HAT-P-19 b w Andromedzie (12.90 mag | 0.023 mag)

[LibMar]

Witam,

 

Dość ciężko jest trafić w pełny tranzyt planety pozasłonecznej z mojej lokalizacji. Coraz dłuższe noce w tym pomagają, jednak zasłaniający od zachodu budynek już nie. Szczęście trafiło się w nocy z 23 na 24 września, kiedy miałem możliwość zarejestrować pełny tranzyt HAT-P-19 b. Gwiazda macierzysta jest relatywnie słaba, ma 12.9 magnitudo. Zwykle dobieram cele pomiędzy 10 a 12 magnitudo, słabsze zwykle wymagają ciemnego nieba. W tym przypadku Księżyc nie stanowił problemu, a gwiazda górowała na dużej wysokości nad horyzontem (znajduje się w pobliżu Galaktyki Andromedy).

 

HAT-P-19 b jest nieco większa od Jowisza (1.13 Rj), ale dużo lżejsza (0.292 Mj). To klasyfikuje obiekt jako Gorący Saturn, bowiem nasz gazowy gigant ma niewielką gęstość, więc ma też dużo mniejszą masę (0.83 Rj oraz 0.30 Mj). Planeta okrąża gwiazdę co 4.009 doby, a więc po czterech dniach mamy szansę na tranzyt w podobnych warunkach (względem momentu zmierzchu i świtu, a także wysokości nad horyzontem).

 

Obserwację przeprowadziłem za pomocą kamery ZWO ASI1600MM-c oraz teleskopu GSO 203/800 postawionego na montażu NEQ6. Założyłem filtr CBB (clear blue-blocking), który ma za zadanie wyciąć światło niebieskie najbardziej podatne na zaburzenia od strony seeingu. Pojedynczy punkt pomiarowy to 3x30s (a nie 6x30s, co błędnie dopisałem w linku). Pierwszy punkt pomiarowy pochodzi z godziny 19:44, a ostatni - 00:43 (5h obserwacji). Dokładność pomiarowa na 90s ekspozycji wynosi około +/- 0.006-0.007 mag, co jest wynikiem dobrym jak na gwiazdę o jasności blisko 13 magnitudo. Fotometrię przeprowadziłem z wykorzystaniem programu Muniwin (stacking/pakietowanie) oraz AstroImageJ (fotometria). Rzadko miewam okazję do rejestrowania tranzytów wokół słabszych gwiazd, a w tym przypadku mam bardziej obiektywne porównanie dzięki ciemniejszemu niebu. Według poprzednich obserwacji, przy takiej dokładności powinienem być w stanie zarejestrować tranzyt tylko powyżej 0.009 mag. Oczywiście jest to dużo uzależnione od ilości gwiazd referencyjnych (więc powinna być dodatkowa miara). Dokładność fotometryczna przy HAT-P-19 b pokazuje, że przy podobnie pełnym tranzycie, spadek 0.006 mag już byłby bez większego problemu rejestrowalny, a 0.004 mag to bezpieczne minimum. To powinno pokazać, aby obiekty jak HAT-P-23 b w Delfinie (12.43 mag | 0.008 mag) mnie nie odstraszały z powodu wcześniejszych negatywnych prób. Przy pogodnym niebie (bez żadnych przerw w chmurach) oraz braku Księżyca, 8" f/4 bez problemu złapie taki obiekt. Tym bardziej, że Deflin jest niedaleko Drogi Mlecznej i z pewnością gwiazd referencyjnych nie będzie brakowało.

 

Muszę zaktualizować listę zarejestrowanych tranzytów, gdyż straciłem już nieco rachubę. Być może jest to pięćdziesiąta udana obserwacja

 

Link do ETD: http://var2.astro.cz/tresca/transit-detail.php?id=1600972616&lang=en

 

 

[Behlur_Olderys]

@LibMar, co to za soft? Muniwin?

[LibMar]

9 minut temu, Behlur_Olderys napisał:

@LibMar, co to za soft? Muniwin?

Muniwin służy mi do stackowania klatek to jakiegoś czasu integracji. Nie jest idealnym programem do fotometrii (brak możliwości detrendingu, zostałby mi tylko Excel), ale daje podgląd co można zobaczyć później w AstroImageJ.

 

 

A ponieważ nie ma sensu dawać punkty pomiarowe tak gęsto, upakowałem je na 3x30s i mamy nadal ostry ingress/egress. Gdyby to był ekstremalnie płytki tranzyt (na zasadzie TESS), zrobiłbym stack nawet po 5-10 minut, gdzie uchwyciłby się delikatny spadek 0.002-0.003 mag. Tak marginalne detekcje stanowią większość w TESS