Czym na Marsa? - nieco o SLS

[Paether]

 

 

 

Coraz śmielej w eksploracji przestrzeni kosmicznej poczynają sobie prywatne firmy i instytucje, jednak NASA, o której ostatnio było jakby ciszej, poczyniła poważny krok w rozwoju misji kosmicznych. Projektowana od 2011 roku, następczyni wahadłowców, SLS - najpotężniejsza rakieta nośna w historii, ma urzeczywistnić plany podboju dalszego kosmosu.

 

 

Podpisany w tym roku przez NASA kontrakt z Boeingiem warty 2.8 miliarda dolarów, zakłada pierwszy start rakiety na 2017 rok. Inauguracja oczywiście odbyć ma się na przylądku Canaveral na Florydzie. Nowa umowa podpisana została 1 lipca i zakłada ona kontynuację programu SLS co najmniej do 2021 roku. W świetle założeń umowy, Boeing dostał pozwolenie na rozpoczęcie produkcji głównego stopnia rakiety (o wysokości około 100 metrów), a także przeprowadzenie badań dotyczących budowy stopnia górnego, który ma umożliwić stworzenie modelu o większej mocy (który wydłuży rakietę do około 120 metrów).

 

 

 

Nowa rakieta wyposażona będzie w cztery napędzane ciekłym wodorem i tlenem silniki Rocketdyne RS-25 (inna nazwa Space Shuttle Main Engine - SSME), te same, które całkiem nieźle radziły sobie jako dostarczyciele wahadłowców na orbitę. Przewidziano 2 warianty drugiego stopnia: pierwszy wariant to zmodyfikowany człon DCSS z rakiety Delta IV, wyposażony w silnik RL-10, drugi wariant to człon Earth Departure Stage, który będzie korzystał z trzech silników J-2X. Dzięki podejściu polegającemu na wykorzystaniu już istniejących elementów, prace nad rakietą zajmą o wiele mniej czasu niż gdyby realizowano zarzucony projekt Ares V.

 

 

 

 

 

 

 

Space Launch System jest tworzony z myślą o powrocie na Księżyc i lotów załogowych na Marsa, a następnie misjach bezzałogowych w dalsze regiony Układu Słonecznego dlatego też, rakieta ta będzie znacznie potężniejsza nawet od Saturna V, który zabrał człowieka na Księżyc. Ma być dostępna w trzech wersjach (ilustracja powyżej) - jedna, zdolna do zabrania 70 ton ładunku, ma oferować około 10% więcej ciągu od Saturna V, druga o nośności 105 ton, natomiast trzecia - najpotężniejsza (20% więcej mocy od Saturna V) będzie mogła zabrać w kosmos 130 ton ładunku. To właśnie ona ma zabierać w przestrzeń kosmiczną załogowy statek Orion.

 

 

 

 

 

 

[antwito]

To jest gigant! Fajnie, że się to rozwija (chociaż mogłoby szybciej), a nie stoi w miejscu. Trzymam kciuki za wszystkie misje tej rakiety, chciałbym zobaczyć ją na żywo.

[ekolog]

Space Launch System nadal jest "w grze"; testuje się nowe generacje silników:

http://www.nasaspaceflight.com/2015/01/stennis-rs-25-return-sls-engine-firing/

ale tutaj

http://www.telegraph.co.uk/news/science/space/11576788/Mars-astronauts-could-develop-dementia-on-journey-to-Red-Planet.html

odnośnie jednego z jego celów (załogowa wyprawa na Marsa) napisano, że nie mamy praktyki w tym względzie bo na ISS astronauci są w znacznym stopniu chronieni przed szkodliwymi promieniowaniami z kosmosu przez magnetosferę ochronną Ziemi (pasy Van Allena).

Natomiast analiza zagadnienia i badania na zwierzętach wykazują, że mózgi astronautów, którzy zdecydują sie polecieć na Marsa (wyprawa o czasie rzędu rok) muszą ulec istotnym uszkodzeniom prowadzącym, między innymi, do demencji. Może pojawić się też stan zapalny.

Przy okazji wspomniano o licznych - kilkadziesiąt procent(!) - znanych problemach zdrowotnych astronautów i ex-astronautów którzy byli "zaledwie" na ISS - przynajmniej kilka tygodni.
W szczególności chodzi o istotną utratę wzroku, a bywa też i słuchu oraz kamienie nerkowe. Także bezpłodność.

Badacze zalecają budowanie statków kosmicznych z solidnym ekranowaniem miejsc gdzie astronauci odpoczywają i śpią ale pesymistycznie przyznają,
że wysoko-energetyczne cząstki nadlatujące z całej galaktyki będą łatwo przechodzić przez statek kosmiczny "i tak naprawdę nie ma od nich ucieczki."

Pracuje się nad farmakologicznym zwalczaniem "wolnych rodników" celem ochrony funkcjonowania szlaków nerwowych ale na razie nie ma tu znaczących osiągnięć i jest to obecnie pieśń przyszłości.

Napisano też (ale na szczęście na końcu - bo to [iMHO] niepoważna "impreza") o misji "Mars One" - cytuję:

The Mars One mission is currently scheduled to land its first crew on the planet in 2025, but it has warned volunteers that conception may not be possible in reduced gravity and that a fetus born on Mars may not develop properly.


Zatem odpowiedź na tytułowe pytanie (czym na Marsa) rysuje się kosztownie wymagająca:

Czymś zdecydowanie grubszym (”tarczowniejszym”)


I w tym momencie można zadać pytanie jak najsprytniej (względnie małym kosztem i wysiłkiem technicznym) da się to zrobić, zważywszy, że mówimy o bardzo nieprzyjemnym promieniowaniu, w szczególności takim jakie powstaje przy wybuchach nowych i supernowych. Może trzeba jednak zmienić napęd na jeszcze inny albo zmontować "bardzo wieloczłonową" rakietę i dłużej się rozpędzać oraz hamować zyskując mniejszy czas ekspozycji.

Pozdrawiam

Edytowane 2 Maja 2015 przez ekolog

[Gość Winter]

A teraz odpowiedzcie sobie na pytanie czy amerykanie byli na księżycu

[Paether]

na księżycu

 

Którym?

[ekolog]

Przypuszczam, że Winterowi chodziło o obiekt, którego makietę widzimy na zdjęciu z

 

http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,15694622,Nieziemsko_dobre_zony_astronautow.html

 

tekst zamieszczony na tym, bądź co bądź poważnym portalu (wyborcza.pl) moim zdaniem wyraźnie potwierdza, że to nie lipa z tymi lotami na Księżyc.

Skoro inwestowano tak duże pieniądze w komfort astronautów na ziemi to musieli także ogromne pieniądze inwestować w lot na Księżyc i dlatego on mógł się udać (sic!)

 

Natomiast to, że po tych kilkudniowych lotach nie dostali demencji od galaktycznych promieniowań oznacza tylko tyle, że kilka dni nie jest aż tak bardzo szkodliwe.

 

Niemniej (mimo że na zdjęciu widzimy wiele dzieci astronautów) w materiale, który linkowałem w moim poprzednim poście napisano wprost, że w kosmos latali ludzie którzy już mieli dzieci, bo nie chce się ryzykować posiadaniem przez ex-astronautów dzieci poczętych po ekspozycji na promieniowania. Napisano tam jeszcze, że obecnie planuje się, na wypadek gdyby astronautka lub astronauta chciał w przyszłości jednak mieć dziecko, zamrażanie jego odpowiedniego materiału genetycznego na taką okoliczność przechowywanego ("Although most astronauts have already had their families by the time they go into space, Nasa is so concerned that it now offers egg and sperm freezing").

 

Pozdrawiam

Edytowane 3 Maja 2015 przez ekolog