Jak wyprać mikrofazę

Ori2711 · 20 Lipca 2008

Mikrofaza Baadera też jest ok, ale raz zatłuszczona trzyma ten tłuszcz w sobie. Prałem kilka razy według zaleceń i nadal nie jest czysta. Według mnie "jednorazowa". Teraz używam jej głównie do wycierania tulejek i zbierania zabrudzeń z obudów okularów. Jakiś czas temu załapała w swą powierzchnię kilka paprochów i używając jej wyprodukowałem kiedyś ryski.
Trzeba uważać, a mikrofazę systematycznie wymieniać.

Wimmer musze Cie pocieszyć. posłuchaj uważnie - mikrofaza ma taką budowę, że właśnie pochłania brud do środka swoich włókien i trzyma ten brud i żadne pranie go nie usunie. To wszystko prawda. Jednakże nie do końca... :szczerbaty: zdradzę wam pewnien sekret, mianowicie jak i CZYM czyścić mikrofazę?

Mikrofazę czyścimy tylko i wyłącznie piorąc ją ręcznie w MYDLE SZARYM. A jak długo prać mikrofazę w mydle szarym? I tu uwaga, bo to kluczowe - należy ją tak długo namydlać i płukać aż PIANA będzie czysta, nie woda wypływająca z mikrofazy a piana. Piana ma być śnieżnobiała!!!!

Dlaczego, ponieważ budowa samej mikrofazy, to takie mikrowłókienka o budowie rurek i brud (tłuszcz) wchodzi sobie w te rureczki i tam niepokojony przez nikogo sobie siedzi, dopiero użycie detergentu zmniejsza napięcie powierzchniowe wody i wypłukuje syf z tych rureczek. Przed użyciem detergentu woda po prostu nie mogła penetrować tych rurek. Poczytajcie o kapilarach i zjawisku włoskowatości.

Uwaga następna, nie używajcie do czyszczenia mokrofazy żadnych mydeł pielęgnacyjnych i żeli do ciała,płynów do płukania tkanin one posiadają dodatki kremów i olejków a to tłuszcz, który wchodzi do tych rurek i... reszte znacie z praktyki :ha: . w efekcie im dłużej pierzecie swoje "szmatki" w mydłach toaletowych i proszkach, zamiast kupić mydło "biały jeleń", tym bardziej macie zapchane te rurki białym tłustym syfem...

pozdrawiam serdecznie

Ori

Ps: jak widać do sprzątania domu też trzeba trochę wiedzy na temat fizyki posiadać

Edytowane 20 Lipca 2008 przez Ori2711

fiorina01 · 21 Lipca 2008

Takie info powinno być na stałe w dziale "Optyka". Dzieki Ori za info.

Pozdr. Artur

wimmer · 21 Lipca 2008

Nie ma to jak doświadczenie kobiety... :notworthy:

:lol:

fiorina01 · 21 Lipca 2008

Nie ma to jak doświadczenie kobiety...

Podstawa, nawiasem mówiąć kolega Fangthane może się na przyszłość wstrzyma z "dobrymi" radami bo ktoś go wkońcu posłucha i bedzie płacz. Eksperymentować z czystością optyki nie ma co, no moze na kitowych okularkach :-).

Pozdr. Artur

Edytowane 21 Lipca 2008 przez fiorina01

Kuba J. · 21 Lipca 2008

Proponuję, aby post Ori znalazł się przyklejony gdzieś w dziale "Optyka". Dobrze, że w porę wytłumaczyłaś to, dlaczego syf dalej zostaje na mikrofazie.

Edytowane 21 Lipca 2008 przez Kuba J.

fiorina01 · 21 Lipca 2008

Proponuję, aby post Ori znalazł się przyklejony gdzieś w dziale "Optyka". Dobrze, że w porę wytłumaczyłaś to, dlaczego syf dalej zostaje na mikrofazie.

Dwa posty wyżej już to sugerowałem :-)

Pozdr. Artur

Ori2711 · 21 Lipca 2008

Drobiazg chłopaki :Beer: . Zawsze do usług :Salut: .

Jeśli ta informacja komuś pomoże, to bardzo się cieszę.

pozdrawiam serdecznie

Ori

sumas · 21 Lipca 2008

w takim razie zgodnie z sugestiami wydzieliłem ten wątek do nowego tematu, ku radości wszystkich lubiących mikrofazę makrokosmicznie czystą dziękuję Ori :notworthy:

grzybu · 21 Lipca 2008

A nie wystarczy zamiast szarego mydła jakiś płyn do mycia naczyń? Pytanie tylko, czy dodatki zapachowe nie zabrudzą mikrofazy? Bo detergentu w takim płynie jest naprawdę sporo

Ori2711 · 21 Lipca 2008

A nie wystarczy zamiast szarego mydła jakiś płyn do mycia naczyń? Pytanie tylko, czy dodatki zapachowe nie zabrudzą mikrofazy? Bo detergentu w takim płynie jest naprawdę sporo

Nie ryzykowałabym z płynem do naczyń... większość z nich zawiera jakieś balsamy (ochrona rąk), nawet jeśli nie ma tej informacji na opakowaniu.

Wersja podstawowa i jedyna restartu mikrofazy, to szare mydło i kropka .

pozdrawiam serdecznie

Ori

Ps: a co do ilości detergentu w płynach do naczyń, to nasza rozmowa zaczyna mi przypominać taki film, gdzie liczono zawartość procentową cukru w cukrze... :szczerbaty:

edit: pozwole sobie wkleić zawartość wikipedii, nt. detergentów...

Detergenty - to związki lub ich mieszaniny, które stanowią aktywny czynnik wszelkich środków czystości, takich jak szampony, proszki do prania, płyny do mycia naczyń, itd.

Czasami przez "detergenty" rozumie się wszelkie środki czyszczące jako takie. W przemyśle środków czystości rozgranicza się jednak wyraźnie "detergenty właściwe" - w sensie pierwszej definicji oraz pozostałe składniki środków czyszczących - takie jak nabłyszczacze, dodatki koloryzujące, dodatki zapachowe, odżywcze, antystatyczne, wybielające itp.

Wreszcie - często detergenty utożsamia się z surfaktantami, co jednak nie jest poprawne, gdyż nie wszystkie detergenty działają jak surfaktanty i nie wszystkie surfaktanty są stosowane jako detergenty.

Detergenty "czyszczą" dzięki temu, że działają na brud/nieczystości na następujące sposoby:

zachowują się jak surfaktanty - ułatwiając mieszanie się brudu z wodą (lub innym rozpuszczalnikiem) ułatwiając zwilżanie mytych powierzchni

zmieniają pH powierzchni co prowadzi do zrywania wiązań wodorowych którymi brud jest związany z powierzchnią, lub zmiana pH prowadzi do rozkładu substancji tworzących brud

obniżają twardość wody, dzięki czemu woda lepiej zwilża powierzchnię i łatwiej rozpuszczają się w niej związki jonowe, tworzące brud

rozkładają brud poprzez reakcję utlenienia

działają enzymatyczne poprzez katalizowanie reakcji prowadzących do rozkładu cząsteczek organicznych tworzących brud

działają pianotwórczo - zwiększając powierzchnię styku brudu z środkiem myjącym

Liczba związków chemicznych stosowanych jako detergenty jest bardzo duża i ciągle poszukuje się nowych. Skład detergentów stosowanych w danym środku czyszczącym wynika z faktu co ma być myte, czym to coś jest zwykle zanieczyszczone oraz jak ma się odbywać proces mycia.

Np: detergentem do czyszczenia szkła laboratoryjnego jest chromianka lub roztwór wodorotlenku potasu w etanolu. Są to bardzo skuteczne i tanie detergenty, jednak ich użycie w warunkach domowych groziłoby fatalnym skutkami, gdyż są to środki żrące. Stąd do ręcznego mycia naczyń stosuje się dużo mniej skuteczne detergenty oparte na łagodnych, nie uszkadzających dłoni surfaktantach pianotwórczych. Z kolei, użycie pianotwórczych sufraktantów w zmywarkach, czy płynach do mycia szyb samochodowych skutkowałoby niepotrzebnymi trudnościami ze spłukiwaniem piany z mytych powierzchni. Stąd w tego typu zastosowaniach stosuje się surfaktanty niepianotwórcze połączone z solami amoniaku, które przyspieszają spływanie warstwy środka myjącego z powierzchni.

Edytowane 21 Lipca 2008 przez Ori2711

Ori2711 · 21 Lipca 2008

słów kilka o szarym mydle dla zainteresowanych . Żródł wikipedia:

Szare mydło – mydło potasowe, to mieszanina soli potasowych wyższych kwasów karboksylowych, gliceryny, kwasu cytrynowego, chlorku sodu i innych. W odróżnieniu od mydeł sodowych nie zawiera sztucznych barwników czy substancji zapachowych, co sprawia, że uczulenia spowodowane szarym mydłem są znacznie rzadsze niż przy stosowaniu innych środków higienicznych. Zapach szarego mydła jest dość nieznaczny.

Sole potasowe powodują, że szare mydło jest miękkie (maziste), w odróżnieniu od soli sodowych (białe mydło), które jest twarde, nie mięknie i nie rozpływa się tak bardzo w wodzie jak potasowe. Oba jednak dobrze (jak na mydła) "rozpuszczają" się w wodzie. Warto jednak sprostować, że woda nie rozpuszcza mydeł, a tworzy z nimi emulsję.

Produkcję szarego mydła pod nazwą Biały Jeleń zapoczątkowała w Polsce, powstała w 1918, krakowska spółka Towarzystwo Akcyjne - Mydło w swoim zakładzie Fabryka Przetworów Tłuszczowych Spółka Akcyjna w Trzebini w 1921 r. Fabryka ta znana była też z szeregu innych wyrobów jak proszek Radion czy mydło Lux.

Nazwa "Biały Jeleń" nawiązuje do legendy o Św. Hubercie, któremu w czasie polowania ukazał się biały jeleń z krzyżem między rogami. Głowa takiego jelenia wytłoczona była na jednym z boków kostki mydła. W okresie powojennym krzyż z poroża został usunięty.

Początkowo wytwarzane było w formie trzech połączonych z sobą kostek 200 gramowych. Aktualnie produkowane jest przez istniejącą od 1945 roku Pollenę Ostrzeszów, najpierw wyłącznie w kostkach 200 g. Obecnie do oferty dodano również kostki 100 g, opakowania 2 x 200 g, a nawet mydło w płynie pakowane w pojemnikach 0,5 l; 2 l i 5 l.

Ze względu na prostą recepturę mydło Biały Jeleń w okresie PRL-u było jednym z najpowszechniej dostępnych typów mydeł wykorzystywanych zarówno do celów higieny osobistej, jak i gospodarczych. W związku z tym marka ta stała się kultową. Wykorzystując sentyment, Pollena Ostrzeszów sprzedaje obecnie mydło, po uzyskaniu odpowiednich certyfikatów, jako mydło hipoalergiczne, a jednocześnie skuteczne.

Mydła o podobnej recepturze powstają także w innych krajach. Do najbardziej znanych należy mydło marsylskie, w 72% składające się z czystego mydła potasowego, które według tradycyjnej receptury powstaje w wyniku reakcji ogrzanej oliwy z oliwek ze stężonym ługiem potasowym. Pozostałe składniki to: 0,5% gliceryny, 0,4% chlorku sodu i do 0,1% sody.

Środki powierzchniowo czynne

Są to związki, których cząsteczki zawierają jedną polarną hydrofilową grupę końcową i długą hydrofobową resztę weglowodorową (10 - 20 atomów C). W wodzie tworzą roztwory koloidalne a na granicy faz jednocząsteczkowe warstwy, które obniżają napięcie powierzchniowe.

Środki powierzchniowo czynne wykorzystywane są jako środki myjące, środki czyszczące, jako emulgatory, jako środki dyspergujące w przemyśle farb, tworzyw sztucznych i papierowym, jako plastyfikatory do wapna i betonu oraz do wytwarzania piany w środkach gaśniczych.

Wyróżnia się następujące rodzaje środków powierchniowo czynnych

anionowe. Własności warstwy powierzchniowej pochodzą od anionów, które posiadają grupę końcową -COO- lub -SO3-. Przedstawicielem tej grupy srodków są: mydło, siarczany alkilowe, sulfoniany alkilobenzenowe.
kationowe. Własności warstwy powierzchniowej pochodzą od kationów, które najczęściej posiadają grupę alkiloamoniową -NR3+. Przedstawicielem tej grupy środków są: czwartorzędowe sole amonowe
amfoteryczne. Własności warstwy powierzchniowej pochodzą od jonów obojnaczych, które w grupie końcowej zawierają glicynę. Przedstawicielem tej grupy środków jest alkilobetanina
niejonowe środki powierzchniowo czynne. Własności warstwy powierzchniowej pochodzą od cząsteczek o strukturach polihydroksylowych lub polieterowych. Są to przede wszystkim struktury węglowodanowe lub pochodne poliglikoli etylenowych. Przedstawicielem jest poliester etylenowy.

Najbardziej znanym i powszechnie stosowanym środkiem powierzchniowo czynnym jest mydło.

Mydło

Wyrób mydła jest jedną z najstarszych syntez chemicznych. Mydło powstaje w reakcji hydrolizy glicerydów (tłuszcze). Hydroliza ta prowadzi do otrzymania soli kwasów tłuszczowych i gliceryny. Przykład soli - palmitynian sodowy C15H31COONa. Wiecej o hydrolizie w rozdziale Biochemia

Zwykłe mydło jest po prostu mieszaniną soli sodowych wyższych kwasów tłuszczowych</B>. Jest to mieszanina, ponieważ tłuszcz, z którego wytwarza sie mydło, jest mieszaniną, a do mycia rąk lub prania odzieży taka mieszanina jest równie przydatna jak jednorodna czysta sól kwasu tłuszczowego.

Mydło może różnić się składem i metodą obróbki; można zrobic je z oliwy - wówczas stanowi ono mydło kastylijskie, można dodać do niego alkoholu, wówczas uzyskuje się mydło przezroczyste, można sporządzic dyspersję powietrza w mydle i otrzymuje się mydło pływające w wodzie, można również dodać środki zapachowe, bakteriobójcze i barwniki.

Jeżeli zamiast soli sodowej sporządzi się sól potasową, to uzyskuje się miękkie (maziste) mydło potasowe (tzw. mydło szare).

Pod względem chemicznym jednak mydło niezależnie od tego z czego jest zrobione i jakie zawiera dodatki pozostaje własciwie takie samo i w taki sam sposób spełnia swą funkcję związaną z usuwaniem brudu.

Mydło jest skutecznym środkiem piorącym dzięki zdolności emulgowania tłuszczów i oleju w wodzie. Zdolność emulgowania mydło osiąga dzięki obecności w cząsteczce części hydrofilowej (lubiacej wodę) i części hydrofobowej (nie rozpuszczalnej w wodzie ale rozpuszczalnej w rozpuszczalnikach niepolarnych). Każda cząsteczka mydła zawiera koniec polarny jak i niepolarny, a przy tym są one dostatecznie duże, aby ich końce mogły niezależnie od siebie przejawiać swe skłonności do rozpuszczania się.

Zgodnie z regułą podobne rozpuszcza podobne niepolarny koniec każdej czasteczki poszukuje niepolarnego środowiska. Jeżeli nie ma w roztworze innych podobnych substancji to wtedy niepolarne końce gromadzą się obok innych niepolarnych części cząsteczek mydła. Powstaje wtedy micela (rysunek 15.1).

Rys. 15.1 Mechanizm tworzenia miceli i gromadzenia sie cząsteczek mydła na powierzchni roztworu

Polarne końce ustawiaja się na zewnątrz w kierunku polarnego rozpuszczalnika czyli wody. Jony sodowe lub potasowe przechodza do roztworu a na powierzchnia miceli uzyskuje ładunek ujemny.

Odpychanie się ładunków jednoimiennych powoduje, że micele są rozproszone.

Podobnie zachowuja się cząsteczki mydła na powierzchni roztworu. Części hydrofilowe skierowane są w stronę wody.

Jaki jest mechanizm myjącego działania mydła. Otóż mydło w procesie usuwania brudu który zawiera tłuszcz i smar, tworzy z anionu kwasu tłuszczowego otoczkę wokół kropelki oleju (smaru) jak to jest pokazane na rysunku 15.2.

Rys. 15.2 Mechanizm tworzenia emulsji w procesie usuwania oleju

Otoczka powstaje w wyniku silniejszego oddziaływania a tym samym wnikania do kropelki oleju części węglowodorowej łąńcucha anionu kwasu tłuszczowego. Powstaje wtedy warstwa graniczna od strony oleju. Możemy wtedy powiedzieć, że jonowe (polarne) końce mydła rozpuszczają się w fazie wodnej, a końce węglowodorowe (niepolarne) - w fazie olejowej. Ponieważ końce nie są połączone, tworzy się graniczna powierzchnia międzyfazowa

Na powierzchni zgromadzony ładunek jednoimienny zapobiega zlewaniu się kropelek oleju, tworzy się trwała emulsja oleju i wody, którą można usunąć z oczyszczanej powierzchni.

pozdrawiam serdecznie

Ori

Edytowane 21 Lipca 2008 przez Ori2711

wimmer · 21 Lipca 2008

I od tej pory dla wszystkich kobiet, które przeczytają to opracowanie... mycie naczyń już nigdy nie będzie zwykłym myciem naczyń, a pranie brudnych ciuchów już nigdy nie będzie zwykłym praniem tylko fascynującą wycieczką do świata nauki

żartuję

Serio, prawdziwa fachowość.

Znaczy, że moja baaderowska mikrofaza jeszcze pokaże swoją czystość.

pozdrawiam

grzybu · 21 Lipca 2008

Dlatego się zastanawiałem czy właśnie płyn do naczyń nie będzie miał za dużo dodatków, ale wygląda na to, że i owszem. O tym balsamach to nie wiedziałem. Ja używam tabletek

Snajper · 23 Lipca 2008

Nieee no z Nieba ten post napisalas mi. Jakas telepatia chyba.... dobrze ze jeszcze nie zmoczylem baaderowlokien niczym, a juz lecialem pod kran... Ide do drogerii! Dzieki wielkie :notworthy: