Mizar

Mariusz więc wg cibie US ma œrednicę 10 mld. lat œwietlnych? Niewiele mniejszy niż Wszechœwiat! Ho, ho!

Zanim można będzie odpowiedzieć na pytanie czy istnieje Bóg konieczne będzie stworzenie precyzyjnej definicji Boga. Nie spotkałem jeszcze takiej naukowej jednoznacznej definicji, więc każdy może pod tym pojęciem rozumieć co innego. Również słowo "istnieje" nie jest całkiem jednoznaczne. Czy myśl lub stan umysłu można uznać za coś istniejącego? A może aby coś istniało musi być zbudowane z cząstek elementarnych? Z tytułowego pytania jedynie słowo "czy" nie budzi moich wątpliwości. Po krótkich przemyśleniach dochodzę do wniosku, że pytanie tytułowe nie ma sensu dla osób wierzących. Dla nas Bóg to aksjomat.

Uważam, że zjawiska, których nie da się powórzyć na drodze eksperymentu są złudzeniem, błędem, jednak historia nauki dowodzi najlepiej, że nie należy wykluczać niczego co jest niezrozumiałe, niezgodne z naszym stanem wiedzy czy nieprawdopodobne. Obyśmy tylko nie popadli w obłęd co się już nie jednemu przytrafiło.

Według mnie do Układu Słonecznego należą wszystkie obiekty, które są trwle związane grwitacynie ze Słońcem. Z pewnością jedne z nich czasem opuszczają US a inne do niego dołączają. Kształt US byłby bryłą wypukłą obejmującą orbity wszystkich tych obiektów. Bryła taka może być mocno niesymetryczna arozmiar US może się zmieniać. Z tego też powodu nie podam rozmiaru US, choć jestem przekonany, że jest on wielokrotnie większy od rozmiaru orbity Plutona. Osobiście Plutona nie zaliczałbym do planet ale nie ma to wpływu na rozmiary US. Tak naprawdę rozmiar US możemy ustalić sami na własne potrzeby np. na 100 000 j.a. Jesli komuś pasuje inna wielkość to nie mam nic przeciwko temu o ile będzie to pomiędzy ok. 80 j.a a około 2 l.y. I jeszcze ciekawostka - w myśl podanej definicji US Sondy Pioneer i Voyager przestały być obiektami US wkrótce po starcie! Opuszczą go i polecą w świat (a raczej we wszechświat). Podobnie jak niektóre komety (hiperboliczne).

Ale o co chodzi?

No bez przesady. Zdjęcie Kopenika bez powiększenia już kiedyś rezentowałem na forum. Wówczas jeszcze jako Chojrak. Pozdrawiam

Do tego NPZ 10 mm proponuję jeszcze NPZ 25 mm oraz zamiast krótkoogniskowego okulara, który jeœli chcesz zachować komfort to będzie drogi, barlowa NPZ 2x. Mam te okulary i uwżam, że sš doœć dobre. Pozdrawiam

Hamal - szybko i bezbłędnie. Radek też, choć byłeś drugi. Widzę, że poprzeczkę trzeba podnieść dużo wyżej. Pozdrawiam

Pospiszyłem się z wnioskami. Oczywiście Janusz, masz rację, że do oceny komy i krzywizny pola niebędny jest obraz zogniskowany. Moje zdanie wynikło z następujących przesłanek: co do krzywizny pola z zauważalnie różnej śrdnicy rozgniskowanych obrazów gwiazd zależnie od odległości od środka kadru, co może świadczyć, że ich obrazy ogniskowane są w różnej odległości od płaszczyzny w której rejestrowany jest obraz co do komy to centralnie symetryczne spłaszczenie rozogniskowanych obrazów gwiazd sugeruje, że po ich zogniskowaniu pojawi się koma. To były zbyt pochpone wnioski i zgadzam się, że nie mogą nie być zgodne z prawdą jako, że zaprezentowny materiał jest niewystarczający. Pozdrawiam

To zdjęcie Księżyca zrobiłem pół roku temu. Przyciąłem je aby za dużo nie było widać. Co to jest?

Skoro można sprzedawać działki na Księżycu to dlaczego nie galaktyki. Tak więc postanowiłem sprzedać M51. Wyceniam ją na 34,50 zł. To wychodzi mniej niż 0,0000001 grosza za gwiazdę ew. układem plnetarnym. Naprawdę warto. Jeśli nie odpowiada Ci M 51 to mam jeszcze kilka miliardów innych do wyboru. Nie sprzedaję tylko Galaktyki. Tę chcę pozostawić sobie. To oczywiście żart. M51 nie sprzedam za mnij niż 51 zł. Pozdawiam

"Na pierwszy ogień poszedł Delfin. Rozdzieliłem Betę, choć nie bez problemów " Chyba miałeś na myśli gammę, którą łatwo rozdzielić lornetką (jakieś 10" separacji). Separacja Bety to tylko około 0,5". pozdr.

A nie widzicie tej straszliwej komy i krzywizny pola - typowych dla newtonów? Chyba o to chodzi bo obwarzanki to ma każdy nierefraktor.

Czyli będzie cos(dekl)*15 w "/s

Mała poprawka - gwiazda o której wcześnie napomknąłem, wyglšdająca po obróbce na wydłużonš to nie Chi tylko Kappa Pegaza (cos z moim atlasem nie tak). Jej separacja obecnie to 0,17" i maleje. Wydłużenie obrazu gwiazdy na zdjęciu jest raczej skutkiem nieidealnego alainingu automatycznego w Registaxie. Ale już w 2010r. separacja będzie maxymalna i wyniesie 0,33" może wtedy Talem 250k uda się ją rozdzielić?

Bierz teleskop. Ja mam celestrona 25x100. Fajna rzecz ale teleskop to podstawa. Jak będziesz miał już teleskop to dozbieraj ze dwie stówki i dokup sobie tanią lornetkę 10x50 lub 12x60 do DS z doskoku.

Niestey do wizuala metoda nie nadaje się. Znaczna część światła jest rozpraszana w pierścienie dyfrakcyjne i w rezultacie bardzo spada kontrast. W pierwszej chili ma się wrżenie, że to kometa a nie gwiazda. Dopiero obróbka komputerowa daje pożądane efekty.

Radku, obawiam się, że rozdzielenie podwójnych poniżej 0,3" za pomocą 20 cm tleskopu nie jest możliwe. Teoretycznie z przysłoną można dojść do 0,4" a ile będzie w praktyce zobaczymy. Wczoraj podjąłem próbę rozdzielenia Chi Pegaza. Wg mojego atlasu odległość skłaników wynosi właśnie 0,3".Niestety poniosłem porażkę. Wprawdzie obraz gwiazdy jest wydłużony ale nie mam pewności czy jest to spowodowane obecnością drugiego składnika.

Oto całe zdjęcie w ostatecznej postaci oraz 4-ro krotne powiększenie po korekcji jasności i kontrastu w celu usunięcia szumu i mglistej otoczki.

Malek, system D-K nie dorównuje refraktorom z tego samego powodu co inne teleskopy zwierciadlane, a mianowicie mają centralne ekranowanie i to spore, które zmniejsza kontrast drobnych szczegółów. Niemniej o ile wiem są świetne do astrofoto ze względu na bardzo dobrą korekcję w sporym polu.

Ostatnim razem forumowicze odnieśli się z wielkim niedowierzaniem do zamieszczonego zdjęcia rozdzielonej BETY delfina. Nikt mnie nie poparł ale też, o ile wiem, nikt nawet nie spróbował powtórzyć obserwacji metodą przysłony centralnej połączonej z obróbką komputerową. Dla pewności konieczne było powtórzenie obserwacji w lepszych warunkach atmosferycznych i przy pełnej rozdzielczości kamery. Wczoraj nadarzyła się świetna okazja - niemal bezchmurne niebo i całkiem dobry seeing (w mojej skali ok. 7). Zrobiłem i przetworzyłm kilka filmów różnych gwiazd podwójnych oraz Urana i Neptuna. Tutaj przedstawię tylko te, które dotyczą tematu.

No to planety wracają. Chowajcie się DSiarze. McArti - brawo!

Największy wykonany obiektyw refraktora miał jakieś 125 cm ale nigdy go do teleskopu nie włożono. Może w trakcie obróbki okazało się, że nie da się dobrze obrobić takich soczewek? Podobno skończyła na jakiejś wystawie w Paryżu.

No to gratuluję super sprzętu! Dlaczego uważasz, że do planet nie specjalnie się przyda? Wizualnie rafraktory są lepsze ale nie od dziś wiadomo, że przy fotografowaniu planet stackowanie i obróbka filmów kompensuje spadek kontrastu i częto pozwala uwidocznić szczgóły, które trudno dostrzec okiem. Wszystkie dobre zdjęcia planet pochodzą z dużych luster i to ze sporym ekranowaniem. Czy ten Vixen ma 2" wyciąg? A jeśli tak to jakie ma płaskie i pozbawione winietowania pole? W moim klewzowie czyste pole to zaledwie jakieś 25 mm. O rozległych DS mogę tylko pomarzyć. Na szczęście takich dużych jest ledwie kilka. Ale ja centum-miastowy więc dla mnie i tak tylko planety i gwiazdy podwójne. Mam działeczkę pod miastem ale jakoś nie mogę się zebrać na nocny wyjazd. Jeszcze raz gratuluję i pozdrawiam.