Rhobaak

Są wyjątki - jeśli wartość prezentu nie przekroczy 45 euro, to jest zwolniony z cła i VAT. Oczywiście, też nie zachęcam do zaniżania wartości przesyłek (po pierwsze - jest to nielegalne, a po drugie - w przypadku zaginiecia paczki trudno będzie odzyskać pieniądze) - po prostu w przypadku drobnych rzeczy możemy zmieścić się w tym limicie.

f/5 z jedną soczewką? To musi być przecież mega-aberrator;) Czy możesz pokazać jakieś zdjęcie zrobione tym ustrojstwem?

Zupełnie nie rozumiem tego wyolbrzymiania zagrożenia ze strony elektrowni atomowych np. pod kątem aktywności terrorystów. Nowe elektrownie są znacznie lepiej zabezpieczone, niż duże zakłady chemiczne, rafinerie itd., które są znacznie większym zagrozeniem. Wypadki związane z elektrowniami atomowymi spowodowały znikomy procent ofiar. Podam może kilka przykładów: - 1947 eksplozja ładunku saletry amonowej w porcie w Texas City - 580 zabitych, 5000 rannych, ogromne zniszczenia w mieście - lata 50. skażenie rtęcią zatoki Minamata - kilka tysięcy ofiar smiertelnych, dziesiątki tysięcy ciężko chorych - 1976 - uwolnienie dioksyn z fabryki w Seveso - poważne skażenie dziesiątek kilometrów kwadratowych, kilkadziesiat tysięcy zwięrząt padło lub musiało zostać zabite, u tysięcy osób wystapiły zatrucia, duże ryzyko długotrwałe konsekwencje zdrowotny u okolicznych mieszkańców - 1984 katastrofa w fabryce pestycydów w Bhopalu - 3800 bezpośrednich ofiar, 15-20 tysięcy zmarłych w wyniku powikłań, 40 tys. trwale niezdolnych do pracy, prawie pół miliona osób oficjalnie uznanych za poszkodowane - to skala znacznie większa niż Czarnobyl, ale słyszało o tym może kilka procent społeczeństwa - 2000 wybuch w fabryce fajerwerków w Enschede - 20 zabitych, 1000 rannych i znaczna część miasteczka zmieciona eksplozją - 2001 wybuch w fabryce AZF w Tuluzie - 29 zabitych, 10000 rannych, 40000 mieszkańców pozbawionych domów Nie muszę chyba wspominać o gigantycznych katastrofach ekologicznych spowodowanych przez konwencjonalny przemysł energetyczny takich jak wycieki ropy (Exxon Valdez, Deepwater Horizon, setki mniejszych przypadków) czy zniszczenia w środowisku spowodowane wieloletnimi emisjami gazów i pyłów z elektrowni węglowych czy ścieków w zakładów chemicznych. W obliczu tego czepianie się akurat bezpieczeństwa nowych reaktorów, które mogą przetrwać uderzenie samolotu pasażerskiego, czy nawet starych, które uszkodziło dopiero jedno z najsilniejszych trzęsień ziemi w historii, do tego zalanie falą tsunami i wielka awaria sieci energetycznej uważam za co najmniej niepoważne. Gdybym miał wybór, zdecydowanie wolałbym mieć "za miedzą" elektrownię atomową niż rafinerię, zakład chemiczny, fabrykę zbrojeniową, elektrownię konwencjonalną, bazę przeładunkową paliw, rurociąg, kopalnie i hałdy węgla... długo by można wyliczać. PS 1% to raczej po kilku tygodniach czy miesiącach, w początkowym okresie to ok. 5-6%. Co do mocy cieplnej, to w Fukushimie reaktory 2 i 3 mają po ok. 1,5 GW, 1 ma ok. 1 GW.

Trochę mamy m.in. w Kowarach. Większość złóż została jednak już mocno wyeksploatowana przez ZSRR, ale zapewne znalazłyby się jakieś nowe. Uran nie jest jakimś bardzo rzadkim pierwiastkiem. Zresztą, to ma małe znaczenie, bo uran jest stosunkowo tani - koszt paliwa w elektrowniach atomowych to kilka procent ogólnych kosztów eksploatacyjnych i inwestycyjnych.

Nie wiem, czy ilość takich zdarzeń jakoś znacząco się ostatnio zwiększyła. Co na pewno się zwiększa, to dostęp do informacji i stopień globalnych zależności. Kilkadziesiąt lat temu informacje o trzęsieniu ziemi w Japonii czy Chile znalazłbyś dzień później na trzeciej stronie gazety. Teraz dowiadujesz się o tym natychmiast, możesz śledzić relacje na żywo na jednym z setek dostępnych kanałów telewizyjnych oraz w internecie. Oprócz tego teraz prawie każdy ma jakiś bliższych lub dalszych znajomych w różnych miejscach na świecie. Globalna wioska nie jest fikcją.

Ale ty żartujesz czy piszesz na poważnie? Przecież Księżyc krąży po orbicie eliptycznej i w ciągu miesiąca odległość (i co za i tym idzie siły pływowe) zmieniają się w znacznie większym zakresie (50000 km) niż minimalna odległość w perygeum w różnych latach (np. w porównaniu z poprzednim rokiem różnica wynosi zaledwie 15 kilometrów!). Taka różnica nie ma absolutnie żadnego zauważalnego wpływu na jakiekolwiek zjawiska zachodzące na Ziemi.

Pod dobre niebo za taką kwotę świetnie nada się Synta 6" (http://deltaoptical.pl/blizej_nieba/teleskop-sky-watcher-synta-sk-dobson-6,d734.html) a jeszcze lepiej - używana 8" (taka: http://deltaoptical.pl/blizej_nieba/teleskop-sky-watcher-synta-sk-dobson-8-pyrex,d781.html) np. z giełdy Astropolis.

Obecnie konkurencja ze strony zautomatyzowanych przegladów nieba jest coraz większa. Ale można próbować, choć na pewno wymaga to wielkiego zapału i cierpliwości. http://www.nightskyhunter.com/Visual%20Comet%20Hunting.html http://www.eaas.co.uk/news/visual_comet_hunting.html

Do tej pory raczej eksperymentalnie. Na pewno jest lepszy niż laptop/tablet, bo nie przeszkadza w adaptacji wzroku do ciemności i nie ma praktycznie problemu z zasilaniem. Ale jeszcze nie jestem przekonany co do wyższości tego rozwiązania. Wcześniej zazwyczaj drukowałem sobie interesujące mnie fragmenty nieba - przewagą kartki papieru jest działanie w każdej temperaturze, możliwość nanoszenia notatek itd. oraz oczywiście - cena;). PS Wiem, że niektóre czytniki oferują możliwość robienia notatek, ale niestety - takie modele z uwagi na dodatkową warstwę dotykową nad ekranem mają dużo gorszy kontrast i są mniej czytelne przy silnym świetle, a poza tym - samo robienie notatek w ten sposób nie jest zbyt wygodne.

Zależy jaki czytnik i jakie mapy. Problemy są dwa: stosunkowo niewielka rozdzielczość i słaba obsługa pdf. Na Kindle 3 najlepiej używać mapek w postaci plików graficznych w natywnej rozdzielczości (600x800) - są czytelne. Przykładowe mapki można znaleźć np. tu: http://www.astro.columbia.edu/~roban/starcharts/ Jeśli planujesz zakupy w sklepie Amazon - pamiętaj, że można pobrac bezpłatną próbkę prawie każdej książki (jest tam kilka atlasów nieba, ale jeszcze nie testowałem żadnych). PS. E-ink nie lubi niskich temperatur - im zimniej, tym wolniejsze jest odświeżanie. Producent podaje granicę 0 stopni, ale w praktyce do nawet do -10 da się jeszcze używać.

Wszystko zależy od definicji tego, co określamy "bliskie minięcie". Określenie "zahaczającą o obłok Oorta" jest mało precyzyjne, bo nawet dokładnie nie wiemy, jakie ma on rozmiary (w różnych źródłach granicę stawia się od ok. 0.5 roku świetlnego do nawet 2-3 lat świetlnych - dla rozpatrywanego zagadnienia zmienia to okres o dwa rzędy wielkości).

Kilka dni temu trafiłem na ten timelapse i zaskoczyło mnie (oczywiście pozytywnie), gdy w napisach pojawiło się znajome nazwisko. Gratulacje!

Zadaj pytanie w odpowiednim dziale: http://forum.astropolis.pl/forum/86-moj-pierwszy-teleskop/ (a wczesniej zapoznaj się z tematami, szególnie z tym: http://forum.astropolis.pl/topic/23917-zanim-zadasz-pytanie/ - wybór taniego teleskopu przewija się praktycznie codziennie). Od razu jednak powiem, że w tej cenie nie znajdziesz dobrego teleskopu, co najwyżej przyzwoitą lornetkę.

Tylko lobby producentów teleskopów i kamer CCD blokuje wejście na rynek takiego oprogramowania, bo wtedy zamiast kupować drogi sprzęt możnaby robić astrofotki nawet zwykłym kompaktem, a potem tylko zoomować, wyostrzać...

Matryce raczej nie zużywają się w ten sposób, że zwiększa się poziom szumów na skutek wykonywania dużej ilości zdjęć (zresztą 10 tysięcy zdjęć to nie jest dużo, przecież kamery cyfrowe oparte na tej samej technologii są rejestrują o rzędy wielkości więcej ekspozycji w trakcie eksploatacji. Występują jednak zjawiska innego typu - często (szczególnie w tanich aparatach) warstwy zabezpieczające matrycę się rozszczelniają i w warunkach wysokiej temperatury i wilgotności matryca może ulegać szybszej degradacji lub awariom. Oprócz tego istnieje problem degradacji barwników w filtrze Bayera, co objawia się przekłamaniami w kolorach.

Pomysł bardzo dobry, przyda się to na pewno, szczególnie dla planujacych zakup teleskopu i pozwoli na unikniecie wielu rozczarowań ("z balkonu na Mokotowie nie mogę w moim Opticonie 60mm zobaczyć tej głowy konia" ).

60 lat? Chyba nie bardzo zdajesz sobie sprawę, jak długi jest to okres przy obecnym tempie rozwoju techniki. A szczególnie, że postęp jest nieliniowy. Przy obecnych warunkach rozsądny horyzont czasowy, na jaki możemy wybiegać w przyszłość to 15-20 lat.

Pomijając, że Słońce w żaden sposób nie może natychmiast zniknąć (pytanie więc jest wyłącznie teoretyczne), to zgodnie z Teorią Względności można udzielić odpowiedzi: dopiero po ok. 8,5 minuty. Gdyby szybkość propagacji zaburzeń w polu grawitacyjnym była większa niż prędkość światała, to teoretycznie moglibyśmy skonstruować nadajnik, który pozwoliłby na wysyłanie sygnałów w przeszłość, co w oczywisty sposób prowadziłoby do łamania zasady przyczynowości. Nie. Gdy materia tworzy czarną dziurę, nie zyskuje w magiczny sposób dodatkowej siły oddziaływania. Jeśli ekspansji wszechświata nie może zatrzymać materia w nim zawarta, to utworzenie z niej czarnej dziury nic nie zmieni. Według OTW za zakrzywienie czasoprzestrzeni odpowiada tensor energii-pędu, dla odległego obiektu nie ważne jest, czy przyciaga go gwiazda, kula ołowiu, czarna dziura, chmura kwarków czy nawet zupa fotonów.

Rzeczywiście, masz rację. To nie ta skala czasowa.

A brałeś pod uwagę mikrosoczewkowanie? Prawdopodobieństwo zaobserwowania takiego zjawiska jest co prawda małe, ale też niezerowe.

Teraz znaleźć Jowisza jest bardzo łatwo - wyceluj po prostu teleskop w najjaśniejszy widoczny na nocnym niebie obiekt (oczywiście poza Księżycem;) ). Poprzednio zapewne obserwowałeś jakąś gwiazdę.

Jak widać specjalistów od aeronautyki i astronautyki w Polsce nie brakuje;) Gdyby tylko zainwestować w te genialne pomysły, to NASA zostałaby daleko w tyle:)

- Moja seksowna koleżanka zaprosiła mnie wczoraj do siebie na rozmowy o filozofii. - Taa! I co, i co? - Do Nietzschego nie doszło...

Chyba zapominasz o statywie - na pewno nie uda się go tak rozstawiać, żeby większa część tuby teleskopu wystawała poza barierkę. Aby coś takiego osiągnąć musiałbyś zamontować jakoś głowicę montażu bezpośrednio do barierki, a i tak będzie problem z prętem przeciwwagi. Używałem kilka razy refraktora 900 na EQ2 na balkonie podobnej wielkości i wymagało to dużej gimnastyki, a możliwości manewrowania były dość ograniczone. Na podstawowe miejsce obserwacji długim teleskopem taki wąski balkon raczej się nie nadaje.

Na taki wąski balkon, do obserwacji planetarnych i księżycowych chyba lepiej sprawdziłby się jakiś Mak (tzn. teleskop w układzie Maksutova) - duża ogniskowa i krótka tuba ułatwiająca znacznie manewrowanie.