jutomi

"Memory five... i wszystko jasne" Dzięki Kuba.

Może trochę off topic, ale... Albo czegoś do końca nie rozumiem, albo niejednokrotnie na forum używa się terminu "rotacja pola" niewłaściwie. Mi "rotacja pola" zawsze kojarzyła się z "obrotem pola" w montażach azymutalnych np. widłowym bez klina. Tu rozmawiamy o ekspozycjach wykonanych montażami equatorialnymi/paralaktycznymi i obserwując pojechane w jakimś kierunku gwiazdki można mówić o "przesunięciu" lub "dryfcie" a nie o "rotacji" czyli obrocie (ślady pojechanych gwiazdek to przecież odcinki proste a nie fragmenty okręgów). Czepiam się, czy czegoś nie łapię?

Piotrze taki ze mnie tokarz jak z koziej... To było moje pierwsze spotkanie oko w oko z tokarką od 16lat (od warsztatów w technikum). Co nie znaczy, że nie mogę ci pomóc na miarę swoich skromnych możliwości.

Poliamid: Boral Poznań/Minikowo ul.Sandomierska 11. Toczenie: osobiście , w moim zakładzie pracy. Rozkolimowanie: celownik "majta się" w tulei +/-5', żadna niedokładność. Przecież masz w zasadzie to samo co ja.

Po pierwszych próbach z 300sek. ekspozycjami będę wiedział czy wszystko gra, czy też konieczne są dalsze kombinacje. A na zmianę montażu nie dam się namówić (chyba, że na wymianę na G8 lub EM-11 jeśli będzie chętny ). W zeszłym roku pomagałem przenieść Ryśkowi jego CG6 i wiem, że montaż tej kategorii wagowej nie jest już mobliny (w moim przypadku na każde obserwacje muszę taszczyć montaż do samochodu około 50m i pokonać 3piętra w bloku). Chyba, że dorobię się stacjonarnego obserwatorium (tak za kilka lat...) - wtedy większy montaż (NJP czy AP900) będzie jak najbardziej wskazany. Ale wtedy będzie mnie kusił TEC 140 lub TOA152 - ta choroba (astromaniactwo notoryczne) ciągle postępuje...

Bez kątówki 2" - nie było problemu, z kątówką - zabrakło naprawdę niewiele. Nie mam kątówki 1,25" - sprawdzę taką kombinację na zlocie.

ATM-owe dopalacze i pierwsze światło: Ostatnie dni spędziłem na wykonaniu kilku niezbędnych drobiazgów do mojego TSA. 1. Dovetail Jeśli się nie ma montażu Takahashi (EM-10 -11 -200), to trzeba troszkę pokombinować żeby połączyć teleskop z montażem. Poradziłem sobie z tym problemem projektując swój dovetail i zlecając go do wykonania frezerowi. Gniazdo zaprojektowałem tak, żeby na jak największej powierzchni przylegało do spodu clam shell’a. Na dole dovetaila jest wkręcona śruba imbusowa, stanowiąca dodatkowe zabezpieczenie przed wysunięciem dovetaila z gniazda montażu. Materiał: dural; długość 180mm; grubość zwiększona do 25mm; waga: 0,54kg. W praktyce dovetail jest świetnie dopasowany do gniazda w clam shell’u jak i do jaskółczego ogona w GPD, zapewniając dobrą sztywność połączenia teleskopu z montażem. 2. Szukacz Mój przepis na szukacz: pożyczyć oryginalny finder bracket z szybkozłączką (dzięki Emde), zaprojektować i wytoczyć tulejkę z białego poliamidu, kupić zielony laser pointer (oszpecić go, wyrywając mu zawieszkę długopisową). W tulei wywierciłem otwór, zapewniający ciasne pasowanie dla laserka, wytoczyłem dwa rowki na śrubki od finder bracket’a oraz wypiłowałem rowek w otworze pasujący do przycisku włącznika laserka. Działanie szukacza jest proste i skuteczne – jest włączany przez wsunięcie o 0,5cm laserka do tulei. Jest to możliwe, gdyż poliamid zachowuje się prawie jak teflon: przy ciasnym pasowaniu możliwy jest płynny przesuw laserka w tulei. Myślę, że takie rozwiązanie jest troszkę szybsze i mniej problemowe niż patent z gumką recepturką czy wkręcaniem nagwintowanego pointera w nagwintowaną tuleję. Waga kompletu: 0,45kg. Dokładność celowania to około 5÷10’ kątowych, dobrze współpracuje nawet z okularem 5mm. Ciasne pasowanie zapobiega wysuwaniu laserka z tulei w każdym położeniu teleskopu, ale również pozwala na szybki i bezproblemowy demontaż. Nie ma też problemu lokalizacją szukanego obiektu góra-dół czy prawo-lewo jak w tradycyjnym szukaczu optycznym (lub szukaczu z kątówką). Działanie pointera ograniczamy do minimum, wystarczy 5sek świecenia (wycelować teleskop zgrubnie - włączyć laser – nacelować dokładnie pilotem lub mikroruchami - wyłączyć laser - precyzyjne ustawić obiekt w polu okularu). Wady tego rozwiązania: zdradzamy swoją obecność w terenie; może podlegać zakazowi na zlotach (wtedy pusty otwór w tulei może służyć za zgrubny szukacz o dokładności celowania około 1*). 3. Spajkownik Czyli ustrojstwo pomagające znaleźdź idealną ostrość (szczególnie w astrofoto). Nie chciałem robić kolejnej maski Hartmana, więc wykonałem filigranową konstrukcję z listewek o przekroju 5x3mm. Dzięki temu wyostrzany obraz nie jest ciemny (maska Hartmana zasłania 76% powierzchni obiektywu a spajkownik 8%). W praktyce otrzymujemy piękne 4-ramienne spajki w okularze. Wada tego rozwiązania: ostrzenie nie jest wystarczająco szybkie i skuteczne we współpracy z Canonem, ze względu na zbyt ciemny i mały celownik; delikatne spajki są widoczne tylko na najjaśniejszych gwiazdach. Poszukiwania precyzyjnego „wyostrzacza” nadal trwają… 4. Kufer – na wymiar - w produkcji… Teraz mój teleskopik w całości wygląda tak: … i aż rwie się na zlot do Jodłowa! Dotychczasowe obserwacje. Ze względu na brak dovetaila i nienajciekawszą pogodę przez ostatnie dwa tygodnie nie było tego zbyt wiele. 1. Belęcińska noc 15/16 sierpnia. Dwa dni po nowiu. Seening ~6/10. Jowisz – mimo niskiego położenia nad horyzontem widoczne pasy w powiększeniach 35x i 82x; przy 136x obraz zbyt falował, uniemożliwiając obserwacje szczegółów. Nie zaobserwowałem żadnych nieporządanych kolorków. Albireo – piękna żółtawo-zielonkawa parka, rozdzielona już przy 20,5x Epsilonki – bezproblemowo rozdzielone przy 82x –dużo czarnego nieba między obiema parkami. Rozdzielona „na styk” przy powiększeniu 50x. Przy 40x obie parki zaczynają się zlewać. M13 – wspaniała gromada kulista, prezentująca się pięknie od 50x do 117x. Nie jestem pewny, ale przy 117x z okularem UWAN 7mm wyglądała prawie identycznie jak w stojącej obok Syncie 200/1200 z okularem Meade UWA 14mm ! (bardzo podobne rozbicie gromady, minimalnie ciemniejszy obraz) – muszę powtórzyć tę konfrontację, żeby być pewnym swoich wniosków. M57 – wyraźnie widoczny obwarzanek, świetnie wyglądający przy 117x, a nawet przy 163x. Zastosowanie Ultrablocka podnosi kontrast ale wycina trochę za dużo gwiazd. M27 – „Ogryzek” zarówno przy 82x jak i 117x prezentuje się świetnie. Filtr uwydatnia dodatkowe struktury mgławicy; Podwójny Dzwon „zamyka się” i wyraźnie widać kształt elipsy. M81 i M82 – parka bez problemu widoczna razem przy powiększeniach 20,5x; 27x i 35x. W M82 widać „talię” – pocienienie na środku galaktyki. M31 – przy 20,5x mieści się na styk w polu widzenia. Widać delikatnie pociemnienia od ramion. Chichoty – świetnie prezentowały się w jednym polu przy powiększeniach 20,5x i 27x. Gwiazdki to istne mrowie szpileczek. W „Kociej Łapce” widoczne wszystkie 5 gwiazdek (czy ktoś wie jaką jasność ma najsłabsza z nich?). 2. Balkonowa noc 26/27 sierpnia; osiedle 5km od centrum Poznania. Dwa dni przed pełnią. Seening ~2/10. Widok – tylko na wschód. Gamma Aries (Mesartim) – rozdzielona przy 20,5x, przy 82x duża przerwa z ciemnym niebem, przy 163x seening utrudniał obserwacjie Księżyc- piękna kula z mnóstwem szczegółów, pomimo pełni (od 35x), przy 117x widać mnóstwo szczegółów, powyżej 250x obraz pływał za bardzo, uniemożliwiając obserwację szczegółów. Z nasadką bino – odebrało mi głos, tego nie da się opisać, to trzeba zobaczyć! M31 – totalna porażka (do przewidzenia) – zaświetlone niebo spowodowało, że widziałem tylko centralny, najbardziej jasny środek jądra. M33 – nie udało mi się odróżnić od tła. Plejadki M45 – świetnie prezentują się w małych powiększeniach; ze spajkownikiem nabierają specyficznego uroku. W większych badałem zasięg gwiazdowy, przy 82x odszukałem gwiazdkę 10,5m, przy 117x – 10,9m, przy 163x – nie zaobserwowałem dalszego wzrostu zasięgu gwiazdowego (zasięg teoretyczny teleskopu to 11,8m - pod ciemnym niebem jak najbardziej realny). Mars – malutka tarczka, nawet przy 163x. Uwagi z obsługi teleskopu i obserwacji: 1. Lekko podatny na stuknięcia i wiatr – myślałem, że jednoczęściowy clam shell Takahashi zapewni większą sztywność; chyba że to luzy od montażu. 2. Nie jest wymagający dla okularów – w większości gwiazdy to punkty do 90%. 3. Kilka okularów wprowadza kolorki na jasnych obiektach – należy patrzyć idealnie osiowo, wtedy kolorki znikają a „biel staje się jeszcze bielsza”. 4. Waga całości z cięższym okularem lub lustrzanką przekracza 7kg – dużo jak na refraktor 4”, GPD ma co dźwigać. Waga montażu i trójnogu to 14,5kg a przeciwwag, dalsze 6kg – ja też mam co dźwigać. 5. Nasadka bino ostrzy z kątówką 2” jedynie przy wkręconym barlowie; bez barlowa ostrzy tylko po wyjęciu kątówki. Ze skali nasadki (i moich pomiarów przed lustrem) wynika, że mam rozstaw oczu około 67mm – to bardzo dobra wiadomość, oznacza że mogę używać nasadki z Hyperionami (około 56mm wymaganego odstępu) a nawet Pentaxami XW (około 65mm), niestety do Naglerów 31mm muszę jeszcze trochę urosnąć… Używane okularki / uzyskane powiększenia / pole widzenia: 5mm – Baader Hyperion / 163x / 25’ 6mm – Baader Ortho / 136 x / 18’ 7mm – WO UWAN – 117x / 42’ 8÷24mm – Vixen LV Zoom / 102÷34x / 35’÷1º10’ 10mm – Pentax XW – 82x / 51’ 23mm – Astrokrak Lantan SWA – 35x / 1º50’ 30mm – Kokusai Khoki Widescan II – 27x / 3 º06’ 40mm – WO SWAN – 20,5x / 3 º31’ Gościnnie – Bino WO z okularami 20mm (dzięki Waldi) - 41x / 1º37’ (lub z Barlowem 1,6 - 65x / 1º01’) Nie mogę się już doczekać dłuższych obserwacji pod ciemnym niebem, porównania z innymi teleskopami i pierwszych astrofotek…

Tedeo, skoro już jesteś w temacie, to może skomponuj "THE DARK SIDE OF THE SOON'' , że też Floydzi na to nie wpadli.

Odświeżę wątek; lekko już zakurzony. Do określenia zasięgu gwiazdowego teleskopu potrzebuję dokładnej mapki Plejad do około 15m ale z jasnościami podanymi przy gwiazdkach, a nie w legendzie i dokładnością do 0,1m. Mam wydrukowane mapki z tego wątku (nawet do 20m), ale ich skale jasności w legendzie są mało czytelne. Z góry dziękuję.

Ja mam w biurze HP 8100 (wielkości 0,5m3 ) - zbuforowanie i wydruk 30stron zajęło 4minuty (8sek/str), czyli nie zawsze jest aż tak długo. A tak na marginesie, trafił ktoś na legendę do tego atlasu (głównie chodzi mi o skalę jasności/wielkości gwiazd), bo drukuję i drukuję i nic takiego nie widać...

Dla mnie PRAWIE jak M51. (Chyba, że chodziło Ci o jakieś inne skojarzenia...)

Fakt, 460MG o udźwigu 5kg (i wadze własnej 1,22kg) kosztuje 650zł, ale masz też 410MG za 320zł; o udźwigu 3kg i wadze własnej 0,4kg - w twoim przypadku taka głowica powinna zupełnie wystarczyć (nie tylko do obserwacji astro ale i do fotografii, używając EDka jako świetnego teleobiektywu 600mm f/7,5).

Jeśli chcesz tylko oglądać, to najlepiej nie rób... nic. Twój statyw ma głowicę o udźwigu 5kg (realnie coś około 3kg) a 80ED z obejmami i okularkiem waży lekko ponad 2kg, więc się mieścisz. Jeśli chodzi o mocowanie to też nie ma problemu: w dovetailu od EDka masz gwint 1/4", pasujący do głowicy w statywie. . Jedyny problem, to komfort obserwacji przy powiększeniach powyżej 100x. Zakładając, że statyw jest stabilny, zainwestowałbym w głowicę fotograficzną Manfrotto z mikroruchami (MN 410 lub MN 460).

A może to jest jakaś metoda: zebrać jak najwięcej materiału w HaAlfa w celu max. uwydatnienia szczegułów struktur mgławicy, a na koniec tylko jedna ekspozycja do podkolorowania? Szczegóły są, kolorek jest - wszyscy są zadowoleni.

A nie próbowałeś minimalnie przesuniętego kadru? Przy tej ogniskowej możnaby się pokusić o złapanie większej ilości welonków w kadrze (może "na styk" zmieściłyby się nawet NGC 6960 i 6992?).

Jacku, dlaczego tak drastycznie skróciłeś czasy? Przecież przy Twoim sprzęcie spokojnie mogło być 11x300s. Masz problemy z chłodzeniem (bo chyba nie z montażem)? Pozdrawiam.

Michał - świetny zlot, świetna atmosfera, super galeryjka z portretami większości zlotowiczów w charakterystycznych pozach (nawet mój namiocik się załapał ) - dziekuję i czekam na to "niebawem".

Tadeo, wiem że powinny tam być; tylko jak od 4-ramiennego pająka wyrosły 6-ramienne spajki. Nie modyfikowałeś go genetycznie?

A skąd wziąłeś te piękne 6-cio ramienne spajki - tjuningowałeś go jakoś? I po Słoneczku, PST rdzewieje a DSy kuszą i wciągają...

Mieliśmy dokładnie odwrotny problem. Oprócz właścicieli Taurusa 400 i Celestrona C8N wszyscy pstrykali! "Oglądacze" - chyba po raz pierwszy byli w mniejszości , kursując między dwoma Newtonami. Po prostu z Belęcina zrobił się ASTROFOTO BELĘCIN PARTY. Próbkę tegorocznego belęcińskiego nieba dał już PotrPe, publikując swoją Miotełkę/Palec Boży. Dzisiaj wszyscy odsypiają, jutro będą składać fotki a około poniedziałku należy spodziewać się niezłego wysypu...

A na czym planujesz to powiesić?

Nie chcę krakać, ale ICM dla Belęcina na dzisiejszą noc jest bardzo łaskawy (od 19.00 do 6.00) czyste niebo. Oby... Bo jeśli tak, to będzie się działo...

Piękna Miotła, Piotrze. Teraz już wiem dlaczego tak cichutko siedziałeś wczoraj przez 4 godziny przy swojej "czarnej skrzynce" śledząc czerwone cyferki.

Przyjeżdżaj jak najszybciej bo warto. Tadeo, Przewodniczący Komitetu Kolejkowego od wczoraj trzyma Ci miejsce w kolejce do TSA.

Tadeo pamiętaj: "lepiej mniej a więcej niż więcej a mniej", a jeśli będziesz miał jakieś wątpliwości, to porozmawiaj z Waldim, on skutecznie wybije Ci z głowy wszelkie kompromisy jakościowe.