Skocz do zawartości

WojtasSP320

Społeczność Astropolis
  • Postów

    714
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    3

Treść opublikowana przez WojtasSP320

  1. Niedźwiadek to chyba standardowa, typowo polska i bardzo rzadko (jeśli już w ogóle) używana nazwa Skorpiona (gdzieś oglądałem ostatnio o tym film na yt - Astrolife, radio-teleskop?)
  2. może dziś ktoś przeczyta i wpadnie mu jakiś pomysł do głowy...
  3. A może coś, co się administracyjnie zmieniło? jakieś granice gwiazdozbiorów, itp.?
  4. Czy możesz poszukać i porównać ze stanem obecnym co sie zmieniło od czasu wydania tego albumu na niebie? Pierwsze co mi przychodzi do głowy to położenie gwiazdy Barnarda. Czy jesteś w stanie ją odszukać w tym albumie?
  5. Spróbuj go dobrze wyczernić
  6. W pierwszym egzemplarzu użyłem potencjometru liniowego o wartości chyba 50k, w kolejnych myślałem o zastosowaniu 100k i rzeczywiście wartości na poczatku zakresu (jasne światło) zmieniają się bardzo szybko a potem płynniej, dlatego będę testował też użycie potencjometru logarytmicznego. @Miesilmannimea dzięki za feedback!
  7. Mój pierwszy (trochę oszukany) Mars z przed godziny: Trochę oszukany bo robiony w IR a kolor dodany sztucznie (nie wiem czy mnie spotka po tym zabiegu ostracyzm, ale na RGB już nie mam dziś siły). GSO 150/750 + ASI120MM + Barlow GSO 2x (odsunięty extenderami). SharpCap + PIPP + Autostakkert + Registax + Photoshop W IR wyglądał tak:
  8. Jak będzie problem z grzałką to spróbuj najpierw odrośnik w jakiejś bieda wersji (na jedną sesję może być i czarny brystol) a jak wytrzyma to zrobisz coś trwalszego. Ja używam odrośnika (co prawda w zwykłym newtonie a nie w RC) i jestem zadowolony.
  9. Zmniejszanie gwiazd w PS: https://www.dpreview.com/forums/thread/4406980
  10. Ekliptyka wygląda jeszcze inaczej (i o ile siatka równikowa i równik niebieski są "przyklejone" do biegunów niebieskich to ekliptyka porusza się po niebie jak hula-hop (zobacz w stellarium włączając ekliptykę i skacząc z godziny na godzinę)):
  11. Równik niebieski to nie to samo co widnokrąg. Na poniższej grafice równik niebieski to ta linia na środku na której jest Jowisz. Zaczyna się na wschodzie, na południu przechodzi na wysokości pi razy oko 40 stopni (w Polsce) i kończy się na zachodzie. Znajdź sobie w stellarium jasne obiekty o DEC = 0 tam spróbuj testować (np. Jowisz).
  12. Wykres kalibracji nie powinien tak wyglądać (powinien być w kształcie litery L). Tu jest problem (jeśli nie jedyny to pierwszy). To o czym pisze @.zombi. możesz zbadać przez asystenta. Jest chyba w Tools > guiding assistant. Puszczasz jak zwykłą sesję prowadzenia tylko phd2 nie robi wtedy korekt a na koniec wypluwa raport.
  13. Ściągnij sobie https://openphdguiding.org/phd2-log-viewer/ i zobacz co masz w logach (domyślnie chyba siedzą w C:\Users\<użytkownik>\Documents) i zobacz jak wyglądała kalibracja (logi kasują się po miesiącu, więc jeśli chcesz je zachować na później to skopiuj gdzieś do innego katalogu). Możesz też wkleić logi tutaj, albo podesłać screena z kalibracji.
  14. Napisz co robisz po kolei w PHD2. Widzę, że robiłeś kalibrację, czy po tym zmieniałeś coś przy guiderze (obracałeś kamerkę)? I napisz, gdzie na niebie robiłeś kalibrację (żółty komunikat na pierwszym zrzucie). Spróbuj też zrobić guiding assitanta, to podpowie Ci jakie parametry dobrać. Nie chodzi o wysokość (ALT) nad horyzontem, tylko o deklinację (DEC) - żeby nie kalibrować blisko biegunów niebieskich bo tam obrót w RA nie zmienia dużo i błąd może być większy.
  15. Wszyscy mówią, że do planet i księżyca dobrze użyć filtra IR bo atmosfera jest mniej podatna na turbulencje przy dłuższych falach i tak rzeczywiście jest (obraz powoli faluje zamiast "bulgotać") ale jednocześnie zauważyłem, że filtry krótszych fal ( OIII, B ) dają ostrzejszy obraz na lepszych klatkach (to chyba wynika wprost z fizyki, co?).

    No to jak? Dłuższa część widma, krótsza, czy zależy?

    1. Pokaż poprzednie komentarze  2 więcej
    2. lkosz

      lkosz

      U mnie w warunkach miejskich wąskie filtry pasmowe dają lepsze efekty. W podczerwieni mocno się czasem powietrze gotuje. Pojedynczy filtr z zestawu RGB, w ostateczności baader solar continuum załatwia sprawę. Trzeba tylko pamiętać, że w każdym paśmie taki Jowisz wygląda inaczej.

    3. mack_mnk

      mack_mnk

      Słowo klucz w całej zabawie z planetami to korektor dyspersji atmosferycznej - ADC. Mam też trochę prób z filtrem bliskiej IR i fajne rezultaty dawał. Niemniej jednak, po zapięciu korektora do zestawu zarówno jakość materiału jak i wygoda obróbki poprawiły się skokowo. Jeżeli chodzi o mnie to preferuję fotografię w świetle widzialnym na całej jego długości i w skład typowego zestawu do astrofoto wchodzi kamera, filtr uv/ir-cut - ADC i ewantualny Barlow 2 lub 4x. 

       

    4. OBERON RD

      OBERON RD

      Kiedyś na tej stronie było dostępne porównanie jakości fotek przez filtry R G B dla robienia zdjęć Księżyca. Potem i tak używali do zdjęć IR, także za dnia (!) Mimo najdłuższej fali było najwięcej szczegółów.

      http://www.chamaeleon-observatory-onjala.de/en/chamaeleon-observatory/moon-htm/mond-start.htm

  16. Racja, zakręciłem się, zdarza się. Nic nie powinno się stać (najwyżej ktoś mi zrobi przelew), ale dzięki za zwrócenie uwagi i na wszelki wypadek ocenzurowałem wiadomość BTW, można zamknąć.
  17. Tak tylko problemem tu jest, że ta ząbkowana część kolimatora ma wieksza średnicę, więc żeby to było wygodne i sie nie bujało należałoby w tym korytku wyciąć otwór. No i jakoś podeprzeć to korytko żeby stało i się nie przesuwało. I tak powstał ten model.
  18. Teoretycznie używać powinno się dać co do zasady, ale może to nie być takie wygodne, bo ten model jest dokładnie dostosowany do kolimatora GSO (długość, szerokość środkowej części z ząbkami, odrobinę większa średnica tyłu niż nosek).
  19. Jakby ktoś potrzebował sprawdzić osiowość lub ją wyregulować w kolimatorze laserowym od GSO to wrzucam projekt "kołyski", która to ułatwia. Procedura kolimacji wygląda następująco: 1. Przyklejamy kołyskę cienką dwustronną taśmą do podłoża 2. Wkładamy kolimator i kierujemy jego laser na odległą ścianę 3. Zaznaczamy punkt na ścianie (najlepiej przyłożyć do ściany kartkę papieru, karton, itp.) w którym wypada plamka lasera 4. Przekręcamy o 180 stopni i patrzymy gdzie przesunęła się plamka 5. Śruby imbusowe znajdujące się na obwodzie kolimatora dokręcamy/luzujemy tak, żeby przy obrocie 360 stopni plamka pozostawała w jednym punkcie (procedura jak przy ustawianiu lunetki biegunowej). Przy wypełnieniu 40% dokładności 0.2mm wydruk trwa 3h10m na Ender 5 Pro i wymaga 30g filamentu. podstawka kolimatora laserowego.stl
  20. Dzieki, gdzieś coś dzwoniło w którymś kościele, ale nie do końca wiedziałem czym to jest spowodowane.
  21. Falowanie powietrza to problem głównie (jeśli nie w ogóle tylko) newtonów. Refraktory są odporne na tę odrobinę ciepłego powietrza. Stosowałem grzałkę przy SW 102/500 i obiektywach Canona i problemu nie zauważyłem. Co do grzałki na Newtonie to się nie wypowiem bo nie stosowałem, ale obraz wyraźnie się pogarsza kiedy się macha przy tubie ręką lub nawet uruchomi samochód w pobliżu (ciepłe spaliny). Zamiast grzałki wydrukowałem sobie odrośnik i jest elegancko (noce po 6-8 godzin i nic nie paruje). Grzałkę to się montuje chyba przy lustrze wtórnym (bo to ono jest wyżej wlotu i jest bardziej narażone na zaparowanie). Refraktor grzałka, newton odrośnik albo grzałka - inne sposoby to półśrodki i i tak skończysz na grzałce.
  22. U mnie widać różnicę jak się zaświeci w lustro główne od tyłu mocnym światłem (latarką) więc myślę, że w skrajnych przypadkach może to mieć sens. Zwłaszcza, że znacznik na lustrze to obszar bez pokrycia aluminium i prześwituje na wylot.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.