Rhobaak

Wydaje mi się to bardzo trudne z uwagi na konieczność precyzyjnej kontroli prędkości obrotowej i eliminacji drgań. No i jeśli jeszcze do tego całe to urządzenie miałoby być piecem... Nawet jeśli to by się udało zrobić metodami "chałupniczymi", to uzyskana precyzja wykonania byłaby bardzo mała i lustro wymagałoby jeszcze długotrwałego szlifowania tradycyjnymi metodami.

Pomysł fajny, ale nalepianie takich rzeczy na latarnie to już mały wandalizm. Zresztą - przecież problemem nie jest samo istnienie latarni, tylko konstrukcja jej klosza. Do ludzi trzeba trafiać konkretnymi argumentami. Jeśli gwiazdy mało ich interesują (a zazwyczaj tak jest), to trzeba zwrócić uwagę na to, że światło emitowane w górę się "marnuje", a to oznacza już konkretne straty finansowe. I pamietajmy, że nie chodzi o walkę, bo tu raczej nie ma wrogów - po prostu niewiele osób jest świadomych istnienia problemu. Może warto byłoby przygotować kilka wzorów mniejszych i wiekszych plakatów i ulotek z zebranymi rzeczowymi informacjami, w neutralnym tonie. Każdy mógłby je wydrukować i umieścić np. na tablicy ogłoszeniowej swojej wspólnoty mieszkaniowej, na uczelni itp.

Jeśli chodzi o teleskop, to nie kupuj nic poniżej Skyluxa. Luneta Galileusza była co prawda rewelacyjnym teleskopem, ale w XVII. wieku.

Nie wiem co to jest, ale może to być wielkie odkrycie w dziedzinie astrobiologii;) PS A może by tak zrobić konkurs na najciekawszego flata?

Jeśli kogoś interesuje temat, to znalazłem więcej informacji: http://sovietologist.blogspot.com/2008/08/pamir-nuclear-power-goes-on-road.html Oraz tu, niestety, tylko w języku rosyjskim: http://news.tut.by/society/98447.html http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%AD%D0%A1-3 http://www.ippe.obninsk.ru/rpr/2-2rpr.php http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%B0%D0%BC%D0%B8%D1%80_%28%D0%90%D0%AD%D0%A1%29 Kilka lat temu temat małych reaktorów odżył - np. Toshiba pracuje nad małym reaktorem o nazwie 4S. Nowsza technologia znacznie zwiększa niezawodność i minimalizuje niebezpieczeństwo. Takie rozwiązania w przyszłości mogą nie być wcale aż tak abstrakcyjne.

Przy większym powiększeniu jakość obrazu zawsze będzie gorsza, choć akurat z okularem 20mm ten refraktor nie zbliża się nawet do teoretycznych granic powiekszenia. Jeśli jesteś przekonany, że obraz jest nieakceptowalnie słaby, to możesz pożyczyć od kogoś lepszy okular i porównać - jeśli obraz też będzie złej jakości, to być może ten egzemplarz teleskopu ma jakąś wadę.

O ile mi wiadomo, soczewki w tym teleskopie są szklane. Co do jakości obrazu - czy porównywałeś obrazy przy identycznym powiększeniu? Bo jeśli nie, to porównanie nie jest miarodajne.

Po prostu używam starożytnego zaklęcia "arcus tangens" Troszkę teorii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Rozmiar_k%C4%85towy Dane dotyczące średnicy i odległości gwiazd są ogólnodostępne, a same obliczenia - nieskomplikowane.

Alpha Centauri ma ~0.007" - znacznie więcej, niż Proxima, ale nadal baaardzo mało. Może przedstawię to bardziej obrazowo - człowiek stojący na powierzchni Księżyca ma wymiary kątowe ~0.001" - tyle, co Proxima Centauri widziana z Ziemi. Platformy startowe, które została po lądownikach Apollo są kilka razy większe, więc możemy uznać, że jeśli komuś uda się za pomocą np. Synty dostrzec na powierzchni Księżyca te pozostałości po astronautach, to smiało może polować na tarcze gwiazd:)

Proxima Centauri ma średnicę kątową ~0.001". Największe rozmiary kątowe mają Betelgeza i R Doradus - około 0.05-0.06", ale to i tak absolutnie poza granicami możliwości amatorskich, a także większości profesjonalnych teleskopów (dla porównania - zdolnośc rozdzielcza HST to zdaje się ~0.04").

Integracja to dobry pomysł, ale górny panel ze zdjęciami powinien być tylko na stronie głównej (ew. zostawić to do konfiguracji użytkownikowi). Nowe logo - jako logo jest OK, ale stare zdecydowanie bardziej pasowało do serwisu, także kolorystycznie.

Moim zdaniem całość prezentuje się trochę... hmmm... tandetnie. 1500 PLN to dość poważna kwota, a to ustrojstwo może pełnić wyłącznie funkcję dekoracyjną (ew. dydaktyczną, ale w bardzo ograniczonym stopniu). Do tego nie ma gwarancji, że uda nam się łatwo skompletować całość. Ja na pewno wolałbym kupić np. 80ED (nawet, jeśli miałby służyć tylko jako dekoracja pokoju;) ).

Zgadzam się, że aparaty bez lustra i pryzmatu to przyszłość. Uproszczenie konstrukcji jest korzystne zarówno dla klienta (mniejsze rozmiary) jak i producenta (niższe koszty produkcji). Obecnie jedynym problemem wydaje się być AF. Wystarczy porównać nawet w "topowych" lustrzankach wyposażonych w Live View, jak duża jest szybkość i skuteczność działania AF opartego na detekcji fazy w porównaniu do AF opartego na kontraście. Dopóki ten problem nie będzie rozwiązany, aparaty typu EVIL (swoją drogą - fajny skrót:) ) nie zdobędą dużej popularności. Równie ważne są chęci producentów - na rynku istnieje już kilka podobnych rozwiązań (system Micro 4/3, nowa Leica), ale dopóki nie zabierze się za to "wielka dwójka" - rozwój będzie powolny. PS Naturalnym, choć odległym punktem rozwoju aparatów cyfrowych będzie chyba dalsze eliminowanie optyki - teoretycznie, odpowiednio skonstruowana matryca, która mogłaby oprócz natężenia światła rejestrować kąt jego padania, umożliwiłaby rejestrowanie obrazów bez użycia obiektywu i bez ustawiania ostrości.

Poprzednie zimy były łagodne, ta jest ostrzejsza - po prostu statystyka. Inna sprawa, że wiekszość osób nie zdaje sobie sprawy, że globalne ocieplenie dla Europy będzie oznaczało najprawdopodobniej zaostrzenie klimatu, własnie z powodu ryzyka zaniku Prądu Zatokowego. Gdyby to nastąpiło, to mielibyśmy w Europie pogodę w stylu np. Kanady.

Gazowy gigant to nie jest, ale skoro są przypuszczenia, że w większości składa się z lodu, to jednak mocno różni się od Ziemi. Przypomina raczej bardzo przerośniętą kometę

Zjawisko to nie jest aż tak tajemnicze, jak by się mogło wydawać. Sześciokąt jest przecież kształtem bardzo "lubianym" przez przyrodę. Takie struktury o kształtach sześciokatów i gwiazd można łatwo wytworzyć w warunkach ziemskich w wirujacych pojemnikach z płynami. Krótki opis oraz zdjęcia i filmy: Tu jest więcej na ten temat (niestety, dostęp jest płatny): artykuł w Nature artykuł "Polygons on a Rotating Fluid Surface"

Ja też skłaniałbym się ku wersji z uszkodzoną rakietą. Takie było moje pierwsze skojarzenie. Animacja, którą zamieścił kuba_mar obrazuje dość prawdopodobne wyjaśnienie. PS Regularny tor może też sugerować, że rakieta wcale nie była uszkodzona, a tworzona chmura gazu nie była przypadkowa. Od kilku lat Amerykanie rozwijają broń laserową przeznaczoną do niszczenia rakiet. Jednym z potencjalnych sposobów obrony przed impulsem laserowym jest stworzenie silnie rozpraszającego ośrodka - np. przez rozpylenie dużej ilości odbijających promieniowanie cząsteczek. Szybka rotacja rakiety też jest środkiem ochronnym - powoduje rozkładanie się ciepła generowanego przez laser na większą powierzchnię. Niewykluczone, że były to testy takiego systemu.

Nie ma takiej możliwości. Prom można określić jako szybowiec, ale to duży, ciężki i mało sterowny szybowiec - jego współczynnik doskonałości aerodynamicznej jest o rząd wielkości mniejszy niż tradycyjnych, współczesnych szybowców.

Mam tylko nadzieję, że zdajesz sobie sprawę z tego, że to co zobaczysz w tym teleskopie nijak ma się do zdjęć, które nim zrobiono? Jeśli chcesz wiedzieć, czego się spodziewać przejrzyj raczej dział szkiców: http://astro-forum.org/Forum/index.php?showforum=87

Jeśli chcesz montaż paralaktyczny, to nie bierz EQ-1. EQ-2 to minimum. Do przewożenia/przenoszenia lepszy bedzie montaż azymutalny. W tej cenie celuj w refraktor 70-80 mm. Jeśli ma być stosunkowo łatwy w transporcie, to raczej z krótką ogniskową - np. Sky-Watcher 80/400. Dużo jednak zależy od tego, jakie masz warunki obserwacyjne i co chcesz przede wszystkim obserwować: Księżyc/planety czy DSy (mgławice, galaktyki itp.).

Dlaczego spore? Tylko tak się wydaje. Jak mówiłem - bez skali odniesienia to trudno jest to określić. Poza tym, Słońce świeci tak mocno, że zaświetlony obszar jest znacznie większy, niż rzeczywiste wymiary tarczy. Źródło zdjęcia - NASA: link

Weź zdjęcie z orbity okołoziemskiej i zmniejsz kilka razy - tak wyglada z orbity Saturna:) Wydaje mi się, że Słońce jest za jasne dla kamer sondy Cassini, chyba nie ma takiego zdjęcia. Zresztą, bez skali odniesienia (tak, jak w przypadku zdjęć z powierzchni planety) widok z orbity Saturna nie byłby zbyt spektakularny. Tu masz zdjęcie z Voyagera z odległości ponad 6 mld km: PS Te małe kropki na powiększonych wycinkach to Ziemia i Wenus:)

Pierścienie Saturna zobaczysz bez problemu, ale co do "Mgławicy", to nie bardzo wiem, co masz na myśli. Jeśli jakąkolwiek mgławicę, to oczywiście - wiele jest w zasięgu tego teleskopu, ale skoro masz już lornetkę, to nią też przecież możesz bez problemu obserwować jasne mgławice np. M42 (chyba, że to bardzo słaba lornetka).

Niedawno był bardzo podobny temat: http://astro-forum.org/Forum/index.php?showtopic=29959&st=0 Refraktor z 70/700 z drugiego linka będzie OK.

Moim zdaniem w tej cenie najbardziej uniwersalny będzie refraktor 70/700 - nada się dobrze do obserwacji Księżyca i planet oraz jaśniejszych galaktyk i mgławic. Lornetka też jest dobra, ale wątpię, by widoki zainteresowały sześciolatka - w doświadczenia wiem, że największe wrażenie u osób "zielonych" w temacie astro wywołuje Księżyc i ew. planety, a wszelkie DSy komentowane są najczęściej w stylu "ale ja tu nic nie widzę!" lub "tylko taka chmurka?!".