rambro

1. Filtr Baader CCD OIII 8,5nm, 2" prawie nie używany - stan bardzo dobry, kompletny. Cena 400zł 2. Filtr Baader CCD h-alpha 35nm 2", w dobrym stanie bez uszkodzeń. Cena 290 zł 3. Filtr Baader CCD OIII 10nm, 2" w dobrym stanie bez uszkodzeń. Cena 290 zł, Nieaktualne Do wszystkich pozycji należy doliczyć ok. 10 zł przesyłka pp. Rabaty przy zakupach więcej niż jednej pozycji lub zakupie sprzętu z pozostałych moich ogłoszeń: Koło filtrowe 2" http://astropolis.pl/topic/44932-sprzedam-kolo-filtrowe-manualne-orion-4-x-2/ OAG http://astropolis.pl/topic/44995-sprzedam-brightstar-oag-advanced-off-axis-guider/

Jest jeszcze program myNewton http://www.otterstedt.de/wiki/index.php/Benutzer:Heiner/myTelescope/de/Einf%C3%BChrung

Witam, Sprzedam BrightStar OAG Advanced Off-Axis Guider. Opis tutaj: http://deltasky.pl/?p=276 http://www.nauka.rk.edu.pl/w/p/celestron-radial-guider-i-brightstar-advanced-axis-guider/ Cena 320zł z przesyłką pp w cenie. Kupiony w Delcie. W komplecie wszystko co daje producent. Mało używany. Stan bardzo dobry

Zdjęcia: Przesyłka w cenie.

Dodam M101 i nazwa będzie się zgadzac Tylko 4 x 10 min:

Sprzedam koło takie jak to: http://deltaoptical.pl/produkt.php?id=3407 Stan bardzo dobry, w komplecie nosek 2" oraz pierścień kontrujący T2. Brak oryginalnego pudełka. Od strony kamery złącze T2 od strony teleskopu M48 lub wkręcany nosek 2". Cena 450 zł.

Nie wnikając w matematyczne wzory, nie wierzę w celowość takiego powielania klatek, ale skoro jest "klikacz" można sprawdzić rezultat. Interesująca jest technika przezwyciężania problemu seeingu polegająca na ograniczeniu ilości klatek do najlepszych tzw "lucky imagining". http://en.wikipedia.org/wiki/Lucky_imaging W skrócie polega to na wybraniu do stacka tylko 1% - 10% najlepszych klatek. Single exposure with very high image quality, selected for Lucky Imaging. The image shows the sum of all 50,000 images, which is almost the same as the 21 minutes (50,000/40 seconds) long exposure seeing limited image. It looks like a typical star image, slightly elongated. The full width at half maximum (FWHM) of the seeing disk is around 0.9 arcsec. The image shows the sum of all 50,000 single images but here with the center of gravity (centroid) of each image shifted to the same reference position. This is the tip-tilt corrected, or image stabilized, long exposure image. It already shows more details - two objects - than the seeing limited image. The image shows the 25,000 (50% selection) best images added together with the brightest pixel in each image moved to the same reference position. In this image, we can almost see three objects. The image shows the 5,000 (10% selection) best images added together with the brightest pixel in each image moved to the same reference position. The surrounding seeing halo is further reduced, an airy ring around the brightest object becomes clearly visible. The image shows the 500 (1% selection) best images added together with the brightest pixel in each image moved to the same reference position. The seeing halo is further reduced. The signal-to-noise ratio of the brightest object is the highest in this image.

Zdjęcie obrabiałem na małym laptopie. Jak zobaczyłem zdjęcie już po publikacji na lepszym monitorze to się przestraszyłem szumu . Obniżyłem poziomami tło i podmieniłem fotkę na połowę mniejszą ale też z mniejszym szumem. Wrzucam ponownie pełną rozdzielczość: Filtr to Orion SkyGlow Imagining. Ma charakterystykę podobną do IDAS LPS P2 i jest dużo tańszy. Wykres ze spektrometru mojej sztuki jest na końcu tego wątku: http://www.astromaniak.pl/viewtopic.php?f=4&t=21823

Mgławica Sowa z soboty 5.04, Czas 12 x 300s (łącznie godzina), MN 190, Atik HR, obiekt w zenicie, obecny księżyc. Mgławica planetarna Sowa jest zlokalizowana w odległości około 2030 lat świetlnych w konstelacji Wielkiej Niedźwiedzicy. Obiekt jest znany z katalogu Messiera jako M97 oraz jako NGC 3587. Wiek mgławicy szacuje się na 8000 lat. Masa mgławicy wynosi około 0,13 masy Słońca, a wymiary kątowe 3,4 x 3,3 arcmin.

Przeczytaj ten pdf: https://github.com/sirJolo/ascom-jolo-focuser/blob/master/Downloads/ASCOM%20Jolo%20Focuser%201.5%20PL.pdf?raw=true Co do aktualnych cen to musisz pokopać w ostatnich postach . Używam focusera z pierwszej edycji.

Witam, Kupię krótki dovetail Losmandy. Może być nawet obcięty kawałek od ok.10cm. Oferty proszę na prv. Pozdrawiam Robert

Pomyłka, chyba za krótko dziś spałem . Nazwy wątku już nie zmienię. Jak admin może poprawić, to proszę o zmiane na Wir.

M51 z wczoraj. 19 x 3min (były 22, ale 3 klatki jeszcze gorzej pojechane). Obróbka DDP, Rank Filter, half size.

Powiększenia - podałem ogniskowe można policzyć, konstrukcja - napisałem, że to LightBridge 10" więc w Google można sprawdzić - truss f5, napisałem że teleskop wychłodzony. Optyka w tym Newtonie w dobrych warunkach daje bardzo dobre obrazy (takie oceny zawsze są subiektywnie bo każdy ma inną skalę porównawczą). Teleskop jest dobrze skolimowany. Jeżeli są wątpliwości zawsze można dopytać. Nie na temat mitów, ale może komuś się przyda. Nie widziałem tej informacji na forum. Do rozdzielania układów podwójnych stosuję się maskę heksagonalną. http://sanantonioskywatch.com/2012/01/19/viewing-the-pup-2/?doing_wp_cron=1395179774.9465830326080322265625 Można obecnie próbować zapolować na Syriusza B. Na tym kończę wypowiedzi w tym temacie, bo mam dość takiej wymiany doświadczeń, ironii i uwag personalnych. Pozdrawiam i życzę tylko doskonałego seeingu

Zacytuje Al Naglera (konstruktora okularów): "THE ATMOSPHERE When a deep blue, breezy afternoon turns to a dark and clear night, with stars twinkling brilliantly, we have a night of high transparency. The dark sky and high contrast afford ideal conditions for viewing galaxies, nebulae, and faint stars. Unfortunately the other side of the coin - air turbulence - is often present. On such nights the seeing is often poor. A small telescope shows twinkling stars jumping about playfully, but large apertures average out the motions, giving us steady blobs" "Resolution-how much do you need? Most large reflectors exhibit better resolution when used with an off-axis aperture mask. This is because you can wait with frustration for those magic, fleeting moments when the atmospheric seeing allows high-resolution glimpses with a large aperture, or you can reduce the aperture and trade off some resolution for much more time when the view is satisfying. Once again, a small aperture gives a sharp image that jumps around in bad seeing, while a large aperture often averages the image into a fuzzy blob." (http://www.televue.c...02#.Uybz9IUbJQ4)

Odnośnie prób Newton kontra refraktor TAŁ 100RS ma ogniskową 1000mm a Lightbridge 10" 1270, okulary to Nagler 7mm i Nagler 13mm. Różnica w powiększeniach 27%. Niezależnie z którym okularem TAŁ lepiej rozdzielał gwiazdy. Drugi test Nagler 7mm, ES 11mm i ogniskowa MN 1000mm (z maską i bez te same okulary). Wersja ze słabym lustrem na brzegach jest mało prawdopodobna bo: nie widać tego na star- teście, baffle przysłaniają brzeg lustra, robiłem jeszcze eksperyment z maską zmniejszającą średnice z 190 do 170mm i poprawy nie było, a wręcz pogorszenie bo obstrukcja procentowo wzrosła, apertura nadal była duża. Odnośnie 3 - Brak obstrukcji na pewno ma duże znaczenie. Jednak zmiana kontrastu po redukcji apertury jest na minus.Wykres mtf dla 190 mm z obstrukcją 30% pokaże wyższy kontrast niż dla 65mm bez obstrukcji. Zobacz 3 wykres na tej stronie http://www.brayebrookobservatory.org/BrayObsWebSite/HOMEPAGE/forum/c-o%27s.html Na "szczęście" seeing częściej jest słaby lub przeciętny niż wybitny więc okazja zrobić wiarygodny test na pewno będzie .

Sprzedana.

Podczas ostatniego tygodnia obserwowałem niebo u kolegi poprzez Newtona 10" i refraktor TAŁ 100 RS. Skierowaliśmy teleskopy jednocześnie min. na Kastora. Refraktor pięknie rozdzielił gwiazdy z widoczną przerwą. Gwiazdy w Newtonie były rozdzielone, ale bez widocznej przerwy a obraz "gotował" się wokół nich. Na Jowiszu nie widziałem aż tak dużej przewagi refraktora, ale obraz wydawał się ładniejszy, bardziej kontrastowy. Newton był wychłodzony przez około 4h. Do tej pory na podstawie lektury z sieci twierdziłem, że większa podatność dużej aparatury na seeing to raczej mit. Zachęcony tymi widokami wydrukowałem maskę na swojego Mak-Newtona, która zmniejszała aperturę z 190mm do 65mm, ale bez obstrukcji. Po założeniu maski obraz wygląda jak z refraktora. Gwiazdy pięknie rozdzielone z czarną przerwą. Po zdjęciu maski obraz wyglądał bardzo podobnie do tego z dużego Newtona tzn dwie połączone gwiazdy z gotującą się obwódką. Polecam wykonać eksperyment samemu przy gorszym seeingu. Jowisz w tak zmniejszonej aperturze zarówno mi jak koledze wydawał się ostrzejszy niż pierwotnie. Znalazłem jeszcze artykuł autorstwa Naglera z Sky & Telescope (http://www.televue.com/engine/TV3b_page.asp?id=102#.Uybz9IUbJQ4) "...Resolution-how much do you need? Most large reflectors exhibit better resolution when used with an off-axis aperture mask. This is because you can wait with frustration for those magic, fleeting moments when the atmospheric seeing allows high-resolution glimpses with a large aperture, or you can reduce the aperture and trade off some resolution for much more time when the view is satisfying. Once again, a small aperture gives a sharp image that jumps around in bad seeing, while a large aperture often averages the image into a fuzzy blob."

Problem w takim razie się powtarza, tylko teraz inny detektor. Ogniskowa MN wynosi 1000mm a pixel ma 4,3 um, skala wychodzi 0,89 arcsec. DSS pokazuje na klatkach FWHM od 3,5 do 4 pixeli, w arcsec FWHM wyjdzie 3,56 arcsec. Ostrość ustawiałem tym razem na "live view" Seeing był słaby, a księżyc prawie w pełni. Canon 60D ma 18 megapixeli to trochę dużo, dlatego debayeryzację zrobiłem opcją super pixel tzn składa jeden kolorowy pixel z 4 źródłowych (wynikowy obraz jest 4 razy mniejszy). Może to wrażenie wynika z oglądania w skali 1:1, bo gwiazdy mają spory oversampling. Jeżeli zdjęcie oglądam zeskalowane do rozdzielczości monitora to ja nieostrości nie widzę. Wrzucam stack: https://drive.google.com/file/d/0B4xtfwZ28MPmcFZ6TElvVDNNY3c/edit?usp=sharing i jedną klatkę źródłową: https://drive.google.com/file/d/0B4xtfwZ28MPma0pySk1tX0NabDQ/edit?usp=sharing Będę wdzięczny za wskazówki w znalezieniu odpowiedzi, czy jest błąd w technice robienia zdjęć, składaniu czy w obróbce. Wizualnie z ostrością nie ma żadnych problemów księżyc pokazuje super detale, gwiazdy punktowe w całym polu szerokich okularów.

Chichotki 38 x 15s (9,5 min,) + darki. Canon 60D, MN 190, bez guidingu. Zrobione wczoraj na koniec obserwacji wizualnych. Głównie w celu testu kolimacji, więc kadr dość przypadkowy. W tym zdjęciu największym problemem jest dla mnie zbalansowanie koloru.

Zrobiłem eksperyment i nakleiłem centryczną obstrukcję zasłaniającą LW. Obraz rozogniskowanej gwiazdy posiada wtedy centryczny cień od obstrukcji. Normalnie cień od LW jest u mnie lekko przesunięty pewnie na skutek offsetu. Sprawdziłem też obrazy wygenerowane w programie Aberrator przy niecentrycznej obstrukcji: Star test bez offsetu: Star test z offsetem 4mm: Star test z dużym offsetem 10mm: Efekt widoczny jest przy dużym rozogniskowaniu. Im bliżej ogniska, tym przesunięcie wynikające z offsetu będzie mniej widoczne. Niedawno znalazłem też artykuł o kolimacji MN Intesa: http://www.cloudynights.com/item.php?item_id=396 Jest tam wspomniane, aby używać centralnej maski na obstrukcję, aby nie widzieć wpływu offsetu na obraz rozogniskowanej gwiazdy. Jeżeli się mylę to proszę o sprostowanie. We większości poradników o kolimacji jest napisane że wszystko ma być centrycznie. Chyba warto stosować centryczną maskę na obstrukcji aby nie mieć wątpliwości w czasie kolimacji na gwieździe z czego wynika niecentryczność cienia od obstrukcji.

Dziękuje za próby obróbki oraz uwagi o ostrości. Dało mi to do myślenia, skąd ta nieostrość. Obejrzałem wszystkie klatki źródłowe i ostrość na nich jest podobna. Ostrość ustawiłem idealnie patrząc na wartość FWHM, na korektorze miałem grzałkę a mgły czy chmur podczas krótkiego okna pogodowego nie było. Przychodzi mi tylko do głowy zaparowanie filtru w kole lub mniej prawdopodobne zaparowanie LW (MN ma zamkniętą tubę, pobieżnie też spojrzałem na LW przy składaniu sprzętu). Szybka od kamerki raczej też nie zaparuje, bo grzeje ją peltier chłodzący matrycę. Czy stosujecie grzałkę na koło filtrowe i jak to jest u was rozwiązane ?. Obecnie guiding robię przez szukać, ale chyba to nie ma znaczenia.

Publikuję w galerii dla początkujących więc poziom chyba odpowiedni do miejsca. Odpowiem wprost specjalnie mnie nie zachwyca, ale sama galaktyka mi się podoba, dlatego ten obiekt. Planowałem palić 2h ale chmury skróciły do 30min. Na początku był problem z guidingiem dlatego zdecydowałem się na bin2. Photoshopa nie specjalnie lubię i lepiej tego nie potrafię obrobić. Dalsze wyciąganie galaktyki powodowało konieczność odszumiania. Wersja, którą z tego powodu odrzuciłem, bo wydaje mi się zbyt rozmyta: Stack jest tutaj, więc każdy może poprawić : https://drive.google.com/file/d/0B4xtfwZ28MPma0hITUhfZ3M4SkE/edit?usp=sharing

NGC 2403 (Caldwell 7) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SBc), znajdująca się w odległości ok. 8 milionów lat świetlnych, leży w gwiazdozbiorze Żyrafy. Została odkryta 1 listopada 1788 roku przez Williama Herschela. Galaktyka ta należy do Grupy galaktyk M81. Do tej pory w NGC 2403 zaobserwowano 3 supernowe - SN 1954J, SN 2002kg i SN 2004dj. Odkryto w niej pierwszą cefeidę spoza Grupy Lokalnej. Zdjęcie z 27.02. Okno pogodowe było krótkie więc łączny czas ekspozycji tylko 10 x 3 min. Miejsce to okolice zalewu Zegrzyńskiego pod Warszawą, Atik 16 HR bin2, MN 190. Poprzednio obserwowałem ją wizualnie przy okazji supernowej w M82.

Wczoraj obserwowałem ją wizualnie. Dobrze widoczna na tle M82 w 7,5". Uwieczniłem na zdjęciu 3 x 5 min. Canon 60D i MN 190.