WojtasSP320

To na pewno byłoby najlepsze i najprostsze rozwiązanie, ale powiedzmy, że zależy mi na dużej skali, i co wtedy? Jak to mawia mój kolega: "Ludzie w kosmos latają a ja mam problem ze złożeniem czterech (12) zdjęć..." No właśnie, są tu śmiałkowie, którzy składali pół nieboskłonu do kilkugigapikselowej panoramy, a tu raptem cztery zdjęcia... Jeśli chodzi o postprocessing w pixie to tu leżę i tu mam nadzieje jest pies pogrzebany i liczę, że da się to jednak jakoś poprawić. @JKbooo ostatnio składał ten obiekt z 4 klatek i bardzo ładnie wyszło (może coś podpowie?)

Męczę to M31 i męczę i zmęczyć nie mogę... a każdy przecież Andzię musi w swoim portfolio mieć Ze względu na posiadany sprzęt zdecydowałem się na mozaikę 2x2 w 3 kanałach: R, G i B. Ilość materiału nie rozpieszcza, ale jak na pierwszą mozaikę uznałem, że wystarczy (po 1h na panel na kolor [niebieskiego odrobinę mniej ze względu na kończącą się noc]). Strzelane w 3 październikowe noce: jednej nocy kanał R - panel 1, 2, 3, 4 i flaty, drugiej nocy kanał G - panel 1, 2, 3, 4 i flaty i trzeciej nocy kanał B - panel 1, 2, 3, 4 i flaty. Dobra materiał jest, teraz obróbka... ...no własnie, jak to poskładać? Metodą prób i błędów doszedłem do konkluzji, że najpierw trzeba utworzyć mastery kalibracyjne, potem skalibrować klatki i zestackować każdy panel i kanał osobno (w wyniku czego dostaję 12 klatek R_UpLeft, R_UpRight, R_DownLeft, R_DownRight, G_UpLeft, G_UpRight, G_DownLeft, G_DownRight, B_UpLeft, B_UpRight, B_DownLeft, B_DownRight). Kalibrację i stack robiłem w APP (potem próbowałem to wszystko łączyć razem, ale nie uzyskałem dobrych rezultatów, więc przerzuciłem się na Pixa). Po kalibracji i stacku klatki wyglądają ok (według mnie). W następnym kroku w Pixie robiłem skrypt ImageSolver a następnie proces MosaicByCoordinates i na koniec GradientMergeMosaic w wyniku czego dostałem 3 duże mozaiki, które nie wyglądają źle, ale już widać różnice w jasności w poszczególnych panelach na mozaice. Potem, żeby w ogóle możliwe było złączenie całości w RGB musiałem (tak myślę) zrobić proces StarAlignment z opcją "Register/Union mosaic" najpierw kanał R jako wzorzec z kanałem G, potem wynik z tego z kanałem B co dało mi ostateczne wymiary całego zdjęcia. Następnie zrobiłem StarAlignment kanałów po kolei R, G i B ze wzorcem z opcją "Register/Match images" co ustawiło mi wszystkie kanały i wyrównało rozmiary zdjęć. Na koniec proces ChannelCombination, w wyniku czego dostaję taki oto plik (tutaj w tle leci utwór, który znajdziecie na YT po wpisaniu w wyszukiwarkę frazy "trumpet fail"): Moje pytanie, co robię źle i czego tu brakuje, żeby wyglądało to akceptowalnie (korekcję kolorów, wyciąganie, itp rzeczy chciałem robić w kolejnym kroku, po złożeniu, ale chyba nie da się tego dobrze skorygować, jeśli każda z części zdjęcia powinna być korygowana inaczej, co?). Od razu dodam, że w pixie czuję się takie mocne 1/10, więc będę wdzięczny, jeśli ktoś mi wskaże jakiego procesu tu brakuje, co robię w złej kolejności, albo gdzie jeszcze indziej leży błąd. Na razie nie chciałbym wrzucać tu surowych klatek czy wynikowego fitsa tylko uporać się z tym sam, ale pewnie jak przez jakiś czas nie dałbym rady a znajdzie się jakiś dobry człowiek, co pomoże to wrzucę i surówki. PS. Nie próbujcie rejestrować 380 zdjęć do mozaiki w APP bo na AMD Ryzen 9 5950X i 32GB ramu trwa to jakieś 48 godzin, a efekt jest beznadziejny Edit: Dodałem w dziale tutoriale, bo może wyniknie z tego jakaś ciekawa dyskusja i może będzie to nauka na błędach dla potomnych, a jak nie to proszę o przeniesienie do stosownego działu.

Nic negatywnego po prostu stopień skomplikowania tego hobby czasem mnie przeraża. Sprzęt wyglada z daleka jak jakiś silnik samochodowy

Ale robocop! Jaka jest waga całego zestawu?

Jak chcesz pewniaka to pisz do Michała Kałużnego http://astrofotografia.pl/?page_id=3810 Zmodował pewnie nie jeden aparat na tym forum (w tym swego czasu i mój). Nie wiem czy jakikolwiek serwis autoryzowany (Canon, Nikon) się tym zajmuje.

Fakt, trochę w prawo i inny obrót i byłoby cacy ale na plus muszę powiedzieć, że z ostatnich prac na forum ta najbardziej mi się podoba pod względem kolorystyki i wyciągnięcia mgławicy (tak subtelnie, nie za dużo, nie za jasno).

Ręki sobie nie dam uciąć, ale wydaje mi się że do wizuala ustawienie "z grubsza" powinno wystarczyć - czyi nie ważne jak jest ustawiona podziałka na lunetce - traktujesz ją jak tarczę zegara i wystarczy że ustawisz polarną w tej ćwiartce w której powinna być. Ba śmiem twierdzić nawet, że do wizuala wystarczy ustawić polarną gdzieś w okręgu i też będzie dobrze. Schody zaczynają się przy astrofoto i dłuższych czasach. To też nie jest jakieś krytyczne. U siebie nigdy nie zgrywałem jakoś dokładnie (wystarczy, że guider i teleskop patrzą +/- w tę samą stronę).

Nie wiem jaki masz setup (czy użuwasz guidera, czy używsz laptopa, co wieszasz na montażu) i nie wiem dokładnie jak to wygląda w przypadku CEM26, ale przy EQ3-2, EQ5 i HEQ5 u mnie wyglądało to tak, że nigdy lunetka nie była wstępnie zgrana w pionie/poziomie a ustawianie wyglądało u mnie tak, że ustawiałem polarną centralnie na środek, potem tylko śrubami alt przesuwałem ją na godzinę 12 lub 6 potem obracałem oś RA tak, żeby polarna wypadała na jednej z głównych podziałek (0, 3, 6, 9) i w ten sposób byłem "wypoziomowany". Powinno działać to analogicznie w przypadku śrub AZ i przesuwania lewo/prawo. Od tego momentu mogłem się ustawiać "na godzinę" według wskazań apki Polar Clock. Cała procedura trwała 1-2 minuty. A o sprzęt pytam, bo jeśli masz możliwość używaj ustawiania w SharpCapie. Po przerzuceniu się na SharpCapa już nie wracam do lunetki - cała procedura trwa również 1-2 minutę, bez schylania się do lunetki z błędem pojedynczych sekund łuku. Polecam.

No jak nic musisz sprzedać koło 8x1.25 i kupić 16x1.25. Nie ma innej rady.

Folia ND5.0 blokuje 99.999% światła Folia ND3.8 blokuje 99,98% (przepuszcza 16x więcej światła) UV i IR jest raczej mocno blokowane (jak cała reszta widma) i chyba o to chodzi. za: teleskopy.pl

A nie zastanawia Was prostopadłość tych drobinek kurzu? Wydaje się jakby układały się w większości idealnie w pionie lub poziomie względem matrycy. Może to nie kurz a jakieś rysy? PS. @sidiouss czytałem dziś Twój wątek z przerabianiem matrycy na mono z przed dwóch lat - kozak jesteś - szacun .

@MateuszW Pięknie Ci to wyszło - napisałbyś coś więcej o akwizycji/obróbce?

Od jakiegoś czasu zastanawiam się czy dałoby się zrobić budkę pomiarową seeingu (coś ala stacja pogodowa, ale do pomiaru tylko seeingu)

Stack z jedynych 28 klatek na których słońce przebijało się na tyle, że coś było widać: PS. Ostrość ustawiana na oko, tylko za pomocą podziałki na wyciągu, bez patrzenia w monitor (Newton 150/750mm)

Zostawiam dla potomnych i oby sie nie sprawdziło.

Może Kraków, może Gdańsk... reszta raczej małe szanse

Ale to są dwa barlowy...

Piękne kolorki

Pogadaj z nauczycielami (najpewniej od fizyki), żeby pozwolili Ci zrobić obserwacje w grupie w ramach zajęć dodatkowych (choć raczej w trakcie zaćmienia cała polska będzie pod chmurami).

Znalazłem taką historię (ile w niej prawdy nie wiem, ale może stanowić punkt zaczepienia): https://nypost.com/2020/11/18/rare-meteorite-worth-2-million-crashes-through-mans-roof/ Mowa tu o meteorycie o wadze 4.5 funta czyli coś właśnie koło 2kg.

* Kable wiszą lużno, nic się nie napina, * guider i asi siedzą sztywno * kalibracji po flipie nie robilem * pod obudowe (jeszcze) nie zaglądałem * po skoku guiding koryguje do normalnego prowadzenia i potrafi prowadzić bardzo dobrze nawet przez kilka minut po czym potrafi wystąpić kolejny skok na kilkadziesiąt sekund Blokada alt az jest raczej ok bo zawsze dokręcam a poza tym jeśli cos by sie poruszyło to raczej dałoby stały drift w którąś stronę a nie takie nagłe skoki ale dałeś mi teraz do myślenia czy po tak długiej jeździe (180°) nie poluzowało się np sprzęgło RA. Co do lustra to w pierwszym momencie pomyślałem: a co ma lustro do guidingu? Ale po chwili namysłu to rzeczywiście, gdyby lustro miało jakiś luz to mogłoby powodować jakieś szarpnięcia przy obracaniu, ale spodziewałbym sie raczej szarpnięć co większy kąt (czyli np po 1h, 4h itd obrotu osi RA). A skoki wyglada na to, że występują raczej po meridianie niż przed. Jak na razie najsensowniejszą opcją pozostaje dla mnie dociągnięcie sprzęgieł po flipie i zrobienie ponownej kalibracji.

Wszystko jest zrozumiałe i potrafię sobie wyobrazić jak zmiana strony i obciążenia wpływają na pracę montażu (porównałbym to na szybko do pchania taczki z ładunkiem raz pod górkę a raz z górki - w tym drugim przypadku taczka ciągnie nas w dół i czasami dokonujemy korekt siły bardziej skokowo), ale wydaje mi się, że robiłem wszystko zgodnie ze sztuką i umknął mi może jakiś istotny szczegół.