-
Postów
1 669 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
Typ zawartości
Profile
Forum
Blogi
Wydarzenia
Galeria
Pliki
Sklep
Articles
Market
Community Map
Treść opublikowana przez jolo
-
mocowanie silnika krokowego do wyciągu GSO z mikroruchami
jolo odpowiedział(a) na dziki temat w ATM, DIY, Arduino
A jak u Ciebie wygląda szybkość takiego silniczka z przekładnią? Kiedyś myślałem o nim, ale wyczytałem że te modele zasilane 5V działają przy max 100Hz, a te na 12V przy max 300Hz, i to powoduje że jeden na jeden obrót przy max szybkości potrzeba od kilku do 20 sekund.- 23 odpowiedzi
-
- mocowanie
- silnik krokowy
-
(i 4 więcej)
Oznaczone tagami:
-
Piękna sprawa, trzymam kciuki. I dodatkowo bardzo motywujące, przynajmniej dla mnie
-
Przed przyszłym weekendem wysyłam pierwsze egzemplarze
-
Co prawda, to prawda, tylko jakaś niemoc letnia mnie ogarnęła i nie potrafię się za nic zabrać
-
Dzięki, to fakt że eliptyczne są wszystkie takie same puchate bąble i ciężko je jakoś atrakcyjnie przedstawić Te plamy to podejrzewam brudy na filtrze i złego flata, w dzień tego nie widzę na monitorze niestety, ale jak było ciemno to coś tam majaczyło. Dokładnie czasy to 45x5min L, 10x5min każdy RGB.
-
Galaktyka M49 (NGC4472) to najjaśniejszy obiekt w gromadzie galaktyk w Pannie - jej jasność wizualna to 8.4mag. Oddalona jest od nas o około 56 milionów lat świetlnych i nie odkryto jeszcze żadnej galaktyki położonej bliżej nas, której jasność absolutna byłaby większa. M49 to pierwsza odkryta galaktyka w Gromadzie w Pannie i druga galaktyka odkryta poza Grupą Lokalną (pierwszą była M83 w Hydrze). Galaktyka ta otoczona jest przez około 6000 gromad kulistych (dla porównania naszą Drogę Mleczną otacza 150-200 gromad), a w jej centrum najprawdopodobniej znajduje się czarna dziura, której masę ocenia się na 565 milionów mas Słońca (i znowu dla porównania galaktyki podobne do naszej mają w centrum czarne dziury o masach "zaledwie" do kilku milionów mas Słońca). Galaktyka M49 oddziaływuje grawitacyjnie z galaktyką karłowatą UGC 7636 (na zdjęciu tuż poniżej i na lewo) a pomiędzy nimi rozciąga się ślad materii o rozmiarach około 1x5 minut kątowych. M49 nie jest chyba zbyt popularna wśród amatorów astronomii i astrofotografii, ale o jej popularności wśród naukowców może świadczyć ilość symboli jakie jej nadano w różnych katalogach: M49, NGC 4472, UGC 07629, ARP 134, VCC 1226, CGCG 042-134, CGCG 1227.2+0816, MCG +01-32-083, GIN 781, 2MASX J12294679+0800014, SDSS J122946.76+080001.7, GALEX J122946.6+080000, WBL 410-005, LDCE 0904 NED146, HDCE 0720 NED121, USGC U490 NED177, ACSVCS 001, HOLM 413A, PGC 041220, RBS 1118, UZC J122946.6+075958, MG1 J122942+0800, 87GB 122714.6+081649, NVSS J122946+080002, FAUST 3181, FAUST V083, RGB J1229+080, RX J1229.7+0759, 1RXS J122945.9+075927, RXC J1229.7+0759, 2XMM J122946.8+080003, 1H 1228+081, 1M 1231+071, 1ES 1227+082, XSS J12312+0833, 174 NED128, 2E 2735, 2U 1231+07, 3U 1231+07, 4U 1232+07, APG 134, INTREF 501, LEDA 041220, ufff..., a pewnie jest tego jeszcze więcej Kolejna galaktyka tego typu i również odkryta przez Williama Herschela to NGC4469 u góry zdjęcia nieco na lewo (40 mln lat świetlnych), a w lewym dolnym rogu galaktyka spiralna NGC4492 (90 mln lat świetlnych) też wyłapana przez Herschela i też niewiele więcej informacji można znaleźć na jej temat. Przy lewej krawędzi zdjęcia czai się galaktyka NGC4488 o ciekawym kształcie. Jej przesunięcie ku czerwieni wskazuje na odległość do niej około 58 milionów lat świetlnych, a odkryta została przez Williama Herschela w 1785 roku. Jest to galaktyka spiralna z poprzeczką SB0-a. W całym kadrze znajduje się całe mnóstwo mniejszych i dalekich galaktyk - na fragmentach powyżej oznaczyłem krzyżykami galaktyki jaśniejsze niż 21mag. Niedaleko NGC4469 możemy odnaleźć gromadę galaktyk odległą o około 1.2 miliarda lat świetlnych, podobnie wokół jasnej gwiazdy w prawej górnej części zdjęcia znajduje się sporo galaktyk o takim samym przesunięciu ku czerwieni. W centrum kadru jeszcze bardziej niepozorna (choć raczej po prostu bardziej odległa) gromada położona około 3 miliardy lat świetlnych od nas. Cały kadr jest usiany takimi grupkami, choć odległości nie są rozłożone równomiernie, a raczej w kilku zakresach - w okolicy z=0.09, z=0.22 i potem kilka obiektów z=0.3-0.4, dalej już mój zestaw nie sięga, a raczej nie mam aż tyle czasu Luminancja zbierana pod ciemnym niebem, kolor z mojego ogródka, jakoś udało się połączyć
- 6 odpowiedzi
-
- 20
-
Spróbuj ze strony http://qhyccd.com/astrosoftbe.html pobrać Uninstall Tool i wyrwij z korzeniami stare sterowniki i zainstaluj z tej samej strony system driver dla QHY5v. U mnie (w modelu QHY5) działały sterowniki z tej strony bardzo dobrze.
-
Jeśli oś RA montażu jest tam gdzie myślę to wg mnie starczy - zauważ że ta przeciwwaga 5kg jest bliżej osi RA niż końca pręta, a więc 2.6kg na końcu powinno starczyć. Trzymam kciuki, z moją cierpliwością przez te 3 miesiące bym obgryzł pewnie wszystkie paznokcie
-
Dzięki, to z PixInsighta - jasności są z katalogu, nie są wyznaczone fotometrycznie, fotometrii w Pixie jeszcze nie ogarnąłem
-
I jeszcze zdjęcie bohaterki z filmów powyżej Kometa jest wielka jak widać po skali - Ziemia umieszczona w tej odległości miałaby na zdjęciu niewiele ponad 4 piksele. Miejmy nadzieję że jeszcze bardziej urośnie http://astrojolo.blogspot.com/2014/05/comet-c2012-k1-meets-galaxy.html
-
Z tego co wiem to były czarne i białe EQ6, a NEQ6 to wersja z podwójnym siodełkiem (które z resztą widziałem gdzieś osobno do kupienia). Co do różnic mechanicznych pomiędzy czarnym i białym EQ6 to między wierszami na stronie http://www.astro-baby.com/EQ6%20rebuild%20guide/EQ6%20Strip%20Down%20Home.htm można się dowiedzieć, że jednak starsze, czarne EQ6 wypadały podczas inspekcji bebechów nieco gorzej.
-
Dwie godziny z życia komety: I do pobrania z dropboxa: https://www.dropbox.com/s/jzqfx6fpz3o6qwn/panstarrs.mp4 (5MB)
-
Raczej powinno, HFD to średnica obszaru na który pada połowa sygnału z danego obiektu, oprócz skali i właściwości optyki / seeingu nic innego nie powinno mieć większego wpływu na to, czyli po przeliczeniu wychodziłoby u Ciebie HFD 2.8-3.6px, a więc to ta sama liga (zakładając, że nie trafiłeś akurat w idealny seeing). Ja niestety nie pamiętam swojego HFD, raczej sprawdzam FWHM - w najlepsze noce mam 1.5-1.6px (5.4um/740mm).
-
Pewnie jakoś tak z początkiem kwietnia, 6 marca to chyba za wcześnie jeszcze
-
No pięknie wyszło, gratulacje. Supernowa w momencie odkrycia (20 maja) miała już około 50 dni, a więc jej brak na fotach z początków kwietnia może oznaczać czas tuż przed wybuchem. Ja bym je też wysłał, bo może się okazać, że dzięki nim uda się bardzo dokładnie wyznaczyć początek wybuchu.
-
Ostatnio kilka razy wpadł mi nóż w oko... A konkretnie stwierdzenia typu "a nóż się uda", "a nóż coś z tego wyjdzie". W tych konkretnych przypadkach piszemy nuż - a nuż się uda, a nuż coś z tego wyjdzie, podobnie jak w popularnym powiedzeniu a nuż, widelec które jest żartem językowym opierającym się na identycznym brzmieniu wyrazów nóż i nuż.
-
Ładnie, ładnie, ta galaktyka to bardzo efektowny astrofotograficzny cel. Życzę Ci, żeby kłopoty sprzętowe się skończyły jak najszybciej. PS - poszukaj supernowej - http://astropolis.pl/topic/45292-sn2014bc-w-m106/
-
Supernowa SN2014bc choć położona w znanej galaktyce M106 przechodzi bez większych emocji, ponieważ położona jest niewiele ponad 3" od centrum galaktyki i ciężko ją zidentyfikować. Mi o niej napisał Zdzich i korzystając z wczorajszego dobrego seeingu postarałem się ją wyłuskać z częściowym sukcesem - tutaj jednak przydałaby się większa apertura i skala: http://www.virtualtelescope.eu/2014/05/22/supernova-psn-j121857714718113-m106-image-spectroscopy/ http://www.universetoday.com/112070/new-supernova-pops-in-bright-galaxy-m106-in-the-hunting-dogs/ Supernowa SN2014bc to supernowa typu II a jej jasność obecnie wynosi około 14.8mag. Galaktyka M106 jest położona w konstelacji Psów Gończych w odległości 23.7 mln lat świetlnych. To galaktyka spiralna, a w jej centrum wykazano obecność czarnej dziury o masie około 40 milionów mas Słońca. Ze względu na spore rozmiary kątowe i ciekawą orientację jest celem wielu astrofotografów, np http://astrojolo.blogspot.com/2013/05/in-galaxy-far-far-away.html http://astrojolo.blogspot.com/2014/05/supernova-sn2014bc-in-m106-galaxy.html
-
Maxim DL się zawiesza po zaniku gwiazdy guidera
jolo odpowiedział(a) na jolo temat w Dyskusje o sprzęcie
Nic mnie już nie zdziwi... a jakiego Win używasz? A co do tego co pisze Paweł - u mnie niestety na ASCOMie SP2 i SP3 wieszało się tak samo -
Maxim DL się zawiesza po zaniku gwiazdy guidera
jolo odpowiedział(a) na jolo temat w Dyskusje o sprzęcie
Tak, to właśnie źle wyświetlasz Zmieniasz to w okienku wykresu w lewym dolnym rogu taka strzałeczka i tam są opcje m.in. do tego. -
Maxim DL teoretyczny obszar widoczności teleskopu
jolo odpowiedział(a) na dargeo temat w Dyskusje o sprzęcie
Tak - http://astropolis.pl/topic/44908-maxim-dl-video-tutoriale/ pierwszy filmik 10m23s : https://www.youtube.com/watch?v=M5zae4WWLKw#t=623 -
http://theskylive.com/c2012k1-tracker Dziś w nocy kolejna koniunkcja z galaktyką.
-
No ładnie wyszło, ja kiedyś próbowałem focić przez achromat 120/600 to nigdy tak ładnych gwiazdek nie uzyskałem. Niebieskie halo było wszędzie
-
Proszę o powołanie komisji śledczej (w celu walki z nieosiowością)
jolo odpowiedział(a) na dziki temat w Dyskusje o sprzęcie
Możesz zerknąć do podlinkowanego pdfa którego kiedyś napisałem na FA. Tam opisałem jak sprawdzić również ustawienie wyciągu wzglętem toru optycznego, a możesz to wyregulować stosując podkładki pod mocowanie wyciągu do tubusu. Oprócz tego co napisałeś jeszcze może uginać się drawtube w wyciągu na przykład - wtedy po przeciwnych stronach nieba będą wady w różnych miejscach kadru. Możesz też zamówić w warsztacie kilka pierścieni 1mm pod gwinty T2 i używając np CCD Inspectora dobrać optymalną odległość korektor-kamera. W moim przypadku (MPCC Mark III) przy światłosile f/4.9 odległość była nieco większa od podawanej 55mm od gwintu T2 (niecałe 58mm). Kolimacja newtona pod astro-foto.pdf- 5 odpowiedzi
-
- f/4
- nieosiowość
-
(i 5 więcej)
Oznaczone tagami:
-
Przypomniały mi się moje pierwsze astro lektury i pierwsze zdjęcia CCD komety Halleya z jej powrotu w roku 1986 - w momencie odkrycia przez 5m teleskop na Mt Palomar w roku 1982 miała jasność 24mag i było to wtedy nie lada osiągnięcie.