Walka z rosa.

[lemarc]

Kolejną noc z rzędu spędziłem z kolegami na sześcio godzinnych obserwacjach na wsi mając do użytku SC10", oraz lornetki 25x100, 16x90, 20x60 i 7x40. Mimo nawały cirrusów nasuwających się od zachodu wraz z kolejnym frontem atmosferycznym, nie straciłem wiary w to że one zanikną w trakcie nocy, co też się stało ku naszemu zadowoleniu, dzięki czemu już od zmieszchu do godziny 4:30 rano prowadziliśmy intensywne obserwacje wielu obiektów nieba. Pomny doświadczeń własnych i nie tylko , postanowiłem zabezpieczyć sie przed osiadaniem wilgodzi na korektorze SC żeby nasz pobyt nie uległ skróceniu. Ponieważ nie miałem czasu na jakieś trwałe rozwiązania, uznałem że najprościej będzie zrobić opaskę z tektury warstwowej o przekroju kanałkowym jaką miałem pod ręką, wysuniętą ok 0,5 metra przed korektor, a resztę tubusa owinąć cienkim kocem wełnianym izolującym metalowy tubus przed szybkim wychłodzeniem i wilgocią. Okazało sie to bardzo skuteczne i korektor pozostał suchy niemal do końca naszego pobytu, natomiast lornetki po 2 godzinach użutkowania zaparowały najpierw od strony okularów, później i od strony obiektywów. Faktem jest że jeden z kolegów należy do ludzi nader rozmownych, co drugi uznał za przyczynę szybszego zawilgocenia optyki lornetek, będąc zmuszony do niepotrzebnej polemiki. Panowie jednak nie uznali za stosowne wcześniej zabezpieczyć się na tę okoliczność i trzeba było wnosić je do domu, co jednak trwało dosyć długo i na dłuższą metę nie dawało właściwych rezultatów. W przypadku Taigi 16x80 przedmuchałem ją ciepłym powietrzem z nawiewu w samochodzie i po 5 minutach była już sucha. Lornety 25x100 nie pozwolono mi osuszyć tym sposobem ze względu na obawy o jej kondycję. Warto by jednak na przyszłość zrobić jej jakiś zdejmowalny kaftanik z wełny lub pianki, oraz odrośniki z podobnego materiału, co znacznie wydłuży czas jej użytkowania w chłodne noce. Trudno nie wspomnieć o kilku obiektach jakie podziwialiśmy, wśród których było kilka nowych, jak: NGC247 w Wielorybie-bardzo duża kątowo galaktyka w kształcie cygara, w pobliżu której (1h. 0m, -22st.) dostrzegłem mglisty obiekt o średnicy ok. 10-15' sądząc że to jakaś galaktyka. Dopiero dzisiaj zajrzawszy do atlasu URANOMETRIA, stwierdziłem że nie podobnego tam nie figuruje. Gdyby ktoś mógł to potwierdzić, byłbym wdzięczny. Dziesięć stopni wyżej dojrzałem słabą upstrzoną gwiazdkami mgławicę planetarną NGC246.

Następny obiekt widziany po raz pierwszy to NGC2371 w Bliźniętach, to drobna mgławica planetarna o podłużnym kształcie. M56- gromada kulista w Lutni, której gwiazdy widoczne były bez trudu w SC10" przy pow. 80x. Nie odmówię sobie zachwytu nad oglądaniem wielkiej M42/43 w Orionie, która w tym teleskopie ukazała bogactwo struktury w szaro niebieskawym odcieniu, zajmując całe pole widzenia w 2 calowym okularze 32mm.

To była jedna z tych wypraw, które długo sie pamięta.

[lemarc]

Muszę sprostować informację o widoczności mglistego obiektu w pobliżu NGC 247. Okazało sie że w rzeczywistości oglądałem NGC 253 w Rzeźbiarzu, która jest poniżej wspomnianej galaktyki, a mglistym obiektem jest gromada kulista NGC 288. Sorry za te sensacje, ale tak bywa kiedy ogląda sie dużym teleskopem nie znane rejony.

[Gość Janusz_P.]

Ufff.... szkoda a już miałem nadzieję że to będzie kolejna polska kometa :roll:

Ale co tam NGC-253 to piękna kłaczkowata galaktyka a i poniższa gromada kulista też jest niczego sobie, poza tym że to obiekty wymagające naprawdę czystego nieba przy horyzoncie 8)

[HAMAL]

A już chcialem pisać że to NGC 253 ale jest sprostowanie, widać ją ladnie nawet w optisanie. Podobno jest to po M31 najlatwiejsza galaktyka do wyparzenie, oczywiście będąc bliżej równika.

[lemarc]

Nigdy wcześniej nawet nie próbowałem jej szukać w warunkach miejskich, mimo że znałem ja z wielu amatorskich zdjęć. Żeczywiście jest imponująca pod względem rozmiarów i musi być efektownym obiektem południowego nieba. Nawet kilka gwiazd było widać na jej tle, lecz faktycznie wymaga doskonale czystej atmosfery w naszej szerokości geograficznej.