Skocz do zawartości

gawain74

Społeczność Astropolis
  • Postów

    624
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    3

Treść opublikowana przez gawain74

  1. Jeden z moich ulubionych momentów filmu gdy w tle rozbrzmiewa Starman - Davida Bowiego. Bardzo fajna praca, widać i czuć pasję...:)
  2. Pierwszy raz poznałem tą mgławicę przed dwoma laty gdy Łukasz zaprezentował swoje niesamowite zdjęcie tego obiektu. A teraz to jest miazga i naprawdę zastanawiam się jakby wypadło porównanie HAMAL vs HST, gdyby nasz kolega ze Szczecina umieścił swego Newtona 320/1500 na orbicie wraz z montażem jarzmowym uzbrojonym w żyroskopy....dobra poniosło mnie z tym montażem. Super, uwielbiam takie nowatorskie prace.
  3. Dawno, dawno temu w odległej galaktyce... A tak serio, fajnie się czyta takie historie, nasze początki fascynacji kosmosem. Co do zdjęcia, początkowo nie wiedziałem na co patrzeć, ale skoro autor podał też link do zdjęcia mgławicy z DSS to nie bez powodu. Kliknąłem i szok Tego typu obserwacje za pomocą za pomocą kamery (przy okazji zbieranie klatek pod foto), a nie okularu mają swój urok. Dla mnie niezapomniany był widok Trytona migocący tuż opok Neptuna, księżyc był widoczny tylko momentami, ale wyraźnie. W okularze z ED80 nie miałbym szans go dostrzec, ale z ASI 224 i owszem
  4. W tym sezonie Mars w Ed-ku wciąż niewielki choć opozycja już blisko Szkoda bo mimo niewielkich rozmiarów widać różnicę w przejrzystości w porównaniu z rokiem 2018 gdy szalała burza pyłowa. Ale uchwycenie Phobosa i Deimosa rekompensuje mi sezon na Czerwoną Planetę Wcześniej kilka razy próbowałem, bez powodzenia. Dopiero wskazówki @Lukasz83 były przełomowe - dzięki wielkie Pomogło tez dogodne położenie Phobosa. Dwa zdjęcia: naświetlane na Marsa i drugie na księżyce złożone jeden kadr. Oraz symulacja z Stellarium. 13.09.2020 godz 23:45 ED80 / Barlow Hyperion / ASI 224
  5. Bardzo fajnie wyszło, np: krater Hofmann jest jeszcze lepiej widoczny, a położny jest nieco dalej niż Maunder, czyli okolice 92 stopni długości zachodniej. Nawet za Hofmannem jest niewielki pik, pewnie fragment któregoś z wałów Mare Orientale. Przyjemnie się wędruje po fotografiach, wspomagając się jednocześnie Księżycowymi mapami.
  6. Szczyty Montes Rook wyglądają niesamowicie, szczególnie te przy krawędzi tarczy, niczym odległe wulkany stożkowe. Wielokrotnie podziwiałem okolice Mare Orientale, ale Jezioro Lata jakoś mi umykało. Fantastycznie widać, że częściowo jest on przykryty, zakopany. Mam pytanie. Czy pod numerem cztery widoczny jest też wał krateru Maunder ? Wydaje mi się, że tak, ale pewien nie jestem Dzisiaj rano też tam byłem, przed 5-tą. Prognoza się nie sprawdziła Zdjęcia się stackują Pozdrawiam
  7. Żałuję, że nie wybrałem się nad Mare Orientale w sobotę o czwartej nad ranem. Jechałem do pracy o 5-tej, Księżyc pięknie świecił, powietrze czyste i przejrzyste. U mnie prognozy na nocne weekendy nieciekawe, nawet Jowisz świeci niemrawo, całe niebo niby pogodne. Dzisiaj nie ma szans, moooże w poniedziałek nad ranem. W kolejnych mam nocne zmiany :/ Ogólnie słabo to u mnie wygląda. @Loxley pięknie, dziękuję i czekamy na kolejne kadry
  8. I też pięknie widoczne wzniesienia North Complex ! Czyli i zmniejszą tubą też można zarejestrować. Księżycowe zakamarki z większej apertury sprawiają, że można niemal dotknąć Księżyca - super. Ale kadry @Loxley "tylko" z 6 cali są wyjątkowe, rozpoznawalne nawet gdyby nie były podpisane. Nie wiem jak to ująć, ale wydaje mi się, że są wyjątkowo plastyczne, soczyste
  9. O ile zdjęcia w tym wątku wyglądają jak z niskiej orbity księżycowej, to przy Twojej Rima Hadley można odnieść wrażenie, że podchodzimy do lądowania Bardzo wyraźnie widoczna struktura - wzgórza North Complex, 3 km na południowy wschód od tego miejsca lądował Apollo 15.
  10. Moja pierwsza myśl gdy zobaczyłem Twoją animację była właśnie taka - czy to Olympus Mons Dopiero później doczytałem resztę. Pięknie migoce ten wulkan w zależności od warunków. Kurcze marzy mi się zarejestrować wulkan na innej planecie. Z ED80 wątpię aby to było możliwe, ale że nie prędko będę miał większą maszynę, to będę próbował tym co mam.
  11. @radio-teleskop.pl szukałem na Twoim zdjęciu Ceres, ale niestety zginęła w łunie nad Toruniem. Zdjęcie jest wyjątkowe, pierwszy raz zobaczyłem Układ Słoneczny w tak pełnej formie i pomyślałem, że może jeszcze asteroida ? Inspirująca fotografia i dająca mi dodatkowego kopniaka aby przejechać pół Polski "tylko" po to zobaczyć i popełnić kilka fotografii RT 4 z kosmosem w tle
  12. Widząc miniaturkę i po tytule, spodziewałem się planet najjaśniejszych i może Urana, a tu proszę niemal komplet Brak Merkurego jest rekompensowany przez kometę, i wisienka na torcie - radioteleskop z planety Ziemia Super !
  13. Mnie z pewnością zachęciło, chociaż na tak dogodne warunki czekam od kilku lat. Dziękuję za info. Ostatnio tak korzystna libracja miała miejsce w 2015 roku, wtedy od kilku tygodni miałem ED80 i wybrałem się nad Mare Orientale - wizualnie. Pierwsze zdjęcia nowym teleskopem wykonałem kilka miesięcy później. Teraz po 5 latach wrócę nad moje ulubione morze, ale już fotograficznie
  14. Cień Kallisto na tle Jowisza. Animacja złożona z 25 avików po 60 sek. każdy. Odstępy między filmikami 30 sek. Oraz najlepsza klatka, pierwsza zresztą, bo warunki z każdym kolejnym avikiem siadały. Od lewej Ganimedes, Kallisto, Io 11.08.2020 ED80 /Barlow Hyperion / ASI224
  15. Sam nie wiem co piękniejsze, obłoki które wyglądają niczym morskie fale czy kometa Super
  16. Jak dla mnie dziwna kolorystyka to nie jest główny problem. Stack wygląda bardzo słabo, nawet w postaci surowej powinien wyglądać lepiej, więcej szczegółów. Wyostrzałem w Registax i to co rzuciło mi się w oczy, to bardzo szybko pojawiający się szum, a obrazek wciąż był mętny jak surowy stack prawie Na jakim gainie i czasach naświetlania nagrywałeś ? Albo jakiś błąd przy stackowaniu, albo coś z ostrością nie tak, chociaż jak piszesz z maską ustawiałeś. Z drugiej jednak strony użycie maski przy Jowiszu to może nie najlepszy pomysł. Ja minionej nocy, też eksperymentalnie tak ustawiałem i było ok, ale wzorowałem się na księżycach Jowisza, bo z samej planety promienie zlewały się ze sobą.
  17. Saturn i Tytan 9.08.2020 ED80 / Barlow Hyperion (ogniskowa 2150 mm) / ASI 224
  18. Władca Pierścieni i Drużyna Pierścienia Od lewej: Tytan, Dione, Tethys, Rhea oraz Enceladus. ED80 / Barlow Hyperion / ASI 224 1500 klatek z 3100 17.07.2020
  19. Stawiam właśnie na to, skoro na surowym avi nie widać przerwy Cassiniego. Źle ustawiona ostrość, może parametry nagrywania nieodpowiednie. Brakuje info o parametrach właśnie.
  20. Fajnie wyszło, na myśl przyszło mi słynne zdjęcie Saturna wykonane po nocnej stronie planety przez sondę Cassini z widoczną małą kropką - Ziemią
  21. Moje pierwsze spojrzenie na zdjęcie z telefonu - sądziłem, że wykonane w krótkim okienku czasowym gdy wnętrze Kopernika jest w cieniu, ale...coś mi nie pasowało Dopiero spojrzenie na monitorze rozwiało wątpliwości. Super pomysł, wykonanie i zachęcające do wykonania z innymi fragmentami Księżyca. Pozdrawiam
  22. Bardzo fajny kadr z galaktyczką po prawej
  23. To Kallisto który tuż przed północą rozpoczął tranzyt na tle Jowisza, a około 3-ej nad ranem widoczny był także cień tegoż księżyca. Niestety planeta była już bardzo nisko. Szkoda bo nie często trafia się zaćmienie z najbardziej odległym (z klasycznej czwórki) satelitą Jowisza Około 23:48, Kallisto rozpoczął tranzyt i niemal w tym samym momencie po lewej stronie tarczy na wysokości WCP z cienia planety pojawił się Io, Bardzo chciałem to uwiecznić w formie animacji, taką swoistą zamianą ról niemal w tym samym momencie, ale tak koszmarnego seenigu już dawno nie widziałem - około 23:40 odpuściłem, a kilka avików mające służyć do animacji powędrowało do kosza
  24. Neowise 2020 F3 aphelium to 107 mld. km dla porównania: Pluton: 7,5 mld km Arrokoth (Ultima Thule) obiekt który odwiedziła New Horizons w 2019 roku: 7 mld. km Voyager 1, która wędrówkę po naszym układzie Słonecznym rozpoczęła w 1977 roku i ciągle wysyła cenne dane jest w tej chwili oddalona od Ziemi ponad 22 mld. km. Tak Neowise 2020 F3 odleci baaardzo daleko, ale grawitacyjnie to wciąż nasz Układ Słoneczny
  25. Ukoronowanie Waszej współpracy, na odległość, na granicy zasięgu SA200 - piękna przygoda. Gratulacje !
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.