Piotr Brych

No właśnie! Sam szukałem tego trochę. Mat się ładnie zapytał a tu ktoś mu minusa postawił. No to ja dałem plusa dla równowagi. A tak przy okazji: czy ktoś wie jak można podejrzeć kto wystawił nam plusa lub minusa?

A jak go złapią to będzie się tłumaczył, że skrót znaczy "Hwała Wam Dobrzy Policjanci" a tak wogóle to on jest artysta i spray jest jego środkiem wyrazu. Jeżeli go złapią to postaraj się dać fotkę jego tępej facjaty na forum.

Dzisiaj odebrałem pudełko do kolekcji - niestety - fatalnie wykonana, zapewne chińska, tandeta. Same numizmaty całkiem ładne, choć szkoda, że nie są monetami tylko zwykłymi medalami. Ciekawe dlaczego nie dostałem do tej pory Merkurego...

A czy można otrzymać dokładne namiary na Agroturystykę 1 i 2, adres lub współrzędne?

I ja się dołączam do życzeń. Mam nawet prezent dla Ciebie, ale dostaniesz go w listopadzie (jak dobrze pójdzie).

Ja dysponuję profesjonalnym (choć nie najnowszym) miernikiem okablowania - jak chcesz mogę pożyczyć. Mierzy do 350MHz a więc spokojnie testuje na wszelkie sposoby przepustowość gigabitową i kategorię 6. Wskazuje miejsce uszkodzeń i wszelkie parametry dynamiczne kabli.

Zdjęcie piękne. Przy okazji prośba do wszystkich forumowiczów. Jeżeli przytaczacie dane z Wikipedii to zawsze zwracajcie uwagę czy autor hasła nie wpisał tam głupot. A w tym przypadku, jak to często w Wikipedii, tak jest. Pomijam już zdanie "Jasność M71 wynosi 8,2m i nie da się jej dostrzec nawet przez niewielką lornetkę" które świadczy o tym, że autor nie przeczytał własnego hasła. Ale jak można podawać jednocześnie, że: odległość to 13.000 l.ś., średnica 13 l.ś. a rozmiar kątowy 7,2'. To się kupy nie trzyma i też świadczy o tym, że ktoś chciał błysnąć hasłem bez chwili pomyślunku nad jego treścią. Może się czepiam, ale precyzjusz jestem i nie lubię wciskania kitu.

Pewną modyfikacją, też bardzo teoretyczną, Twojego pomysłu jest: - wziąć michę substancji która jest płynna ale właśnie zastyga bez kurczenia się (np. płynny specjalny stop) - postawić tą michę na czymś obrotowym (a'la koło garncarskie) - obrót a co za tym idzie siła odśrodkowa działająca na ciecz powoduje wyginanie się jej powierzchni i to (jak kiedyś na studiach liczyłem, co nie znaczy że dobrze) dokładnie w parabolę - ciecz zastygając zachowuje kształt paraboli, ogniskowa jest powiązana wyłącznie z prędkością obrotową.

Drobna uwaga. Na mapach atlasu numery pisane małymi cyframi to numery Hipparcos (wyjaśnione to będzie w legendzie do atlasu), niezależne od gwiazdozbioru. Tym samym wspomniałeś o gwieździe Hip 107750 a nie 107750 Cap. Co innego w przypadku numerów pisanych dużą czcionką, jak np. 44 i 45 na prawo od całej sytuacji - to są numery Flamsteeda przypisane do gwiazdozbioru, w tym przypadku 44 Cap i 45 Cap.

Jeszcze parę mgiełek się tam załapało wraz z jedną gwiazdą zmienną (lub kilkoma ale to już działka Hansa )

Jak powiesz w jakim to numerze (albo kiedy) to mogło być to się pewnie coś znajdzie.

Odpowiedź znajdziesz w artykule "Wzajemna zakrycia planet" który umieściłem na mojej stronie astronomia.brych.com.pl

Rzeczywiście jasność tła przez Księżyc była spora. Ja, choć nie mam warunków na astrofoto, wziąłem najprostszy dygoczący statyw, posadowiłem na nim Canona z obiektywem 300/5.6 i dałem 2 sekundy ekspozycji na 1600 ISO (znakomite LP - zdjęcie zrobione nad centrum Warszawy). Cały układ jest dobrze widoczny. Jowisz na dole z księżycami. Na środku wysokości zdjęcia, nieco po lewej mi Cap. Wyżej, oznaczony, Neptun.

Układ ten leży rzeczywiście na podanych współrzędnych ale jest to zdecydowanie bliżej zety Her (1,5°) niż Xi CrB (3°). Ponadto odnoszę wrażenie, że Wimmer rysuje szkice w technologii która daje odbicie lustrzane, co wszystkim poszukiwaczom daję pod rozwagę. Wybaczcie, ale powiem szczerze, że w ramach promocji mojego nowego atlasu nieba będę zamieszczał przy byle okazji fragmenty mapek (z czasem coraz doskonalsze) obrazujące proces powstawania atlasu. Tak więc teraz zamieszczam fragment mapy nr 71 obrazującej wspomniany układ (zasięg mapy 12 mag).

Ponadto, Jowisz z Neptunem ułożą się w elegancki zestaw z mi Cap tworząc dzisiaj w nocy (11.7.2009) idealnie prostą linię trzech obiektów w równych odstępach na niej rozłożonych (co 17') o jasnościach -2.7, 5.1, 7.8. Tym samym znalezienie Neptuna będzie banalnie proste dla każdego dysponującego przynajmniej lornetką. Załączam mapkę tego zjawiska (jest to fragment będącego cały czas w produkcji nowego atlasu nieba).

Co prawda nie znam się na budowie teleskopów ale z prostych praw optyki wydaje mi się, że lusterko wtórne (o ile jest płaskie i jest to newton) powinno znajdować się w odległości (f-r-x) od powierzchni lustra gdzie "f" to ogniskowa a "r" to połowa średnicy tuby (czyli z grubsza promień oprawy lustra głównego) a "x" to odległość w jakiej chcemy mieć ognisko główne licząc od powierzchni tuby na zewnątrz. Jeżeli będzie podpinany aparat fotograficzny to ognisko powinno wypadać na matrycy a matryca ta jest nieco schowana w głębi aparatu i to "x" powinno być nie mniejsze od "głębokości" aparatu czyli odległości jego matrycy od powierzchni tuby.

Ale taki już jest. Szkoda tylko że tak daleko... (jakieś 380.000 km stąd)

Planuję być i ja.

Jeżeli państwo bierze się za promowanie czegoś to trzymałbym się od tego z daleka - zawsze pociąga to za sobą patologie, jak zwykle w socjaliźmie. Choćby nadmierne zainteresowanie studentów a co za tym idzie szalona konkurencja na egzaminach wstępnych lub w innej formie przyjęcia praktykowanej na uczelni.

Kotka przygarnięta z podwórka. Bez specjalnej nazwy (po prostu Kicia). Dobrze wiedziała do kogo iść wymiauczeć przyjęcie do domu - rozpuściła się strasznie, ale trudno - taką mamy słabość do kotów.

Liczne głosy za unikaniem południowego nieba a co za tym idzie zmniejszeniem objęctości i ceny atlasu utwierdzają mnie w przekonaniu, że atlas musi być wydany w osobnych tomach a ostatni z nich obejmujący niebo poniżej -30 będzie wydany w znacznie mniejszym nakładzie. Wysłałem właśnie wszystkim zainteresowanym list z instrukcją co do dalszej pracy nad atlasem. Osoby które zgłosiły się do pomocy a listu na swoją skrzynkę pocztową nie otrzymały proszę o wiadomość o tym godnym ubolewania fakcie.

1. Nie istnieje coś takiego jak "zaciemniona strona księżyca". 2. Jeżeli przyjmiemy za pewnik punkt 1. (a tak jest) to tym samym musimy przyjąć, że na "zaciemnionej stronie księżyca" nie znajduje się nic a tym bardziej jakieś ruiny. Pomijam już pisownię "księżyc".

Podstawą jest kompilacja kilku katalogów dostępnych w CDS głównie Tycho2 i GCVS. Z mapą jako podkładem pomysł byłby znakomity gdyby nie fakt konieczności użycia do tego albo własnych zdjęć (praktycznie niewykonalne) albo np. POSS (prawa autorskie). Ponadto trzeba pamiętać, że w danej skali atlasu obecność zdjęć z zasięgiem o 1 mag większym od zasięgu atlasu zaczyna czynić go nieczytelnym - mamy po prostu gigantyczny stos kropek położonych od siebie w zbyt małych odległościach. Druk solventowy to koszt rzędu 10 zł za mapę - co daje ok. 3.000 zł za atlas. Nie mam książki Niebo na weekend, ale chętnie zapoznam się z tym papierem i zbadam możliwość jego zastosowania w druku atlasu. Nie chcę załączać żadnej wersji elektronicznej - taką to mogę udostępnić już dzisiaj (w zakresie gwiazd). Ja chcę wydać PAPIEROWY atlas.

Skoro jest 300 map a tomy będą 3 albo 4 (zależy od ceny oprawy) to jak łatwo obliczyć w jednym tomie będzie 100 albo 75 map przy czym mapy ze względu na ich rozmiar będą składane na pół i ich format po złożeniu to 50x34 (+margines na uchwyt segregatora).