Gajowy

Pewnie głównie o satysfakcję, ale dopytaj organizatorów i jak się dowiesz, napisz nam :). Jedyne co widzę to "3 gifts". Pzdr, Gajowy

Cześć! NEOShield wraz z Northolt Branch Observatory ogłosiło konkurs fotograficzny na złapanie planetoidy w ruchu. Ja, z przyczyn regulaminowych, nie mogę wziąć udziału w konkursie, ale gorąco Was do tego namawiam! Kryteria to: "photo quality and how well Asteroids are captured". Termin do 15 listopada. A oto i link do konkursu: http://www.neoshield.eu/capture-asteroids-2017/ Pzdr, Gajowy

Dziękuję. Czasami problemem jest to, że jesteś tak zielony, że nie wiesz o co pytać :). Zatem podsumowując: kopię dziurę poniżej poziomu przemarzania gruntu (0,8m czyli przyjmijmy jakiś metr w Poznaniu). Pytanie: piera chciałem postawić na usypanym (kilka lat temu) kopczyku, bo będzie wyżej. Czy 1m mam wejść w "rodziny grunt", czy wystarczy jak się zagłębię 1m w kopiec? Później szalunek z kartonu - jaka średnica? Czy rozmiar głowiny od NEQ6 plus kilka cm wystarczy? Zbrojenia - to w miarę wiem, kilka prętów nierównolegle (słyszałem, że równoległe lepiej przenoszą drgania). Pomysł z wierceniem w stwardniałym betonie mi też wydaje się prostszy niż zalewanie prętów. W moim wypadku z pewnością poszłoby coś nie tak :). Nie bardzo rozumiem zawibrowywanie betonu... Jak mam do szalunku (czyli rury kartonowej) przyłożyć wiertarkę??? Skąd wziąć głowicę pasującą do NEQ6? Jakiego rodzaju tripod masz na myśli? Bo chyba nie ten fabryczny sprzedawany z NEQ6? Pozdrawiam, Gajowy

Cześć. Chcę przed zimą postawić w ogródku pier pod teleskop (montaż NEQ6Pro), by oszczędzić sobie czasu w mroźne zimowe noce z ustawianiem setupu. Tylko nie za bardzo wiem jak się za to zabrać... Jak zrobić fundament, z czego pier (wylany czy metalowa rura?), jeśli wylany to skąd wziąć platformę pod głowicę montażu, jak ją zbudować, itd. Może ktoś zna jakiś poradnik od A do Z, albo zechce podzielić się swoim doświadczeniem? Pzdr, Gajowy

Bardzo trudno na podstawie tych 11 obserwacji powiedzieć coś pewnego. Najbardziej prawdopodobna wersja orbity ma perygeum w odległości 14947 +/- 12103 km, przy promieniu Ziemi 6371 km... tak więc sam widzisz, że bez dalszych obserwacji (których póki co brak ) mamy tylko spekulacje.

Obiekt tej jasności byłby już dawno odkryty. Obecnie odkrywa się zwykle obiekty o jasności 21 mag. i słabsze, odkrycia poniżej 18mag są rzadkością, a poniżej 17mag to już ewenement. W wypadku satelity o jasności 17 mag i orkesie obiegu 2,5 dnia byłoby to coś nieprawdopodobnego, gdyby od dawna pozostawał niezauważony. Przechwycenia się zdarzają, ale ze względu na silne zakłócenia głównie ze strony Księżyca takie orbity są niestabilne. Inne głośne przykłady: 2016 HO3 (choć tu trudno mówic o klasycznym ksieżycu) i 2006 RH120. Pzdr, Gajowy

Czyżby Ziemia miała nowy Księżyc? Dobę temu (pierwsza obserwacja 17 września ok 6:00 UT) w ramach projektu Catalina Sky Survey odkryto 1-2 metrowy obiekt, którego ruch wskazuje, że znajduje się na orbicie geocentrycznej o wielkiej półosi 78 tys. km (5 razy bliżej niż nasz Księżyc) i mimośrodzie 0.8 (wydłużona elipsa), a obieg wokół Ziemi trwa 2.5 dnia. Obiekt został tymczasowo oznaczony YS16534. Może to być np. schwytana przez ziemską grawitację planetoida. Prawdopodobieństwo zderzenia z Ziemią w najbliższych godzinach zostało określone na 4%. Rozmiar obiektu na szczęście jest tak niewielki, że spłonie w atmosferze. Gdyby orbita została potwierdzona, byłby to dopiero trzeci kosmiczny obiekt w historii wykryty przed jego zderzeniem z Ziemią. Potrzebne są kolejne obserwacje - obiekt obserwowany był tylko przez godzinę i podane wyżej wartości, choć najbardziej prawdopodobne, obarczone są sporą niepewnością. Niestety, obecnie niepewność położenia określana już jest na ok. 23 stopnie i z każdą chwilą rośnie. Obserwowany z okolic Poznania dzisiejszej nocy (miedzy 0:00 a 1:00 CEST) obiekt może znajdować sie 15 stopni (+/- 23) nad wschodnim horyzontem. Jasność 16.8 - 17.0 mag. Pzdr, Gajowy

Pochwalę się wynikami. Stakowałem (300x1s) 3 algorytmami (Mediana, Średnia, Maksium), stosując 2 interpolacje, które - jeśli dobrze rozumiem opisywane są jako POINT (piksel wynikowy przyjmuje wartość najbliższego piksela ze źródła) oraz BILINEAR (piksel wynikowy to ważona suma 4 najbliższych pikseli, czyli to chyba to, co opisał Wielki Atraktor). Ponieważ obrót miedzy poszczególnymi klatkami jest niewielki, jest to wystarczające przybliżenie problemu z pierwszego posta, mało złożone obliczeniowo. Zdjęcia były stakowane bez klatek kalibarcyjnych. W zdjęciach z prawej kolumny odjąłem "szum tła" rozumiany jako mediana wszystkich pikseli ze zdjęcia, co okazało się jednak zbyt mocną ingerencją. Dwa ostatnie wiersze to ten sam fragment nieba wg serwisu Aladin oraz mapa ze SkyChart - katalog gwiazd Gaia. Rozmiar klatki w poziomie to 2.5 minuty łuku, a zasięg gwiazdowy - ok. 19.5 mag. Zdjęcia są przeskalowane 4-krotnie. Kreski na zdjęciach stakowanych algorytmem "Maksimum" to hot-pixele.

Żeby tylko 5 godzin :P. Póki co lektura to pomysły, które tak czy siak trzeba zaimplementować. Pzdr, Gajowy

Hm... w ogólnym przypadku jasność piksela wynikowego może zależeć nawet od 6 pikseli klatki wejściowej. Pzdr, Gajowy

Czy mylę się, że Twoje równanie jest słuszne, gdy nie mamy obrotu (i jeśli dobrze odczytuję tx=0,2 a ty=0,25)? Tak, niepoprawnie zawęziłem znaczenie pojęcia. Pzdr, Gajowy

W zasadzie mam więc 2 opcje: Drizzling - im głębszy, tym wynik dokładniejszy. W implementacji myślałem, żeby każdy z pikseli podzielić np. na 10.000 mniejszych (100x100) i dokonywać przekształcenia każdego z takich mini-pikseli osobno. Wówczas można zastosować proste podejście polegające na dodawaniu całej wartości mini-piksela do jednego piksela maski. Całkowanie numeryczne - tutaj chyba najprostsza metoda Monte Carlo powinna dać zadowalające wyniki. Pozostaje zaimplementować i sprawdzić, czy czas obliczeń nie zabije pomysłu. Dzięki za podpowiedzi! Pzdr, Gajowy

Masz rację, nie patrzyłem na to jako na odwrócenie resamplingu, a rzeczywiście chodzi prawie o to samo. U mnie jednak odpada jakakolwiek metoda interpolacji wyniku - jasność przekrzywionego piksela chcę proporcjonalnie rozdystrybuować na maskę. W kolejnym kroku będę ewaluował uzyskany obraz pod kątem wystąpienia lub nie wzmocnień sygnału. Nie chcę wiec bazować na interpolacjach, które mogłyby zakłócić wynik ewaluacji. Pytanie więc - jak określić % powierzchni czerwonego piksela przypadający na każdy piksel na masce - pozostaje otwarte. Pzdr, Gajowy

Cześć! Temat może trochę jak z kosmosu ;-), ale dla mnie ważny w kontekście projektu, który chcę zrealizować. Muszę zestakować ze sobą n zdjęć, każde lekko przesunięte i obrócone. Przesunięcie i obrót są określone (np. poprzez dx, dy i kąt fi). I tutaj pojawia się problem właściwego sumowania wartości pikseli na obrazie wynikowym. Najlepiej wyjaśnię to na poniższym rysunku (1 kwadrat = 1 piksel): Problem jest następujący: jaka część jasności czerwonego piksela powinna zostać dodana do pikseli B,C,E,F,H oraz I ? Ponieważ jasność pojedynczego piksela jest jednorodna, to problem sprowadza się do pytania jaki procent powierzchni czerwonego kwadratu znajduje się w kwadratach B,C,E,F,H oraz I. Uproszczenie jest takie, że piksele są właśnie kwadratami, a rozmiar pikseli wynikowych (czarne kwadraty) równy jest rozmiarom pikseli stakowanych (żółte kwadraty i czerwony). Pzdr, Gajowy

Za nami już niezapomniany koncert w Międzychodzie. A przed nami: Poznań, Wrocław i Świeradów Zdrój - 30.06, a później Warszawa 3.07. Pracy organizacyjnej co niemiara. W Poznaniu patronat honorowy objął Prezydent Miasta. Spodziewamy się znamienitych gości i... wejścia na żywo do studia Asteroid Day w Luksemburgu! Ponadto wykłady, warsztaty, wspólne obserwacje, projekcja filmu, a dla dzieci konkursy, eksperymenty i zabawy astronomiczne. Na bieżąco informacje związanie z Asteroid Day staramy się publikować tutaj. A na szybko - poniżej audycja w poznańskim Radiu Afera. Chyba zbyt mocno nie popłynęliśmy :). Gdyby ktoś jeszcze chciał dołączyć do Asteroid Day w swoim mieście, to wciąż jest taka możliwość! Pzdr, Gajowy

Cześć! Już za 15 dni będziemy obchodzić Międzynarodowy Dzień Planetoid - Asteroid Day. W 190 krajach odbędzie się ponad 700 imprez: seminaria naukowe, spotkania, koncerty, projekcje filmów, pokazy nieba, konkursy, wystawy, warsztaty i inne wydarzenia, których wspólnym celem jest popularyzacja wiedzy na temat planetoid i zagrożeń jakie stanowią one dla Ziemi. 30 czerwca na cały świat emitowany będzie specjalny program na żywo z udziałem wybitnych przedstawicieli świata nauki, astronautów i technologów - przewidujemy też wejścia z Polski :-). Cykl imprez zacznie się już jednak znacznie wcześniej - już jutro, 16 czerwca w wielkopolskim Międzychodzie odbędzie się koncert muzyki elektronicznej w wykonaniu Przemysława Rudzia "Asteroid Day - Rock in the Sky". Koncert poprzedzony będzie spotkaniem autorskim, podczas którego Przemek - znany wielu z nas popularyzator astronomii - opowie o tym jak łączy swoje hobby muzyczne z naukowym. Porozmawiamy też oczywiście o planetoidach. Początek o godzinie 18:00. Więcej szczegółów: https://www.facebook.com/events/128360891070519/ A tutaj specjalne zaproszenie od... Briana Maya z Queen: https://www.youtube.com/watch?v=beQ4dxzHSlM Kolejne imprezy odbędą się m.in. w Poznaniu, Świeradowie-Zdroju (30.06), Wrocławiu (1.07), Warszawie (3.07) i kto wie kto jeszcze dołączy!? Jeśli masz ochotę na włączenie się w obchody Dnia Planetoid - niekoniecznie dokładnie 30 czerwca - skontaktuj się ze mną! Pokaz nieba, projekcja filmu, pogadanka dla młodzieży... A może masz własny pomysł? Każdy ze sposobów popularyzacji wiedzy o planetoidach jest cenny. Pozdrawiam, Gajowy biuro@asteroidday.pl https://www.facebook.com/Asteroid-Day-Polska-1365430890208794/ http://asteroidday.pl

"Polecane" są WCIĄŻ zdecydowanie za duże - tak wygląda mój ekran - posty, jak u HAMALa - pod widoczną częścią ekranu. Myślę, że mogłby być po prawej stronie - nad "Społecznością" - do której ja pewnie zaglądał będę rzadko, nota bene. Pzdr, G.

Cześć, Wrzuciłem poniższe do Supportu, ale skoro tutaj o tym dyskutujemy, do wrzucam i tu: ------------------------ Podobało mi się, że w "poprzednim Astropolis" było można dać Lajka, ale nie było "dislajka". Myślę, że "dislajki" ("confused" itp) mogą być źródłem hejtu, którego wolałbym tu nie widzieć. Nie chciałbym też, aby koleżanki czy koledzy unikali "głupich pytań" w obawie, że będą źle ocenieni albo zniechęcali się do pisania, bo ich pisanie części użytkowników może się nie podobać. Proszę o rozważenie usunięcia negatywnie wartościujących ocen. Pozdrawiam, Gajowy

Jak ktoś nie boi się konsoli (nie chodzi o XBOXa ;-) ) to ffmpeg . Pzdr, Gajowy

Gratuluję profesjonalnej roboty! Pzdr, Gajowy

I do kompletu dorzucam film z przelotu. Zdjęcia robione były do świtu, stąd takie dziwne efekty na końcu (algorytm próbował kompensować jasność tła). Pzdr, Gajowy

Oto moje obserwacje: 581 klatek po 10s każda, prowadzenie za planetoidą. Film zrobiony 7-9 godz. po największym zbliżeniu, jasność jakieś 14 mag. Film odtwarza się z prędkością ok. 250x. PS. Sorry za hot-pixele, ale nie wymyśliłem jeszcze jak je usuwać . Pzdr, Gajowy

Niewiele brakowało, a przegapiłbym przelot (6063) Jason. Zbliżył się dziś po 15ej do Ziemi. Nie było to spektakularne zbliżenie - 38 LD nie robi wrażenia, skoro co miesiąc mamy kilka obiektów < 1 LD. Zupełnie inaczej to jednak wygląda, gdy uwzględnimy fakt, że Jason ma średnicę 2-4km, co oznacza, że potencjalne zderzenie z nim może oznaczać koniec cywilizacji na Ziemi. Póki co nie grozi nam to jednak - poruszając się po obecnej orbicie może się zbliżyć do Ziemi najwyżej na 29 LD. Problem w tym, że na planetoidy działają nie tylko siły grawitacyjne i ich ruch jest w pewnym stopniu nieprzewidywalny. Stąd ciągły monitoring obiektów NEO jest taki ważny. (6063) Jason ma obecnie jasność 14.1 mag i znajduje się wysoko nad nami. Pzdr, Gajowy