Tuvoc

19 godzin temu, HAMAL napisał(a):

 

No właśnie, zwrot lucky imaging jest obecnie niemożliwie nadużywany  Ty widzę promujesz "krótkoczasowość" tego rodzaju astrofotografii, mam podobne podejście.

No proszę. W końcu! Dawno Cię nie widziałem Tak, w fotografii krótkoczasowej mówimy już o innej relacji klatki względem seeingu, jak i samego sygnału względem szumu.

37 minut temu, Wiesiek1952 napisał(a):

No to spróbowałem, a co, trzeba. Na antenie typu KDZO odbiór jest piękny - niestety same szumy 🙂 Na dipolu dostrojonym do 137.500 z SWR ok 1.1 (mam analizator i reflektometr - robiłem i robię anteny do moich modeli latających FPV) coś tam odbiera ale gównie gubi sygnał - pewnie polaryzacja musi być kołowa a dipol sobie z tym nie radzi. Buduję antenę QFH - zobaczymy co wyjdzie. 

 

@Tuvoc pochwal się skąd masz plany tej helikalnej i pliki .stl do wydruku 🙂 To jest co prawda następny krok bo najpierw muszę opanować to co przychodzi w paśmie 137 KHz. 🙂 

 

 

PS. Antena KDZO to "wyższy stopień wtajemniczenia antenowego" 😉 Skrót oznacza "kawałek drutu za oknem" 🙂 

No świetnie! Będzie jak znalazł na pochmurne dni

Satelity meteorologiczne aktualnie dostępne na częstotliwościach w zakresie ok. 137 MHz to kolejno: NOAA 15 (137.62 MHz), NOAA 18 (137.9125 MHz), NOAA 19 (137.10 MHz) i nowa czyli Meteor M2-3 (tu jest problem bo coś się nie mogą zdecydować i zmieniają raz na 137.10 MHz a potem na 137.90 MHz i tak już kilka razy). Wszystkie one są na orbitach polarnych więc musisz sobie sprawdzać ich bieżące przeloty (https://www.heavens-above.com; lub aplikacja na telefon Look4Sat). Wiadomo antena z polaryzacją kołową jest wygodna, ale taki dipol kierowany na źródło też potrafi ładnie zbierać sygnał - swoją drogą wygląda to komicznie jak chłop (ja) w szczerym polu stoi z dipolem na kijku i macha w powietrzu... ale co mnie tam

Projekty helikalnych anten są stąd - https://www.thingiverse.com/thing:4980180 To też dosyć prosta konstrukcja. Pierwszą miałem z kartonu i drutu posklejane klejem na gorąco. Kolejny etap to czasza 60 cm i taka antena helikalna w jej ognisku jako odbiornik (wtedy polaryzacja anteny musi być lewoskrętna, bo same helikalne są prawoskrętne).

Powodzenia!

17 godzin temu, Gość na chwilę napisał(a):

W moim odbiorze gwiazdy zdominowały ten kadr, a tematem miała być mgławica. Jest to  niespójne.

Nie pasowało mi to co piszesz, dopóki nie sprawdziłem.

Godzinę temu, astrocola napisał(a):

nawet fajne

Co to za moda ostatnio na forum na nic nie wnoszące komentarze tego rodzaju? No ja wiem, to miał być taki przewrotny wpis. "Przecież wiadomo, projekt broni się sam.", "Nie załapałeś żartu" itd.

Dla mnie ten time-lapse przedstawia wartość artystyczną, ale autor postarał się także o kilka zdań, które dodają pracy wartości naukowej i poznawczej. Bardzo to szanuję i komentarz jak Twój powyżej jest moim zdaniem po prostu niestosowny.

Zdjęcie w ciekawej, stonowanej kolorystyce. Taką lubię bo pozwala się skupić na detalach i studiować struktury, a nie kłuje w oczy. Co do uwag kolegów odnośnie nazewnictwa, to ja w ogóle bardzo lubię kiedy w tytule jest wszystko co potrzebne - oficjalne nazwy, oznaczenia z wszystkich popularnych katalogów oraz kilka słów, które to zdjęcie scharakteryzują (paleta SHO, paleta HOO, lucky imaging).

Bardzo proszę również dodawajcie tagi, bo oprócz dobrego opisu to one potem pomagają w wyszukiwaniu.

@apolkowski dzięki wielkie za nowe zabawki 😀

Dwa nowe nasłuchy.

1. LRPT od Meteor M 2-3:

2. APT od NOAA 19:
 

Coś bardziej w ten deseń miałem na myśli. Oczywiście detalu nawet NoiseXterminator nie "zrobi":

2 godziny temu, Gość na chwilę napisał(a):

Publikujesz zdjęcie pod nocy i to po kilku czystych nocach i dziwisz się że nie ma "masy krytyki"? Poczekaj, jak wszyscy dojadą do pracy, zrobią kawkę i będą wpierniczali jagodziankę to się zacznie   .

Ja już właśnie nabrałem wigoru

Chcesz to masz:

1. Praktycznie każdy narożnik ma zniekształcone gwiazdy. Krzywizna pola do poprawki. Wiem, jaki sprzęt - ale oceniam fotkę a nie sprzęt.

2. Śladowy kolor na gwiazdach. Praktycznie tylko na największych.

3. I jeszcze jedno - dla większości na forum jak zauważyłem - nieistotna sprawa. A jednak.....Tytuł zdjęcia sugeruje, że będziesz chciał pokazać jako obiekt główny mgławicę IC 1396A zwana Trąbą Słonia. No ale to chyba nie do końca się udało, bo ona tonie w morzu innych obiektów stanowiąc mało prominentny element całego obrazu. Nazwa " Otoczenie gromady otwartej IC 1396" albo " Morze ciemnych mgławic wokół gwiazdy Granat" byłby chyba bardziej adekwatny do treści. Oczywiście - to sprawa dowolna, ale mnie razi...

Poza tym - gratuluję dobrej fotki.

Pozdrawiam.

M.

Śledzisz mnie? Jem jagodziankę i piję kawę.

Dorzucę swoje trzy grosze do Maćka uwag.
Gdzieś po drodze siadł detal - ciekawe jak wyglądałoby to po przepuszczeniu tylko przez BlurXterminator i bez odszumiania.

Gwiazdkom warto dodać trochę życia - zdjąłbym resztkę zieleniny (SCNR w Pixinsight) i pozbył się magentowego halo (skrypt w Pixinisght do tego):

Tak utopionej róży w wodorze jeszcze nie widziałem. No ciekawie! Gratuluję! Gwiazdki żółte nie za bardzo wchodzą w pomarańcz? Zrobiłbym tam kalibrację fotometryczną.

Dla mnie to umiejętność pokazania tego wodorowego "welonu na welonie" jest wyznacznikiem dobrej akwizycji i obróbki Veila. Tu jest wszystko - zarówno ta subtelna otoczka, kolor na całości i głębia. Gratuluję!

Jeszcze jeden ciekawy przykład takiego projektu:

A propos jeszcze tego co wrzucił @Matheo_89 to tutaj https://www.universetoday.com/133333/91-astronomers-combine-1000-images-one-amazing-journey-jupiter/ piszą tak o tym:

"After Rosen collected them, he and his associates (Christoffer Svenske and Johan Warell) then spent a year remapping them into cylindrical projections. Rosen then added color corrections, and stitched all the images into a total of 107 maps."

co w wolnym tłumaczeniu byłoby:

Po zebraniu ich, Rosen i jego współpracownicy (Christoffer Svenske i Johan Warell) spędzili rok przekształcając je w projekcje cylindryczne. Rosen dodał również poprawki kolorystyczne i połączył wszystkie obrazy w łącznie 107 map.

Czyli tak jak to pokazali na filmie w pewnym miejscu. Super podejście. Można by wtedy zbierać kolektywnie więcej materiału, niezależnie gdzie dokładnie jest aktualnie WCP, składać i przekształcać w Winjupos w takie mapy:

(źródło: https://www.researchgate.net/publication/274252912_The_need_for_Professional-Amateur_collaborations_in_studies_of_Jupiter_and_Saturn/figures?)

Następnie ustawiać każdą mapą dużo dokładniej względem jednego punktu, np. WCP. Przy okazji można by wtedy całość złożyć w symulację obrotu Jowisza, jak na filmie.

18 minut temu, ZbyszekZ napisał(a):

No właśnie nie. Do każdej klatki były dodatkowo 3-4 inne, robione jedno po drugim gdy WCP była najbliżej środka . Pamiętam że wspominałeś mi kiedyś o Winjupos, i tak jak mówisz można było poszczególne zdjęcia z jednej sesji zderotować.  Obrobiłem te, gdzie WCP była najbliżej środka a połączeniem ich i wycentrowaniem względem WCP zajął się Marek. 

Dokładnie. Można było nawet z wielu stacków  do jednego indeksu czasowego.

W każdym razie dzięki za info. Może też spróbuję jak tylko Jowisz będzie na przywoitej wysokości.

2 godziny temu, ZbyszekZ napisał(a):

Jedno ze zdjęć które było użyte do tego projektu. Jakby zaangażować kilka osób, sądzę że efekt byłby o wiele lepszy🙂 

Zbyszku używałeś może Winjupos do zderotowania klatek? Jeśli dobrze pamiętam, to byłaby opcja żeby to wyrównanie względem plamy było jeszcze dokładniejsze. Pozdrawiam!

Z mojej strony mówię pas. Nie jest to kwestia jakiegoś uprzedzenia do autora tego zapytania. Naprawdę. Bardzo przepraszam, zazwyczaj każdemu kto pyta staram się udzielić odpowiedzi, ale w innym miejscu kilka mocno roszczeniowych osób skutecznie obrzydziło mi jakąkolwiek chęć działania dla naszego środowiska. Może to jakaś zmiana pokoleniowa. Nie wiem.  

Świetna robota. Twoja wersja kolorystyki SHO bardzo dobrze uwidacznia najlepsze "smaczki".

58 minut temu, Wiesiek1952 napisał(a):

Co to za software do wyświetlania/składania tych "zdjęć"?  Jestem całkiem zielony w temacie ale zaciekawiony mocno 🙂 

Do zbierania sygnału używam programu SDRSharp, który zapisuje albo konkretny wycinek pasma, albo cały dostępny zakres w tym obszarze (tzw. baseband). Następnie dekoduję ten materiał - w zależności od tego jaki to satelita, albo w NOAAA APT (amerykańskie meteorologiczne NOAA), albo w Satdump (tam można praktycznie wszystko co wysyła obraz, telemetrię czy dane naukowe dla amatorów). Prosta i przyjemna odskocznia od astrofotografii.

Panowie, @Rurykow @YOKER wiecie, że tu macie taki ogólny wątek o nasłuchach, idealny do dyskusji?

No Panie drogi. Klasa!

Pierwszy, testowy nasłuch nowego satelity Meteor M2-3. Transmisja LRPT.

Te gwiazdy jednak moim zdaniem trochę przeszkadzają. Zdjęcie trochę jak dla mnie przeostrzone. Zrobiłbym tu dekonwolucję, a następnie rozdzielił gwiazdy od tła i wyciągnął ciekawe obszary wodorowe. Może coś w ten deseń:
 

4 minuty temu, Krzysiek Gaudy napisał(a):

Tak, mam tego świadomość - celowo przekręciłem tlen w trochę bardziej "subtelne rejony" kolorystyczne, bo coś takiego: https://www.astrobin.com/83xzfp/?q=NGC 6888&camera= - nie podoba mi się. Wygląda to sztucznie dla mnie, jakby tlen był doczepiony na siłę i nie współgra z całością... ale tak, z tlenem kombinowania było - od czysto niebieskiego po inne różne pośrednie wariacje  

Eh, to jest jakaś w ogóle dziwna moda. Szczególnie u azjatów. Wszystko musi być cukierkowe i w HDR. Co najdziwniejsze to często dostają za te dzieła IOTD.