bamus

Niestety w chłodne noce szkło obiektywu wychładza się stosunkowo szybko i para wodna zawarta w powietrzu po prostu się na szkle skrapla. Jednym rozwiązań jest zastosowanie odrośnika (można samemu zbudować z kawałka starej karimaty), ale przy szerokich kadrach nie jest to zawsze praktyczne bo możemy sobie przysłonić część kadru. O wiele lepszym rozwiązaniem jest kupienie lub zbudowanie grzałki. Trochę grosza trzeba wydać, ale efekt jest rewelacyjny-nigdy więcej zaparowanego szkła. Ewentualnie jak fotografujesz blisko źródła energii elektrycznej to co kilka minut możesz użyć zwykłej suszarki do włosów by wysuszyć i ogrzać obiektyw. Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

O kurczę, ekolog chyba zhackował konto szuu Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

Właśnie się zapisałem. Dzięki za podzielenie się informacją. Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

A to przepraszam, nie doczytałem. Chyba będzie ciężko bez pilota, bo to tak jakby podstawa do wszelkich modyfikacji.

Hej Nie wiem czy widziałeś mój wątek o autoguide EQ1, ale chyba o takie coś ci chodzi : http://astropolis.pl/topic/42870-eq1-autoguided-upgrade/ Co prawda ja to już kupiłem gotowy zestaw, ale w pierwszym poście dodałem linka do postu na SGL gdzie kolega opisuje jak to uzyskał używając panelu Arduino. Dla mnie to wszystko jest czarną magią, ale jak umiesz majsterkować, to może warto spróbować?

Witajcie! A więc wygląda na to, że montażyk będzie sprawował się przyzwoicie. Po rozkręceniu go na części pierwsze, wysmarowaniu i usunięciu luzów, problem z dziwnym dryfem w deklinacji został wyeliminowany. Jedyny dryf jaki obserwowałem to błąd ustawienia na biegun. Po jego wyeliminowaniu wykres RA bardzo się wygładził i 300 sekund z ogniskową 85 mm dało mi punktowe gwiazdy. Zdjęcie z miasta nie powala, ale dla udokumentowania wrzucę na forum. Następny krok to wyjazd za miasto i strzelanie pięknych zimowych szerokich kadrów.

Pięknie! Jakie parametry zdjęcia? Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

Marvaz, do Essex masz niedaleko, a od Listopada stopniowo w całe hrabstwo będzie miało wyłączone większosć swiateł od 24 do 5 rano: http://www.essexhighways.org/Transport-and-Roads/Roads-and-Pavements/Street-lighting/Part-night-lighting.aspx Od Lutego, gdy cały obszar będzie miał już wyłączone latarnie może być bardzo ciekawie

Maciek, skąd w Szkocji tyle lodu już na wodzie? Chyba na Grenlandię poleciałeś

Guidowanie jest na x2 i wtedy te skoki są pewnie odpowiednio mniejsze, ale jeżeli większość poprawek jest powiedzmy w kierunku E, to widzę dryf gwiazdy na ekranie PHD w kierunku N. Gdy poprawki są na W, to dryf jest na S (taka jest przynajmniej moja teoria, bo nie liczyłem dokładnie ilosci poprawek i ich korelacji do kierunku dryfu) Na zdjęciu prędkość zmieniała się z +x8 na -x8, więc dlatego taki skok. Myśląc o luzie w osi RA chodzi ma dosłownie o luz na osi, nie pomiędzy ślimakiem i zębatką, bo tutaj jest raczej sztywno wszystko połączone.

Hej! Jestem po pierwszych testach ogródkowych i mam mieszane uczucia. Przebieg błędu w osi RA wydaje się być jak najbardziej pod kontrolą i wysterczającą zupełnie do celów jakie sobie postawiłem z tym montażem: nie jestem pewien do końca dokładności tego wyniku bo nigdzie nie mogłem znaleźć dokładnego Worm Period dla EQ1 (wziąłem 663 sekundy z EQ2) oraz wielkości piksela dla Logitech C270 (przyjąłem 3 mikrometry jak Microsoft HD, ale czy przy rozdzielczości o połowie mniejszej od największej - 640x400, może powinienem może zwiększyć wielkość do 6?) Jednak dla Canona 6d i ogniskowej 105mm 1 piksel pokrywa około 12 arcmin więc spokojnie będę się mieścił w granicach błędu Jednak problem z tym montażem tkwi w innym miejscu i prawdę mówiąc nie wiem co z tym fantem zrobić. Zauważyłem, że istnieje dziwny błąd okresowy w osi deklinacji. Nie jest to błąd ustawienia na biegun bo gwiazda dryfuje nie w jednym a w obu kierunkach, Już w czasie ustawiania na biegun metodą CCD zauważyłem, że coś jest nie tak. Widać to dokładnie na tym zdjęciu: Podczas zmiany kierunku ze wschodu na zachód występuje dziwny skok w kierunku Pn/Pd. Na 99% jest to powodem dryfu w tym kierunku podczas guidowania i zmiany kierunku poprawek. Być może jest to wina luzów w osi RA. Innym powodem może być nieprostopadłosć osi Dec w stosunku do RA, ale tu chyba byłoby widać stały dryf w jednym kierunku. Macie jakieś inne pomysły? W każdym razie 3 minutowe nieporuszone klatki osiągam więc jak na początek wystarcza, jednak docelowo chciałbym mieć minimum 5 minut i będę chyba musiał rozłożyć montaż na części pierwsze.

Nieźle! Ta IC1296 bardzo mi się podoba. Na cropie te poprzeczne pasy trochę jednak kują w oko, ale duża wersja już bardzo przyjemna w odbiorze.

Wszystko okaże się w polu czy warto było wydać te kilka groszy czy nie. Zasilanie to nie probkem bo netbook na baterii po 8 godzin ciągnie, a APT to i tak bym używał do kontroli aparatu. Fakt, że nad wieloma kablami trzeba zapanować i tu IOptron ma dużą przewagę. Nie wiem dokładnie też jakie mój montaż będzie miał PE. Po pierwszych testach dam znać i ocenimy jak wypadnie w porównaniu do IOptrona czy Astrotracka. Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

Witam wszystkich! Chciałem pochwalić się swoim nowym nabytkiem. Czegos takiego jeszcze nie było na AP Kupiłem od kolegi z lokalnego forum ultra mobilny montaż EQ1. Nie jest to jednak zwykły EQ1, jest to montaż , którego pilot został zmodyfikowany by można było go podłączyć pod laptopa i używając PHD prowadzić autoguiding. O ile mi wiadomo istnieją tylko 2 lub 3 inne tego typu montaże na świecie, więc jest to wyjątkowy egzemplarz . Modyfikacja została zrobiona według instrukcji pod tym linkiem: http://stargazerslounge.com/topic/137080-auto-guided-eq1-mount/ Jako że przerzuciłem się zupełnie na szersze kadry, szukałem rozwiązania, które dałoby mi mobilność, było łatwe do szybkiego rozstawienia i nie było diabelnie drogie. Nie biorąc pod uwagę aparatu, cały zestaw kosztował mnie mniej niż 100 funtów. Sam jeszcze nie miałem okazji sprawdzić zestawu w terenie, ale poprzedni użytkownik podobno uzyskiwał 10-cio minutowe ekspozycje na 100mm ogniskowej z punkowymi gwiazdami. Jak mi się uda uzyskać 5-cio minutowe klatki to będę bardziej niż zadowolony. W każdym razie podzielę się z wami logami i wykresami po udanej sesji. Ważne będzie dokładne ustawienie na biegun, jako że autoguide działa tylko w osi RA. Bez lunetki ciężko będzie trafić na początku blisko Gwiazdy Polarnej, więc trzeba będzie odświeżyć metodę dryfu. Na koniec wrzucę jeszcze kilka fotek jak cały zestaw wygląda rozstawiony w domu:

Hej! Samam obsługa GOTO jest bardzo prosta o ile dobrze się montaż skonfiguruje przed rozpoczęciem użytkowania. Najważniejsze rzeczy to: - dobre zasilanie. Jeżeli napięcie w baterii będzie poniżej wymaganego 12V to system może odmawiać współpracy - dobre ustawienie montażu na biegun. Jeżeli masz lunetkę biegunową polecam http://myastroimages.com/Polar_FinderScope_by_Jason_Dale/ , do wizuala takie ustawienie wystarczy - podczas instalacji podaje się dokładną pozycję. O ilę się nie mylę w sysnscanie podaje się najpierw długość geograficzną a następnie szerokość - dokładne musi być tez podana data (tu uwaga na amerykański standard gdzie dni są zamienione z miesiącami) oraz czas z strefą czasową - gdy już wszystko ustawisz synscan spyta się czy chcesz zacząć naprowadzać na 3 jasne gwiazdy (warto uzbroić się w mapkę poglądową nieba by wybrać gwiazdy dobrze widoczne z twojego miejsca obserwacji). - jeżeli po wyborze pierwszej gwiazdy montaż w nią wceluje lub będzie niedaleko, to klawiszami kierunkowymi naprowadzamy na gwiazdę i potwierdzamy - zazwyczaj jednak tak się nie dzieje z powodu złej pozycji zaparkowania początkowego. Wtedy nie używasz klawiszy kierunkowych. Odsprzęglasz hamulce i ręcznie naprowadzasz teleskop na gwiazdę. Następnie potwierdzasz wybór na pilocie i jedziesz do następnej gwiazdy. 9 na 10 przypadków druga gwiazda powinna być widoczna w okularze (acha, pamiętaj by całą tą procedurę przeprowadzać z okularem o najmniejszym powiększeniu/ największej ognisowej). Jeżeli nie będzie, to oznacza to jeden z poprzednio opisanych etapów został źle przeprowadzony i warto zacząć od początku, bo bez dokładnego ustawienia wszystkich elementów synscan nie będzie z nami współpracował. To tylko kilka najważniejszych elementów całej układanki. Jest jeszcze kilka innych (jak np dobre wyważenie całego układu), ale nawet z angielską instrukcją powinniście na to wpaść. Warto też w domu na sucho złożyć cały zestaw i nauczyć się ustawiania i klwiszologi na pilocie. Na pewno będzie to łatwiejsze niż nierówna walka w ciemnościach i zimnie. Jakby co to pytaj dalej.

Też widziałem ten program. Bardzo ciekawy. Rewelacyjnie wyglądała ta komora mgłowa, w której co kilka sekund można było zaobserwować jak promieniowanie kosmiczne kondensuje smużkę pary wodnej. Nigdy wcześniej czegoś takiego nie widziałem. Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalk

Pewnie, że nowicjusz sobie poradzi jeśli tylko będzie chciał, to nie jest przecież fizyka jądrowa Jak juz Paweł napisał wcześniej koliminacja będzie wymagała praktyki i dokupienia dodatkowego urządzenia, ale na początku nawet z najprostszym koliminatorem powinno dać się uzyskać dobre kształt y gwiazd. Bez guide nie osiągniesz czasów dłuższych niż 60 sekund, więc raczej tu nie powinno się iść na kompromisy. Z tą kamerką DSow nie da się fotografować, a planet z teleskopami 2 i 3 nie będzie sensu robić. Kup wersje mono i na pewno bedziesz bardziej zadowolony. Acha, ten achromat, który masz nada sie spokojnie na guidescope i obejdzie się spokojnie bez guide ringów. Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalk

Witam A więc tak: Teleskop nr 1 - do planet i Księżyca idealny jak na start. Do DS już gorzej. Co prawda z reduktorem ogniskowej już nie byłoby aż tak tragicznie, ale jak dla początkującego to byłaby droga przez męki - za duży ciężar i na wietrze strasznie szarpałoby teleskopem. Teleskop nr 2 - jak dla mnie to faworyt. Idealny wybór dla tego montażu, ogniskowa optymalna dla większości DSów. Tysiące zadowolonych astrofotografów nie może się mylić Jest też najbardziej poręczny z posród trzech opcji podanych przez Ciebie. Niestety Księżyc i planety nie pokaże dużo szczegółów. Teleskop nr3 - co prawda większa srednica lustra i ogniskowa korzystniejsza, ale kolimnacja może sprawiać problemy początkującemu. Z łapamiem ostrosci nir powinno być problemu. Kamerka dobra do guidingu i zdjęć planetarnych, ale wersja mono jest sprawniejsza. Chyba musisz się zdecydować co chcesz fotografować, bo teleskopu do wszystkiego tu Ci nie doradzimy.

WOW!!!! Muszę to zobaczyć! Dzięki za pokazanie!

o matko! pięknie i to z niemodyfikowanego canona!

Paweł, chyba pomieszały ci się opisy zdjęć 42 i 43 w samej ankiecie.

głosować to oczywiście możesz na kogo chcesz, ale jak zaczniemy robić wyjątki dla jednego użytkownika, który nie załapał się na wymaganą ilość plusów, to dlaczego nie dla innych? Jakieś reguły muszą być. Inaczej to tylko od razu możemy rozdać nagrody dla wesselsa, Szymka i Adama

a jakie inne kryterium zastosujesz by nie być posądzonym o faworyzowanie kogoś?