Planetarny koronograf - czyli jak zrobić zdjęcie mgławicy jowiszowej?

[Behlur_Olderys]

Znalazłem ciekawy artykuł w temacie.

 

https://phys.org/news/2019-01-sodium-reveals-volcanic-jupiter-moon.html

(korespondujący wpis z uczelni na której tego dokonano: https://www.psi.edu/news/iosodium )

 

Jest tam doskonała animacja pokazująca jak 35cm teleskopem zarejestrować chmurę sodu oraz torus zjonizowanej siarki wokół Jowisza generowane przez wulkaniczną aktywność Io. Niestety nie mogę jej tu zamieścić (w sensie: nie potrafię) więc zapodam jedną klatkę:

 

Warte uwagi są: zdjęcie setupu, którym posługują się naukowcy:

 

14" SCT ze sklepowej półki + customowy koronograf.  Jak to jest zrobione, co tam dalej siedzi?

W okolicach wyciągu tuby widzimy koło filtrowe, a na końcu drogi optycznej jest jakaś zwykła kamera CCD.

Dokładniejszy opis znajdziemy tutaj:

 

https://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/aafdb7/pdf

 

Cytat

A Kodak Wratten ND3 gelatin neutral density filter cut ∼1.5 mm wide is placed at the focal plain of the Celestron telescope so that Jupiter is attenuated rather than occulted, allowing for astrometric and photometric calibrations. The diverging light from the f/11 beam then passes through one of the five filters listed in Table 1, which are standard bandpasses for this work. The filters are hard metal oxide coated to maximize durability and minimize central wavelength (CWL) temperature drift (90% peak efficiency. The sodium onband filter was constructed such that both the Na D lines are transmitted with <1% change in efficiency over the entire FOV and nighttime temperature range expected at our hosting site. After the filters, the light passes through a field lens which focuses the telescope pupil onto the pupil of a Nikon Nikkor 60 mm F/2.8 camera lens. Finally, the light is collected by a Starlight Xpress SX694 medium format CCD camera. The effective focal length of IoIO is 1200 mm, the FOV for sodium nebula observations is 0°. 4 or 64 Rj–84 Rj, depending on Jupiter’s geocentric distance and pixels are 0 78 per side

 

Czyli światło najpierw pada na pasek grubości 1.5mm wycięty z filtra ND3 w ognisku głównym, następnie przechodzi przez dość wąskie filtry:
 

Cytat

Filter                   CWL (Å)   FWHM (Å)

R                            6349     1066

[S II] on-band        6731     10

Na on-band           5893    12

[S II] off-band        6640    40

Na off-band           6000    50

Następnie soczewka/okular (? field lens?) ogniskuje obraz ponownie na obiektywie Nikkor 60/2.8 który daje ostateczny obraz w kamerze CCD SX694.

 

Teraz pytanie:

Wydaje się, że wszystkie elementy są dostępne dla amatora. Kto podejmie rękawicę?   @riklaunim znasz ten artykuł?

 

[ryszardo]

Ale to fajne 

[riklaunim]

Godzinę temu, Behlur_Olderys napisał:

Wydaje się, że wszystkie elementy są dostępne dla amatora. Kto podejmie rękawicę?   @riklaunim znasz ten artykuł?

 

Swego czasu zamówiłem nawet planetarny koronograf z beloptik.de ale były problemy z jego optyką i temat niestety upadł. Bez koronografu trzeba albo Jowisza wyrzucić z pola widzenia albo spektroskopowo spektroskopem ze szczeliną - wtedy można iść w osi orbit księżyców i rejestrować w których miejscach co i jak świeci.

 

Jak Jowisz jest w polu widzenia to oprócz tego że jasno to i filtry się rzucają (Omega Optical "hel", Optolong [S II])