alternatywa dla żurawia

[tomaszzt]

Witam, chodzi o astrokrakowego żurawia, a właściwie radzenie sobie z jego ciężarem. Jak wygląda kwestia wypadu w góry z takim żurawiem (statyw na plechy, szyna żurawia do torby ?!?!) i czy macie jakiś pomysł na coś zastępczego - oczywiście do lornetki 10x50, czyli do kilograma.

[sumas]

a spróbuj z kawałkiem sznurka, jeden koniec wiążesz do lornetki, na drugim robisz pętlę na buta, długość dobierz tak, żeby sznurek był naciągnięty w czasie obserwacji

 

bo żuraw, czy nawet zwykły statyw do lornetki 10x50 to chyba jednak zbyt nadmiarowy sposób na komfortowe obserwacje, zwłaszcza na górskie eskapady, chyba że jakiś monopod, który mógłby być wykorzystany z jakiegoś kija wspinaczkowego

Edytowane 6 Grudnia 2009 przez sumas

[bartolini]

Kiedyś S&T widziałem patent z "monopodem" zrobionym z teleskopowego kija od szczotki. Po rozłożeniu miał około 2m, także można z tym było spokojnie obserwować na stojąco.

[Art 69]

Eksperymentowałem trochę z wykonaniem jakiegoś żurawia do swojej nie lekkiej przecież lornetki Tajga. O ile obserwacje ze statywu na stojąco w zakresie średnich kątów są w miarę komfortowe to oglądanie okolic zenitu juz po kilku minutach skutkuje bólem szyi. Aby to wyeliminować trzeba kombinować z połączeniem żurawia i jakiejś leżanki - a okazuje się że w praktyce nie jest to zadanie łatwo wykonalne.

W warunkach wycieczkowo terenowych sprawdza się pozycja leżąca (karimata) i poduszka pod głowę z jakiejś zwiniętej tkaniny. Ramiona w których trzymamy lornetkę opierają się w okolicach łokci o dwie podstawki wys. ok. 15cm. Przygotowanie takiego stanowiska obserwacyjnego zajmuje kilka chwil i pozwala na dosyć wygodne i długie oglądanie nieba. Nawet gdy i w takim ułożeniu zmęczą się nam ramiona dochodzimy szybko do siebie podziwiając gwiazdy ze swobodnej, leżącej pozycji horyzontalnej.

Będąc ułożonym w ten sposób możemy obserwować pas nieba szerokośći ok. 60st. i o wysokości nad horyzontem od 30st. Jednym z nielicznych mankamentów jest konieczość przesuniecia całego naszego legowiska aby móc zmienić kierunek obserwacjiw osi RA.

Może warto spróbować pozycji "na leżaka".

[tomaszzt]

Monopod chyba wydaje się najbardziej rozsądny. musi być długi (czyli "teleskop"), w miarę sztywny (włóókna węglowe czy aluminium zrobią swoje), z mocowaniem lornetki też nie ma problemu... Jest za to problem z "postawieniem" czy wbiciem w podłoże takiego monopoda. Jeżeli jestem na Szrenicy w sudetach, mocuję trokami monopoda do jednego z wielu słupków i gra, macie jakieś inne pomysły ? Tutorial wykonania takiego monopoda niskim kosztem (ale pod aparat): Mój odnośnik

[Jarek]

Do 50-tki? W góry? Kiedyś się zainteresowałem takim patentem [niestety nie mam linku do zdjęcia]: rodzaj ramy w postaci 2 drążków spiętych poprzeczką [1 lub 2] i opartych na ramionach. Pełniły rolę podwójnej kolby [miały podpórki] i zarazem przeciwwagi, bo wolne końce sięgały sporo za ramiona i były dodatkowo obciążone. Myślałem o adaptacji tego patentu właśnie na górskie wycieczki, na które w dogodnych warunkach czasem zabieram 10x50. W sumie nietrudno zmajstrować coś takiego w wersji składanej, ultralekkiej [do 0.5kg], wchodzącej do plecaka.

Pozdrawiam

-J.

P.S. Wydaje mi się "na oko",że do celów o których tu mowa takie rozwiązanie będzie lepsze od monopoda. Efekt stabilizacji porównywalny, za to nie ma typowego efektu włażenia pod statyw/monopod przy zerkaniu wysoko w górę.

Edytowane 11 Grudnia 2009 przez Jarek