miejscówka była bardzo dobra. 

W kwestii wiatru oraz wilgoci; ja obserwacje prowadziłem na plaży, w związku z czym byłem wystawiony na działanie silnych wiatrów (co najmniej 30 km/h). Z drugiej strony niespecjalnie mi to przeszkadzało ze względu na małe powiększenie

lornetki. Dodatkowo tak silny wiatr zapobiegł zaparowaniu sprzętu. Głębiej na lądzie (wokół hotelowych zabudowań) siła oddziaływania wiatru była dużo niższa, ale sam teren nie był już aż tak ciemny jak plaża. Trzeba jednak oddać to, że hotelowi

daleko było do tego, aby był on oświetlony niczym bożonarodzeniowa choinka - oświetlenie hotelu było oszczędne, zwłaszcza w późniejszej części nocy :)

Co do seeingu, to było słabo - najniższe wartości w nocy oscylowały w granicach 2,2 arcsec, aczkolwiek częściej było to gdzieś 2,5-3,0 arcsec. Z drugiej strony apertura lornetki to 70mm, więc to dla mnie również nie był problem.

 

Poniżej zamieszczam również kilka zdjęć zanzibarskiego nieba zrobionych z ręki Iphonem 13: