Grzędziel

A u mnie bez szans

Zastanawiam się tylko, że robiąc fotometrię przez filtr sporo sygnału tracimy, a obiekt jest tak słaby, że dokładność pomiaru będzie nieduża. Ja pewnie spróbuję najpierw bez filtra. Może da radę sięgnąć do dna.

To świetny powód, żebyś tam wrócił...

Czytając Wasze świetne opisy i oglądając te cudowne zdjęcia trudno oprzeć się wrażeniu, że koniecznie trzeba tam być i to nie raz.

Dzięki, że tak fajnie podzieliliście się wrażeniami z tej wyprawy.

U mnie przewidują chmury

1 minutę temu, Winter napisał:

Dzięki za informację - było dokładnie tak jak piszesz. Wezmę to pod uwagę następnym razem.

To jeszcze taka refleksja:

Jak wiesz nie jestem "zautomatyzowany" i ostrość ustawiam ręcznie. Maską ustawiam tak z grubsza, ale precyzyjnie ustawiam paląc 3-5 klatek po 5 sek każdą z minimalnym przesunięciem mikrofocusera. Sprawdzam FVHM i wybieram najlepsze położenie. Ma to też zaletę, że nie tracę czasu na szukanie jasnej gwiazdy i potem na powrót do kadru. 

Pewnie widziałeś moje fotki, są dalekie do doskonałości, ale na pewno nie można im zarzucić, że są nieostre. Tak więc polecam tą metodę, przy odrobinie wprawy korekta ostrości nie zajmuje mi więcej niż minutę, dwie. Oczywiście ostrzę wybierając subframe'a żeby nie tracić czasu na długie sczytywanie pełniej klatki.

W dniu 30.06.2019 o 13:58, Winter napisał:

Ogólne testy nowej kamerki. Szkoda że FWHM był na poziomie 4,5-5 więc wyszło nieostro, a na masce ustawiłem ostrość idealnie; seeing też był raczej dobry. Być może nie ta ogniskowa

Darku, jeszcze wracając do tego problemu tak sobie pomyślałem, czy nie ostrzyłeś na jasnej gwieździe w pobliżu (może Vega), a potem przejechałeś na gromadę i wtedy ostrość uciekła, bo na skutek przechylenia tuby lustro drgnęło o parę mikronów. Jeśli po drodze robiłeś flipa to jest to bardzo prawdopodobne. To by tłumaczyło dlaczego na masce była ostrość, a na zdjęciu już nie. Też tak w Newtonie miałem więc się chętnie tym doświadczeniem podzielę.

No lepiej, znacznie lepiej.

W dniu 15.07.2019 o 00:07, Selmak napisał:

Ja by popracował nad kolorami gwiazd na moim monitorze są dość blade.

No właśnie, masz rację.

Na moim domowym monitorze obrabiając w nocy, w ciemnym pokoju wyglądały znośnie. Ale patrząc w dzień w pracy na innym monitorze było marnie, zdjęcie blade i zaniebieszczone. Ciekawe który monitor mówi prawdę.

Postarałem się wypośrodkować, efekt poniżej, ciekawe, czy jest lepiej?

Wspaniała animacja!

I zdjęcie z wczoraj:

Może tego nie widać ale trochę osłabła. 

Oto wyniki fotometrii (v):

pomiar z 10 klatek, czas 10 sek.

14.07.  21h 26m UT   9,37 mag.

15.07.  21h 12m UT   9,56 mag.

Kuba, przecież przymykając o 1-2 przesłony ze wspaniałych 150 mm zostaje ci 80-100 mm czyli nic specjalnego. Ja bym poszedł w innym kierunku. ASI 178 umieścił bym w głębokiej szufladzie, a rozejrzał bym się za kamerą z duuuużym pixelem (QHY8 albo coś w tym rodzaju).

Jeśli się nie orientujesz w temacie to niepotrzebny Ci filtr. Najpierw się z tematem zapoznaj, posiądź minimum potrzebnej wiedzy, określ oczekiwania i wówczas zadaj to pytanie.

Wielkie gratulacje Gabriel!

Sądząc po oznaczeniu tej gwiazdy jest to już Twoja 266-ta. Dobrze rozumuję?

A ta jest niezwykła, choć precyzyjna jej fotometria (szczególnie wielobarwna) dla amatorów może być trudna, ze względu na niewielka jasność. Ale wpisuję ją na moja listę must-have żeby przynajmniej  zobaczyć jak znika w oczach.

Trudno powiedzieć. Mnie to wygląda na rotację pola, tak jak byś nie ustawił dobrze na biegun i giudował na gwiazdce, która jest gdzieś powyżej pola zdjęcia. 

Może też być efekt nieosiowości optyki (zła kolimacja) + pojechane gwiazdki.

Musisz dalej powalczyć eliminując kolejne elementy, które mogą mieć na ten efekt wpływ. Np na pojechane gwiazdki metodą jest stosowanie bardzo krótkich czasów subekspozycji i nie stosowanie guidingu.

To jeszcze ciepłe, prosto z matrycy. Luminancja 20 minut z APO 140

(mam też materiał do fotometrii Johnson V, klatki po 5 sek, bo dłuższe przepalało, ale to już nie dziś bo trzeba skalibrować i chwile się pobawić).

Oczywiście masz rację, ale zaznaczyłem, że to punkt widzenia początkującego, który tego wszystkiego jeszcze nie wie, a z ciekawości wertuje cenniki. Natrafiając na takie różnice cen sprzętu o identycznej aperturze może wyciągnąć wnioski, że APO to coś absurdalnie drogiego i nigdy w życiu czegoś takiego nie kupi.

Oboma rękoma pod tym co napisał @AWE podpisuję.

Dodam jeszcze, że wyjaśnia to, dlaczego mimo, iż duże refraktory APO są potwornie drogie a jednak astrofotografowie je kupują. No bo jak wytłumaczyć początkującemu miłośnikowi astronomii, że APO 200 mm kosztuje ok. 100 000 PLN a tej samej wielkości Newton 1300 PLN

Jeśli chcesz, żeby relacja ilości satysfakcji do ilości stresu była korzystna to odradzam na EQ3 bez guidingu. Koledzy powyżej mają 100% racji. Ograniczając ciężar zestawu posłuchaj rady Wessela i fotografuj obiektywem od aparatu.

Dziś pogoda ma być na Mazowszu dobra, wszystko do fotometrii przygotowane, identyfikacja  jest, z fotką Yashimoto się zgadza:

Mapka z AAVSO:

i screen z SIMBAD-a:

Dobrze słyszałeś. Ale parametrem decydującym w dużej mierze jest cena. Zaczynając od niewielkich kwot (oczywiście relatywnie) mamy do wyboru Newtony i małe refraktory APO. I z takich teleskopów zdjęć mamy najwięcej. Małe, budżetowe RC-ki o aperturach 150, 200 mm owszem, istnieją, ale są marnej jakości i z tego powodu zbyt wiele zdjęć z nich nie znajdziemy.

Zalety RC w pełni można docenić inwestując w sprzęt naprawdę drogi. Teleskopy te o średnicach od 300 mm wzwyż produkowane przez renomowane firmy są potwornie drogie. Do tego potrzebne są potwornie drogie montaże i ceny setupów robią się sześciocyfrowe. To oczywiste, że zbyt wielu astroamatorów nie może sobie na ich zakup pozwolić. Trzeba jednak przyznać, że to już najwyższa półka, sprzęt dedykowany i wymarzony do astrofotografii, stosowany też w profesjonalnej astronomii. Fotografie nimi robione są fantastyczne. I wbrew pozorom nie ma ich znowu w necie tak mało.

A jak to ogarniesz co Wessel napisał to jako następny, "prawdziwy" dedykowany do astrofoto (i do wizuala) sprzęt to kup SW ED80 na HEQ5. Tym da się już naprawdę głęboko we Wszechświat sięgnąć- 20 magnitudo a nawet lepiej . Newtona odradzam, chyba, że Dobson do wizuala.

12 minut temu, bas.sic napisał:

Co do tych deformacji to stawiam na problem ze ściśniętymi soczewkami, ale zastanawiające jest to, że czasami gwiazdki są OK. Być może pod wpływem temperatury coś uciska którąś z soczewek i powoduje to deformacje. 

To z dużym prawdopodobieństwem sprawa temperatury. Ja w swoim TS 102Q miałem z ASI 1600 podobny problem, tylko w mniejszym stopni. Raz gwiazdki były idealne a innym razem lekko zdeformowane.

Cóż, taki nasz astrofotografoczny lajf.

To zdjęcie się najlepiej odbiera w rozdzielczości 1500 - 2000, tak że mieści się na ekranie więc walnięte gwiazdki nie przeszkadzają. Ale w większym powiększeniu efekt psują. A wiesz co się stało? Wygląda na jakąś lekką destrukcję którejś z soczewek. Ściśnięta w obejmie albo tuba walnięta w transporcie, że coś się w torze optycznym rozjechało.

A zmieniając temat ciekaw jestem czy miałeś problemy z ustawieniem na biegun? Jak to się tam na południu bez Polarnej najlepiej robi?

Szkoda, ze dziś chmury