Wenus - anioł z zachodniego okna

[Loxley]

W oknie nie można uprawiać prawdziwej astrofotografii, pozostają więc szerokie kadry z planetami. Sobota, 7 kwietnia 2018r. Lumix G3 z obiektywem Vario 3,5-5,6 (5,6)/14-42;

 

Dwie siostrzane planety - planeta z miastami światła i planeta mgieł, i chmur. Planeta kwitnienia i zielonej płodności, i planeta westchnień, i niespełnionych nadziei. Starsza siostra, zmęczona i zatroskana, tuli w łunach zachodu swą młodszą i nieco zagubioną.

 

Wenus jako: "Anioł z zachodniego okna".

                     

Bez końca, o zmierzchu upadasz mój aniele,
w ciemną czeluść zgubionego świata,
w puch płonnej nadziei żarzącej się światłami,
w bezmiar purpury chłodnych, obcych serc.

 

Do jutra, gdy horyzont zapłonie znów ciekawym światłem ...                  

Edytowane 7 Kwietnia 2018 przez Loxley

[Loxley]

Niedziela, 8 kwietnia 2018r. Lumix G3 z obiektywem Vario 3,5-5,6 (5,6)/14-42. Wiatr niepokój uczynił w koronach drzew i wywiał resztki chmur znad horyzontu.

[...]　

Gdy znikasz, mój aniele,
horyzont grawitacji ciąży ciemnym bąblem
i stroszą żagle w niebie statki zatroskania;
chmurne pióra - resztki strząśnięte ze skrzydeł
na to pozostałe w lustrze zachodu wspomnienie -
w mrowie gwiazd się przemieniają.

Wszystko, co istnieje, istnieć będzie nadal -
Słońce wzejdzie, olśni rozpięty hologram po horyzont,
znów w jazgocie ptaków dzień okaże się upiorem,
i jak w serialu wszystko bezwzględnie się powtórzy.

Bez końca, upadasz mój aniele...

 

[Loxley]

Poniedziałek, 9 kwietnia 2018r. Lumix G3 z obiektywem Vario 3,5-5,6 (5,6)/14-42.

Dzisiaj liczyłem na piękną purpurę chmur po zachodzie Słońca, lecz wał gęstych, grzywiastych obłoków pozostał w cieniu chmur leżących za horyzontem i w końcu sam zaczął szybko się rozpływać. Wenus migotała, kryjąc się co chwilę za pasemkami obłoków, aż rozbłysła stałym i spokojnym blaskiem. Jak czysty kryształ.

　

[...]

Nie ma w moim świecie tajemnic;
alchemia rzeczywistości ma smak i zapachy,
motyl włada moją wyobraźnią
na równi z grzmiącym wodospadem
a dźwięki w zamkniętym kwiatostanie
zbliżają mnie do rozumienia nicości.
 

Jednak widzę tylko połowę świata.
 

Horyzont odcina mnie od reszty nieba -
nie wiem, czy nie istnieje tam Valhalla i Erebor
i cichy szept wodospadu, który ożywia dolinę Imladris,
czy płonący firmament nie jest ogniem smoka
co zgłębia właśnie istotę spopielania siebie.
 

Jednak widzę tylko połowę siebie.

 

 

　

　

[HAMAL]

No Panie, piękne panoramy zokienne 

[Loxley]

Dziękuję. Jest to narazie jedyna okazja do kontaktu z niebem, więc stały motyw może przybierać jedynie postać "wariacji na temat". Żeby nie być nudnym, "ubarwiam" relację odrobiną liryki - także po to, aby podkreślić, że wszystko może mieć swój własny kontekst - własną interpretację.

[Loxley]

Sobota, 14 kwietnia 2018r. Lumix G3 z obiektywem Vario 3,5-5,6 (5,6)/14-42. Sesja poświęcona technice HDR [easyHDR Baisic_2].  Panorama - to pseudo HDR, a mniejszy kadr to już typowe HDR złożone z trzech kadrów naświetlanych z korektą  +/- ²/₃ EV (w lewym górnym rogu zdjęcia dostrzec można kilka gwiazd Oriona).
 

[...]Światła na niebie
stają się okruchami szkła
i wieczór wykrwawia się na moich oczach. [...]

 

 

 

 

Edytowane 15 Kwietnia 2018 przez Loxley

[Loxley]

Wtorek, 17 kwietnia 2018r. Lumix G3 z obiektywem Vario 3,5-5,6 (5,6)/14-42. Młody Księżyc w wieku 1 dnia i 16 godzin po nowiu. Dzisiaj i mam nadzieję jutro tworzy się epilog i jednocześnie apogeum watku.

　

[...]

Zbyt dużo ciszy
a zmierzch wydaje się być gwarnym
i gwiazdy lecą z hukiem
jak kryształy dodahedronów.
 

Oto mocarze przestrzeni
tworzą algorytm zapadania
a duszki migotliwe na sklepieniu
bramy do Helionu otwierają.

[...]

 

[Loxley]

Środa, 18 kwietnia 2018r. Lumix G3 z obiektywem Vario 3,5-5,6 (5,6)/14-42. Młody Księżyc w wieku 2 dni i 17 godzin po nowiu. Epilog wątku.

　

Dysk z Nebry   http://pl.wikipedia.org/wiki/Dysk_z_Nebry  to eksponat bardzo działający na wyobraźnię. Pomimo niepewności, co do jego autentyczności i interpretacji tego, co przedstawia, jestem przekonany, że ma całkowicie lunarną konotację.

Nawet jeśli Dysk nie miał większego znaczenia w zastosowaniach astronomicznych, mógł być artystyczną interpretacją - odpowiednikiem obrazu nieba zapisanego przez dawnego płatnerza w celu ozdobienia ścian posiadłości jakiegoś możnowładcy. I wierzę, że jego ideograficzny przekaz wywarł ogromne wrażenie w umysłach tych, którzy na niego patrzyli a jego ornamentacyjną funkcję na początku, zastąpiła hipnotyzująca aura, mająca przyczynę w cyklach niebios.

Nasuwa mi się myśl, że w historii naszego gatunku miałem bratnią duszę, równie uwrażliwioną na uroborotyczny zamknięty krąg księżycowej lunacji, która wiosennemu wizerunkowi młodego Księżyca spotykającego siedem sióstr ponad zachodnim widnokręgiem, na tle "zielonego zmierzchu", przypisuje wagę archetypu.

Dziś wizja dawnego artysty urzeczywistniła się nad zachodnim horyzontem. Księżyc i Plejady, a dodatkowo piękna Wenus - zawisły nad śpiącym miastem. To przecież fotograficzny odpowiednik Dysku z Nebry.

 

 

To już wszystko. Dziękuję.