Jednorożec

sawes1 · 13 Lutego 2011

Korzystając z przerwy w chmurach, wybrałem się na działkę. „Trollandia” jak zwykle była gotowa. Kilka czynności obsługowych i do roboty…

Z racji raczej marnych warunków (Księżyc i oczywiście miasto) skupiłem się jak zwykle na gromadach otwartych. Tego wieczoru na cel wziąłem Jednorożca. Z chęcią bym naszkicował to, co widziałem, ale po tak długim czasie posuchy miałem potrzebę napatrzenia się na niebo. Stąd niestety fotki znalezione w necie, a nie szkice.

Na pierwszy ogień poszła gromada otwarta M50.

Piękny obiekt o jasności 5.9 mag. W obserwowanych obiektach lubię dopatrywać się jakiś kształtów, tworząc asteryzmy. Gromada wybitnie przypominała mi konika morskiego. Mały, sympatyczny zwierzak pływający po bezkresnym oceanie wszechświata. Niemalże go na prawdę widziałem.

Zacząłem się posuwać do góry. Kolejna była NGC 2302

Bardzo słabo widoczna gromadka o jasności 8.9mag. W okularze wyglądał jak słaba galaktyczna. Zwiewna mgiełka bez rozczepienia na konkretne gwiazdy. Niestety, LP robiło swoje aż nadto dobrze.

Następna w kolejce była bardzo jasna NGC 2232

Tutaj okular o dużym polu widzenia może się wykazać. Bardzo rozległa i jasna – 3.9mag. Sama gromadka wygląda jak pucharek, lecz z okolicznymi gwiazdami przypominała mi człowieka rzucającego kamieniem. Aż się uśmiechnąłem pod nosem gdy przyszło mi do głowy to porównanie. Tę gromadę można zadedykować wszelkiej maści rozrabiakom. Mogłaby być współczesną patronką Egipcjan…

Następny obiekt nazwałem „Niebo i piekło”.

Coś dla wielbicieli jednego lub drugiego. To NGC 2286. Układ gwiazd po prawej stronie okularu przypominał krzyż, po lewej zaś pentagram.(Co mi po głowie chodzi????) Przesympatyczny obiekt o przyzwoitej jasności 7.5mag. Tutaj zaczęły się schody, ponieważ zaatakowały znienacka chmury. Czasem przepływały na tyle długo, że go gubiłem. Jakby tego było mało, zadzwoniła żona, będąca na feriach z synem. Okazała się na tyle wyrozumiała, że życzyła miłych obserwacji i szybko się rozłączyła. Faktycznie, po jej telefonie niebo totalnie się rozchmurzyło. Powróciłem więc do kontemplowania tego układu. Tradycyjna i odwieczna walka dobra ze złem… Chyba to miał na myśli Herschel, oznaczając ten układ.

Kolejną była NGC 2301.

Mała otwarta o jasności 6mag. Ten układ z kolei skojarzył mi się z parasolem podczas deszczu i wiatru. Porywany podmuchami, z wygiętymi w przeciwną stronę drutami. Od razu zrobiło się jakby zimniej i nieprzyjemnie… Brrrr…. Szybko stamtąd uciekłem.

A zwiałem w kierunku NGC 2244.

Otwarta w centrum NGC 2239, czyli słynnej Rozety. Sama otwarta wyglądała zajefajnie. Zupełnie jak chochla do zupy. Jasna – 4.8mag - i rozległa. Mimo największych chęci, używając mocy wyobraźni, nie udało mi się zobaczyć samej mgławicy. Choć w pewnym momencie wydawało mi się, że widzę jakąś szarą mgiełkę. Ech te zwidy… W Warszawie zobaczyć mgławicę???? Taaaa jaaaaasne…

Spróbowałem wyłuskać jeszcze M51 i M94. Niestety, bez rezultatu. Podejrzewam, że jest to wina kompilacji miejsca i chmur, które tym razem nadciągnęły na dobre. Całe obserwacje zajęły mi dwie i pół godziny. Całkiem przyjemne warunki sprawiły, iż bez problemu je zniosłem. Zacząłem marznąc dopiero, gdy ściągnąłem z siebie ciepłe ubranie, które zostawiam na miejscu. Galop do samochodu i ciepła herbatka w domu zakończyły definitywnie moje wczorajsze spotkanie z astronomią. Był to bardzo przyjemnie spędzony czas.

roberciu · 15 Lutego 2011

Tejże samej nocy próbowałem zajrzeć w okolice Jednorożca i po nierównej walce stwierdziłem, że obecność Księżyca zupełnie nie przeszkadza w obserwacji.... Księżyca.

Widzę, że jednak trzeba powrócić i zwiedzić gromadki w tej okolicy za jakiś czas.

Dzięki za inspirację szczególnie jeśli chodzi o te mniej znane NGC.

pozdr

R