Grawitacja

[śpioch]

wolne dywagacje

pokrętne przemyślenia
Cząstki elementarne, protony zasadniczo ulegają oddziaływaniu odpychającemu.
Jednak przy dużym zbliżeniu ulegają przyciąganiu (w spacjalnych warunkach).
Grawitacja działa na masy przyciągająco. Jej wartość maleje w miarę wzrostu odległości
pomiedzy nimi. A może jest tak jak w przypadku ładunków elektrycznych, przy "małych"
dystansach pomiędzy masami grawitacja ma charakter przyciągający, a przy "dużych"
powoduje odpychanie mas. Może udałoby się rozwiązać problem rozszerzania Wszechświata?

[WojtasSP320]

Protony (ładunki jednoimienne) odpychają się zawsze przez oddziaływanie elektrosłabe a na bardzo małych odległościach "sklejają się" dzięki oddziaływaniu silnemu, które jest wielokrotnie silniejsze (to mało powiedziane) ale jego zasięg jest też bardzo mały. Ja to sobie zawsze obrazuję jako magnesy obklejone rzepem. Z daleka magnesy się odpychają ale jak dojdzie do kontaktu to rzepy trzymają mocniej niż diła odpychająca magnesy.

[lkosz]

2 godziny temu, śpioch napisał:

a przy "dużych"
powoduje odpychanie mas. Może udałoby się rozwiązać problem rozszerzania Wszechświata?

kontrprzykład: łączenie się galaktyk, np. Andromeda i Droga Mleczna na kursie kolizyjnym.

[szuu]

podobne pomysły już się pojawiały

https://pl.wikipedia.org/wiki/Zmodyfikowana_dynamika_newtonowska

 

Cytat

 

Zmodyfikowana dynamika newtonowska, zmodyfikowana dynamika Newtona, MOND (od ang. modified Newtonian dynamics) – hipoteza fizyczna, w której zasady dynamiki Newtona zmodyfikowane zostały o nieliniową zależność siły od przyspieszenia. Została ona zaproponowana w celu wyjaśnienia niezgodności rotacji galaktyk spiralnych z oczekiwaniami na gruncie mechaniki newtonowskiej i tłumaczonej powszechnie jako istnienie ciemnej materii w tych galaktykach.

Model MOND dobrze opisuje obserwowany stan rzeczy w stosunkowo niewielkiej skali galaktyk, ale w większości przypadków nie nadaje się do opisania procesów zachodzących na większą skalę – gromad galaktyk i większych. Z tego powodu zmodyfikowana dynamika newtonowska nie uzyskała powszechnej akceptacji i obecnie większość astrofizyków uznaje istnienie ciemnej materii. Z drugiej strony model Wszechświata polegający na założeniu istnienia ciemnej materii i ciemnej energii, według zwolenników MOND nie sprawdza się w skali galaktycznej.

 

 

[dobrychemik]

MOND jest bardzo niefizyczna, ad hoc wymyślony sposób na to by więcej obserwacji na siłę wytłumaczyć jednym równaniem. Zupełnie jakby modyfikować równania Newtona, by dobrze opisywały swobodny spadek piórka w powietrzu: czyżby grawitacja inaczej działała w przypadku małych gęstości na małych planetach? I jazda, robimy nowe, nieliniowe równania!

Dodatkowa słabość MONDa to konieczność istnienia swego rodzaju "zegara wewnętrznego" cząstek elementarnych, nieważne czy to realnych czy wirtualnych. Bo skąd niby grawiton miałby wiedzieć, kiedy ma zacząć zachowywać się nieniutonowsko? Leci sobie, leci i nagle cyk, zaczyna się inaczej zachowywać? Zużywa się? Mija termin przydatności? Ale przecież dla grawitonu czas nie istnieje, poruszając się z prędkością c nie może doświadczać zmian w czasie. Wyczuwam niezgodność MONDa z mechaniką kwantową.