Loki

Errare humanum est. Mogłeś się chłopie na kilka sposobów ze swojej niemoty wytłumaczyć, nie zyskując może szacunku, ale choć trochę zachowując twarz i pozory przyzwoitości. Pierwszy krok był dobry - wyrzuciłeś cudze zdjęcia, choć nie wszystkie, bo w galerii "przyroda" w dalszym ciągu są też takie, co do których wiem, że nie są Twoje. Nie musisz ich zresztą wyrzucać - wystarczy podpisać. W każdym bądź razie, miałeś kilka sposobów na wykaraskanie się z bajora, w któreś się sam wpakował. Ale Ty chcesz utonąć - ja tam nic przeciwko nie mam. Toń chłopie, jeśli taka Twoja wola.

Dla wyjaśnienia dodam, że do działania zachęcił mnie dopiero wpis renimsa (cytowany w pierwszym poście tego wątku), zapraszający do przeglądu "jego dokonań" na podanej stronie. Przeglądnąłem wszystkie obiekty "deep space" na stronie i ani jeden nie był jego autorstwa.

Rzuciłem okiem na inne. Myślałem, że może to: Ale znalazłem oryginał. Tutaj też pudło: Tu też: Dalej sprawdzać mi się nie chciało, ale skoro nie pokazujesz na stronie żadnego obiektu głębokiego nieba (własnego autorstwa), a do takich zdjęć montaże premium są potrzebne w pierwszym rzędzie, to zaczynam rozumieć o jakim szaleństwie piszesz w cytowanym powyżej poście. Wybacz kolego, że tak bezpośrednio piszę, ale jak powiedziałem, publikowanie cudzych zdjęć bez podania ich autora jest naganne.

Mnie inny temat zaintrygował, więc chciałem dopytać. Renims, które konkretnie astrofotografie są Twojego autorstwa na wskazanej przez Ciebie powyżej stronie? Bo jak wynika z innego wątku, imponujące zdjęcie M42, którym również się na stronie chwalisz, pochodzi z Hubbla. Tutaj "Twoje" zdjęcie: Pozwoliłem sobie pobrać, bo jest tam udostępniony przycisk, służący do pobierania, z czego wniosek, że nie masz nic przeciwko. A tu oryginał: Pytam, bo skoro piszesz, że "Twoje szaleństwo" jest dostępne na podanej stronie, to znaczy, że chociaż część zdjęć zrobiłeś samodzielnie. Oczywiście nie pytam o makro i koty.

Dodałbym jeszcze, że to nie jest zdjęcie M42 z 2014 roku, tylko z 2006. Zajrzałem na stronę kolegi http://www.astrofotomakro.pl/ skrzętnie oznaczonej "©" i w dziale astrofotografia znalazłem takie zdjęcia, że mi szczena opadła. Skala nieprawdopodobna.Obrazki godne pozazdroszczenia. Nigdzie nie jest podpisane jednak kto jest twórcą. Jest wśród nich wcześniej pokazana M42, która bez wątpienia pochodzi z Hubbla, z tą różnicą, że kolorystyka oryginału jest o niebo lepsza. Nikt nikomu nie broni pokazywać fotek innych autorów, ale pod warunkiem, że jest podane źródło zdjęcia. To nie jest fair wstawiać na własną stronę cudze zdjęcia i pozować na ich autora.

To ja też nieśmiało łyżkę dziegciu dorzucę. Bardziej mi się podobała wersja czarno-biała, choć lubię paletę HST. W tej wersji jest kilka czarnych plam, których chyba wcześniej nie było. Ma na myśli te miejsca czarne jak smoła, gdzie z pewnością doszło do obcięcia histogramu w cieniach. Moim zdaniem kapitalny materiał, ale warto poprawić złożenie koloru i obróbkę, unikając jak ognia czarnych plam z zerową informacją, bo tak te miejsca obecnie wyglądają.

Dziękuję. Poustawiam i potestuję, żebym miał pewność, czy mogę drzemkę strzelić w trakcie sesji

U mnie wyszłaby (z RC6) skala 1,2 i to też byłoby duże wyzwanie, ale spróbowałbym, gdyby nie problem z wagą setup-u.

Dodałbym: ni z gruszki, ni z pietruszki, z właściwym dla siebie taktem i wyczuciem A z innej beczki: można by policzyć (tylko mi się nie chce) jaki procent powierzchni gwiazdozbioru Orion, zajmuje środek M42 i co ma wspólnego z jego "prawdziwym obliczem"

Dzięki. Chyba jednak odpuszczę. Jak porachuję wszystko, co trzeba na montaż posadzić, to wychodzi z 10 kg (bez przeciwwag), a montaż ma nominalną nośność 8kg i piszą na forach, że źle znosi przeładowanie. Nie chciałbym zajeździć montażu.

Proszę o poradę. Mam RC6" i pobawiłbym się nieco w astrofoto, ale do zabawy potrzebny jest reduktor ogniskowej. Dostępne są dwa. Jeden dedykowany: http://deltaoptical.pl/blizej_nieba/reduktorkorektor-delta-optical-gso-075x-do-teleskopow-rc,d2306.html i drugi uniwersalny, choć w opisie podają, że w RC się też spisze: http://deltaoptical.pl/blizej_nieba/reduktor-ogniskowej-delta-optical-gso-05x-2,d2308.html Serce skłania się ku temu uniwersalnemu, bo da większy przyrost światła, ale rozum podpowiada, że uniwersalne są be. Doradźcie, który wybrać i jakie negatywne zjawiska związane są ze stosowanie reduktorów. Koma, aberracja?

Ot i korzyść dla mnie (czyli debila). Teraz może skorzystam z flipa. Trochę szkoda czasu, bo TAK nie jest rekordzistą, jeśli chodzi o prędkość przestawiania montażu, ale przypuszczam, że ustawi dokładnie ten sam kadr. Muszę w domu zmierzyć ile to trwa i czy warto. Maciek, a czy Ty masz ustawione wartości graniczne dla montażu w sterowniku temmy? Jeśli masz, powiedz co tam wpisać. Wiem, że to też od tuby zależy, ale moje "tuby" krótkie, a bardziej chodzi mi o nogi montażu. Już raz mi się sprzęt oparł o statyw i nie chciałbym tego powtórzyć, bo zaś sobie silniki zrujnuję.

I już wiem o co chodzi. Łukasz i Maciek mają rację. Flip wymaga obrotu o 180 stopni, a ja na rysunku obracam o 90 st. Teraz już kumam. Moje złe myślenie wynika z faktu, że w sumie nigdy nie robiłem flipa. Teraz już czaję. Prawidłowy rysunek będzie wyglądał tak:

Zrobiłem jeszcze jeden rysunek. Wyobraźmy sobie, że fotografujemy Plejady. Czarny prostokącik symbolizuje fotografowany wycinek nieba:

To ja już teraz nic nie kumam...

Myślę, że się niejasno wyraziłem, dla jasności sporządziłem rysunkową symulację i wychodzi, że trzeba o 90 stopni obrócić. Duży prostokąt to matryca, mniejszy - przeciwwaga. Popatrzcie:

Czekajcie, bo ja czegoś nie kumam. Co Wam obraca? Przecież jak mam aparat ustawiony w pozycji W-E, gdy zmienię pozycję montażu na E-W i wyceluję w to samo miejsce na niebie, to matryca będzie obrócona o kąt 90 stopni w stosunku do poprzedniego kadru i trzeba ją o taki kąt zaś obrócić, że FOV pokrywał ten sam obszar. Dla okrągłego pola obrazowego nie ma to znaczenia, obserwator nic nie musi obracać, ale prostokątna matryca musi zostać obrócona. Czy ja coś mieszam, czy mam rację? Zawsze miałem problem z wyobraźnią przestrzenną.

Mi w sumie też. Wczoraj robiłem balkonową sesję testową i myślę, że zamieszanie z meridianem wynikało z badziewnego ustawienia polarnej (byłem w trakcie PAM-owania, bo polarnej z balkonu nie widzę). Zdziwiło mnie, że głupek chce robić flipa tak daleko od meridianu. Przy ustawianiu kadru posługuję się przyciskami sterownika, żeby wymusić ruch montażu w zadane miejsce. Nawiasem mówią Maxim nie wymusza flipa podczas guidingu, tylko przy goto.Jak już ustawię, to jedzie z koksem i tylko pilnować muszę, żeby się o nogę montażu nie oparł. Flipa nie chcę robić z jednego powodu. Musiałbym ręcznie obrócić aparat o kąt 90 stopni po flipie, żeby kadr był taki sam. Nie chcę tego robić, bo szkoda czasu w trakcie sesji, bo nigdy nie wyrobię łapą dokładnego kąta obrotu i kadr będzie nieznacznie inny, i żeby nie ryzykować, że bełtanie przy sprzęcie przesunie mi polarną i trzeba będzie się bawić w korektę. Czyste lenistwo

W formie ciekawostki pokazuję klatkę złapaną w trakcie ustawiania polarnej, z użyciem PAM-a. Ponieważ była cienka warstewka chmur, ustawiłem klatki po 40 sekund. Podczas jednej z ekspozycji zobaczyłem ładny meteor, który przeciął okolice kadru i jak się okazało, faktycznie uwiecznił się na zdjęciu. Rzecz o tyle ciekawa, że przy ogniskowej 400mm z przysłoną 6.3, to się zapewne zdarza nie często.

Montaż oczywiście jest zsynchronizowany z niebem. Mam Taka EM-10. W moim "EQmodzie" nie ma takiej funkcji, ale już widzę, że prostej odpowiedzi nie będzie, a liczyłem, że mnie wyśmiejecie, i wyjaśnicie co i jak

Proszę, wytłumaczcie jak głupiemu. Co to jest meridian flip i do czego służy, to wiem. Czasami mam jednak takie sytuacje (jak choćby dzisiaj), że ustawiony jest na Lwa, który jest już dawno po przejściu meridianu. Chcę się przesunąć odrobinę w bok, a sterownik montażu pyta, czy chcę zrobić meridian flip. A ja nie chcę i nie ma takiej potrzeby. To przesunięcie nie przekroczy meridianu, dalej będzie o wiele, wiele stopni od niego. Na dodatek, skoro się ciul pyta, czy chcę wykonać meridian flip, a ja mu grzecznie mówię "nie" to on nic nie robi. Nie przesuwa montażu w zadaną pozycję. Dlaczego? Pyta się mnie, czy chcę flipa - mówię mu nie - to chyba powinien przesunąć bez flipa, a nie rezygnować z polecenia przesunięcia. Nie mam pojęcia jak sobie z tym poradzić. W ustawieniach sterownika montażu i Maxim-a przeglądałem wszystkie możliwe opcje, chciałem mu w ogóle wyłączyć chętkę na meridian flip, ale nic nie pomogło. Jak się durny uprze, to chce montaż przerzucać z lewa na prawo, choć przeciwwaga jest na zachodzie, tuba na wschodzie, obiekt na południowym zachodzie i nie ma potrzeby zmieniać położenia. Potrzebuję mu jakoś do rozumu przemówić, bo miałem już takie sytuacje, że obiekt był tuż przed przejściem meridianu. Załóżmy, że robię coś, co jeszcze jest na wschodzie nieba, ale wkrótce przekroczy meridian i 90% sesji będzie już na południowo-zachodniej ćwiartce. W takich sytuacjach montaż ustawiam od razu, jakby obiekt był na zachodzie (czyli przeciwwagi na zachód, OTA na wschód), ale ponieważ durny montaż myśli, że jest odwrotnie, to chce mi robić flipa przy każdej próbie przesunięcia montażu z użyciem mapki, a ja tylko chcę wykadrować do zdjęcia. Możecie mi to ktoś jakoś, jak głupiemu wyjaśnić? Co muszę ustawić, zaznaczyć, odznaczyć, żeby się od mnie z flipami odflipaczył?

Za JaLe i za Wesselem. Ładne, ale za bardzo odszumione, warto jeszcze raz podejść do obróbki.

To dobrze, Jeden i drugi nada się do astro o ile nie ma problemów z aberracją chromatyczną i komą. Masz lustrzankę z cropem więc koma będzie nieco mniejszym problemem, jeśli to są obiektywy pelnoklatkowe. Szeroki kadr Mlecznej Drogi, który podlinkowałem, robiłem obiektywem makro o ogniskowej 100mm. Nie rezygnuj z krótkich ogniskowych, bo dają masę radochy i mało frustracji. Ustawiasz na polarną, ustawiasz kadr, ustawiasz ostrość, programujesz na pilocie lub laptopie serię ekspozycji i jedziesz z koksem. To naprawdę lepszy sposób sprawdzenia, czy hobby Cię wciągnie, bo ten zestaw czynności i tak wygeneruje trochę problemów (z ustawieniem polarnej, z wyważeniem montażu, ze stackowaniem i obróbką). Jak to opanujesz i będziesz chciał więcej, to znak, że determinacji wystarczy, by przebrnąć przez guiding. Jak będziesz miał szczęście, to pójdzie w miarę gładko, ale takich to niewielu było. Zwykle człowiek łysieje, zanim to cholerstwo opanuje. Mi się jeszcze nie udało (a już łysy jestem)

Co to byłby za widok, gdyby tak blisko Drogi Mlecznej była np. M31. Tak niebo by wyglądało, gdyby Andromeda była tylko jaśniejsza: http://i.imgur.com/EpuhHJa.png A mogłoby być np. tak: http://www.nasa.gov/images/content/654242main_p1220b3k.jpg choć to tylko prymitywna symulacja. Gdyby wielkość kątowa była tak wielka jak na powyższym zdjęciu widzielibyśmy duuuuużo więcej detalu..., albo jasność galaktycznego jądra robiłaby nam z nocy dzień i gówno byśmy widzieli Może to i dobrze, że jest jak jest.

Ja fotografuje niemodyfikowaną lustrzanką więc poniższe obrazki będą dosyć miarodajne co do możliwości DSLR-a: http://astropolis.pl/topic/41900-vdb-126-wieszak-m27-ngc-6820-i-6823-i-czego-jeszcze-dusza-zapragnie/ http://astropolis.pl/topic/42124-liwki-ze-stnicy/ http://astropolis.pl/uploads/post-5583-0-65058600-1388955372.jpg http://astropolis.pl/uploads/post-5583-0-74429700-1389537640.jpg Mój obecny montaż to Takahashi EM-10. Do tej pory nie mam żadnej astronomicznej tuby. Używam po prostu dobrej jakości obiektywów. W gruncie rzeczy, to przecież nic innego jak refraktory. Kup dobry montaż, pobaw się obiektywami. Jak zainwestujesz w TS 65, potrzebny będzie już guiding. Jeśli chcesz zobaczyć jak wygląda studium przypadku p.t. "skok na głęboką wodę" poszukaj wątku Dargeo "Sprzęt zakupiony." Darek już wprawdzie zaczyna pierwsze fotki pokazywać, ale w astrofoto można wejść nieco mniej stresującą drogą