WielkiAtraktor

Prawdopodobnie dwa czynniki: a) mogą używać bardziej skomplikowanej formy L-R (zmienny PSF, regularyzacja/odszumianie) niż wersja podstawowa jak u mnie, b) w wersji 0.6.0 przerzuciłem wszystkie obliczenia na GPU, co daje przyspieszenie co najmniej 5-10x (lub więcej).

Noc 25-26.09, siedziałem do rana, seeing niestety zbyt słaby na tę aperturę i nie poprawił się... ale jakieś tam rozmazańce wyszły: j_osc_1.mp4 j_osc_2.mp4 Filtr czerwony >610 nm: j_r.mp4 Przy tych warunkach niestety nie dało się stwierdzić rotacji WCP (jedynie jej dryf względem pasa powyżej), mimo że jakieś szczegóły w jądrze niekiedy widać: proj_f.mp4 Newton ATM 300 mm, Blackfly S (IMX 273) i ASI 462MC, obróbka w AS!3 i ImPPG, 1-minutowe odstępy animacji.

Planuję nowy (wideo)tutorial, a na razie mogę poradzić to: - dekonwolucji L-R najlepiej używać tylko do Słońca w Hɑ z mniejszych apertur (⩽ 100 mm) i planet z małych/średnich (⩽ 200 mm); w innych wypadkach wyłączyć, i aplikować tylko unsharp masks - dostrajanie parametrów suwakami najlepiej robić przy zaznaczonym niewielkim obszarze obrazu (ma znaczenie głównie dla bardziej czasochłonnej dekonwolucji L-R; wówczas wyniki widać prawie w czasie rzeczywistym) i tymczasowo podbitym kontrastem (np. przyciskiem "rozc" w oknie krzywej tonalne) Jeśli chcesz, chętnie zerknę na jakieś podesłane na PW surowe stacki i zaproponuję adekwatne ustawienia obróbki.

Na Jowisza zbieram 7700 klatek przez 55 s (stackuję 5-10%; bez derotacji), migawka 7 ms + gain dociągający do 60-75% histogramu; dość nowe sensory IMX273 (seria Pregius) i IMX462 (Starvis).

Światłosiła efektywna musi być dobrana do rozmiaru pikseli. Jedną z orientacyjnych regułek jest „wartość przysłony ≈ 5 × rozmiar piksela” (mała różnica w jedną lub drugą nie zaszkodzi). Do Newtona f/5 i ASI 120 MC (piksele 3,75 µm) radziłbym raczej Barlowa 3x (zawsze można kamerkę trochę oddalić i zwiększyć skalę), żeby być bliżej f/15-18 niż f/25.

Tak, oczywiście, że się nadrabia (z SCT też, wiele popularnych kamerek próbkuje optymalnie przy światłosile słabszej niż f/10). Nie kojarzę, żeby ktoś skarżył się na Barlowa psującego mu detal w astrofoto US (ew. do Słońca w CaK/Wenus w UV można się nad tym pochylić; a to PowerMate, a to soczewki z topionej krzemionki...). Akurat do mojego Maka (f/15) nie potrzebuję (piksele w kamerkach mam 2,9 i 3,45 µm) , ale do Newtonów (250 i 300 mm f/4,8, kiedyś 150 mm f/8) używam najtańszych Barlowów 2x (SW) i 3x (Meade), działają bardzo dobrze (galeria).

Addendum do tego postu — ilustracja kroków obróbki: Parametr σ określa skalę, a amount — siłę efektu (wartości >1 wyostrzają, <1 rozmywają). Zaaplikowanie drugiej unsharp mask z małą sigmą ma na celu odszumienie obrazu bez naruszania detali.

Domyślam się, że latarką w otwór.

Ja robiłem kamerką zdjęcie dalekiego obiektu naziemnego z różnymi odległościami od Barlowa i potem zmierzyłem (wielkość w pikselach) w programie graficznym. Tak samo można w nocy (plate solve zbędne, o ile na każdym zdjęciu widać tę samą parę gwiazd).

Tak, poproszę o edycję. Jeśli będzie można na przyszłość prosić adminów o ręczną zmianę, też dobrze

Czy można by to włączyć (tj. dodać loop="true" do elementu video w poście)? Domyślam się, że większość wrzucających animacje (Słońce, planety itd.) domyślnie preferuje odtwarzanie w pętli.

Za zgodą Roberta dorzucam wersję obrobioną w ImPPG i (prawie) bezstratnie skompresowaną: jow.mp4

Zachęcony niedawnym doniesieniem o uderzeniu czegoś w Jowisza (filmik widoczny po rozwinięciu postu twitterowego), postanowiłem sprawdzić wszystkie swoje niedawne surówki. Kojarzę, że któryś z popularnych programów ma taką funkcję, ale napisałem własny (nic skomplikowanego, przelatuje wszystkie klatki w pliku SER i zgłasza kandydatów, jeśli wykryje ⩾ 5 białych pikseli). Impaktu nie było, ale na jednej klatce przez sensor przeleciał chyba foton albo korpuskuła jonizująca:

Możesz zamieścić tu animację kolorową (praktycznie) bezstratną. Stwórz wideo MP4 używające kodeka H264, wybierz b. wysoki bitrate (plik i tak wyjdzie niewielki) i dołącz do postu. Można to zrobić np. darmowym narzędziem FFMPEG.

Świetna! Jeśli dobrze czytam mapę Ganimedesa, to ciemny obszar zarejestrowany przeze mnie podczas tranzytu przed Jowiszem to Galileo Regio (w większości na północnej półkuli), a ten tutaj, widoczny przy tranzycie za Jowiszem (oddalony o ~180° w długości geogr. i nieco poniżej równika), to Nicholson Regio.

Pierwszy Jowisz z mojego Newtona ATM 300 mm. Początek sesji bardzo dobry, zdążyłem nakręcić z filtrem czerwonym >610 nm (33 minuty, odstępy 1 min.): ale im bliżej było do górowania, tym gorzej, więc z innymi filtrami i OSC nic sensownego nie wyszło. Zaczynam podejrzewać, że jakiś bliski budynek w tamtym kierunku jest winny (rozgrzany dach, spaliny z komina albo co), podobnie miałem podczas sesji z 10" rok temu. Tym bardziej, że po wycelowaniu na koniec sesji w Księżyc (kilkadziesiąt stopni w lewo) seeing był bez zarzutu, jak widać w tym poście. Kamera Blackfly S (IMX 273), f/14,5, obróbka w AS!3 i ImPPG.

Świt 09.09, Newton ATM 300/1500 mm. W przeciwieństwie do fotek sprzed kilku lat, tym razem był przyzwoicie skolimowany. Kamera Blackfly S (IMX 273), filtr czerwony >610 nm, f/14,5, obróbka w AS!3 i ImPPG. Ilustracja seeingu (zwolnione ze 140 do 24 kl/s):

Dzięki! Użyłem Barlowa Meade 3x. Ze średnicy obrazu planety wychodzi dokładnie 3645 mm (f/14,5). Sądzę, że optyka jest raczej „normalna” 🙂 A bardziej przyczyniły się: - b. dobry seeing - dokładna kolimacja (od zeszłego roku dostrajam dokładnie na gwieździe, kamerą z filtrem IR-pass) - dużo klatek (ok. 7600 w ciągu 55 s, zestackowane 5-10%)

Udana sesja 7.09 nad ranem (acz wątpliwe początki — silnie wiało i seeing był paskudny, dopiero po 2 się polepszył). Wszystko nakręcone teleskopem SW 250PDS, materiał mono kamerą Blackfly S (IMX 273), kolorowy — ASI 462MC, obróbka w AS!3 i ImPPG, 1-minutowe odstępy animacji. Opcja zapętlenie wideo pod prawym przyciskiem myszy. Żeby nie wyświetlało się za wielkie, można zwęzić okno przeglądarki. Na początek filtr czerwony >610 nm (44 min.): j_r.mp4 Zielony planetarny (9 min.): j_g.mp4 Z kamery kolorowej (22 min.; zaimplementowałem testowo w ImPPG automatyczny balans bieli metodą „gray world”, dobrze wygląda?): j_osc.mp4 I wreszcie animacja główna — kamera mono z filtrem L (z ADC ustawionym wcześniej dokładnie z kamerą OSC), 90 min., dodatkowo Ganimedes i Io: j_l.mp4 Liczyłem na złapanie rotacji w WCP jak kol. Ethan tutaj (z C11), ale nie dopatrzyłem się, nawet po agresywniejszej obróbce (odwz. walcowe równoodległościowe): j_l_eqr.mp4 Pomyślę nad 3 czynnikami, które przyszły mi do głowy: - potrzebny jeszcze nieco lepszy seeing - dopieścić kolimację - potrzebne są duże, nieregularne szczegóły w WCP (jak ten poszarpany zewn. pierścień u Ethana) Różne filtry na koniec sesji (kolejno: czerwony >610 nm, pomarańczowy >570 nm, planetarny zielony, planetarny ciemnoniebieski):

Z ostatniej nocy. Teleskop SW 250PDS + Barlow Meade 3x, kamera Blackfly S (IMX 273), filtr Baader pomarańczowy >570 nm, obróbka w AS!3 i ImPPG. Ilustracja seeingu (zwolnione ze 140 do 24 kl/s):