Lukasz83
-
Postów
3 256 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
123
Typ zawartości
Profile
Forum
Blogi
Wydarzenia
Galeria
Pliki
Sklep
Articles
Market
Community Map
Odpowiedzi opublikowane przez Lukasz83
-
-
1 godzinę temu, MichalKaczan napisał:
Super foto! , to się nazywa deep sky
. Dobrze rozumiem, że jasność Arpa 148 to 15.5mag? Jeśli tak, to jest cień szansy na dostrzeżenie go w wizualu.
U mnie pod niebem podmiejskim (NELM 6-6,5 mag w zenicie) jej nie widać (w 14''). Tą cygarowatą część (dość jasną i skondensowaną) może by się udało wyłuskać pod bieszczadzkim niebem w jakiś 20''
5 minut temu, kubaman napisał:ale jednak na Księżycu widać więcej szczegółów, fajnie było by popatrzeć na takie galaktyczki z takim detalem
To już tylko Hubble , albo optyka adaptatywna.
Czasy ekspozycji 0,01s vs 17s (Księżyc vs ta galaktyka).
No nijak się nie uda więcej detalu wysupłać
Na Księżycu mamy czysty rasowy lucky imaging a na takich galaktykach tylko astrofoto krótkoczasowe.
-
1
-
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
To tak jeszcze dla porównania - żeby uświadomić sobie dobitnie jaki to jest olbrzym
Porównanie z kraterem Tycho na Księżycu oraz z M51 i Kwintetem Stephana (tło gwiazdowe dowolne - nie zwracajcie uwagi
)
-
18
-
1
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Tym razem coś mniej spektakularnego.
W sumie myślałem, że ten obiekt jest nieco większy. Nie wiem dlaczego tak sobie ubzdurałem
W sumie to tylko 0,6' x 0,4' (lub jak kto woli 36'' x 24'') przy jasności około 15,5mag
Mowa o dwóch kolidujących galaktykach z gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy skatalogowanych jako Arp 148 i znanych również jako Obiekt Mayalla (od nazwiska odkrywcy)
Odległy o około 500 milionów lat świetlnych.
Obiekt ten jest dla mnie osobiście symbolem małych kolidujących galaktyk i obrazów z Teleskopu Hubble'a oraz jednym z bardziej rozpoznawalnych zdjęć HST jak dla mnie
W polu widzenia kilka innych galaktyk z PGC 2171379 (17,5 mag) po lewej od Arp 148 oraz jaśniejszą PGC 33448 (15,5 mag) przy górnej krawędzi zdjęcia.
Generalnie obszar ubogi w jasne gwiazdy - do ostrzenia musiałem odjeżdżać kilka razy do pobliskiej dość jasnej TYC 3010-01451-1 (11,35 mag)
Naświetlałem po 17 sekund ale sam ARP był już bez problemu widoczny na klatkach po 5 sekund (przy gainie 86%).
Seeing był przeciętny z lepszymi momentami.
Materiału mało, bo w sobotę przyszły chmury. Ale nie zamierzam wracać w najbliższym czasie do tego obiektu więc poskładałem to co miałem
Szumi dość mocno - załączam luminancję w której tło nie było poddane prawie żadnej obróbce (tylko stretch) natomiast gwiazdy i galaktyki mają "dodaną" dekonwolucję i ostrzenie.
Zdjęcie LRGB jest już lekko odszumione ze względu na fakt iż szum nieładnie rozjaśniał całość fotki.
Newton 350/1400 na EQ6 +ASI 178MM-C
L: 300 x 17s (gain 86%)
RGB: 200 x 17s (gain 86%) na kanał
korektor MPCC
skala natywna: 0,35''/pix
-
49
-
3
-
1
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Ostatnia anomalia pogodowa pozwoliła na robienie zdjęć Wenus przez pięć kolejnych dni.
I tak oto powstała poniższa składanka zdjęć pokazujących "stan zachmurzenia" w dniach 21-25 marca
Najlepszy seeing trafił się 23 i 24 marca. W pozostałe dni też było spoko ale jednak nieco słabiej.
Podczas każdej sesji zebrałem około 80000 klatek w UV. Z tego w każdym zdjęciu do stacka wybrane jest najlepsze 1000.
Do koloru (sztucznego) wykorzystałem kanał IR 1000nm w którym nie było widać żadnego szczegółu.
Sprzęt ten sam co zwykle - skolimowany w punkt kwarcowy D-K 190/3570 i ASI 178MM-C z filtrami Baader U i chińskim IR 1000nm
Z ciekawostek - patrząc na zdjęcia z 21 i 24 marca można doszukiwać się podobieństw. Rotacja wenusjańskiej atmosfery trwa około 3-4dni. W tym czasie układ chmur ulega ewolucji jednak wciąż są widoczne podobieństwa. W tym wypadku wygląda jakby główne pasmo chmur (to ciemne) z 21.03 przesunęło się do góry (na zdjęciu z 24.03)
Natomiast między zdjęciami z 22.03 a 25.03 już tego podobieństwa nie widać tak wyraźnie, chociaż też w te dwa dni zasłona chmur jest bardziej "nasycona"...
-
82
-
11
-
16
-
-
Dziękuję wszystkim za rady
Już wiem czego szukać i co ewentualnie kupić.
Dam znać jak ogarnę temat.
-
6 godzin temu, gryf188 napisał:
Jedna z tańszych opcji to klon ASI120 czyli T7 z Aliexpresu i szukaczoguider 50mm lub jakiś stary obiektyw 135mm .
Dzięki!
Piszesz o czymś takim?:
Będzie to brykać z jakimś softem typu PHD czy Maxim? Są do tego jakieś sterowniki?
3 godziny temu, MateuszW napisał:Można zrobić obiektyw z tulejki barlowa i reduktora ogniskowej:
Będzie najlżejszy a cenowo też raczej mniej niż szukacz.
Fajne - mam taki reduktor tylko w oprawie 2''. Idealnie pasuje do rury od instalacji odkurzacza centralnego - jutro dotnę spasuję i zobaczę jak ostrzy.
-
Szybkie proste pytanie - bez wchodzenia w szczegóły.
Jaki guider polecacie do skali 3,66''/pix (ASI 178 + obiektyw 135mm). DO NEQ-6
Czasy naświetlania: 5-10 minut
Jak najtaniej
Jak najlżej.
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Wenus już rośnie znacząco z dnia na dzień, jednocześnie staje się coraz cieńsza
Faza jest już bliska połówki
52% a rozmiar to prawie 23''
Przy tych "parametrach" to najlepszy okres do łapania detalu w UV.
-
19
-
Super @kubaman jest o niebo lepiej. Świetne zdjęcie.
Detal galaktyki miażdży a i gwiazdki dużo kulturalniejsze niż poprzednio.
-
1
-
-
Kuba, ja się na dużej skali nie znam, ale na mój gust to masz tam (na samej galaktyce) ogromny zapas żeby to podostrzyć.
I wtedy będzie najlepsze zdjęcie tego obiektu z PL
Ja tylko dłubnąłem to 5 minut w PS - unsharp mask (dość mocno) + topaz denoise (dość lekko) przez maskę na samej galaktyce. Można to zrobić dużo lepiej niż ja
Poza tym jest sztos
Super.
Na górze "po" na dole "przed"
-
8
-
-
Fajne foto
Tak podpytam z ciekawości - te klatki po 0,1s i 1s robiłeś na unity gain czy na wyższym?
-
Teraz, ryszardo napisał:
Opanowanie takiego cienkiego lustra na wielopunktowej oprawie to duża sztuka - gratulacje! Pewnie można jeszcze trochę powalczyć, ale już na tym etapie efekt jest piorunujący. Ta mgławica zawsze wydawała mi się trochę nudna, a tu tyle w niej życia! Super!
Dzięki, na pewno jeszcze jest możliwość dopieszczenia - najważniejsze że temat w miarę ogarnięty.
Teraz mam nadzieję na sesje przy nieco lepszym seeingu żeby zobaczyć jakie są prawdziwe możliwości takiego lustra - bo przy tym obiekcie szału seeingowego nie było
-
Dorzuciłem jeszcze wersję b/w w pierwszym poście
-
3 minuty temu, gryf188 napisał:
Na pierwszy rzut oka wydawało mi się tło zbyt ciemne ale ta planetarka ma dosyć ostre krawędzie i to robi takie dosyć złudne wrażenie . Po powiększeniu wygląda to już całkiem inaczej . Pięknie wyszedł detal . Z dodatkowych smaczków to jeśli ta planetarka jest dosyć mała to co powiedzieć o tych "przecinkach" poniżej
Heh, też właśnie kombinowałem żeby za ciemno nie było - histogram ma sporo zapasu z lewej także można go suwać do woli.
Rozjaśniłem trochę i może w sumie odbiór jest lepszy
A tych przecinków szukałem w katalogach, nie znalazłem
Trzeba by było na Sindbadzie poszperać.
-
2
-
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Od pierwszego zdjęcia wykonanego nowym teleskopem upłynęły już ponad dwa miesiące.
W tym czasie walczyłem ostro bo jednak okazało się, że teleskop trzeba opanować - nie było to proste. Kolimacja okazała się dość łatwym wyzwaniem - przy użyciu dwóch kolimatorów: 2'' chesire od Farpointa i 2'' Concenter od TS-Optics, zajęło to 2 godzinki i było po temacie. Teraz tylko poprawiam ją delikatnie przed rozpoczęciem sesji (tylko LG) i wszystko jest tip-top.
Dużo większym wyzwaniem okazał się astygmatyzm... Lustro jest duże i cienkie, i pomimo 54 punktów podparcia (!!) gwiazdy zamiast okrągłymi punktami były małymi krzyżykami (w punkcie ostrości) bądź owalami (rozostrzone). Dojście do źródła problemu zajęło mi 5-6 testowych nocy, ale się udało.
Źródło problemu: na podporach lustra były naklejone filcowe podkładki o średnicy 10mm i grubości 2-3mm. Dość miękkie. Za miękkie.... Uginały się one nierównomiernie pod lustrem powodując naprężenia skutkujące większym lub mniejszym astygmatyzmem. Pomogła wymiana filcowych podkładek na twarde silikonowe (takie jaki używa się do zabezpieczania szuflad i drzwi żeby nie trzaskały). Mają one podobną twardość i dzięki temu równomiernie podparły lustro i gwiazdy zrobiły się okrągłe
Znowu podziękowania dla @Pablito za support w rozwiązaniu problemu.
To był wielki dzień
To też pokazało jak wielkie znaczenie ma dobrze zaprojektowana cela LG i prawidłowe podparcie lustra - zwłaszcza przy większej skali.
Po ogarnięciu problemu w końcu mogłem skupić się na pierwszej porządnej sesji - teleskop był dobrze skolimowany, lustro odprężone i zrelaksowane (
) i totalnie bezwietrzna pogoda (mus przy tym gabarycie na EQ6). Seeing za to był taki sobie, no ale nie można mieć wszystkiego
Postanowiłem więc zrobić zdjęcie mgławicy na którą czaiłem się już w zeszłym roku - planetarki NGC 2371 (lub 2372 - mgławica występuje w katalogu NGC pod dwoma numerami)
Rozmiar wewnętrznej części mgławicy to 44'' a wraz z "uszami" to 74''. Jasność w granicach 11,2-11,5 (przynajmniej tak podają, chociaż spotkałem się też oceną jasności na 13mag, wg mnie za niską). Więc demon jasności to to nie jest, przynajmniej w porównaniu z innymi małymi skondensowanymi planetarkami (Mrugajaca, Eskimos, Kocie Oko, itp...)
Charakterystyką przypomina mgławicę Małe Hantle (M76)
Najpierw namierzyłem ją wizualnie - pod moim niebem bez większej adaptacji była widoczna jako szara plamka.
Wokół sporo gwiezdnej i galaktycznej drobnicy. Kadr musiałem niestety przyciąć ponieważ podczas rejestracji kanału G kamera mi się lekko odkręciła na złączce i kadr się przekosił
Seeing podczas zbierania luminancji był średni z lepszymi momentami, potem podczas zbierania niebieskiego też było spoko ale siadło przy czerwonym i zielonym.
Materiału też miałem skandalicznie mało - zbierałem między 20 a 24 więc raptem 4 godziny na LRGB.
Stąd też wyszło może nie idealnie ale jak na tak małą ilość to i tak jestem zadowolny.
Gwiazdki są jakie są, no ale to jest skala 0,35''/pix i praca na wysokich gainach w kamerze. Tutaj nie będzie pięknie chociaż będę robił co w mojej mocy
Newton 350/1400 na NEQ-6 + ASI 178MM-C + Baader LRGB + korektor Baader MPPC Mark III
Kompozycja LRGB
L - 600 x 8s (gain 82%), nieguidowane
RGB - 200 x 10s (gain 86%) na kanał
Offset - 50
300 darków na kanał
skala setupu - 0,35''/pix
-
58
-
2
-
Wenus z wczoraj - seeing dobry z bardzo dobrymi momentami
Tym razem wziąłem wszystkie aviki nagrane pomiędzy 18 a 18:10, połączyłem, wybrałem najlepsze 2000 klatek i zestackowałem.
Dzięki temu wyłuskałem z całej grupy tylko te perfekcyjnie ostre klatki.
Z ciekawostek - detal wygląda podobnie jak na fotce z 11 marca. To by mniej więcej się zgadzało z teorią - ponieważ układ chmur okrąża planetę w mniej więcej 3,5-4 dni.
Detal też uległ zmianie co może świadczyć, że układ chmur na Wenus ciągle ewoluuje - w dużo szybszym tempie niż na przykład na Jowiszu. Muszę znaleźć jakieś naukowe źródła w tym temacie
-
6
-
1
-
-
6 minut temu, ryszardo napisał:
Jednak D-K 190 mm...
W sumie to tak jakby robić (mniej więcej) 0,5 m w IR
.
Świetnie wyszło!
Dzięki
Tutaj referencja - też robione 15 marca - detal się zgadza. Zawsze warto znaleźć taką kontrolna fotkę żeby być pewnym że uwieczniliśmy realny szczegół.
https://www.astrobin.com/aqboox/?nc=picks
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Dawno nie było żadnej składanki - bo seeing był taki sobie + jednak to dość czasochłonne
Ale wczoraj zebrałem fajny materiał w przyzwoitych warunkach więc udało się poskładać małą animację.
Łącznie użyłem 49 avików więc gif zawiera tyle też klatek zapętlonych przód-tył.
Niektóre w lepszych a niektóre w gorszych warunkach - stąd różnice jasności i detalu. Jednak szybkie tempo wyświetlania (50kl/s) niweluje trochę te niedociągnięcia i dzięki temu całość jest dość płynna
Nagrywane od 17:54 do 19:04 - seeing sukcesywnie się pogarszał.
-
18
-
4 minuty temu, mawmarecki napisał:
W okresie ok. 20.05-20.07 (plus-minus) nie ma nocy astronomicznej - to może być problem dla astrofotografów.
Pozdr.
M.
Zrobimy za to bardzo długie sesje "słoneczne"
Przywiozę sprzęt.
Będą też obłoki srebrzyste.
Myślę, że w obecnej sytuacji lepiej szukać plusów
Trzymam kciuki żeby zlot w ogóle się odbył - niezależnie od terminu.
-
4
-
-
6 minut temu, Adamo napisał:
1. Możemy wyjątkowo zrezygnować z koszulek i wówczas nie ma problemu, czekamy do ostatniej chwili czyli do tygodnia przed;
Jestem za
Zlotów zwykle nie odpuszczam ale sytuacja jest wyjątkowa.
Może jest opcja rezerwowa - jakiś maj lub czerwiec? Mnie najbardziej zależy w tym wypadku na spotkaniu niż na długiej nocy obserwacyjnej.
-
3
-
-
Godzinę temu, MaciejW napisał:
Filtr z aliexpress przyszedł:
Z ostrością zbocza szału nie ma, ale z drugiej strony nie ma też tragedii. Powinno działać
Który dokładnie kupiłeś?
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Wenus z wczoraj - 11.03
Seeing taki sobie - wydawał się dobry bo krawędź planety nie pływała ale wszystko było jakby przez mleczną szybę. Chociaż niebo było czyste i klarowne...
-
15
-
6 minut temu, MateuszW napisał:
A dałbyś Łukasz radę przy okazji jakiejś kolejnej sesji zrobić klatkę z jakimś barlowem i bez na tych samych ustawieniach i porównać jasność planety? Biorąc pod uwagę krotność barlowa (którą dla pewności można wyliczyć porównując rozmiar tarczy) można porównać, ile % strat jest na barlowie. Albo pro prostu wrzuć po klatce, to sam policzę.
No a może dodatkowo, poza utratą światła, jest jeszcze kwestia np złej korekcji aberracji chromatycznej w tym paśmie? Coś takiego jak się dzieje na Słońcu z filtrem Solar Continuum bez IR Cut (IR psuje kontrast obrazu, bo jest zepsute przez folię).
Ja przyjmuję, że UV jest istotnie tłumione przez szkło, bo tego dowodzi wiele wpisów tutaj i nie tylko, ale zastanawia mnie, dlaczego barlowy robi się z tego "złego" szkła, a szybki matrycy z "dobrego"
Zapewne chodzi o jakieś inne własności konkretnych gatunków szkła, które w barlowie dobiera się odpowiednio aby uniknąć np aberracji chromatycznej.
Spróbuję jak znajdę czas podczas sesji
Ja myślę, że tu chodzi o grubość szkła i o jakość powłok - generalnie w normalnej astrofotografii tniemy UV bo to nam rozwala ostrość.
Barlowy i ich powłoki też są pewnie optymalizowane uwzględniając powyższe stąd ich "problemy" przy rejestracji UV - samo szkło usuwa dużo UV a powłoki pewnie dokładają drugie tyle. Ale to tylko moje domysły
Nie mam nic na potwierdzenie tej teorii.
-
1
-
Pierwsza próba LRGB - M51
w Głęboki Kosmos (DS)
Opublikowano · Edytowane przez Lukasz83
Pierwsze koty za płoty
Fajnie - będzie lepiej w miarę nabierania doświadczenia.
Polecam lodówkę. Tam ciągle są 4 stopnie więc na kamerze ustawiamy temperaturę na -15 i palimy darki do woli