Wizualne supernowe

[dobsonme]

Z tym 13.4 mag to faktycznie ktoś strzelił kulą w płot. Ostatniej nocy oceniłem ją na 14.2 mag.

Natomiast nie specjalnie ufam pomiarom z CCD wykonanym przez amatorów. Przy tak jasnym tle jak M51 naprawdę trudno dobrać odpowiednie residua i łatwo można skopać pomiar. Pamiętam swoją walkę z SN 1994I, oj nie było łatwo.

[milosz]

A co rozumiesz przez "dożyje"? Jaką magnitudę musisz mieć by łapać obiekt? Może looknij w ten art:

 

Wydaje mi się, że jeżeli będzie jaśniejsza niz 16m, to sie uda. Z wykresów wynika, że szansa na to jest spora (przynamniej tak wykoncypowałem), więc trzymam kciuki za SN

 

Pozdrawiam,

milosz

[dobsonme]

I znowu tylko dla zachowania ciągłości dopisuję. I dobrze, bo to oznacza, że mamy ciekawy obiekt na temat którego wszystko zostało powiedziane.

 

SN 2011fe

Na wiki

W astropolis

Rochester astronomy

Ciekawy artykuł w L.A. Times

[dobsonme]

SN 2011fe ciągle ma się dobrze, aktualnie świeci z jasnością 12.8^m.

 

 

Ale nie o niej tym razem. Pojawiło się coś nowego i to już dość dawno temu. Jednak supernowa dosyć długo czekała na oficjalne nazwanie, obserwacji było niewiele i ciągle jaśniała. Teraz świeci chyba w maksimum i prezentuje się całkiem nieźle.

Mowa o SN 2011ht, którą pierwszy raz zaobserwowano już 29 września 2011 jako obiekt o jasności 16^m. Odkrywcą został Tom Boles. Supernowa wybuchła w galaktyce UGC 5460(13.5^m 2'x2'), która znajduje się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy.

 

R.A. = 10h 08m 10s.59

Decl. = +51° 50' 57"

Typ: IIn

Jasność: 14.1^m

 

Discovery image

 

Jeszcze jedno zdjęcie, wykonane przez Martin Mobberley'a, na którym ładnie widać galaktykę

http://www.flickr.com/photos/snimages/6278063335/

 

Doszedłem do wniosku, że nie będę się więcej bawił w mapki, bo w dzisiejszych czasach każdy chętny nie będzie miał problemu ze znalezieniem obiektu na niebie, za to będę pisał krótką charakterystykę obserwacyjną.

 

Galaktyka UGC 5460 znajduje się mniej więcej w połowie drogi między β UMa i θ UMa. Widoczna jest całą noc, ale wieczorem dołuje, więc najlepiej ją obserwować po północy, kiedy jest już dosyć wysoko. Najlepsze warunki do obserwacji są nad ranem, kiedy galaktyka góruje. Sama galaktyka nie jest specjalnie wymagającym obiektem. W moich notatkach figuruje jako ,,mała, dość jasna, lekko eliptyczna, na pierwszy rzut oka". Nie powinno być z nią problemu w 20-cm teleskopie. Supernową też powinno się w takim sprzęcie zobaczyć, ale polecał bym coś większego.

[dobsonme]

Dzisiaj w nocy jakiś Niemiec ocenił ją wizualnie na 13.8^m

[dobsonme]

Rok 2011 zmierza ku końcowi i bez wątpienia można powiedzieć, że dla miłośników obserwacji supernowych był najlepszy od 1987 roku. Supernowe w M51 i M101 oraz kilka innych bardzo jasnych. Niedawno pojawiła się kolejna jaśniejsza od 13^m.

 

SN 2011iy

Odkryta 9 grudnia przez niesamowitego Koichi Itagaki. Nie dość, że słodki z niego businessman to jeszcze fantastyczny astronom. Supernowa wybuchła w galaktyce NGC 4984 (3.5'x2.5' 11.3^m) co nie jest dla nas najlepszą wiadomością, ponieważ galaktyka wisi u nas nisko nad horyzontem, a o tej porze roku góruje dopiero po wschodzie Słońca. Pomimo to zachęcam do podjęcia obserwacji ze względu na dużą jasność supernowej.

 

R.A. = 13h 08m 58s.38

Decl. = -15° 31' 04"

Typ Ia

jasność 12.5^m

 

Discovery image

 

Jak już wspominałem nie będzie łatwo. Galaktyka znajduje się mniej więcej na jednej linii ze Spiką i Saturnem, czyli strasznie nisko. W najdogodniejszym do obserwacji momencie będzie niecałe 20 stopni nad horyzontem. Sama galaktyka jest dosyć jasna i nie powinno być żadnych problemów z jej znalezieniem w 15-centymetrowym teleskopie. Supernowa jest obecnie niewiele słabsza od galaktyki, będzie łatwym łupem. Obserwacje należy planować rano, najlepiej na ostatnią chwilę przed świtem.

Tutaj udało mi się znaleźć mapkę okolicy. Jak widać niektórzy nawet z lornetką się do niej zabierają.

[dobsonme]

Pierwsza jasna supernowa w tym roku.

 

SN 2012A

Odkryta 7 stycznia 2012. Odkrywcy to B. Moore, J. Newton i T. Puckett. Panowie tworzą ciekawą inicjatywę, globalnego poszukiwania supernowych. Szefuje im chyba Tim Puckett. Facet ma niesamowity teleskop. Własnoręcznie zrobiony 60-centymetrowy Ritchey-Chretien budzi zazdrość. Jego stronka domowa LINK. Galaktyka macierzysta obiektu to NGC 3239 (11.5^m 2,5'x4,5'). Jak na razie jest dość duży rozrzut pomiarów jasności. Powiedzmy, że ma ok. 13,6^m.

 

R.A. = 10h 25m 07s.38

Decl. = +17° 09' 14".6

Typ: IIp

Jasność: 13,6^m

położona 25" na wschód i 16" na południe od centrum galaktyki

 

Discovery image

Wiem, zdjęcie nie zachwyca.

 

Podobno supernowa ciągle jest w fazie wzrostu jasności, można się spodziewać, że jeszcze kila dziesiątych magnitudo pojaśnieje. Na to, że będzi jaśniejsza od 13^m bym raczej nie stawiał. Galaktyka jest wystarczająco jasna dla 15-centymetrowego teleskopu, jednak do zobaczenia supernowej będzie już trzeba użyć co najmniej 20-centymetrowego obiektywu. Galaktyka znajduje się trochę poniżej γ leonis. Około 22 jest już wystarczająco wysoko do obserwacji, góruje około 2 i w zasadzie można ją obserwować aż do rana.

[Gość astrodamian27]

No to mamy pierwszą zaliczoną Supernową w tym noworocznym 2012

[dobsonme]

Jako swoistą ciekawostkę mogę dodać, że tak w ogóle pierwsza w tym roku to była PSN J10053668+0416484 odkryta przez Stana Howertona 1 stycznia 2012. Jednak jest to obiekt słabszy od 19^m, więc dla nas zupełnie nieistotny.

[dobsonme]

Obecnie na niebie mamy dwie jasne supernowe.

 

SN 2012au

Odkryta 14 marca w ramach projektu Catalina Real-Time Transient Survey. Wybuchła w galaktyce NGC 4790 (12,7^m 1,5'x0,9'). 21 marca osiągnęła maksymalną jasność 13,2^m. Jest to rzadko u nas goszcząca supernowa typu Ib, znaczy to tyle, że długo na naszym niebie nie pozostanie. W ciągu tygodnia spadła o prawie pół magnitudo, nie za długo będzie ją widać.

 

R.A. = 12h 54m 52s.18

Decl. = -10° 14' 50".2

Typ: Ib

jasność: 13,5^m

położona 3,5' E i 2' N od centrum galaktyki

 

image

 

Supernowa jest dostępna do obserwacji przez większość nocy, a że znajduje się kawałek na północny wschód od Kłosa, powinna być dziecinnie prosta do znalezienia. Posiadacze 8-calówek, mają obiekt w sam raz na ten teleskop. Tutaj ktoś się przyzwoicie na jej temat rozpisał.

 

SN 2012aw

Odkryta 16 marca w galaktyce M 95, przez Paolo Fagottiego, w ramach projektu Italian Supernovae Search Project.

Jak na razie krzywa zmiany jej blasku jest bardzo płaska, supernowa zaparkowała w okolicy 13,1^m, a jako, że jest typu IIp może jeszcze poświecić.

 

R.A. = 10h 43m 53s.72

Decl. = +11° 40' 17".7

Typ: IIp

jasność: 13,1^m

położona 1' W i 1,5' S od centrum galaktyki

 

Discovery image

 

Może o jej widoczności się nie będę rozpisywał. Kto M95 widział, problemu ze znalezieniem miał nie będzie. Kto nie widział, ten ma okazję zobaczyć i to z wkładką. Myślę, że 8" także w tym wypadku sprawi się nieźle.

Edytowane 27 Marca 2012 przez dobsonme

[dobsonme]

Ka czin. Jasna supernowa w NGC 4424 o oznaczeniu SN 2012cg. Prognozy są bardzo dobre, być może szykuje nam się zjawisko na poziomie 13^m.

Więcej informacji wkrótce.

Edytowane 23 Maja 2012 przez dobsonme

[Popcio]

Spieszę przekazać informację, że mamy w gwiazdozbiorze Panny kolejną supernową, o której mowa powyżej.

Pozwolę sobie wtrącić opis z aavso. Obecnie około 13magnitudo w galaktyce NGC 4424. Typ: Ia

Obiekt fajny do mierzenia bo wciąż jeszcze nieźle widoczny, co więcej w kadrze uda się złapać więcej galaktyk

 

Treść obwieszczenia AAVSO:

 

AAVSO Special Notice #283

 

Supernova 2012cg IN NGC 4424 = PSN J12271283+0925132

May 23, 2012

 

IAU Central Bureau Electronic Telegram 3111 (Daniel W. E. Green,

ed.) announces the LOSS discovery (reported by M. Kandrashoff,

S. B. Cenko, W. Li, and A. V. Filippenko) of a supernova in

NGC 4424 on 2012 May 17.22 at unfiltered magnitude 16.9.

 

Spectra indicating the object to be a Type Ia supernova discovered

about two weeks before maximum were obtained by:

- L. Pei, M. Nguyen, D. Carson, and A. J. Barth (University of

California, Irvine) with the Kast double spectrograph on the

Shane 3-m telescope at Lick Observatory on 2012 May 18 UT and

reported by S. B. Cenko, A. V. Filippenko, and J. M. Silverman

(University of California, Berkeley), and A. Gal-Yam (Weizmann

Institute of Science); and

 

- J. Irwin with the F. L. Whipple Observatory 1.5-m telescope

(+ FAST) on 2012 May 18 UT and reported by G. H. Marion, R. P.

Kirshner, and R. J. Foley (Harvard-Smithsonian Center for

Astrophysics, CfA), and P. Challis (Australian National

University) on behalf of the CfA Supernova Group.

 

SN 2012cg was initially designated PSN J12271283+0925132 when

it was posted on the Central Bureau's TOCP webpage

(http://www.cbat.eps.harvard.edu/unconf/tocp.html).

 

Unfiltered magnitude 16.9 at discovery, SN 2012cg has brightened

to magnitude 12.90 CR, according to the following observations

submitted to the AAVSO International Database:

 

2012 May 18.8823 UT, 15.01 CV ?0.03 (S. Howerton, Arkansas City, KS);

20.0980, 14.348 V ?0.012 (K. Graham, Manhattan, IL);

20.1051, 13.698 I ?0.012 (Graham);

20.1121, 13.974 R ?0.008 (Graham);

20.1191, 14.755 B ?0.017 (Graham);

20.1261, 14.320 V ?0.011 (Graham);

20.1331, 13.676 I ?0.011 (Graham);

20.1402, 13.975 R ?0.009 (Graham);

20.1472, 14.743 B ?0.018 (Graham);

20.1542, 14.260 V ?0.012 (Graham);

20.1612, 13.543 I ?0.013 (Graham);

20.1683, 13.935 R ?0.011 (Graham);

20.1753, 14.604 B ?0.020 (Graham);

20.2118, 14.38 V ?0.04 (Howerton);

21.1927, 14.02 V ?0.04 (Howerton);

21.8958, 13.9 (K. Wenzel, Grossostheim, Germany);

22.9347, 12.90 CR ?0.01 (J.-L. Gonzalez Carballo, Badajoz, Spain);

 

Additional observations are available in CBET 3111.

 

Coordinates: RA 12 27 12.83 Dec +09 25 13.2 (2000.0)

 

Additional position end figures are provided by J. Brimacombe,

Cairns, Australia (12.84s, 13.1"; image posted at

);

M. Martignoni, Magnago, Italy (12.82s, 12.9");

F. Luppi and L. Buzzi, Varese, Italy (12.84s, 13.1"; image

posted at http://www.astrogeo.va.it/pub/TOCP/PSN_N4424.jpg).

 

Charts for SN 2012cg may be created using the AAVSO Variable Star

Plotter (http://www.aavso.org/vsp).

 

Observations of SN 2012cg should be submitted to the AAVSO using

the name "SN 2012cg".

 

This AAVSO Special Notice was compiled by Elizabeth O. Waagen.

Edytowane 25 Maja 2012 przez Popcio

[dobsonme]

Jak zwykle na początku jest bałagan z pomiarami, trudno powiedzieć jaką ma jasność, ale wygląda na to, że ciągle jeszcze jaśnieje.

Jej położenie jest bardzo fajne. Na południe od M87 i północ od M49. Tak więc jeżeli ktoś planuje w najbliższym czasie oglądanie galaktyk w Pannie, to aż się prosi, żeby na nią też spojrzeć.

[adam_k27]

Dwa dni temu miała jasność 12.9M. Ciekawe ile obecnie? Mam nadzieję że pojaśnieje w najbliższych dniach mniej więcej do 11mag, żeby dało się na nią skutecznie zapolować amatorskim teleskopem. Przy 12.9m teoretycznie już weszła w zasięg mojego teleksopu, ale w praktyce do udanej obserwacji musiałaby pojaśnieć jeszcze poniżej 12mag.

[dobsonme]

Pomiary jaśniejsze niż 13^m to pomiary CCD z czerwonym filtrem. W początkowej fazie wybuchu supernowe Ia świecą dużo jaśniej w czerwieni. Wizualnie bliżej jej do 14^m, ale na pewno jeszcze urośnie. Tylko o ile?

[dobsonme]

Ale się porobiło, już ma 12.2^m i wygląda na to, że ciągle rośnie. W dobrych warunkach wystarczyło by już nawet lustro 11 cm. Jednak niebo w nocy jest teraz chyba za jasne. Za to 15 cm wystarczy w zupełności.

[adam_k27]

Ale się porobiło, już ma 12.2^m i wygląda na to, że ciągle rośnie. W dobrych warunkach wystarczyło by już nawet lustro 11 cm. Jednak niebo w nocy jest teraz chyba za jasne. Za to 15 cm wystarczy w zupełności.

Trzeba będzie na nią wkrótce zapolować

[Popcio]

Dotychczasowa krzywa - widać niewiele osób jak na razie rzuciło się na obserwacje. U nas pogoda wciąż uniemożliwia weryfikację pomiarów.

[adam_k27]

No właśnie, mało trochę tych obserwacji.

 

Poniżej daję linka do zdjęć supernowej. Ostatnia fotka z nocy 26 maja określa jasność supernowej na 12.27m

http://www.rochesterastronomy.org/sn2012/sn2012cg.html

 

Edytowane 29 Maja 2012 przez adam_k27

[Popcio]

Problemem dokładnego pomiaru może być również jasność galaktyki, która jak widać poświeca dość wyraźnie pod SN. Mam nadzieje że niedługo będzie jakaś pogoda i będzie można mierzyć.

[dobsonme]

Po okresie posuchy mamy wreszcie jasną supernową.

Niestety inne sprawy spowodowały, że ją przegapiłem i już jest kawał po maksimum.

 

SN 2012ht

Odkryta 18 grudnia zeszłego roku w NGC 3447 przez Koichi Nishiyame i Fujio Kabashime.

 

Jej współrzędne to:

R.A. = 10h 53m 22s.75

Dec. = +16° 46' 34".9

Typ Ia

 

Maksimum jasności zaliczyła na początku roku, miała wtedy ok. 12,5^m. Obecnie jej jasność powoli spada i wynosi 13,1^m, możemy więc liczyć na jeszcze kilka tygodni dobrej widoczności. Z jej znalezieniem nie powinno być problemu. Jej galaktyka macierzysta ma jasność 13^m i jest w zasięgu teleskopów 20cm, a nawet mniejszych. Położona jest w brzuchu Lwa w popularnym dla obserwatorów miejscu co też na pewno nie utrudnia jej odnalezienia.

 

Obrazek nie z odkrycia, ale za to jeden z ładniejszych.

 

[dobsonme]

Ależ mieliśmy posuchę i to w dodatku nie spowodowaną moim lenistwem, ale brakiem jasnych obiektów.

 

Impas nareszcie został przerwany za sprawą supernowej 2013dy. Narodziła się, a właściwie to umarła 10 lipca br. W galaktyce NGC 7250 w Jaszczurce.

Położenie do obserwacji doskonałe, jest świetnie widoczna przez całą noc. Obecnie ma około 13^m i ciągle jest w fazie wzrostu jasności.

[dobsonme]

Zaledwie kilka dni później bo 25 lipca pojawiła się kolejna jasna supernowa. Tym razem w znanej i dostępnej obecnie dla wszystkich obserwatorów nieba galaktyce M74. Supernowa ma jasność ok. 12^m, jej typ to IIp więc może rozwijać się bardzo różnie.

[Piotrek Guzik]

Zaledwie kilka dni później bo 25 lipca pojawiła się kolejna jasna supernowa. Tym razem w znanej i dostępnej obecnie dla wszystkich obserwatorów nieba galaktyce M74. Supernowa ma jasność ok. 12^m, jej typ to IIp więc może rozwijać się bardzo różnie.

 

Obserwowałem wczoraj obydwie supernowe - 2013ej (w M74) i 2013dy (w NGC 7250). Pierwszą z nich oceniłem na 12.6 mag (trzy dni temu na 12.4 mag), drugą na 13.0 mag.

 

Pozdrawiam

Piotrek Guzik

[ekolog]

a możesz przypomnieć jak wyznaczasz tę jasność (wielkość gwiazdową [wzgledną])

 

przy okazji - mamy tu wzrost. - w drugim poście tego wątku był wykres Dobsonme.

 

Wzrost o 0.2 Mag na trzy dni to nietypowo szybki czy nietypowo wolny czy typowy?

 

I co on on oznacza w sensie zdarzeń które tam zachodzą - jaką ten byt ma już średnicę, IYHO ?

 

Wspomnę, że wg najnowszych symulacji komputerowych w oparciu o najnowsze MOCE komputerów (nowy nr Świat Nauki)

wybuch supernowej, życiodajny - bo tworzący te cięższe pierwiastki też potrzebne do życia,

nie jest symetryczny {sic!}

 

Przypomina lekko "zdegenerowny" kalafior

 

Pozdrawiam

Edytowane 6 Sierpnia 2013 przez ekolog