PST + Bino Orion

[sawes1]

Uff… Udało się… - pomyślał por. Rżewski. Tylko sobie znanymi sposobami zdołał obejść najwymyślniejsze systemy zabezpieczeń, pułapki i alarmy chroniące forum AF. Po sprzeczce z majorem Wimmerem na temat wyższości Maka nad Nostrusem 19x23 (lub na odwrót) dostał ostrzeżenie, że czeka go

 

 

 

 

 

 

Ale po kolei.

Rżewski już od dawna był przygotowany do manewrów, mających odbyć się w dniach 17 – 20.09.09 w Jodłowie. Niestety, nie wiedział co go tam czeka. Po przybyciu na miejsce i wykonanym rozpoznaniu najbliższej okolicy (wiadomo, wróg nigdy nie śpi) rozpoczął przygotowania do ćwiczeń polowych. Po otwarciu komory ładunkowej wypasionego Wartburga, jego oczom ukazał się wspaniały widok. W niewielkim, czarnym i zupełnie niepozornym pudle, spoczywała jego supertajna, nowoczesna broń. Wrogowie drżeli na dźwięk jej nazwy, kobiety mdlały, a kury przestawały się nieść. Ci, którzy mają słabe nerwy powinni przestać już czytać tę relację. Pozostali niech przygotują środki uspokajające i umówią się na wizytę u psychologa. Niewielu przeżyło, aby opowiedzieć to, co widzieli. A ci, którym się to udało, podzielą się swoją wiedzą. Tak, to słynny… nieeeee, nie LB 10”. To coś znacznie groźniejszego. To PST.

 

 

 

 

Por. Rżewski, wykorzystując różne, tajne kanały, dotarł do pośrednika handlującego wykradzionymi prototypami najnowocześniejszych upgrade-ów broni. Nikt nie zna jego prawdziwego imienia i nazwiska. Jest tak głęboko zakonspirowany, że nawet on sam go nie zna . To osoba występująca pod pseudonimem jacapa. Do kontaktów z jacapą, Rżewski użył telefonu, który potem wyrzucił. Oczywiście jacapa, chcąc zachować jak najdalej posuniętą dyskrecję, nie przekazał przesyłki z upgradem osobiście. Dokonał tego za pośrednictwem, swojego łącznika o kryptonimie „Teściowa”. Porucznik dostał, to co od dawna chciał przetestować ze swoją potężną bronią. W małym, aluminiowym pudełku, znajdowała się nasadka binokularowa marki Orion z dwoma okularami.

 

 

 

 

 

 

Po ustawieniu statywu i zamontowaniu ulepszenia, przyszła pora na zainstalowanie kitowych okularów. Niestety, zarówno z soczewką barlowa jak i bez nie chciała działać. Rżewski zaniepokoił się nie na żarty. – Czyżby jacapa mnie wykiwał? – przebiegło przez głowę porucznika. -To niemożliwe!!! Przecież ci którzy robili z nim interesy, zaręczali o jego uczciwości… - Pewnie ja robię coś źle… - zadręczał się porucznik. Aż naszła go pewna myśl. – A jakby założyć inne końcówki? I jak pomyślał, tak zrobił. Na pierwszy ogień poszedł celownik o nazwie kodowej LVW 13mm. Ale potrzebne są dwa takie celowniki. Tu z pomocą przyszedł por. Perkuła, który akurat przez czysty przypadek był posiadaczem takowego. Wykonując skrycie skoki, aby pozostać niezauważonym, wręczył drugi celownik Rżewskiemu. Po zainstalowaniu go w odpowiednim miejscu, broń nadawała się do użytku. A więc pozostało tylko ją przetestować… Porucznik wybrał kilku najodważniejszych ochotników, którym nie straszne było zmierzyć się z taką odpowiedzialnością. Jako najdzielniejszy z dzielnych, nie chcąc narażać swoich ludzi, pierwszy stanął przed celownikami. Broń działała i była bezpieczna dla użytkowników. Ale przejdźmy do wrażeń ochotników.

 

 

 

 

„Nic nie widzę”.

 

To zdanie obniżyło temperaturę w sąsiedniej wsi o 16 stopni… - Jak to, taka cudowna broń i nie działa? – o mało nie rozpłakał się Rżewski. Miał cichutką nadzieję, że to jednak ochotnik się myli… Następna wypowiedź tchnęła w niego odrobinę wiary i przywróciła temperaturę we wsi do poprzedniej.

 

„Czerwone coś z malutkimi czarnymi kropeczkami”

 

To już było coś. Broń działała. Ale czy była dobrze wyregulowana? Po kilku bardzo skomplikowanych ruchach przypominających taniec szamana modlącego się o deszcz, następny ochotnik zameldował:

 

„Granulacja cacy. Nie widać krawędzi”

 

Potwierdził to również i kolejny obserwator. W dalszym ciągu było jednak coś nie tak. Porucznik zajął się wyższą matematyką. Po dziesięciominutowych obliczeniach na palcach (a trzeba wiedzieć, że Rżewski jest bardzo dobrym matematykiem) ogniskowa okularu wyszła mu sześć i pół palca. – Trochę mało – znowu zaczął narzekać Rżewski. Pamiętał jeszcze z tajnych wykładów na temat obsługi tej broni, że najlepsze wyniki osiąga się przy ogniskowych sięgających dziesięciu palców rąk i dodanych od jednego do trzech palców stóp. Jako wytrawny gimnastyk w ciągu kolejnych pięciu minut obliczył, że potrzebuje celowników o długości 22 palców. Był posiadaczem jednego takiego, o kodowej nazwie LVW 22mm (cokolwiek by to nie znaczyło). Wystarczyło zorganizować drugi. Dopadł idącego na stołówkę por. robsona999. Ten wręczył mu okular bez żadnych oporów. No to Rżewski miał już komplet. Po zmianie kolejny ochotnik zameldował:

 

„ Nie widać protuberancji, ale pociemnienie brzegowe dobrze widoczne.”

 

A następny:

 

„ Super!!! Wreszcie zobaczyłem granulację.”

 

Widać było, że właściwe wyregulowanie sprzętu zmierza ku dobremu. Kilka mniej skomplikowanych ruchów doprowadziło kolejnego testera do ekstazy.

 

„Bino działa zajebiście!!!”

 

Porucznik był wzruszony takimi deklaracjami. Natomiast bohaterstwo ochotników pięło się coraz wyżej.

 

„W 3D rewelacja!!! Dużo lepiej niż przez 2D. Dużo lepiej ukazana kulistość trójwymiarowa.”

 

„Protuberancje lekko przesunięte względem kuli, a przez to efektowniej wyglądają”

 

Trzeba jednak dodać , że w czasie gdy oddział testował broń, na Słońcu były bardzo małe, ledwo dostrzegalne wyrzuty materii. Niemniej jednak, najpiękniej podsumował całość ostatni z testujących, twierdząc:

 

„Zajebiste, o kurna, widzę czerwoną, niesamowitą kulę!!! Ja pierdzielę!!!”

 

Rżewski zgodził się z tymi opiniami. Działanie broni w połączeniu z bino dodało plastyczności obrazu. Ciężką walkę ze sprzętem na pewno nagrodzi widok Słońca w 3D. Bo faktycznie obraz wydaje się być przestrzenny.

Upewniwszy się, że broń nie zaszkodzi przypadkowe osobie, Rżewski zajął się strzelaniem w Słońce. Niestety, jak to bywa, wrogie, reakcyjne siły, w osobie majora Wimmera, wbiły w plecy nóż Rżewskiemu, twierdząc, iż jest to zwykły kalejdoskop, a czarne pokrętło to zwykły gadżet do poruszania zwartości tubusa. Podczas kręcenia nim małe drobinki przemieszczają się w środku i wytwarzają „protuberancje” . I właśnie po zaciętej kłótni na ten temat, major Wimmer, mając po temu uprawnienia, dał porucznikowi

 

 

 

 

Dlatego właśnie Rżewski musiał bawić się w hakera...

I to by był koniec relacji z poligonu doświadczalnego o nazwie „Jodłowo”

 

PS

A teraz poważnie.

Jacapa- dzięki za bino. Bez niego nie byłoby tylu wrażeń i zabawy.

Perkuła – za LVW 13.

Robson999 – za LVW 22mm.

Wimmer – za „kłótnie” , które mnie zainspirowały do napisania testu w takiej formie.

 

 

I dla leniwych, którym nie chciało się czytać:

Czy warto połączyć PST z Bino? WARTO!!!

[wimmer]

Ja pragnę zauważyć, ze jeden LVW 13mm w Twojej tajnej broni, czyli tym kalejdoskopie był mój Ten z odrapanym napisem Jeszcze się nie rozpakowałem, więc muszę zobaczyć, czy nadal go mam, bo komando Rżewskiego nie śpi

 

A tak na poważnie: Pomijając trudności w złapaniu właściwej osi obrazu i tego hasła: "nic nie widzę" PST i nasadka są według mnie dobrym połączeniem. Przyglądaliśmy się dobre kilka godzin. Bez cienia zawahania powiem, że przez nasadkę bino obraz Słońca nabiera trzech wymiarów. Granulacja jest dwa razy lepiej widoczna, a protuberancje są właśnie jakby przesunięte względem krawędzi w tył. Taki efekt, jakby były dalej niż "kulka" - tego efektu nie widziałem patrząc przez jeden okular.

 

Fajny, jajcarski opis.

pozdrawiam

[panasmaras]

Ja króciutko ujmę to tak:

pierwsze wrażenia z patrzenia przez PST - ot, czerwone Słoneczko, ale żeby od razu na nie chorować jak Sawes?

Wrażenia z patrzenia przez PST+bino - niesamowita przestrzenność, dużo wyraźniejsze... wszystko! Kolejka do patrzenia przez PST+bino w pewnym momencie wyglądała mniej więcej tak:

Sawes, Panasmaras, Perkuła, Panasmaras, ZbyT, Panasmaras, Młody188, Panasmaras itp... Oczu nie mogłem oderwać, miałem wrażenie, że patrzę na jakieś żywe, krwiste coś... Nie wiem jak inni, ale ja patrzyłem jak w jakimś transie, widok wręcz hipnotyzujący! A najgorsze z tego wszystkiego jest to, że zachorowałem na cały zestaw - PST, bino + 2x LVW22...

Czy ktoś zna może jakiś łatwy do obrobienia bank?

 

 

epilog

 

Niestety, jak to bywa, wrogie, reakcyjne siły, w osobie majora wimmera, wbiły w plecy nóż Rżewskiemu, twierdząc, iż jest to zwykły kalejdoskop, a czarne pokrętło to zwykły gadżet do poruszania zwartości tubusa.

Wimmer bacznie przyglądał się nowej zabawce Rżewskiego.

- Kalejdoskop! - pomyślał Wimmer

- Sam jesteś kalejdoskop - pomyślał Rżewski

 

_____________________________________________________________________________

 

My natomiast przez grzeczność nie będziemy się wypowiadać na temat wimmerowego SĆT.

Edytowane 21 Września 2009 przez panasmaras

[Janko]

Tajne. Przed przeczytaniem spalić!

 

Kontrwywiad melduje, że por. Rżewski oraz jego nie taki znowu wielki teleskop prezentują się znaczne lepiej w realu niż na awatarze. To zapewne wynika z zasad konspiracji.

Edytowane 21 Września 2009 przez Janko

[sumas]

genialny test i tekst

 

ale chciałbym posłusznie zameldować, że porucznik Rżewski odwagę ma wręcz bohaterską, bo nawet do Słońca strzela dumnie wystawiając gołą (acz z rzadka porośniętą kępkami) pierś

a nie kryje się za pancerzami, jak to większość bumbardjerów ma w zwyczaju

 

p.s.

to takie coś chciałem wystrugać, ale nie mogłem nigdzie znaleźć wystarczająco dużego kartonu

[sawes1]

Porucznik Rżewski dziękuje za uznanie. A swoją dzielność już raz przypłacił poważnymi poparzeniami ramion i pleców, podchodząc do broni ubrany jak w avatarku. I teraz nie jest już tak twardy jak kiedyś, tylko "mientki".