Średnica teleskopu i ilość widzianych szczegółów

[toba94]

Witam

Nie bardzo wiedziałem jak nazwać mój temat. Chodzi o to, że zawsze mówi się, że im większa średnica teleskopu, typ większa zdolność rozdzielcza i więcej widzianych szczegółów.

Posiadam DO GSO 12" i chciałem zapytać jak to jest... Obserwując Księżyc mogę to robić na dwa sposoby: stosując filtr przyciemniający obraz, albo zakładając zaślepkę na tubus z odsłoniętą dziurką(o średnicy 5,5 cm). Mam na myśli powiększenie 200-300x. I właśnie jak to jest, że przysłaniając tubus obraz staje się ciemniejszy ale nie traci w ogóle na ilości szczegółów? Czy to jest może tak, że średnica wylotowa arymaty nie ma wpływu na ilość widziany szczegółów? Hmm, błądzę czy nie błądzę?

[misiowaty]

Myślę, że wielu zrobiło tego rodzaju eksperyment

Teoretyczna zdolność rozdzielcza faktycznie zależy od apertury ale już to co rzeczywiście możemy obserwować, zależy ściśle od stabilności atmosfery, czyli seeingu.

Stabilność atmosfery jest tu najważniejsza!

Edytowane 3 Maja 2013 przez misiowaty

[margor55]

porownywalem kiedys Skyluxa 70/700 i Newtona 150/f6. obydwa przy zrenicy wyjsciowej 1mm. czyli pow. odpowiednio 70x i 150x. dla tych teleskopow to sa minimalne powiekszenia planetarne. Newton zdecydowanie pokazal wiecej szczegolow. wiec srednica teleskopu jest decydujaca. przy kiepskim seeingu ciezko uzyskac dobra rozdzielczosc bez wzgledu na to przez jaki teleskop patrzymy.

[misiowaty]

Trzeba pamiętać, że większa apertura, to także większy kontrast obrazu! Ma to szczególnie duże znaczenie podczas obserwacji dużych ale mało kontrastowych szczegółów na powierzchniach planet (np. ostatnio WCP na Jowiszu nie jest bardzo kontrastowa). Kontrast obrazu nie jest degradowany przez seeing, dlatego moim zdaniem ma sens obserwowanie planet teleskopem o znacznej aperturze.

[toba94]

Nie zaprzeczam, że większa apertura to więcej szczegółów, tylko jak to jest, że przez tak mały otwór nadal mam taki sam szczegółowy obraz. Wymyśliłem, że mógłbym np zrobić takie kartonowe obręcze z otworem o różnej średnicy i miałbym zmienną jak w aparacie przysłonę. Przy jasnych obiektach obraz nie musiałby przechodzić przez dodatkową parę szkieł oraz miałbym większą głębię ostrości co dodatkowo usprawniłoby ustawianie ostrości bo nie musiałbym korzystać z mikro ruchów. Planuję pobawić się czymś takim w najbliższym czasie

Edytowane 3 Maja 2013 przez toba94

[Matheo_89]

Nie zaprzeczam, że większa apertura to więcej szczegółów, tylko jak to jest, że przez tak mały otwór nadal mam taki sam szczegółowy obraz.

 

Być może obraz jest takiej samej jakości, bo seeing nie pozwala na lepszą, nawet po zwiększeniu apertury. Możliwe też, że to tylko subiektywne odczucie, że obraz jest takiej samej jakości.

[toba94]

Proponuję przetestować samemu w pogodną noc

[Lysy]

Przesłaniając otwór zwiększasz kontrast i subiektywnie obraz jest lepszy. Również przy kiepskim seeingu

duże apertury w sporych powerach kiepsko działają...Większa apertura oznacza lepszą rozdzielczość (teoretycznie).

 

Nie zawsze apertura to wszystko - z dosłownie 2 dni - porównując obrazy przy podobnych powerach w 15 cm achromacie (świetnie skorygowanym)

i 8" newtonie - planety lepiej widoczne w newtonie, tylko pozbawione głębi i kontrastu (za to bez abbery

Dotyczy to głównie Jowisza, Saturn w zasadzie "ładniejszy" i bardziej plastyczny w refraktorze, ale 8"

newton ma jednak nieco większe możliwości rozdzielcze pomimo obstrukcji centralnej i spadków transmisji na lustrach.

 

Gromady kuliste nieco lepiej w newtonie, chociaż 8" to minimum, tutaj obraz M3 i M13 nawet się nie umywał do widoków z 12".

 

Gromady otwarte - znacznie lepiej w refraktorze (punktowość, kolory samych gwiazd, ogólna jakość obrazu).

 

Mgławice - zależy od rozmiarów kątowych, mniejsze- lepiej w 8", większe lepiej wyglądały w achromacie.

 

Galaktyki - w zasadzie identyczne obrazy, mgiełki z dość dyskusyjnym doszukiwanie się szczegółów, tutaj pomoże tylko apertura

 

 

 

 

 

 

 

[lemarc]

Witam

Nie bardzo wiedziałem jak nazwać mój temat. Chodzi o to, że zawsze mówi się, że im większa średnica teleskopu, typ większa zdolność rozdzielcza i więcej widzianych szczegółów.

Posiadam DO GSO 12" i chciałem zapytać jak to jest... Obserwując Księżyc mogę to robić na dwa sposoby: stosując filtr przyciemniający obraz, albo zakładając zaślepkę na tubus z odsłoniętą dziurką(o średnicy 5,5 cm). Mam na myśli powiększenie 200-300x. I właśnie jak to jest, że przysłaniając tubus obraz staje się ciemniejszy ale nie traci w ogóle na ilości szczegółów? Czy to jest może tak, że średnica wylotowa arymaty nie ma wpływu na ilość widziany szczegółów? Hmm, błądzę czy nie błądzę?

Do miarodajnego testu rozdzielczości należałoby wybrać gwiazdy podwójne i powiększenia 2 x średnica lustra w mm. w Twoim przypadku 500-600x. Księżyc nie jest miarodajnym testerem rozdzielczości, np. szczeliny ksieżycowe w przeciwieństwie do kraterków można obserwować wizualnie przez mniejsze sprzęty niż wynika to z ich teoretycznych możliwości, ale to już fizjologia oka.