jutomi

No dobrze, przyznam się. Oczywiście nie wytrzymałem i pomimo braku dovetaila zerknąłem sobie wczoraj w nocy na niebo, używając montażu "ręcznego". Załadowałem kątówkę 2" i SWAN'a 40mm i takim lornetkowym powiększeniem (20,5x) rozpocząłem balkonowe obserwację okolic Pegaza, Andromedy i Barana. W oczy rzuciły mi się dwie rzeczy: gwiazdy to naprawdę szpileczki a teleskop ze swoją światłosiłą nie jest wymagający dla okularów ze średniej półki (punktowośc w ponad 90% pola)! Oczywiście po trzech minutach takich obserwacji wymiękłem - 5,5kg w rękach to trochę za dużo...

[ Wiem, wiem, żeby napisać porządną recenzję jakiegoś teleskopu trzeba intensywnie go używać rok, a najlepiej dwa; zaliczyć wszystkie Messiery i parę setek NGC-ów; zjeść zęby na wyciągu i dokładnie poobstukiwać tubus, ale… Ale tyle przyjemności daje nabycie nowego, długo oczekiwanego, prawdopodobnie pierwszego w Polsce sprzętu, że nie można się tym nie podzielić!] TSA – oczywiście nie chodzi mi o legendarnego prekursora polskiego heavy metalu, ale o jeden z najnowszych produktów równie legendarnej firmy japońskiej Takahashi - Triplet Super Apochromat czyli TSA 102S, którego wczoraj zostałem szczęśliwym właścicielem. Ale zacznę od początku… 1. NA POCZĄTKU BYŁO PRAGNIENIE. Zakup refraktora apo planowałem od 2 lat. Wcześniej przez kilkanaście lat poznawałem niebo przez MTO (100/1000mm); rok temu kupiłem używanego Newtona C8N (200/1000mm). Jednak pomimo niezapomnianych widoków DS-ów jego punktowość na gromadach otwartych i kulistych (które uwielbiam obserwować) pozostawała trochę do życzenia; podobnie było w Maku, pomimo kolimacji. Oczywiście zostałem trochę zmanierowany „szpileczkami”, jakie widziałem w refraktorach na różnych zlotach. Już spojrzenie przez Tała 100RS pokazało mi, że warto pójść w „soczewkowce”. A gdy do tego dołożyłem obrazy gromad gwiazd, planet i DS.-ów w refraktorach achromatycznych 150mm (Bartoliniego i Ryśka), Edkach 100ED i 120ED (testy Astronocy) i wreszcie przez Waldkowego APO Taka FS128 – byłem już pewny, czego chcę. Refraktor, najlepiej apochromatyczny i nic innego jako sprzęt uniwersalny i docelowy i ostateczny. 2. POSZUKIWANIA. Gdy wiedziałem już czego chcę, przyszła kolej na poszukiwania. Mając określony budżet, świadomie zawęziłem je do apochromatów (w tym Edków) z soczewką 100÷130mm. Interesowała mnie też uniwersalna (moim zdaniem) światłosiła f/7 do f/8 oraz masa OTA 5÷7kg, żeby mój GPD wydolił w ewentualnym astrofoto. Po przejrzeniu cenników i parametrów technicznych prawie wszystkich producentów tego typu sprzętu (TV, WO, AT, TMB, TAK, VIXEN, PENTAX, BORG, MEADE, CELESTRON, SYNTA SW) wiedziałem, że mam przed sobą wybór: albo lepszy 4” apo z górnej półki, albo coś w okolicach 120mm ED Synty. Teraz rozpocząłem konkretne poszukiwania „w kraju i na świecie”. Zostały one ukończone szczęśliwie na początku lipca. W „bardziej cywilizowanym kraju” znalazłem astroamatora, który po 4 miesiącach użytkowania TAKA TSA 102S, postanowił przesiąść się na jego większego brata TOA 130. Mam nadzieję, że kiedyś będę mógł pozwolić sobie, żeby pójść w jego ślady… 3. PRZESYŁKA I PIERWSZE WRAŻENIA. W tym miejscu wypada mi serdecznie podziękować EMDE’mu. To dzięki jego sprawdzonym kanałom logistycznym teleskop zamówiony pod koniec lipca na Dalekim Wschodzie trafił w moje ręce już wczoraj, czyli 13.08.2007. Mam nadzieję, że będzie to szczęśliwa „13” tym bardziej, że mój egzemplarz ma numer produkcyjny 13/2007. Teleskop był solidnie zapakowany w podwójny karton wypełniony styropianem. Pierwsze wrażenie – na twarzy pojawia się szeroki banan, a teleskopu nie chce się wypuszczać z łapek. Jak zwykle u Takahashiego jakość wykonania perfekcyjna. Od razu pokochałem ten „my preciousssssssss” (jak mawiali starożytni torunianie… ). Jedyne, do czego można się przyczepić, to napis na odnośniku. Jest oczywiście piękny i zieloniutki ale nie namalowany, tylko przyklejony – pierwszy minus za kalkomanię dla pana z Kraju Kwitnącej Wiśni. Jednoczęściowa obejma sprawia wrażenie pancernej, prawie kilo żywej wagi! Mocowanie Taka wymaga dorobienia dovetaila, na Vixenowski jaskółczy ogon.. Muszę szybko coś wyrzeźbić w duralu, bo bez tego nici z obserwacji. Niestety w komplecie nie było świetnego podobno szukacza. Ale już mam pomysł jak zrekompensować sobie jego brak. Brakuje mi też jakiegoś estetycznego kuferka. Mam nadzieję, że w najbliższym czasie uda mi się zamówić coś „na miarę”. 4. BUDOWA, JAKOŚĆ WYKONANIA I TROCHĘ DANYCH TECHNICZNYCH: a) Dane techniczne Typ: triplet apochromatyczny o separacji powietrznej Średnica soczewki: 102mm Ogniskowa: 816mm Światłosiła : f/8 – uniwersalna, nie jest zbyt wymagająca dla okularów Średnica tuby: 114mm Długość tuby: 58cm (literka S w nazwie TSA 102S oznacza Składany tubuS – ciekawe skąd ci japończycy tak dobrze znają polski ) Waga tuby: 4,55kg OTA + 0,38kg przedłużka 2” i redukcja 2”/1,25” + 0,97kg! obejma (bez dowetaila) = 5,90kg – i bez szukacza jest co dźwigać Wyciąg: 2,7” z redukcją na 2” i 1,25” Długość wysuwu wyciągu: 90mm sam wyciąg + 80mm przedłużka firmowa 2” + 60mm pozostałe redukcje do 1,25” = 230mm – powinien ogniskować w najróżniejszych kombinacjach. Z dedykowanym flattenerem: ogniskowa 800mm f/7,84 płaskie pole Ø42mm/3º Z dedykowanym reduktorem: ogniskowa 610mm f/5,98 płaskie pole Ø53mm/5º Cena: jakby tu napisać, może tak: taniej niż OTA TV-85 w DO ,wiec nie było się nad czym zastanawiać. b ) Wygląd ogólny Piękny, solidnie wykonany refraktor. Wygląda jak młodszy brat FS 128 lub dłuższy brat FSQ 106 (ma chyba identyczny odrośnik i obejmę). O wyglądzie i wrażeniu jakie robi TSA niech świadczy opinia mojej żony. Zazwyczaj wszystko, czym obserwuję niebo, wizualnie jej się nie podoba i z chęcią wyrzuciłaby mi wszystko do piwnicy. Ale wczoraj, gdy po raz pierwszy zobaczyła TAKA powiedziała: „jakbyś miał jeszcze jakiś ładny stojak do tego teleskopu, to mógłby stać w naszym pokoju gościnnym”. Aż mnie zamurowało. c) Optyka Konstrukcja trzyelementowa w oparciu o szkło ED. Wprawdzie to „tylko” szkło ED, ale jak wyczytałem w instrukcji: „the TSA design reduces color abberation (the halo in F and G lines) to 1/3rd that of a fluorite apochromat” – czyli nie jest z nim aż tak źle. Patrząc w tubus widzi się piękną, głęboką zieleń obiektywu. Jakość optyki opiszę po pierwszych obserwacjach pod nocnym niebem. d) Tubus Tubus metalowy, pomalowany na biało (żona twierdzi, że ecri – wolę z nią nie polemizować, bo teleskop wyląduje w piwnicy ). W środku tubusa czarno, aż miło; 3 baffle. Płynnie chodzący odrośnik o wysuwie około 180mm. e) Wyciąg Tradycyjny Takowski, czyli bez mikroregulacji ale chodzący bardzo płynnie; 2,7” z redukcją na 2” i 1,25”; o wysuwie 90mm (jak na mój gust – troszkę mało). f) Co w komplecie W moim egzemplarzu oprócz tuby nabyłem: - obejmę do montażu, - redukcję z 2,7” na 2” - przedłużkę 2” - 4 częściową (sleeve, coupling, okular adapter, okular adapter lid) redukcję 2” na 1,25” W przygotowaniu autorskim, czyli c.d.n. : 5. TO, CO NAJWAŻNIEJSZE, CZYLI WIDOKI PRZEZ TSA. a) gwiazdy podwójne i wielokrotne - test rozdzielczość i zasięg gwiazdowy b ) gromady otwarte c) gromady kuliste d) mgławice planetarne, emisyjne i refleksyjne e) galaktyki 6. OPINIE TYCH, CO TEZ JUŻ PATRZYLI. 7. PIERWSZE ASTROFOTKI. 8. ZALETY I WADY. Postaram się być z Takiem na zlotach w Belęcinie i Jodłowie, żeby zebrać od was jak najwięcej opinii do puntku 6. – wtedy ocena końcowa będzie bardziej miarodajna. Wybaczcie, jeśli teraz przez najbliższe dwa tygodnie na niebie będzie Kolejny Ogólnopolski Zlot Chmurw – c’est le vie!

A jak spisuje się "marsjański" filterek? Czy używałeś go do wykonania tych zdjęć?

Kolorowego i wesołego. W tym kadrze Jacek przerobił nam południe Ameryki Północnej w Trąbiącego Różowego Hefalumpa.

No to teraz już wiem, kto mnie ubiegł. Zapoluję na kolejną okazję, bo widzę, że warto.

Ale w odróżnieniu od LVW, Hyperiony to ''MULTI FUNKTIONS OKULARE" dla majsterkowiczów I tak Hyperion 13mm: 1. Bez majsterkowania - ma ogniskową 13mm 2. Z wykręconym barlowem - ma ogniskową 22,9mm 3. Z przedłużką 14mm - ogniskowa 10,8mm 4. Z przedłużką 28mm - ogniskowa 9,2mm 5. Z przedłużkami 14+28mm - ogniskowa 8,1mm 6. Z filtrem - oginskowa 11,7mm dane wg. producenta No i mamy 6 w 1 , rzeczywiście "sehr multifunktions okulare". Nie wiem tylko jak z jakością obrazów w różnych kombinacjach, o ile dobrze pamiętam z wykręconym barlowem jedzie komą powyżej 50%, więc ta opcja nie jest polecana.

Jak to, przecież plamki i granule na Słońcu też czekają na pierwsze światło z C11 (że o nas nie wspomnę)!

To może zacznę dyskusję... Dlaczego, Jacku, twój pterodaktyl jest jakiś "lewy" i zamiast patrzeć na Amerykę, odwraca od niej głowę?

Z tym zdejmowaniem tulei 1,25'' to uważaj, bo ma wbudowanego barlowa i po jej wykręceniu ogniskowa twojego Hypcia wzroście do około 25-30mm. Gratuluję udanego zakupiu.

Więc pozostaje złoty środek: 180-300sek. Jeśli montaż pociągnie tyle bez problemu, to i Canon wytrzyma takie czasy (zwłaszcza przy ISO800).

A z której strony brakowało Ci miejsca - "z przodu" (przydałoby się bardziej wkręcić wyciąg) czy "z tyłu" (wtedy pomagają przedłużki)? A może tylko w komplecie z kątówką 2''?

Jest dedykowana tylko do SCT? A co z refraktorami i newtonami? Kiedy została kupiona? Pozdrawiam: Jutomi

A może to zaleta... Jedno szkło mniej = mniejsza strata światła. Producent wie jak zadbać o komfort obserwacji klienta...

Przypomina mi to eksperymenty Jerzego i Leszka Marcinków opisywane kilkanaście lat temu w Vademecum. Za pomocą zestawu telekonwekterów i pierścieni pośrednich mocowanych do MTO doszli do 5, 6, a nawet 9metrów ogniskowej. Ale oczywiście nie wyglądało to tak efektownie. A tak wogóle to czy trzy kątówki, przedłużki i mieszek nie dają dłuższej ogniskowej?

A ja już myślałem, że jakiś przeoczony tranzyt Merkurego wraz z księżycami...

Zdjęcia przepiękne. Aż się prosi, żeby złożyć jakąś panoramkę od Tatr Bielskich aż po Kominiarza. Ale i tak będę powtarzał za Nyką, że najpiękniejsza panorama Tatr to ta z Głodówki.

No właśnie, jako autor pięknych plamek słonecznych na stronie 15 powinieneś otrzymać jeden egzemplarz gratis z autografem Gendlera...

Problem polega na tym, że deklarowane przez producenta pole Pentaxa XW to 70*.

Czy "graficzna wizualizacja pól okularów testowych" ze strony 49 jest dokładna? Z proporcji okręgów wychodzą mi ogromne różnice między deklaracjami producenta a wynikami testów: 1. Jeśli przyjmiemy za punkt odniesienia, że Pentax XW ma pole własne 70*, to wtedy z proporcji pole Naglera 4,8 wynosi 61,8* ,Hyperiona 59,3* a Vixena LVW 55,2* 2. Jeśli przyjmiemy za punkt odniesienia, że Nagler 4,8mm ma pole 82*, to wtedy z proporcji pole Pentaxa wyniesie 93,1*. (!) Założenie: ogniskowa okularów jest zgodna z deklaracją producenta. A może te nieścisłości wyjaśniłoby podanie choćby przybliżonych wyników wielkości pól widzenia (w stopniach) poszczególnych okularów?

Wstąpiłem wczoraj do Empiku, jak zwykle niedoinformowany pan z info poinformował mnie, że albumu nie ma w żadnym Empiku w Poznaniu ani w żadnym magazynie w całej Polsce (musieliście tak szybko wszystkie wykupić ). Dla podleczenia astrodepresji kupiłem ciekawą pozycję: WIELKI ATLAS KOSMOSU GARLICK'A MARC'A. Duże wrażenie robią świetnej jakości, aktualne zdjęcia i mapy. W najbliższym czasie postaram się o krótką recenzję.

Hans, świetna robota, czytelne przedstawienie wyników i wersji graficznej A teraz, po przetrawieniu całości kilka "konstruktywnych" uwag: - w teście bierze udział 12 okularów, w spisie treści na drugiej stronie jest ich 9 a na zdjęciu na pierwszej stronie już tylko 7, to trochę mylące... - tak jak już ktoś wspomniał, brakuje cen (katalogowych lub przybliżonych); po przeanalizowaniu wyników poszczególnych okularów możnaby pokusić się o ranking econo w relacji cena/osiągi - w podsumowaniu mogłeś oddzielić i wypunktować wady i zalety dla każdego okularu; byłoby bardziej czytelnie i przejrzyście - ortoskopy i kellner IMHO nie są wielkości pudełka zapałek ale kieliszka 25ml No i to tyle czepiania się. Czekam z niecierpliwością na następny test...

No narrrreszcie! Zabieram się do czytania.

Maciej, przy jakim ISO i jak zebrałeś te 50min - 10x300sek. ? Efekt, jak na te 50min jest świetny.

Ależ my doskonale wiemy o co chodzi...

A nie jest to za blisko krajowej nr11 Poznań-Piła - czy światła od reflektorów samochodowych nie są uciążliwe? I kolejny problem: miejscowi. Czy są już "oswojeni"; czy nie przybiegną w nocy większą grupą z okrzykami: "Jontek łap za widły, to chyba jakie łogry, przyszły nam groby rabować"?