MarcinSn

Wczorajsza Wenus tuż po zachodzie Słońca. Gołym okiem nie widoczna, natomiast już w szukaczu teleskopu widoczna bardzo dobrze także jej faza. Zdjęcie wykonane przy użyciu Newtona 150/750 z Barlowem 2x i lustrzanką Canon 350D na 800 ISO.

Tu masz tylko jedną klatkę. W prawdzie jesteś Astroobserwatorem, ale skoro zacząłeś focić, to warto spróbować zrobić to lepiej:) Wystarczy, że nakręcisz filmik aparatem, a jeśli nie robi on formatu avi, to filmik trzeba rozbić na pojedyncze klatki (np. w 'Freee video to jpg converter'), a potem zestakować np. w Registaxie. Przydałyby się (jeśli nie masz) jakiś adapter do projekcji okularowej (nawet do lustrzanki można taki zdobyć).

Pozdrawiam!

Marcin,

Obraz w PS-ie też jest RGB, ale mimo to, w okienku "Selective color" możesz wybrać magentę i zdjąć z niej cyan.

Spróbowałem poszukać czy jest ta funkcja w Gimpie, ale zatrzymałem się na opisie, że Gimp przyjmuje tylko fotki 8bit na kanał. Powinieneś pomyśleć o Photoshopie. W astrofoto ważna jest informacja, a w Gimpie połowa na wejściu idzie w kanał.

Tak, mam tego świadomość Ale wezmę to pod uwagę przy planowaniu budżetu na 2014:)

wyszedlem na chwile przed dom zeby sprawdzic czy jeszcze widac Wenus. jedno spojrzenie na kierunek pld-zach i jest bez problemu. doskonale widoczna w lornetce 10x50, ''rogi'' sierpa zwrocone ku gorze. ciekawe czy jutro lub pojutrze jeszcze ja zobacze przed zlaczeniem ze Sloncem? oby tylko pogoda dopisala. Wenus zauwazylem dokladnie o 15;47.

No tak, jeśli Słońce będzie pod horyzontem (lub zasłonięte czymś), a nad nim nie będzie chmur, to tak!

Zadziwiające, że z tak małej ilości materiału i to niemodyfikowaną lustrzanką i osiągnąłeś taki rezultat.

 

Jeśli w Gimpie jest coś takiego, co w PS-ie nazywa się "Selective color" to możesz zmienić magentę w czerwień. Obłoki wodorowe są czerwone, ale niemodyfikowana lustrzanka ma obcięte pasmo i w czerwień wkrada się niebieska dominanta, który z robi z niej magentę. W selective color wybierasz kanał magenty i ściągasz z niej cyan, a dodajesz żółtego. W efekcie zmieniasz nieco ten paskudny, sino-fioletowy odcień wodoru.

Dzięki za radę! Obraz jednak nie mam w CMYK, lecz w RGB, więc spróbowałem krzywymi ściągnąć trochę niebieski. Mi się wydaje, że teraz jest faktycznie lepiej.

Dodatkowe zdjęcie (Rozeta_0) to wynikowa klatka z DSS (jpg, pomniejszony) - widać na nim, jak bardzo nie widać na początku obróbki samej Rozety. Sam się dziwię jak to wyszło (ale pamiętam kroki postępowania:)

wiem wiem z moim sprzętem to sobie mogę...

Ja chciałbym mieć taki sprzęt...

Super fotka, na pewno wymagała trochę pracy, przez co jeszcze większa jej wartość!

Wczoraj miałem ponad godzinę na robienie zdjęć Po rozłożeniu sprzętu, a przed przyjściem chmur zostało pół godziny. Z kilkunastu zdjęć wybrałem 11 - zdecydowanie mało materiału, ale obróbką spróbowałem wycisnąć, co się dało:)

11x90s., ISO 3200, Nikon D3100(niemod.)... sprzęt jak w stopce.

DSS, Fitswork, Gimp.

Pozdrawiam!

Z wielkim zachwytem patrzę na te powyższe Jowisze! I też walczę z moim sprzętem.

W nocy z 3/4 stycznia udało mi się nakręcić między chmurami kilka filmików Jowisza.

Zdjęcie poniżej to 2000kl., SCT 6", Nexstar 6SE, Canon A1200 (kompakt).

Zawiera 4 księżyce: (od lewej: Io, Kalisto w tranzycie, Europa i Ganimedes)

Zdjęcie wykonane podczas wspólnej, radosnej sesji obserwacyjnej "Gromady Otwartej" wraz z grupą "Astrohunters"

w tę ciepłą styczniową noc:)

Może należałoby już utworzyć wątek Jowisz 2014???

(Nie chcę jednak moim marnym jowiszkiem zaczynać nowego wątku).

Pozdrawiam!

Bardzo ładne zdjęcie! Tylko dlaczego ogon urywa się w kadrze?

Bardzo ciekawy post i równie interesujące odpowiedzi, które ocierają się o filozofię, a szczególnie o egzystencjalizm, eudajmonologię, a nawet (niestety) o nihilizm!

Myślę, że Loki rozpętał prawdziwą burzę... myśli. Ile nas tu jest, tyle będzie różnych sensów astrofotografii. Nie chcę tu wplątywać kolejnego nurtu, ale tu akurat aż się prosi zaczerpnąć z dziwnego skarbca pluralizmu ontologicznego. Gdybyśmy wzięli np. ową M42 i wyszukali ją nawet nie w google, ale tu forum, to rzeczywiście można odnieść wrażenie, że ile oczu (fotografów ze swym sprzętem, a szczególnie tym do obróbki), tyle różnych M42 i jakby naturalnie wyłaniają się różne czynniki i zasady, które zaczynają decydować o prawdzie - jak na prawdę wygląda M42? Choć jestem zdecydowanym przeciwnikiem pluralizmu w aspekcie prawdy, to jednak w przypadku astrofoto trudno ją uchwycić (choć nie całkiem, są pewne zasady oraz błędy, które od razu widać i Koledzy z forum trafnie je umieją wypunktować, za co im chwała) - nawet zdjęcia z najwyższej półki różnią się znacznie, choć przedstawiają ten sam obiekt i są powiedzmy w tej samej palecie.

Dla mnie astrofoto jest (na razie) przedłużeniem wizuala - widzę w okularze coś, albo nawet nie widzę, a w aparacie nawet na pojedynczej klatce ukazuje się o wiele więcej! Po obróbce materiału w domu pozostaje miła pamiątka, pamiątka nie tylko obiektu, ale wspólnego spotkania, a jeśli było się solo, to pamiątka z bezchmurnej pogody, śpiewu nocnych ptaków, rechotania żab, czy smak gorącej herbaty z termosu na trzaskającym mrozie, co wszystko przypomina się patrząc na zdjęcie (jak smak magdalenki z "W poszukiwaniu straconego czasu" Prousta). A oprócz tego, właśnie tym zdjęciem można dzielić się z innymi ludźmi, bo tak na prawdę hobby daje nam szczęście nie w tym, że "realizujemy się" ,ale w tym, że możemy się nim dzielić z innymi. Podobnie z np. z wizualem - jaka jest wielka radość, kiedy damy komuś popatrzeć przez okular teleskopu, i usłyszymy "wow!".

A na koniec jeden obrazek, który kiedyś zrobiłem - promujący powiedzmy niskobudżetową astrofotografię.

To mój najlepszy Jowisz jak do tej pory. Zarówno avikowany jak i obserwowany, długo nie mogłem oderwać wzroku od okularu, bo pierwszy raz trafiłem na takie warunki.

 

GSO 10" na platformie, NexImage5, Registax6, PS CS5. Data i godzina wykonania w nazwie pliku.

Piękna sprawa! Tyle szczegółów!!!

Ze znajomymi też zapolowaliśmy na ten tranzyt (załapałem się tylko na końcówkę, wcześniej chmury bruździły),

i choć z sprzęt powinien wróżyć hubblowskie obrazy SW 12", a kolega przyniósł ES 4,7mm, to jednak chmury robiły swoje i w końcu tylko kompakt, a nie kamerka...

Wybrałem 500 klatek (z 2500).

Gratuluję fotki. Możesz powiedzieć jak z widocznością w lornetce (próbowałeś namierzyć) ?

Dzięki:)

Teleskop robił zdjęcia, a w między czasie obserwacja Skymasterem 15x70 na statywie:) Dla mnie bajka!

Namierzyć jest bardzo łatwo, nawet szybkim przeszukaniem kometę da się zauważyć (zresztą znalazłem ją też w wizjerze aparatu!). W moim odczuciu wyraźna część warkocza sięgała ponad 1/4 pola widzenia, czyli ponad 1 st., a jeszcze wpatrując się głębiej, jakby się wydłużał. Co jakiś czas przechodziły drobne obłoczki, które przeszkadzały i też mocno zubożyły materiał foto.

Zależy na którą stronę i w jakich okolicznościach latarnianych ma się okno i czy w pokoju kaloryfer włączony;)

u mnie nawet uszło:)

Bardzo ładne zdjęcie, teraz dopiero je zobaczyłem... Ja bym jednak tej 81 tak wysoko nie dawał

Bardzo piękne te szczegóły w atmosferze!

Ja wczoraj popatrzyłem w wizualu na Jowisza (słabe warunki i silny wiatr), ale nakręciłem 1,5min. filmiku, z czego zrobiłem całą gromadkę.

To taka "poprawna gromadka" Od lewej: Kalisto, Io, Ganimedes, Europa.

SCT 6", kompakt Canon A1200, 500kl.

Ich rozmiary kątowe były rzędu ( z pamięci pisze) 0,02sek

Dzięki, to trochę zniechęca;)

Parę słów o obserwowaniu satelitów geostacjonarnych (po angielsku) jest np. tutaj. A można zrobić bardzo fajny filmik taki, jak ten.

Dzięki Majer - poszukam:)

na forum też już było kiedyś: Jak oglądać satelitę bez płacenia abonamentu

Bardzo ciekawy post Szuu!!! )) Że też tyle fajnych rzeczy jest "zakopanych"...

Ale ISS, czy inne mniejsze? Kiedyś zasadziłem się ma geostacjonarne, dziwny efekt jak gwiazdy uciekają a satelita stoi w okularze :]

Na razie to nie mogę ustrzelić nawet kropki na Księżycu, żebym miał pewność że to satelita Choć mam nadzieję, że może coś z kształtu, nawet z tych malutkich uda się uchwycić. Nawet spróbowania nie miałem okazji - długa historia dziwnych splotów przypadków, w których jednak w większości palce maczały chmury :/

Ciekawe musi być obserwowanie satelity geostacjonarnego - choćby kropki przez którą przemykają sobie gwiazdy. Jak takiego można znaleźć?

Pozdrawiam!

Ja w okolicach pełni zwykle oglądam planety (nie ma w tym nic złego, naprawdę!), oraz profilaktycznie sprawdzam na calsky.com, czy w mojej miejscowości nie ma przypadkiem tranzytu satelity na tle Księżyca - poluje na to zjawisko już 2 lata :/ Ostatnio byłem w Krakowie, i nawet wziąłem sprzęt, bo sprawdzałem, tam miał być ów tranzyt. I pewnie był, tylko, że wystąpiła nagle mgła i nie widziałem Księżyca ;(

Maciek, piękne filmiki, a jeden z Twoich pierwszych jakie zrobiłeś, chyba "nocne niebo gdzie mieszkam" puszczałem na naszym kółku astronomicznym:)

Wydaje mi się że chyba jest literówka w Twoim nazwisku...

Hej!

Dziękuję bardzo!

Teraz już wiem, co to jest i jak sprawdzić coś, co by jeszcze przemknęło po niebie:)

Pozdrawiam!!!

P.S. Zamieszczam tu animację (planetoida troszkę na lewo od środka zdjęcia):

P.S.2 W końcu nauczyłem się zamieszczać animacje

Dziękuję za informacje!

Teraz znacząco rozbudowałem Stellarium:)

Ale wskazane przez Ciebie obiekty leżą sporo dalej.

Załadowałem po kolei wszystkie listy (usuwając poprzednie) i miejscu gdzie powinna być asteroida nic nie było:(

Zaczynam wątpić czy to jest jakieś ciało niebieskie:(

Pozdrawiam!

Właśnie ściągnąłem ten program (efemerydy planetoid), ale jak mi się wydaje, musiałbym każdą planetoidę sparwdzić (a jest tam ich 10 000:/

a ponad to daty kończą się na 2010r.

Czy ktoś może sprawdzić co to za obiekt (jeśli nie jest to hot pixel, a chyba nie jest, bo na zdjęciach z pojechanymi gwiazdami, sam też jest zniekształcony tak samo jak one)?

Okolice M1,

zdjęcie zrobione 4 grudnia 2013r. około godziny 01:16 rano. (czasu lokalnego).

Mam tez gifa animowanego, ale nie umiem tu zamieścić. W ciągu około 1,5 godz. przemieścił się kilka milimetrów na "północny wschód" zdjęcia.